You are here

Home » Content

Portföy Yönetiminde Sistematik Olmayan Riski Azaltacak Bir Doğrusal Programlama Model Önerisi

A Linear Programming Model Suggestion Which Decreases Unsystematic Risk in the Portfolio Management

Journal Name:

  • Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi

Publication Year:

  • 2016
DOI: 
http://dx.doi.org/10.18074/cnuiibf.280

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Traditional portfolio management attaches importance to diversification to decrease portfolio risk modern ones offer an alternative to investors in an efficient frontier to create a portfolio with mathematical and statistical methods by using the past quantitative knowledge. Markowitz, one of the pioneers of the potfolio management, has considered the standart deviation as a risk. The abundance in the number of the selected shares make it hard to calculate the standart deviation instead of standart one. So they suggested the linear programming model as a portfolio suggestion. The models of them don’t interfere with the number of shares and its distrubution of industry branches. As a result, the portfolio might consist of the sole shares theorotically. To prevent the bad sides mentioned in the study, a linear programming that provides the maximum expected return to investors, a new model suggestion has been made by widining the additional constraints of Konno and Yamazaki’s model.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Geleneksel portföy teorisi portföy riskini azaltmak için çeşitlendirmeye önem verirken modern portföy teorisi geçmiş nicel bilgileri kullanarak matematiksel ve istatistiksel yöntemlerle yatırımcıya etkin sınır üzerinde bir portföy oluşturma seçeneğini sunmaktadır. Modern portföy teorisinin öncülerinden Markowitz risk olarak standart sapmayı dikkate almıştır. Seçim yapılacak hisse senetlerinin sayısının çokluğu standart sapma hesaplamalarını zorlaştırmaktadır. Konno ve Yamazaki risk olarak standart sapma yerine mutlak sapmayı kullanmış, böylelikle portföy seçimi doğrusal programlama modeli olarak ifade edilebilmiştir. Her iki model portföye girecek hisse senetlerinin sayısına ve endüstri kollarına dağıtılmasına müdahale edemez. Bu ise oluşacak portföyün, teorik olarak bir tek hisse senedinden oluşmasını mümkün kılabilir. Bu çalışmada, bahsedilen olumsuzluğu gidermek amacıyla Konno ve Yamazaki modeli ilave kısıtlarla genişletilerek yatırımcıya en yüksek beklenen getiriyi sağlayan yeni bir doğrusal programlama modeli önerisi yapılmaktadır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-portfoy-yonetiminde-sistematik-olmayan-riski-azaltacak-bir-dogrusal-programlama-model-onerisi.pdf
  • 1
147
174
  • Turkish

JEL Codes:

REFERENCES

References: 

Abay, R. (2013). Markowitz Karesel Programlama İle Portföy Seçimi: İMKB 30 Endeksinde Riskli Portföylerin Seçimi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22(2), 175-194.
Akay, D., Çetinyokuş, T. ve Dağdeviren, M. (2002). Portföy Seçimi Problemi İçin KDS/GA Yaklaşımı. Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, 17(4), 125-138.
Atan, S. (2012). 0-1 Tamsayılı Programlama İle Portföy Seçim Modeli ve İMKB-30 Endeksinde Bir Uygulama. e-Journal of New World Sciences Academy, 7(2), 74-86.
Balvers, R. (2001). Foundations of Asset Pricing. West Virgina: Virgina University Review.
Başoğlu, U., Ceylan, A. ve Parasız, İ. (2009). Finans Teori, Kurum ve Uygulama. 2. Baskı, Bursa: Ekin Yayınevi.
Bekçi, İ., Eroğlu, A. ve Usul, H. (2002). Portföy Seçimine Bulanık Mantık Yaklaşımı. Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi, 6(89), 89-107.
Bolak, M. (2004). Risk ve Yönetimi. İstanbul: Birsen Yayınevi.
Bozdağ, N., Altan, Ş., ve Duman, S. (2005). Minimaks Portföy Modeli ile Markowitz Ortalama-Varyans Portföy Modelinin Karşılaştırılması. VII. Ulusal Ekonometri ve İstatistik Sempozyumu, Mayıs, İstanbul.
Brigham, E.F. (1996). Finansal Yönetimin Temelleri. No:206, (Ö.Akmud ve H.Sarıaslan, Çev.). Ankara: Ankara Üniversitesi Yayınları,
M.Uğurlu, M.L.Erdaş & A.Eroğlu Bahar/Spring 2016
Cilt 6, Sayı 1, ss.147-174 Volume 6, Issue 1, pp.147-174
169
Büker, S., Aşıkoğlu, R. ve Sevil, G. (1997). Finansal Yönetim. 2. Baskı, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Ceylan, A. ve Korkmaz, T. (1998). Borsada Uygulamalı Portföy Yönetimi. 3. Baskı, Bursa: Ekin Yayınevi.
Ceylan, A. ve Korkmaz, T. (2007). Sermaye Piyasası ve Menkul Değer Analizi. 7. Baskı, Bursa: Ekin Yayınevi.
Chang, C.T. (2005). A Modified Goal Programming Approach For The Mean- Absolute Deviation Portfolio Optimization Model. Applied Mathematics and Computation, 171(1), 567-572.
Cihangir, M., Güzeler, A.K. ve Sabuncu, İ. (2008). Optimal Portföy Seçiminde Konno-Yamazaki Modeli Yaklaşımı ve İMKB Mali Sektör Hisse Senetlerine Uygulanması. Gazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 10(3), 125-142.
Çetinceli, K. (2012). Doğrusal Programlama ile Portföy Optimizasyonu ve İMKB-30 Endeksi Üzerine Uygulanması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Demir, Y. ve Derer, E. (2012). Optimal Portföy Kapsamında Tanjant Portföyü: İMKB-100’de Örnek Uygulama. Uluslararası Antalya Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 4(2), 13-25.
Ercan, M.K. ve Ban, Ü. (2008). Değere Dayalı İşletme Finansı Finansal Yönetim. 3. Baskı, Ankara: Gazi Kitapevi.
Ertuğrul, İ. ve Pelitli, D. (2008). Portföy Analizinde Bulanık Mantık Yaklaşımı. İktisat İşletme ve Finans Dergisi, 23(265), 91-113.
Feinstein, C.D. ve Thapa, M.N. (1993). Notes: A Reformulation of A Mean-Absolute Deviation Portfolio Optimization Model. Management Science, 39(12), 1552-1553.
Gökbel, S.A. (2003). Süre Temelli Portföyler ve İMKB’de Uygulanabilirliği. Ankara: Sermaye Piyasası Kurulları.
Gökgöz, E. (2006). Riske Maruz Değer ve Portföy Optimizasyonu. Yayın No:190, Ankara: Sermaye Piyasası Kurulu Yayınları.
Güngör, İ., Aycan, M. ve Demir, Y. (2005). Bulanık Ortamda Portföy Optimizasyonu. Selçuk Üniversitesi İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 5(10), 105-121.
Çankırı Karatekin Üniversitesi Çankırı Karatekin University
İktisadi ve İdari Bilimler Journal of The Faculty of Economics
Fakültesi Dergisi and Administrative Sciences
170
Güven, S. (2001). Finansal Risk Yönetimi Çerçevesinde Piyasa Volatilitesinin Tahmini ve Portföy VaR Hesaplamaları. Yayın No:1323, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
İskenderoğlu, Ö. ve Karadeniz, E. (2011). Optimum Portföy Seçimi: İMKB 30 Üzerinde Bir Uygulama. Cumhuriyet Üniversitesi İİBF Dergisi, 12(2), 235-257.
Karacabey, A.A. (2007). Risk and Investment Opportunities in Portfolio Optimization. European Journal of Finance and Banking Research, 1(1), 1-15.
Karan, M.B. (2013). Yatırım Analizi ve Portföy Yönetimi. 4. Baskı, Ankara: Gazi Kitapevi.
Kardiyen, F. (2007). Doğrusal Programlama ile Portföy Optimizasyonu ve İMKB Verilerine Uygulanması Üzerine Bir Çalışma. Atatürk Üniversitesi İİBF Dergisi, 21(2), 15-28.
Kardiyen, F. (2008). Portföy Optimizasyonunda Ortalama Mutlak Sapma Modeli ve Markowtiz Modelinin Kullanımı ve İMKB Verilerine Uygulanması. Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Fakültesi Dergisi, 13(2), 335-350.
Konno, H. ve Yamazaki, H. (1991). Mean Absolute Deviation Portfolio Optimization Model and Its Applications to Tokyo Stock Market. Management Science, 37(5), 519-531.
Konno, H. ve Li, J. (2000). Applications of the Integrated Approach to International Portfolio Optimization, Asia-Pasific Financial Markets, Kluwer Academic Publishers, 7, 121-144.
Konno, H. ve Wijayanayake, A. (2002). Portfolio Optimization Under D.C. Transaction Costs and Minimal Transaction Unit Constraints, Journal of Global Optimization, Kluwer Academic Publishers, 22, 137-254.
Konno, H. (2003). Portfolio Optimization of Small Scale Fund Using Mean- Absolute Deviation Model, International Journal of Theoretical and Applied Finance, 6(4), 403-418.
Kocadağlı, O. ve Cinemre, N. (2010). Portföy Optimizasyonunda SVFM İle Bulanık Doğrusal Olmayan Model Yaklaşımı. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 39(2), 359-369.
M.Uğurlu, M.L.Erdaş & A.Eroğlu Bahar/Spring 2016
Cilt 6, Sayı 1, ss.147-174 Volume 6, Issue 1, pp.147-174
171
Malgharni, A.M. ve Karimnia, M. (2014). Investigate the Relationship Between Unsystematic Risk and Profit Growth of Accepted Companies in Tehran Stock Exchange. Singaporean Journal of Business Economics and Management Studies, 2(11), 147-154.
Okka, O. (2009). Analitik Finansal Yönetim Teori ve Problemler. 1. Baskı, Ankara: Finans Serisi Nobel Yayın Dağıtım.
Özçam, Ö. (1997). Varlık Fiyatlama Modelleri Aracılığıyla Dinamik Portföy Yönetimi. Ankara: Sermaye Piyasası Kurulu Yayınları, Yayın No:4.
Parra, M.A., Terol, A.B. ve Uria, M.V.R. (2001). A Fuzzy Goal Programming Approach to Portfolio Optimization, European Journal of Operational Reserach, 133, 287-297.
Sarıkamış, C. (1998). Sermaye Pazarları. 3. Baskı, İstanbul: Alfa Basım Yayın.
Simaan, Y. (1997). Estimation Risk in Portfolio Selection: The Mean Variance Model Versus the Mean Absolute Deviation Model. Management Science, 43(10), 1437-1446.
Şakar, S.Ü. (1997). Araçları, Kurumları ve İşleyişi ile Sermaye Piyasası. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Tiryaki, F. ve Ahlatcioğlu, M. (2005). Fuzzy Stock Selection Using A New Fuzzy Ranking and Weighting Algorithm. Applied Mathematics and Computation, 170(1), 144-157.
Topal, Y. ve İlarslan, K. (2009). Portföy Optimizasyonu Bağlamında Tanjant Portföyleri: İMKB-30 İşletmelerinden Bir Örnek. Afyon Kocatepe Üniversitesi İİBF Dergisi, XI(I), 219-247.
Usta, Ö. ve Demireli, E. (2010). Risk Bileşenleri Analizi: İMKB’de Bir Uygulama. Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimeler Dergisi, 6(12), 25-36.
Üstünel, İ. E. (2000). Durağan Portföy Analizi ve İMKB Verilerine Uygulanması, Ankara: İstanbul Menkul Kıymetler Borsası Yayınları.
Yörük, N. (2000). Finansal Varlık Fiyatlama Modelleri ve Arbitraj Fiyatlama Modelinin İMKB’de Test Edilmesi. İstanbul: İstanbul Menkul Kıymetler Borsası Yayınları.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com