Ağazade, S. (2014). Tüketici Kredilerine Yönelik Sınırlama Türkiye’nin Cari Açık Sorununa Çözüm Olur mu? Doğrusal Dışı Bir Koentegrasyon Analizi. Bankacılar Dergisi, 91, 46-54.
Akbaş, Y. E., Şentürk, M. ve Sancar, C. (2013). Testing for Causality between the Foreign Direct Investment, Current Account Deficit, GDP and Total Credit: Evidence from G7. Panoeconomicus, 6, 791-812.
Altıntaş H. (2013). Türkiye’de Petrol Fiyatları, İhracat Ve Reel Döviz Kuru İlişkisi: ARDL Sınır Testi Yaklaşımı ve Dinamik Nedensellik Analizi. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 9(19), 1-30.
Biztis, G.P., John, M. ve Papazoglou, C. (2008). The Determinants of The Greek CurrentAccount Deficit: The EMU Experience. Journal of International and Global Economic Studies, 1(1), 105-122.
Bloomberght, (2011). Babacan: Cari Açık, Kredi Hacmiyle Bağlantılı. http://www.bloomberght.com/haberler/haber/1046227-babacan-cari-acik-kred... (Erişim Tarihi: 20.01.2015)
Brissimis, S.N., Hondroyiannis, G., Papazoglou, C., Tsaveas, N.T. ve Vasardani, M.A. (2012). Current Account Determinants and External Sustainability in Periods of Structural Change. Economic Change and Restructuring, 45 (1-2), 71-95.
Çetin, M. ve Seker, F. (2013). Doğrudan Yabancı Yatırımlar Ve İhracat İlişkisi: Gelişmekte Olan Ülkeler Üzerine Bir Nedensellik Analizi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 8(1), 121-142.
Dickey, D. ve Fuller, W.A. (1979). Distribution of the Estimates for Autoregressive Time Series with a Unit Root. Journal of the American Statistical Association. 74, 427-431.
Doğukanlı, H. (2008). Uluslararası Finans, Adana: Karahan Kitabevi.
Ö.Akçayır & M.Albeni Bahar/Spring 2016
Cilt 6, Sayı 1, ss.557-583 Volume 6, Issue 1, pp.557-583
579
Dolado, J.L. ve Lütkepohl, H. (1996). Making Wald Tests Work for Cointegrated VAR Systems. Econometric Reviews, 15, 369-386.
Eğilmez, M. (20.01.2013). Cari Açığın Oluşumu ve Finansmanı http://www.mahfiegilmez.com/2013/01/cari-acgn-olusumu-ve-finansman.ht ml (Erişim Tarihi: 01.02.2015)
Eğilmez, M. (2015). Fed, Faiz Artırımı ve TCMB. http://www.mahfiegilmez.com/2015/08/fed-faiz-artrm-ve-tcmb.html (Erişim Tarihi: 01.02.2015).
Engle, R. ve Granger, C.W. (1987). Co-Integration and Error Correction: Represention, estimation and Testing. Econometrica, 55(2), 251 – 276.
Ertugrul, H.M., Gerni, C. ve Toraganli-Karamollaoglu, N. (2013). A Dynamic Investigation of the Impact of Credit Growth on the Current Account of Turkey. http://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=2349545 (Erişim Tarihi: 08.03.2016)
Eşiyok, B.A. (2012). Türkiye Ekonomisinde Cari Açık Sorunu ve Nedenleri. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 49(569), 63-85.
EVDS (2015). TCMB Elektronik Veri Dağıtım Sistemi. http://evds.tcmb.gov.tr/ (Erişim Tarihi: 01.02.2015).
Eyüpgiller, S. (1999). Banka İşletmeciliği Bilgisi. Ankara: Banka ve Ticaret Hukuku Araştırma Enstitüsü Yayınları.
Gacener Atış, A. ve Saygılı, F. (2014). Türkiye'de Kredi Hacmi ve Cari Açık İlişkisi Üzerine Bir İnceleme, Business & Economics Research Journal, 5(4), 129.
Ganioğlu, A. (2013). Rapid Credit Growth and Current Account Deficit as the Leading Determinants of Financial Crises Economics. The Open Access, Open-Assessment E-Journel, Discussion Paper 35.
Göçer, İ. (2013). Türkiye’de Cari Açığın Nedenleri, Finansman Kalitesi ve Sürdürülebilirliği: Ekonometrik Bir Analiz. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 8(1), 213-242.
Göçer, İ. (2015). Bankacılık Sektörü Kredi Hacmi Genişlemesinin İşsizlik Üzerindeki Etkileri: Çoklu Yapısal Kırılmalı Eştümleşme Analizi. İş, Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi,17(2), 109-129.
Göçer, İ., Mercan, M. ve Hotunluoğlu, H. (2012). Seçilmiş OECD Ülkelerinde Cari İşlemler Açığının Sürdürülebilirliği: Yatay Kesit Bağımlılığı Altında Çoklu Yapısal Kırılmalı Panel Veri Analizi. Maliye Dergisi, 163, 449-470.
Çankırı Karatekin Üniversitesi Çankırı Karatekin University
İktisadi ve İdari Bilimler Journal of The Faculty of Economics
Fakültesi Dergisi and Administrative Sciences
580
Göçer, İ., Mercan, M. ve Peker, O. (2013). Kredi Hacmi Artışının Cari Açığa Etkisi: Çoklu Yapısal Kırılmalı Eşbütünleşme Analizi. Ekonometri ve İstatistik e-Dergisi, 18, 1-17.
Granger, W.J. (1979). Seasonal Analysis of Economic Time Series. The National Bureau of Economic Research, 33 – 56.
IMF (2009). Balance of Payments and International Investment Position Manual Sixth Edition (BPM6) http://www.imf.org/external/pubs/ft/bop /2007/pdf/BPM6.pdf (Erişim Tarihi: 08.07.2015)
Johnston, J. ve Dinardo, J. (1997). Econometric Methods. Singapore: McGraw-Hill International Editions.
Kamas, L. ve Joyce, J. P. (1993). Money, Income And Prices Under Fixed Exchange Rates: Evidence From Causality Tests And VARs. Journal of Macroeconomics, 15(4), 747-768.
Karluk, S.R. (2013). Uluslararası Ekonomi: Teori ve Politika. 10. Baskı, İstanbul: Beta Yayıncılık.
Kılıç, C. (2015). Tüketici Kredileri ve Cari Açık Arasındaki İlişki: Türkiye Örneği. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 29(2), 219.
Krugman, P.R. ve Obstfeld, M. (2009) International Economics, Theory &Policy. 8th Edition, Pearson International Editon.
Kwiatkowski, D., Phillips, P.C.B., Schmidt, P. ve Shin, Y. (1992). Testing the Null of Stationary Against the Alternative of a Unit Root: How Sure Are We that Economic Time Series Have a Unit Root? Journal of Econometrics 54, 159–178.
Ng, S. ve Perron, P. (2001). Lag Length Selection and the Construction of Unit Root Tests with Good Size and Power. Econometrica, 69(6), 1519-1554.
Parasız, İ. (2005). Para, Banka ve Finansal Piyasalar, 8.Baskı, Bursa: Ezgi Kitabevi.
Peker, O. ve Göçer, İ. (2010). Yabancı Doğrudan Yatırımların Türkiye’deki İşsizliğe Etkisi: Sınır Testi Yaklaşımı. Ege Akademik Bakış, 10(4), 1187-1194.
Pesaran, M.H., Shin, Y. ve Smith, R. J. (2001). Bounds Testing Approaches To The Analysis Of Level Relationships. Journal of Applied Econometrics, 16(3), 289-326.
Phillips, P.C.B. ve Perron, P. (1988). Testing for a Unit Root in Time Series Regression. Biometrika, 75(2), 335–346.
Ö.Akçayır & M.Albeni Bahar/Spring 2016
Cilt 6, Sayı 1, ss.557-583 Volume 6, Issue 1, pp.557-583
581
Saçık Y.S. ve Karaçayır, E. (2014). Küresel Kriz Sonrasında Cari Açık ve Kredi Hacmi Arasındaki İlişki: Türkiye Örneği. International Conference On Eurasian Economies, Skopje–Macedonia, 507-514.
Saito, A.T., Savoia, J. ve Lazier, L. (2013). Determinants of Private Credit in OECD Developed, BRIC's and LAC Countries. http://ssrn.com/abstract=2291689 (Erişim Tarihi: 30.03.2015).
Sandalcılar, A.R. ve Altıner, A. (2014). Türkiye’de Tüketici Kredileri İle Cari İşlemler Açığı Arasındaki Nedensellik İlişkisi. Bankacılar Dergisi, 89, 28-40.
TBB (2015). Türkiye Bankalar Birliği, https://www.tbb.org.tr/tr (Erişim Tarihi: 02.07.2015)
TCKB (2015). T.C. Kalkınma Bakanlığı Uluslararası Ekonomik Göstergeler. http://www.kalkinma.gov.tr/Lists/Uluslar%20Aras%20Ekonomik%20Gstergeler/..., (Erişim Tarihi: 02.06.2015).
TCMB (2015). Ödemeler Dengesi İstatistikleri”ne İlişkin Yöntemsel Açıklama İstatistik Genel Müdürlüğü, Ödemeler Dengesi Müdürlüğü, http://www.tcmb.gov.tr (Erişim Tarihi: 20.04.2015)
Telatar, E. (2011). Türkiye’de Cari Açık Belirleyicileri ve Cari Açık-Krediler İlişkisi. Bankacılar Dergisi, 78, 22-34.
Tiryaki, G. (2014). Türkiye’de Bireysel Kredilerin Ekonomik Büyüme ve Cari Açık ile İlişkisi. Bankacılar Dergisi, 91, 55-74.
Toda, H.Y. ve Yamamoto, T. (1995). Statistical Inferences in Vector Autoregressions with Possibly Integrated Processes. Journal of Econometrics, 66, 225-250.
Togan, S. ve Berument, H. (2011). Cari işlemler dengesi, sermaye hareketleri ve krediler. Bankacılar Dergisi, 78, 3-21.
UNCTAD (2015). United Nations Conference On Trade And Development http://unctad.org/en/Pages/Statistics.aspx (Erişim Tarihi: 04.05.2015)
Yalçıner, K. (2012). Uluslararası Finansman, Ankara: Detay Yayıncılık.
Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com