Akdeniz, A. R., Çepni, S. ve Azar, A. (1999). Fizik öğretmen adaylarının laboratuvar kullanım becerilerini geliştirmek için bir yaklaşım. III. Ulusal Fen Bilimleri Eğitimi Sempozyumu, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon (23-25 Eylül 1998), 118-125.
Akdeniz A.R. ve Karamustafaoğlu, O. (2003). Fizik öğretim uygulamalarında karşılaşılan güçlükler. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(1), 193-203.
Akkuş. H. ve Kadayıfçı, H. (2007). “Laboratuvar kullanımı” konulu hizmet-içi eğitim kursu ile ilgili bir değerlendirme. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27(1), 179-193.
Altun, Y. (2004). Yapılandırıcı öğrenme teorisine dayanan laboratuvar aktivitesi: üniversite öğrencilerine suyun otoprotoliz sabiti tayininin öğretilmesi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(1), 125-134.
Ayas A. P., Karamustafaoğlu S., Sevim S. ve Karamustafaoğlu O. (2002). Genel kimya laboratuvar uygulamalarının öğrenci ve öğretim elemanı gözüyle değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 50-56.
Aycan, Ş., Yurttaş, G.D., Güç, E., Ekiz, G. ve Ülger, A. Ö. Bitkilerden elde edilen asit-baz indikatörlerinin fen derslerinde kullanılması ve fen eğitimine katkısı. Online: http://www.eab.org.tr/eab/oc/egtconf/pdfkitap/pdf/517.pdf
Azar, A. (2001). Üniversite öğrencilerinin elektrik konusundaki kavram yanılgılarının analizi. Yeni Bin Yılın Başında Türkiye’de Fen Bilimleri Eğitimi Sempozyumu, Maltepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi, İstanbul (7-8 Eylül 2001).
Balcı, A. (2006). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem, teknik ve ilkeler. Ankara: Pegema Yayıncılık.
Baran, Ş. ve Doğan, S. (2004). Erzurum il merkezindeki liselerin biyoloji laboratuvarlarının araç ve gereçleri bakımından durumu. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1), 23-33.
Bilgin, İ. (2006), The effects of hands-on activities incorporating a cooperative learning approach on eight grade students’ science process skills and attitudes toward science, JBSE 2006,5(1(9)), 27-37.
Bulunuz, N. ve Jarrett, O. S. (2010). The effects of hands-on learning stations on building American elementary teachers' understanding about earth and space science concepts. EURASIA Journal of Mathematics, Science & Technology Education, 6(2), 85-99.
Büyüköztürk, S., Bökeoğlu, Ö. Ç. ve Köklü, N. (2008). Sosyal Bilimler İçin İstatistik, Ankara: PegemA Akademi Yayınları
Collison, G. E. (1993). Teacher attitudes toward hands-on science instruction versus traditional teaching methods. Reports-Research/Technical, Georgia Southwestern College.
Çallıca, H., Erol, M., Aygün, M., Sezgin, G. ve Kavcar, N., (2001), İlköğretim kurumlarında laboratuvar uygulamalarına ilişkin bir çalışma. IV. Fen Bilimleri Eğitimi Kongresi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Ankara (6-8 Eylül 2000), Bildiriler Kitabı, M.E. Basımevi, 2001, 217-219.
2011 Öğretmen Adaylarının Gözüyle Basit Araç-Gereçlerle Yapılan Fen Deneyleri
70 Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi (BAED), Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü
İzmir-Türkiye ISSN 1308 - 8971
Çeken, R. (2010). Fen ve teknoloji dersinde balonlu araba etkinliği. İlköğretim Online, 9(2), 1-5.
Çepni, S., Akdeniz, A. R. ve Ayas, A. (1995). Fen bilimleri eğitiminde laboratuvarın yeri ve önemi. Çağdaş Eğitim Dergisi, 206, 28-34.
Ercan, İ. ve Kan, İ. Ölçeklerde güvenirlik ve geçerlik. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 30(3), 211-216.
Ergin, Ö., Pekmez, E. Ş. ve Erdal, S. Ö. (2005). Kuramdan uygulamaya deney yoluyla fen öğretimi. İzmir: Dinazor Kitabevi.
Ergün, M. ve Özdaş, A. (2000). Öğretim ilke ve yöntemleri. 13.01.2011 tarihinde http://www.egitim.aku.edu.tr/metod02.htm adresinden indirilmiştir.
Gall,M. D., Borg, W. R. ve Gall, J. P. (1996). Educational Research. USA: Longman Publishers.
Gillingham, D. D. (1993). Increasing the frequency and appropriteness of training teachers in hands-on discovery learning strategies. Unpublished doctoral Dissertation, Nova University, Virginia.
Gök, T. ve Erol, M. (2005). Ortaöğretim fizik dersi elektromanyetizma konusu öğretim programı geliştirme üzerine bir çalışma. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Ankara (16-18 Eylül 2002).
Güven, İ. ve Gürdal, A. (2002). Ortaöğretim fizik derslerinde deneylerin öğrenme üzerindeki etkileri. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Ankara (16-18 Eylül 2002).
Hardal, Ö. ve Eryılmaz, A. (2004). Basit araçlarla yaparak öğrenme yöntemine göre geliştirilen elektrik devreleri ile ilgili etkinlikler. Eğitimde İyi Örnekler Konferansı, Sabancı Üniversitesi, İstanbul (17 Ocak 2004).
Haury, D. L. ve Rillero, P. (1994). Perspectives of hands-on science teaching. 17.12.2011 tarihinde http://www.ncrel.org/sdrs/areas/issues/content/cntareas/science/eric/eri... adresinden indirilmiştir.
Hofstein, A. ve Lunetta, V. N. (2004). The laboratory in science education: foundations for the twenty-first century. Science Education, 88(1), 28-54.
Jegede, O. J. ve Taylor, P. C. (1995). The role of negotiation in a constructivist oriented hands-on and minds-on science laboratory. The Annual Meeting of the American Educational Research Association, San Francisco (April 17-21, 1995).
Kabapınar, F. (2003). Kavram yanılgılarının ölçülmesinde kullanılabilecek bir ölçeğin bilgi-kavrama düzeyini ölçmeyi amaçlayan ölçekten farklılıkları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 9(35), 398-417.
Klemm, E. B. ve Plourde, L. A. (2003). Examining the multi-sensory charectiristics of hands-on science activities. The Annual Meeting of the Association for The Education of Teachers of Science, Sn.Louise(January 29-February 2, 2003)
Lee, Y. C. (2001). Construction of heart models using simple air pumps. Journal of Biological Education, 36(1), 42-44.
Leung, C. B. (2008). Preschoolers’ acquisition of scientific vocabulary through repeated read-aloud events, retellings, and hands-on science activities. Reading Psychology, 29, 65–193.
Öğretmen Adaylarının Gözüyle Basit Araç-Gereçlerle Yapılan Fen Deneyleri 2011
Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi (BAED), Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü
İzmir-Türkiye ISSN 1308 - 8971
71
M.E.B. Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı. (2006). İlköğretim fen ve teknoloji dersi (6, 7, 8. sınıflar) öğretim programı, Ankara.
Ocak, İ, Kıvrak, E. ve Özay, E. (2005). Biyoloji laboratuvarlarının önemi ve laboratuvar uygulamalarında karşılaşılan problemlerin öğretmen görüşlerine dayanılarak tespiti (Erzurum il örneği). Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2), 65-75.
Ruby, A. M. (2001). Hands-on science and student achievement. 17.12.2011 tarihinde http://www.rand.org/pubs/rgs_dissertations/RGSD159.html adresinden indirilmiştir.
Smith, L. A., Sterling, D. R., Moyer-Packenham, P. S. (2006). Activities that Really Measure Up. Science and Children, 44(2), 30-33.
Shymansky, J. A. and Penick, J. E. (1981). Teacher behavior does make a difference ın hands-on science classrooms. School Science and Mathematics, 81, 412–422.
Stohr-Hunt, P. M. (1996). An analysis of frequency of hands-on experience and science achievement. Journal of Research in Science Teaching, 33, 101–109.
Taşkın Ekici, F., Ekici, E. ve Taşkın, S. (2002). Fen laboratuvarlarının içinde bulunduğu durum. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Ankara(16-18 Eylül 2002).
Telli A., Yıldırım H.İ., Şensoy Ö. ve Yalçın, N. (2004). İlköğretim 7. sınıflarda basit makineler konusunun öğretiminde laboratuvar yönteminin öğrenci başarısına etkisinin araştırılması. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(3), 291-305.
Tobin, K. (1990). Research on science laboratory activities: in pursuit of better questions and answers to improve learning. School Sciene and Mathematics, 90(5), 403-418.
Uzal, G., Erdem, A., Önen, F. ve Gürdal, A. (2010). Basit araç gereçlerle yapılan fen deneyleri konusunda öğretmen görüşleri ve gerçekleştirilen hizmet içi eğitimin değerlendirilmesi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 4(1), 64-84.
Wigg, A. (1995). Improving the preschooler’s science knowledge and skills through hands-on activities. Dissertation, Nova Southeastern University, Virginia.
Yenice, N., Balım, A.G. ve Aydın, G. (2008). Biyoloji öğretmenlerinin laboratuvar dersine yönelik tutumları ve teknolojik yenilikleri izleme eğilimleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 16(2), 469-484.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi.
Yıldız, E., Akpınar, E., Aydoğdu, B. ve Ergin, Ö. (2006). Fen bilgisi öğretmenlerinin fen deneylerinin amaçlarına yönelik tutumları. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 3(2), 2-18.
Yiğit N. ve Akdeniz A.R. (2002). “Fen bilgisi laboratuvarı” dersinde kazanılan davranışların öğrenci özellikleri açısından değerlendirilmesi. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Ankara(16-18 Eylül 2002).
Yu, S. M. ve Bethel, L. J. (1991). The influence of hands on science process skills training on preservice elementary teachers’ anxiety and concerns about teaching science activities in Taiwan,
2011 Öğretmen Adaylarının Gözüyle Basit Araç-Gereçlerle Yapılan Fen Deneyleri
72 Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi (BAED), Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü
İzmir-Türkiye ISSN 1308 - 8971
republic of China. The Annual Meeting of the National Association for Research in Science Teaching, Lake Geneva (April 7-10, 1991).
EK 1: Fen Bilgisi öğretmen adaylarının, basit araç-gereçlerle yapılan fen deneylerinin uygulanabilirliğine ilişkin görüşleri anketi
Basit araç-gereçlerle yapılan deneyler ilköğretim programında yer alabilir mi? Neden bu şekilde düşünmektesiniz?
Basit araç-gereçlerle yapılan deneyler ilköğretim programına nasıl entegre edilebilir?
Basit araç-gereçlerle yapılan fen deneylerinin öğretim sürecine yönelik etkileri sizce nelerdir?
Basit araç-gereçlerle yapılan deneyler, sizce öğrencilerin hangi becerilerinin gelimine etki eder?
Basit araç-gereçlerle yapılan deneyleri kendi laboratuvarınızda uygulamayı düşünür müsünüz? Neden bu şekilde düşündüğünüzü açıklayınız.
Basit araç-gereçlerle yapılan deneyler, sizce fen laboratuvarında uygulanabilir mi? Neden bu şekilde düşündüğünüzü açıklayınız.
Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com