5E Yapılandırmacı Öğrenme Modelinin Sosyal Bilgiler Dersinde Öğrencilerin Erişi Düzeyine Etkisi

Abbott,
J.
, Ryan, T. (1999).Constructing knowledge, reconstructing schooling. Educational Leadership, 57(3): 66-69.
Açıkgöz, K.Ü. (2005). Etkili öğrenme ve öğretme (7. baskı). İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
Atılboz, G. (2007). Öğrenme halkası modelinin biyoloji öğretmen adaylarının difüzyon ve osmoz konularını öğrenmeleri, biyoloji öğretimine yönelik özyeterlik inançları ve tutumları üzerine etkileri. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Aydm, G., Balım, A.G.
(2005)
. An interdisciplinary application based on constructivist approach: Teaching of energy topics. Ankara ÜniversitesiEğitimBilimleriFakültesiDergisi, 38(2): 145-166.
Balcı, S. (2005). 8. sınıf öğrencilerinin fotosentez ve bitkilerde solunum kavramlarını öğreniminin 5E öğrenme modeli ve kavramsal değişim metinleri kullanılarak geliştirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Ortadoğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Biggs,
J
. (1996). Enhancingteachingthroughtconstuctivealignment. Higher Education, 32: 347-364.
Bloom, B.,Engelhart, M.D., Furst, E.J., Hill, W.H., Krathwohl, D.R. (1956). Taxonomy of educational objectives, the classification of education algoals: Cognitive domain. New York: David McKayCompany, Inc.
Brooks, J.G., Brooks, M.G. (1999). In search of understanding: The case for constructivist classrooms. Alexandria, VA: Association for Supervision and Curriculum Development.
Bruner, J.S. (1966). Toward a theory of instruction. New York: W.W. Norton.
84
S. POLAT, G. BAŞ / Çankırı Karatekin Üniversitesi SBE Dergisi 3(2): 069-092
Bozdoğan, A.E.,Altunçekiç, A. (2007). Fen bilgisi öğretmen adaylarının 5E öğretim modelinin kullanılabilirliği hakkındaki görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 15(2): 579-590.
Büyüköztürk, S. (2011). Deneysel desenler: Öntest-sontest kontrol grubu desen ve veri analizi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Bybee, R.W., Taylor, J.A., Gardner, A., Scotter, P.V., Powell, J.C., Westbrook, A., Landes, N. (2006). The BSCS 5E instructional model: Origins, effectiveness, andapplications. Colerado: Colerado Springs.
Çelebi, C. (2006). Yapılandırmacılık yaklaşımına dayalı işbirlikli öğrenmenin ilköğretim 5. sınıf sosyal bilgiler dersinde öğrencilerin erişi ve tutumlarına etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi SosyalBilimler Enstitüsü, Konya.
Çetin, O., Günay, Y. (2007). Fen öğretiminde yapılandırmacılık kuramının öğrencilerin başarılarına ve bilgiyi yapılandırmalarına olan etkisi. Eğitim ve Bilim, 146: 24-38.
Demirel, Ö. (2005). Eğitimde program geliştirme: Kuramdanuygulamaya (8. baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Driscoll, M.P. (2000). Psychology of learningforinstruction. Boston: Allynand Bacon.
Duffy, T.M.,Cunningham, DJ. (1996). Constructivism: Implications forthedesign and thedelivery of instruction. Jonassen, D.H. (Ed.), Handbook of research for educational communications and technology. New York: SimonandSchuster.
Dugard, P.,Toldman, J. (1995). Analysis of pre-test-post-test control group designs in educationalresearch. EducationalPsychology, 15(2): 181-198.
Dunlop, J.C., Grabinger, R.S. (1996). Rich environments for the active learning in higher education. Wilson, G.B. (Ed.), Constructing learning environments: Case studies in instructional design. Englewood Cliffs, New Jersey: Educational Technology Publications.
Ekici, F. (2007). Yapılandırmacı yaklaşıma uygun 5E öğrenme döngüsüne göre hazırlanan ders materyalinin lise 3. sınıf öğrencilerinin yükseltgenme-indirgenme tepkimeleri ve elektrokimya konulan anlamalarına etkisi. Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
85
S. POLAT, G. BAŞ / Çankırı Karatekin Üniversitesi SBE Dergisi 3(2): 069-092
Er, N.S. (2008). Isının yayılma yolları konusunda 5E modelinin derinleşme aşamasına yönelik olarak geliştirilen materyallerin etkililiğinin değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
Erdamar, G., Demirel, M. (2008).Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımının duyuşsal ve bilişsel öğrenme ürünlerine etkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(4): 629-661.
Ergin, İ. (2012). Fen eğitiminde 5E modeli ile ilgili yazılı kaynaklar dizini. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(1): 53-67.
Ergin, İ. (2006). Fizik eğitiminde 5E modelinin öğrencilerin akademik başarısına, tutumuna ve hatırlama düzeyine etkisine bir örnek: İki boyutta atış hareketi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Fer, S., Cınk, I. (2007).Yapılandırmacıöğrenme: Kuramdanuygulamaya. İstanbul: MorpaYayınları.
Fosnot, C.T., Perry, R.S. (2007). Oluşturmacılık: Psikolojik bir öğrenme teorisi. Durmuş, S. (Çev. Ed.), Oluşturmacılık: Teori, perspektifler ve uygulama. Ankara: Nobel YaymDağıtım.
Gagnon,
G.W.
, Collay, M. (2001).Designing for learning: Six elements in constructivist classrooms. Thousand Oaks, California: Corwin Press.
Gültekin, M., Karadağ, R., Yılmaz, F. (2007). Yapılandırmacılık ve öğretim uygulamalarına yansımaları. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2): 503-528.
Haras Ö. (2009). "Üreme" ünitesinin 5E modeline göre öğretiminin öğrencilerin kavramsal anlama ve tutumları üzerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Jones, M.G.,Araje, L.B. (2002). Theimpact of constructivism on education: Language, discourseandmeaning. AmericanCommunicationJournal, 5(3): 1-10.
Kaptan, S.Y.,Şeyihoğlu, A.
(2011)
. Elementary students' opinions of learning objects: A social studies coursecase. Journal of Educational Sciences Research, 1(2): 119-132.
Karacak D.Ş. (2008). İlköğretim 8. sınıf genetik ünitesinin 5E modeline göre tasarlanan multimedya destekli öğretimin öğrencilerin erişi ve tutumlarına etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Muğla Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Muğla.
86
S. POLAT, G. BAŞ / Çankırı Karatekin Üniversitesi SBE Dergisi 3(2): 069-092
Karaduman, H. (2005). Sosyal bilgilerde dersinde yapılandırmacı öğrenme ilkelerine göre hazırlanan öğretim materyallerinin öğrencilerin derse ilişkin tutumlarına, başarılarına ve hatırlama düzeylerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, AnadoluÜniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi(15. baskı). Ankara: Nobel YayınDağıtım.
Karakuş, F. (2006). Sosyal bilgiler öğretiminde yapıcı öğrenme ve otantik değerlendirme yaklaşımlarının öğrencilerin akademik başarı, kalıcılık ve sosyal bilgiler dersine yönelik tutumlarına etkisi. DoktoraTezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Koç, G. (2002). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımının duyuşsal ve bilişsel öğrenme ürünlerine etkisi.Doktora Tezi, HacettepeÜniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Kubiszyn, T., Borich, G.
(2003)
. Educational testing and measurement: Classroom application and practice. New Jersey: John Wiley and Sons, Inc.
Manşon,
E.J.
, Bramble, W.J. (1997). Research in education and the behavioral sciences: Concept sandmethods. Los Angeles: A Time Mirror Company.
MEB (2006).
İlköğreti
m sosyal bilgiler dersi 4. ve 5. sınıflar öğretim programı. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
Moussiaux,
S.J.,Norma
n J.T. (2003).Constructivistteachingpractices: Perceptions of teachersandstudents. http://www. ed.psu.edu.
Olssen, M. (1996). Radicalconstructivismanditsfailings: Anti-realismandin dividualism. British Journal of EducationalStudies, 44(3): 275-295.
Özsevgeç, T. (2006). Kuvvet ve hareket ünitesine yönelik 5E modeline göre geliştirilen öğrenci rehber materyalinin etkililiğinin değerlendirilmesi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 3(2): 36-48.
Öztürk, Ç. (2008). Coğrafya öğretiminde 5E modelinin bilimsel süreç becerilerine, akademik başarıya ve tutuma etkisi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Phillips, D.C. (2000). An opinionatedaccount of theconstructivistlandscape. Phillips, D.C. (Ed), Constructivism in education: Opinionsand secon dopinions oncontoversialissues. Chicago, Illionis: TheUniversity of Chicago Press.
87
S. POLAT, G. BAŞ / Çankırı Karatekin Üniversitesi SBE Dergisi 3(2): 069-092
Piaget, J.
(1955)
. The language and thought of the child. Cleveland, Ohio: World Publishing.
Saban, A. (2004).Öğrenme-öğretmesüreci: Yeniteoriveyaklaşımlar (3. baskı). Ankara: Nobel YayınDağıtım.
Sağlam, M. (2006). Işık ve ses ünitesine yönelik 5E etkinliklerinin geliştirilmesi ve etkililiğinin değerlendirilmesi. Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
Saka, A. (2006). Fen bilgisi öğretmen adaylarının genetik konusundaki kavram yanılgılarının giderilmesinde 5E modelinin etkisi. Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
Savaş, B. (2006). İlköğretim 4. sınıfta bütünleştirilmiş ünite ve yapılandırmacı yaklaşımın öğrencilerin öğrenme düzeylerine, öğrenmeye karşı tutumlarına, akademik özgüvenlerine etkisi.Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. İzmir.
Simpson,
T.L
. (2002). Dare I opposeconstructivisttheory? TheEducational Forum, 66(4): 347-354.
Şahin Ç. (2010). İlköğretim 8. sınıf "kuvvet ve hareket" ünitesinde "zenginleştirilmiş 5E öğretim modeli"ne göre rehber materyaller tasarlanması, uygulanması ve değerlendirilmesi. Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
Şaşan, H.H. (2002).Yapılandırmacıöğrenme.YaşadıkçaEğitim, 74-75: 49-52.
Taşdemir, M. (2000). Eğitimde planlama ve değerlendirme. Ankara: Ocak Yayınları.
Temiz B. (2010). İlköğretim 6. sınıf öğrencilerinin "vücudumuzda sistemler" ünitesindeki akademik başarı ve fene karşı tutumlarına örnek olay destekli 5E öğretim modelinin etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi EğitimBilimleri Enstitüsü, Ankara.
Terhart, E.
(2003)
. Constructivism and teaching: A new paradigm in general didactics? Journal of Curriculum Studies, 35(1): 25-44.
Tezci, E.jGürol, A. (2003). Oluşturmacı öğretim tasarımı ve yaratıcılık. TheTurkish Online Journal of EducatioanlTechnology, 2(1): 1-10.
Türker, H.H. (2009). Kuvvet kavramına yönelik 5E öğrenme döngüsü modelinin anlamlı öğrenmeye etkisinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Niğde.
88
S. POLAT, G. BAŞ / Çankırı Karatekin Üniversitesi SBE Dergisi 3(2): 069-092
Ünal, Ç.,Çetinkaya, T. (2009). Yapılandırmacı yaklaşımın sosyal bilgiler öğretiminde başarı, tutum ve kalıcılığa etkisi (5. smıförneği). Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(2): 197-212.
Vygotsky, L.
(1978)
. Thought and language. Cambridge, Mass.: The MİT Press.
Yalçın, F.A., Bayrakçeken, S.
(2010)
. The effect of 5E learning model on pre-service science teachers' achievement of acid-bases subject. International Online Journal of Educational Sciences, 2(2): 508-531.
Yanpar-Şahin, T.
(2005)
. Theeffects of groupactivities on social studies education via constructivistapproach. Eğitim ve Bilim, 30(138): 86-96.
Yanpar-Şahin, T. (2001). İlköğretim sosyal bilgiler dersinde oluşturmacı yaklaşımın devlet ve özel okul beşinci sınıf öğrencilerinin bilişsel ve duyuşsal öğrenmelerine etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 1(2): 463-482.
Yaşar, Ş. (1998). Yapısalcı öğrenme - öğretme süreci. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1-2): 68-75.
Yurdakul, B. (2005). Biliş ötesi ve yapılandırmacı öğrenme çevreleri. Kuram ve Uygulamada EğitimYönetimi, 11(42): 279-298.
Yurdakul, B. (2004). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımının öğrenenlerin problem çözme becerilerine, biliş ötesi farkındalık ve derse yönelik tutum düzeylerine etkisi ile öğrenme sürecine katkıları. DoktoraTezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Zhang, L.J. (2008). Constructivistpedagogy in strategicreadinginstruction: Exploringpathwaystolearnerdevelopment in the English as a second language (ESL) classroom. InstructionalScience: An International Journal of Learning andCognition, 36(2), 89-116.