You are here

Televizyonun Okul Öncesi Çocuklar Üzerindeki Etkisi

Effect of Television on Pre-School Children

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
Effects of media on people's minds and daily routines are addressed and studied by communication scientists. Television is focus of these studies because of its extensiveness and accessibility. In particular from preschool children's perspective, who cannot clearly distinguish the fact and fiction because of their age; effects of television correspond to a wide field of research. Television and television programs which are often perceived as a negative technologic product for preschool children have also some positive effects on children. On the basis of positive or negative effects of television on children, parents play a key role. Though there are a few studies in literature regarding effects of television on children, there are limited studies especially on relation between child and television during preschool ages and importance of parents on such issue. Therefore, this study is aimed at highlighting effects of television on preschool children and importance of family.
Abstract (Original Language): 
Kitle iletişim araçlarının insanların zihinleri ve günlük yaşanılan üzerindeki etkisi iletişim bilimciler tarafından ele alınmakta ve araştırmalara konu edilmektedir. Yaygınlığı ve ulaşılabilirliği nedeniyle televizyon, bu çalışmaların odağı halindedir. Özellikle, yaşlan gereği kurgu ile gerçeğin tam ayrımına varamayan okul öncesi dönemdeki çocuklar açısından televizyonun etkileri geniş bir araştırma alanına karşılık gelmektedir. Okul öncesi dönemdeki çocuklar açısından sürekli olumsuz bir teknolojik ürün olarak algılanan televizyon ve televizyon programlannın çocuk üzerinde olumlu etkileri de bulunmaktadır. Televizyonun çocuklar üzerinde olumlu veya olumsuz etki yaratmasının temelinde anne-baba önemli rol oynamaktadır. Literatürde televizyonun çocuklara olan etkilerine yönelik kimi çalışmalar bulunmasına rağmen, özelikle okul öncesi dönemde televizyon-çocuk ilişkisi ve ailenin bu konudaki önemi konusunda çalışma sayısı oldukça sınırlıdır. Bu nedenle çalışmada televizyonun okul öncesi dönemdeki çocuklar üzerindeki etkileri ve ailenin öneminin vurgulanması amaçlanmıştır
FULL TEXT (PDF): 
93-104

REFERENCES

References: 

Aksaçlıoğlu, A.,Yılmaz, B. (2007). "Öğrencilerin Televizyon İzlemeleri ve Bilgisayar Kullanmalarının Okuma Alışkanlıkları Üzerine Etkisi", Türk Kütüphaneciliği, 21(1): 3-28.
Aktaş, C. (2007). "İlköğretim Okullarında Medya Okuryazarlığı Eğitimi", 4. Uluslararası Çocuk ve İletişim Kongresi, 22-24 Ekim, İstanbul.
Aktaş, H. (2008). Çocuk Televizyonlarının Eğitme ve Eğlendirme Özelliklerinin Çocuğun Gelişimine Etkisi Digi Türk Baby TV Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Aral, N., Ceylan, R., Bıçakçı, M. (2011). "Çocukların Televizyon İzleme Alışkanlıklarının Yaş ve Cinsiyete Göre İncelenmesi" JCastamonu Eğitim Dergisi, 19(2): 489-498.
Aral, N. (2011). Dil Gelişimi. Çocuk Gelişimi. (Ed. N. Aral ve G. Baran). İstanbul: Ya-Pa Yayın A.Ş.
Arnas, Y.A.,Erden, S. (2006). "Çizgi Filmlerdeki Şiddet Unsurlarının İncelenmesi", M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi 1. Uluslararası Okul Öncesi Eğitim Kongresi Bildiri Kitabı.İstanbul: Ya-Pa Yayınlan.
Arslan, Ş. (2010). Televizyon Reklamlarının Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Tüketici Davranışlarına Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Arslan, F., Ünal, A., Güler, H., Kardaş, K. (2006). "Okul Çağı Çocuklarının Televizyon İzleme Alışkanlıklarının İncelenmesi",75!^ Koruyucu Hekimlik Bülteni, 5(6): 392-401.
Balaban, A. (2002). Televizyon Çocuk Programlarının Kalite Kriterlerine İlişkin Olarak Okul Öncesi Kurumlarına Devam Eden Çocukların Anne- Babalarının Görüşleri. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Bağlı, T. (2003). "Televizyona Karşı Ana-Baba Aracılığı: Kısıtlayıcı Aracılığın Biçimleri", Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 13(1): 129-149.
Brown, A. (2011). "Media UseByChildren Under Than 2 Years", Pediatrics, 128(5): 1040-1045.
Dereli, E.,Koçak, N. (2005). "Okul Öncesi Eğitime Devam Eden Dört-Altı Yaş Arasındaki Çocukların ifade Edici Dil Düzeylerinin Bakım Tarzı ve
102
N. ÜNAL, E. DURUALP / Çankırı Karatekin Üniversitesi SBE Dergisi 3(2): 093-104
Anne-Baba Eğitim Düzeyi Açısından İncelenmesi (Konya İli Örneği)", Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(1): 245-258.
Erdoğan, S. (2010). "Erken Çocukluk Döneminde Televizyonun Sosyal Gelişime ve Değerler Eğitimine Etkisi", International Conference on New Trends in Education and Their Implications, 11-13 November, Antalya.
Ertürk, Y.D., Akkor, A. (2006). Çocuğunuzu Televizyona Teslim Etmeyin. Ankara: Nobel Yayınlan.
Gülşen, S. (2006). Okul Öncesi Çocuklarının Televizyon İzleme Alışkanlıklarının Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
Göksu, S. (2004). Altı Yaş Çocuklannda Televizyon İzleme ve Zihinsel Gelişim Arasındaki İlişki, Kastamonu Üniversitesi Eğitim Bilimler Dergisi, 12(1): 121-132.
Günaydın, B. (2011). Çocuklara Yönelik Programlarda Toplumsal Cinsiyet Rollerinin Sunumu: TRT Çocuk ve Yumurcak TV. Uzmanlık Tezi, Radyo ve Televizyon Üst Kurulu, Ankara.
Huesman, R.L.,Titus, M.J., Podolski, L.C. (2003). "Longitudinal Reletions Between Children's Exposureto TV Violenceand Their Agressiveand Violent Behavior in Young Adulthood", Development Psychology, 39(2): 201-221.
İnanlı, M. (2009). Televizyondaki Çocuk Programlarının Beş-Altı Yaş Çocuklan İçin Sözel Şiddet ve Antisosyal Sözcükler İçerme Durumunun İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
İrkin, A. (2012). ÇocuklannGelişim Süreci ve Televizyonun Etkileri. Uzmanlık Tezi, Radyo ve Televizyon Üst Kurulu, Ankara.
Kalan, Ö. (2010). "Medya Okuryazarlığı ve Okulöncesi Çocuk: Ebeveynlerin Medya Okuryazarlığı Bilinci Üzerine Bir Araştırma", İletişim Fakültesi Dergisi, 10(2): 59-73.
Lemish, D.
(2007)
. ChildrenandTelevision, A Global Perspective. Oxford: Blackwell Publishing.
Linebarger, D.L.,Walker, D. (2005). "Infants' and Toddlers' Television Viewingand Language OuX.comes"^imericanBehavioralScientist, 48(5): 624-645.
103
N. ÜNAL, E. DURUALP / Çankırı Karatekin Üniversitesi SBE Dergisi 3(2): 093-104
Özdiker, C. (2002). "Çocuk ve Televizyon", Çoluk Çocuk Dergisi, 16: 20¬21.
Peri, C. (1997). Okul Öncesinde İzlenen Televizyon Programlan ve Bu Programların Eğitimsel Değeri. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Postman,
N
. (1995). Çocukluğun Yok Oluşu. (Çeviren. Kemal İnal). Ankara: İmge Kitabevi.
Serhatlıoğlu, B. (2006). Televizyon Programlannın Okul Öncesi Eğitim Kurumuna Devam Eden Beş-Altı Yaş Grubu Çocuklannm Zihin ve Dil Gelişimini Etkileme Biçimlerine Yönelik Öğretmen ve Veli Görüşlerinin Belirlenmesi (Elazığ İli Örneği).Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
Silkü, A. (2007). "Farklı Kültürlerde Çocuklann Tüketime Yönelmesinde Televizyon ve Televizyon Reklamlannın Etkisi", 4. Uluslararası Çocuk ve İletişim Kongresi, 22-24 Ekim, İstanbul.
Sungur, S. (2008). Televizyon Yayınlarının Çocuklar Üzerindeki Olumsuz Etkileri. Konya: Eğitim Kitabevi.
Şimşek, S.,Baran, G. (2001). Televizyon ve Çocuk. Ankara Üniversitesi Ev Ekonomisi Yüksekokulu Anaokulu/Anasınıfı Öğretmem El KitabıAnkara: YA-PA Yayıncılık.
Ülken, F. (2011). "Televizyon İzlemede Anne-Baba Aracılığı ile Çocukların Saldırgan Davranışları Arasındaki İlişki", Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1): 195-216.
Ünver, T. (2002). Bir Popüler Kültür Ürünü: Çizgi Film Pokemon. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Ünver, G. (2004). Gelişim. Gelişim ve Öğrenme. (Ed. A. Ulusoy), 3. Baskı.Ankara: Anı Yayıncılık.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com