You are here

“HOŞÇA BAK ZÂTINA KİM / ÂLEM-İ KÜBRÂSIN SEN” NAZİRE GELENEĞİ İÇİNDE ŞEYH GÂLİB’İN MEŞHUR ŞİİRİ

“HOŞÇA BAK ZÂTINA KİM / ÂLEM-İ KÜBRÂSIN SEN” ŞEYH GÂLIB’S FAMOUS POEM IN THE TRADITION OF NAZIRE

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In our classical literature known to be very common the tradition of nazire. The majority of nazire mecmua is an indication of the value given by the poets of this tradition. In this paper, Şeyh Gâlib’s perhaps the most famous poem, “Ey dil ey dil ...”, considered the place of in this tradition. Centuries ago from Şeyh Gâlib who work in the same line of this poem, Gubari and Nizamoglu’s poems comparison will be made. This poem of Şeyh Gâlib will show whether there is aring of nazire chain.
Abstract (Original Language): 
Klâsik edebiyatımızda nazire geleneğinin çok yaygın olduğu bilinmektedir. Nazire geleneği içinde tertip edilen nazire mecmualarının çokluğu, bu geleneğe şâirlerin verdiği değerin bir göstergesidir. Bu yazıda Şeyh Gâlib’in belki de en ünlü şiiri olan “Ey dil ey dil …” musammatının nazire geleneği içindeki yeri değerlendirilecektir. Şeyh Gâlib’den yüzyıllar önce onunla aynı çizgide şiir yazan Gubârî ve Nizamoğlu’nun şiirleriyle karşılaştırılarak Şeyh Gâlib’in şiirinin bir nazire zincirinin halkası olup olmadığı tesbit edilecektir.
236-253

REFERENCES

References: 

ALPARSLAN, Ali (1988), Şeyh Galib, Kültür ve Turizm Bakanlığı,
Ankara.
AYVAZOĞLU, Beşir (1995a), “Şeyh Gâlib’in Hayatı”, Şeyh Galib
Kitabı, İstanbul Büyükşehir Belediyesi Kültür İşleri Daire Başkanlığı Yayınları,
İstanbul, s.15-31.
AYVAZOĞLU, Beşir (1995), “Yaşayan Şeyh Gâlib”, Şeyh Galib
Kitabı, İstanbul Büyükşehir Belediyesi Kültür İşleri Daire Başkanlığı Yayınları,
İstanbul, s.143-149.
BİLGİN, A. Azmi(2000), Ümmî Sinan Divanı (İnceleme – Metin), Mili
Eğitim Bakanlığı, İstanbul.
Celal Bayar Üniversitesi
246
CANIM, Rıdvan (2000), Latîfî Tezkiretü’ş-şuarâ ve Tabsıratü’nnuzamâ,
Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı, Ankara.
CENGİZ, Halil Erdoğan (1986), “Divan Şiirinde Musammatlar”, Türk
Dili 415-416-417, Türk Dil Kurumu, Ankara, s.291-429.
DİLÇİN, Cem (1986), “Gazel”, Türk Dili 415-416-417, Türk Dil
Kurumu, Ankara, s. 78-247
DİLÇİN, Cem (1997), Örneklerle Türk Şiir Bilgisi, Türk Dil Kurumu,
Ankara.
[ERGUN] Sadettin Nüzhet (1932), Şeyh Galip, Kanaat Kütüphanesi,
İstanbul. GÖLPINARLI, Abdülbaki (1985), Şeyh Galib Divanından Seçmeler,
Kültür ve Turizm Bakanlığı, Ankara.
GÜRER, Abdülkadir (2000), “Şeyh Gâlib Hakkında Yeni Bilgiler”,
Türkoloji Dergisi XIII, Ankara, s. 204-225
İPEKTEN, Haluk (1996), Divan Edebiyatında Edebî Muhitler, Milli
Eğitim Bakanlığı, İstanbul.
İSEN, Mustafa (1994), Künhü’l-ahbâr’ın Tezkire Kısmı, Atatürk Kültür
Merkezi, Ankara.
KALKIŞIM, Muhsin (1994), Şeyh Galib Divanı, Akçağ Yayınları,
Ankara.
KALKIŞIM, Muhsin (1997), “Şeyh Galib’in Bir Tercî-i Bendini Şerh
Denemesi”, Akademik Bakış 2, s. 56-61.
KALPAKLI, Mehmet (2006), “Osmanlı Şiir Akademisi: Nazire”, Türk
Edebiyatı Tarihi II, Kültür ve Turizm Bakanlığı, İstanbul, s. 133-137.
KAPLAN, Mahmut (1993), “Gubarî Abdurrahman Efendi’nin Pendnâmesi”,
Yedi İklim Haziran, İstanbul, s. 34
KILIÇ, Filiz (2010), Âşık Çelebi Meşâirü’ş-şuarâ İnceleme - Metin,
İstanbul Araştırmaları Enstitüsi, İstanbul.
KÖKSAL, M. Fatih (2003), “Nazire Kavramı ve Klâsik Türk Şiirinde
Nazire Yazıcılığı”, Diriözler Kitabı Prof. Dr. Meserret Diriöz ve Haydar Diriöz
Hatıra Kitabı, Ankara, s. 215-290.
KÖKSAL, M. Fatih (2006), “Nazire (Türk Edebiyatı)”, Türkiye Diyanet
Vakfı İslam Ansiklopedisi 32, İstanbul, s. 456-458.
KÖKSAL, M. Fatih (2006b), Sana Benzer Güzel Olmaz Divan Şiirinde
Nazire, Akçağ, Ankara.
KURNAZ, Cemal (2007), Osmanlı Şair Okulu, Birleşik, Ankara.
KURNAZ, Cemal ve Halil ÇELTİK (2010), Divan Şiiri Şekil Bilgisi, H
Yayınları, Ankara.
KUTLUK, İbrahim (1989), Kınalı-zâde Hasan Çelebi Tezkiretü’ş-şuarâ
I-II, Türk Tarih Kurumu, Ankara.
ÖZMEN, İsmail (1998), Alevi-Bektaşi Şiirleri Antolojisi II, Kültür
Bakanlığı, Ankara.
Sosyal Bilimler Dergisi Cilt:9, Sayı:2, Ekim 2011
Prof. Dr. Mahmut Kaplan Armağan Sayısı
247
PAKALIN, Mehmet Zeki (1983), Osmanlı Tarih Deyimleri ve
Terimleri Sözlüğü III, Milli Eğitim Bakanlığı, İstanbul.
REDHOUSE, James W.(1276), Müntehabat-ı Lugat-i Osmaniye,
İstanbul. Seyyid Seyfullah (1326), Külliyât-ı Seyyid Seyfullah, Dersaadet Ahmed
Kâmil Matbaası, İstanbul.
TANPINAR, Ahmet Hamdi (1988), 19 uncu Asır Türk Edebiyatı
Tarihi, Çağlayan Kitabevi, İstanbul.
TARLAN, Ali Nihad (1946), “Eski Mecmualar Arasında”, İstanbul
Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi 1/2, İstanbul, s. 122-137.
TOSUN, Necdet (2009), “Seyyid Nizamoğlu”, Türkiye Diyanet Vakfı
İslam Ansiklopedisi 37, İstanbul, s. 73-74.
ÜNLÜ, Osman (2005), “Abdurrahman Gubârî Efendi ve Kıssa-i
Yûsuf’u”, Erciyes 333, Kayseri, s. 16-20.
YAMAN, Mehmet (1976), Seyyid Nizamoğlu Hayatı – Eserleri –
Divanı, Can Yayınları, İstanbul.
YAVUZ, Hilmi (1995), “ “Hoşça Bak Zâtına” ya da “Epimelesthai
Seautou”: Bir Arkeoloji Denemesi”, Şeyh Galib Kitabı, İstanbul Büyükşehir
Belediyesi Kültür İşleri Daire Başkanlığı Yayınları, İstanbul, s.59-63.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com