You are here

Home » Content

OKULLARIN TUZEL KİŞİLİĞİ VAR MIDIR? OLMALI MIDIR?

DO SCHOOLS HAVE LEGAL PERSONALITIES? SHOULD THEY?

Journal Name:

  • Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi

Publication Year:

  • 2015
DOI: 
10.18026/cbusos.84833

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Schools have been formed by various thought currents throughout history and are the veriest units of education. The authority that is exercised and the duties that are fulfilled by this unit vary from country to country. As the administrative structure is formed in accordance with the principle of centralization, in Turkey, schools hold authorities and duties which are proper to the centralized structure. Therefore except for the universities, schools of all other educational levels do not have legal personality apart from public entity of the state. The starting point of this paper is to clarify the concept of legal personality, what the public and private entities are and to discuss what the advantages and disadvantages would be if schools had their own legal personality. It is difficult to say that there is a consensus on the opinion that schools should have legal personality. On the other hand, it is another fact that the Ministry of National Education is in need of alterations that will moderate the strict centralization. On the grounds that the situation of whether the schools should or should not have legal personality is per se related to the concepts of centralization and decentralization, the discussions in this paper are focused on these two concepts.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Tarih boyunca farklı felsefi akımlara göre şekillenen okul, eğitim sisteminin en küçük birimidir. Bu küçük birimin sahip olduğu yetkiler ve yerine getirmesi gereken görevler ülkeden ülkeye farklılık göstermektedir. Türkiye'de idari yapı merkeziyetçilik ilkesine göre şekillendiği için, okullar da merkeziyetçi yapıya uygun yetki ve görevlere sahiptirler. Bu nedenle üniversiteler hariç, diğer tüm eğitim basamaklarında yer alan okulların Devlet tüzel kişiliğinden ayrı tüzel kişilikleri bulunmamaktadır. Bu çalışmanın çıkış noktası tüzel kişilik kavramı, kamu ve özel hukuk tüzel kişiliklerinin ne olduğunu açıklamak ve eğer okulların tüzel kişiliği bulunsaydı bu durumun avantaj ve dezavantajlarının neler olabileceğini tartışmaktır. Okulların tüzel kişiliğe sahip olması konusunda görüş birliğinin oluştuğunu söylemek güçtür. Öte yandan Milli Eğitim Sisteminin katı merkeziyetçi yapıyı yumuşatmaya dönük değişikliklere ihtiyaç duyduğu da bir diğer gerçekliktir. Okulların tüzel kişiliğe sahip olması ya da olmaması durumunun özü itibariyle merkeziyetçilik ve yerelleşme kavramlarıyla ilişkili olması nedeniyle, çalışmadaki tartışmalar bu iki kavram ekseninde gerçekleştirilmektedir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-okullarin-tuzel-kisiligi-var-midir-olmali-midir.pdf
  • 4
1
18
  • Turkish

REFERENCES

References: 

AKİPEK, G. Jale, AKINTÜRK, Turgut, ATEŞ KARAMAN, Derya (2012), Türk Medeni Hukuku Başlangıç Hükümleri Kişiler Hukuku I. Cilt, Beta Kitabevi, İstanbul.
ATAY, Ender Ethem (2009), İdare Hukuku, Turhan Kitabevi, Ankara.
14
|
Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi - Cilt: 13, Sayı: 4, Aralık 2015
Okulların Tüzel Kişiliği Var Mıdır? Olmalı Mıdır?
AYTAÇ, Tufan (2000), Eğitim Yönetiminde Yeni Bir
Paradigma Okul Merkezli Yönetim, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 6, 21, ss. 55-81.
BALCI, Ali (2000), İki Binli Yıllarda Türk Milli Eğitim Sisteminin Örgütlenmesi ve Yönetimi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi 6, 24, 495- 508.
BALCI, Ali (2005), Eğitim Terimleri Sözlüğü, Tek Ağaç Yayıncılık, Ankara.
BAŞARAN, İbrahim Ethem, ÇINKIR, Şakir (2011), Türk Eğitim Sistemi ve Okul Yönetimi, Ekinoks Yayıncılık, Ankara.
BAŞARAN, İbrahim Ethem (2000), Eğitim Yönetimi ve Nitelikli Okul, Feryal Matbaası, Ankara.
BİLHAN, Saffet (1996), Eğitim Sosyolojisi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları, Ankara.
ÇINKIR, Şakir (2010a),
Perception
s of Educational Stakeholders' About the Decantralizing Education Decision Making in Turkey, Educational Planning, 19, ss. 22- 36.
ÇINKIR, Şakir (2010b), Eğitim Örgütlerinde Yeniden Yapılanma ve Kapasite Geliştirme, AB Ülkelerinden Örnekler, Ekinoks Yayınevi, Ankara.
DURAL, Mustafa, ÖĞÜZ, Tufan (2004), Türk Özel Hukuku Cilt II Kişiler Hukuku, Filiz Kitabevi, İstanbul.
ERTEN Ali (1971), Sendikaların Mahiyeti, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 28, 1-4, ss. 323-340.
EURYDICE (2007). Avrupa'da Okul Özerkliği: Politikalar ve Önlemler,http://eacea.ec.europa.eu/education/eurydice/documents /thematic_reports/090TR.pdf (erişim tarihi, 01.02.2015).
FAUBERT, Violaine
(2009)
, School Evaluation: Current Practices in OECD Countries and a Literature Review, OECD Education Working Papers, No. 42, OECD Publishing, dx.doi.org/10.1787/218816547156
GÖKSOY, Süleyman
(2014)
, To What Extent Should Schools Be Autonomous?,Educational Research and Reviews, 9, 1, ss.24-33.
GÜLER, Birgül A (2000), Yerel Yönetimleri Güçlendirmek
mi?
Adem
i Merkeziyetçilik mi?, Çağdaş Yerel Yönetimler, 9, 2, ss. 14¬29.
GÜNDAY, Metin (2011), İdare Hukuku. İmaj Yayınevi, Ankara.
GRAUWE Anton De ve NAİDOO, Jordan P (2002), Seminar
Report: School Evaluation for Quality Improvement: issues and Challenges, Meeting the Asian Network of Training and Research Institution in Educational Planning, 2-4 July, Kuala Lumpur, Malasia,
ss. 15-41.
Eğitim Bilimleri Sayısı | 15
Pelin
Taşkın-K. Funda Nayır
HANSON E. Mark. (1998), Strategies of Educational Decentralization: Key Questions and Core Issues, Journal of Educational Administration, 36, 2, ss. 111 - 128.
HANSON, E. Mark. (2000), Editorial. Journal of Educational
Administration. 38, 5, ss. 406 -411.
LAUGLO, Jon (1995). Forms of Decentralisation and Their Implications for Education. Comparative Education, 31, 1, ss. 5-29.
LEE, Molly. N. N (2006). Centralized Decentralization in Malaysian Education, (Ed.) Christopher Björk, Educational Decentralization: Asian Experiences and Conceptual Contributions, Netherlands: Springer.
NADAROĞLU, Halil (2005), Yerel Yönetim ve Özellikleri, (Ed.) Nezih Varcan, Yerel Yönetimler, Açıköğretim Fakültesi Yayınları No: 863, Eskişehir.
NALBANT, Atilla (1997), Üniter Devlet, Bölgeselleşmeden Küreselleşmeye, Yapı Kredi Yayınları, İstanbul.
NAYIR, Funda. (2013). Eğitimde Kalite Geliştirme Sürecinde Okul Değerlendirmenin Rolü, Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11, 2, ss. 119 - 134.
NEVO, David. (2001), School Evaluation: External or Internal, Studies in Educational Evalution, 27, 2, ss. 95 - 106.
ÖZDEMİR, Murat (2009),Okul Yöneticiliğinin Hukuksal
Temelleri, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 42, 2,
ss. 279-300.
ÖZMEN, Fatma, HOZATLI, Metin (2008), İlköğretim Müfettişlerinin Okul Temelli Yönetimin Uygulanabilirliğine İlişkin Görüşleri, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18,1, ss. 159-174.
SCHIEFELBEIN, Ernesto, SCHIEFELBEIN, Paulina
(2000),Three Decentralization Dtrategies in Two Decades: Chile 1981-2000, Journal of Educational Administration, 38, 5, ss. 412 - 425
TAN, Turgut (2013), İdare Hukuku, Turhan Kitabevi, Ankara.
ULUĞ, Fevzi (1998), Eğitim Sisteminde Değişme ve Yapısal Uyum Sorunları, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 14, ss. 153 -
166.
WEILER, Hans (1993), Control versus Legitimization: The Politics of Ambivalence, (Ed.) Jane Hannaway, Martin Carnoy, Decentralization and School Improvement: Can We Fulfill the Pormise, M San Francisco, CA, ss. 55-83.
WINKLER, Donald (1993), Fiscal Decentralization and
Accountability in Education: Experiences in Four Countries, (Ed.) Jane Hannaway, Martin Carnoy, Decentralization and School Improvement: Can We Fulfill the Pormise, M San Francisco, CA, ss. 104-09.
WINKLER, Donald. R., GERSBERG Alec Ian (2000), Education
in Latin America: The Effects on the Quality of Schooling, The World
16
|
Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi - Cilt: 13, Sayı: 4, Aralık 2015
Okulların Tüzel Kişiliği Var Mıdır? Olmalı Mıdır?
Bank Latin America and the Caribbean Regional Office LCSHD Paper Series Department of Human Rights Series.
YALÇINKAYA, Münevver (2004), Okul Merkezli Yönetim, Ege Eğitim Dergisi, 5, 2, ss. 23-34.
YAYLA A. (2012). Eğitimin Felsefi Temelleri, (Ed.) Hasan Basri Memduhoğlu ve Kürşad Yılmaz, Eğitim Bilimlerine Giriş, PegemA Yayıncılık, Ankara.
YOLCU Hüseyin (2010), Neo-Liberal Dönüşümün Yaşandığı Ülkelerde Yerelleşme ve Okul Özerkliği Uygulamaları, ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi,6,12, ss. 253-273.
YUAN Weng Fwu (2004). Centralization and Decentralization in Educational Governance in Taiwan, (Ed.) Mok Ka-Ho, Centralization and Decentralization, , 13, ss.39-58 . New York, NY: Springer Science & Business Media.
Eğitim

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com