You are here

The Twenty-first Century Wonderland and What a Reader Finds There: Mytho-Geo-Graphical Landscape of Brian Talbot's Alice in Sunderland

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
The paper focuses on a graphic work Alice in Sunderland (2007) by Bryan Talbot. The interpretation includes selected aspects of the work such as intertextual links and metanarrative devices. Though Alice in Sunderland can be read as a semi-document, author's attempt to demythologize his subject is apparent. The readers are constantly reminded that this is only 'a creative work', a work of imagination, a constructregardless how many facts and references to the 'real' world it contains. To achieve this, Talbot has chosen to 'double-frame' the text with two realms of illusionary experience: a theatre performance (a one-man show) and a dream. These strategies point at the original function of the Alice books as entertaining stories for children and in this way they also shift an emphasis on the original text instead of on secondary or referential work which is typical for postmodernism. However, the main argument of the paper is that in spite of the tendency to 'reestablish' the value of the original text, Talbot's project remains fully within the postmodern framework and it does not outstep the ontology of questioning, doubt and relativism prominent in such discourse.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırma, Bryan Talbot tarafından yapılmış olan Alice in Sunderland (2007) adlı grafik çalışma ile ilgilidir. Araştırmada, eserde yer alan metinlerarası bağlar kurma ve anlatı-üstü yapılar yaratma gibi belirli özellikler ele alınmaktadır. Yarı belgesel olma özelliğine sahip olan bir metin gibi de okunabilmesine karşın, Alice in Sunderland'da yazarın eserini mitolojik özelliklerden arındırma çabası aşikardır. Eserde, her ne kadar gerçek dünyadaki gerçekliklere göndermede bulunan çok sayıda unsur bulunsa da, okurlara sürekli olarak, eserin sadece bir "yaratcı bir ürün" olduğu ya da düş gücüyle oluşturulduğu hatırlatılmaktadır. Bunu gerçekleştirebilmek amacıyla, Talbot, içinde düşsel deneyimlerin yer aldığı iki ayrı dünyanın yansıtıldığı çift yönlü bir çerçeve oluşturmuştur: tek-kişilik bir tiyatro oyunu ile bir düş. Bu tür stratejiler, aslında, Alice kitaplarının, çocukların eğlendirilmesine yönelik olan özgün işlevine işaret etmekte; böylelikle de, dikkatlerin, ikincil ya da postmodernizmi yansıtan referans çalışmaları yerine, özgün metinler üzerinde yoğunlaştırılmasını sağlamaktadır. Ancak, bu araştırmanın temel inceleme noktası, her ne kadar özgün metnin değerinin yeniden vurgulanması eğilimi öne çıksa da; Talbot'un, bu eseri tümüyle postmodern çerçevede kalmaktadır ve bu tür eserlerde öne çıkan sorgulama ontolojisinin, şüphecilik ve görecelilik söylemlerinin çereçevelerinin dışına çık¬ mamaktadır.
59-73