You are here

SEFER-NÂME-İ HASRETÎ BEY

HASRETÎ BEY’S SEFER-NÂME

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Classical Turkish literature, poetry, which is a common mesnevi, more longterm, as used in processing tahkiyevî issues, sometimes short, has also been used in explaining the local issues. In this article we will focus on the Sefer-name, mentioned in a text that can be included into the second group. Sefer-name, form of poetry written in mesnevi, 87 beyitten occurred, the sample may be nasihat-name type of a monument. Poetry, from his home in order to gas / advice and recommendations that would include the people of the Ottoman Empire. While some aspects of literary and religious works, the other in a way relevant to the social life. Because eserde folk beliefs and customs of that era, such as tools used in daily life, there are many elements directly related to the life of the people. Thus, an ordinary part of work sheds light on the life of the Ottoman people. Departure date is not certain copyright-nâme'nin poet is not clear that information about Hasretî Beg. Works, XVIII. With the end of the XIX century. may have belonged to at the beginning of the century, such as living Hasretî of Diyarbakir, a poet who uses the alias can belong to the same. The article focused on the identity of Hasretî ago, then-name given information about the Sefer-nâme, the utilization of the latest text of the work presented transcription.
Abstract (Original Language): 
Klasik Türk edebiyatının yaygın nazım şekillerinden biri olan mesnevî, daha çok uzun soluklu ve tahkiyevî konuları işlemede kullanıldığı gibi, kimi zaman kısa, yerel konuları anlatmada da kullanılmıştır. Bu yazıda üzerinde durulacak olan Sefernâme, bahsedilen ikinci gruba dâhil edilebilecek bir metindir. Sefer-nâme, mesnevî nazım şekli ile yazılmış, 87 beyitten meydana gelen, nasihat-nâme türüne örnek olabilecek bir eserdir. Manzûmede, gaza amacıyla evinden çıkan/çıkacak olan bir Osmanlı insanına öğütler ve tavsiyeler yer almaktadır. Eser bir yönüyle edebî ve dinî iken, diğer bir açıdan da sosyal hayatla alakalıdır. Çünkü eserde o devrin halk inanç ve âdetleri, günlük hayatta kullanılan aletler gibi doğrudan halkın hayatıyla ilgili pek çok unsur bulunmaktadır. Dolayısıyla eser kısmen sıradan bir Osmanlı insanının hayatına ışık tutmaktadır. Telif tarihi belli olmayan Sefer-nâme’nin şairi olan Hasretî Beg hakkındaki bilgiler net değildir. Eser, XVIII. yüzyılın sonu ile XIX. yüzyılın başında yaşayan Diyarbakırlı Hasretî’ye ait olabileceği gibi, aynı mahlası kullanan başka bir şaire de ait olabilir. Yazıda, önce Hasretî’nin kimliği üzerinde durulmuş, daha sonra Sefer-nâme hakkında bilgi verilmiş, en son da eserin çevriyazılı metni istifadeye sunulmuştur.
206-222

REFERENCES

References: 

[Ahterî Mustafa Efendi] (1310), Ahterî-i Kebîr , Matbaa-i Âmire,
İstanbul. Ali Emîrî (1328), Tezkire-i Şu’arâ-yı Âmid, C. 1, Matbaa-i Âmidî,
Dersaâdet.
Ali Emîrî Efendi (2003), Esâmî-i Şu’arâ-yı Âmid, Haz. Galip Güner-
Nurhan Güner, Anıl Matbaa ve Ciltevi, Ankara.
BEYSANOĞLU, Şevket (1957), Diyarbakırlı Fikir ve Sanat Adamları ,
C. I, İstanbul.
DOĞAN, Muhammet Nur (2006), “Yolculuk Metaforu Bağlamında
Klasik Şiiri Anlamak, Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim , Yıl 7, S. 77-78,
Temmuz-Ağustos, s. 47-57.
https://www.yazmalar.gov.tr/detay_goster.php?k=85295 (Erişim Tarihi:
08/09/2011).
İPEKTEN, Haluk-vd. (1988), Tezkirelere Göre Divan Edebiyatı İsimler
Sözlüğü, Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları, Ankara.
KAYA, Doğan (1990), Şairnâmeler , Kültür Bakanlığı Halk Kültürünü
Araştırma Dairesi Yayınları, Ankara.
Kur’ān-ı Kerīm ve Açıklamalı Meâli (2006), Haz. Hayrettin Karamanvd.,
TDV Yayınları, Ankara.
MADEN, Sedat (2008), Türk Edebiyatında Seyahatnâmeler ve Gezi
Yazıları, Atatürk Üniversitesi, Türkiyat Araştırmaları Dergisi , S. 37, Erzurum,
s. 147-158.
Mecmua-i Eş’âr (yazma), 06 Mil Yz. A 805.
ONAY, Ahmet Talât (1992), Eski Türk Edebiyatında Mazmunlar ve
İzahı , Haz. Cemal Kurnaz, TDV Yayınları, Ankara.
Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Büyük Lügat (1985), Haz. Abdullah
Yeğin-vd., Türdav Yayınları, İstanbul.
PAKALIN, Mehmet Zeki (1993), Osmanlı Tarih Deyimleri ve
Terimleri Sözlüğü, MEB Yayınları, 3 C., İstanbul.
Sosyal Bilimler Dergisi Cilt:9, Sayı:2, Ekim 2011
Prof. Dr. Mahmut Kaplan Armağan Sayısı
221
Sefer-nâme-i Manzûm Hasretî Beg Sellemehu’llah (yazma), 06 Mil Yz
A 1826, 162b-163a.
SOLMAZ, Süleyman (2005), “Divan Şiirinde Sefer”, Selçuk
Üniversitesi, Türkiyat Araştırmaları Dergisi, S. 17 (Bahar) , s. 133-145.
Ş[emseddin] Sami (1989), Kâmûs-ı Türkî , Çağrı Yayınları, İstanbul.
Şeyhülislam Mehmed Esad Efendi (1999), Lehcetü’l-Lügat, Haz. H.
Ahmet Kırkkılıç, TDK Yayınları, Ankara.
TÖRENEK, Mehmet (2005), “Yol ve Yolculuk Benzetmeleri
Bağlamında Şiirimizde Ölüm”, Atatürk Üniversitesi, Türkiyat Araştırmaları
Dergisi, S. 28, Erzurum, (Prof. Dr. M. Fahrettin Kırzıoğlu Özel Sayısı), s. 129-
143.
TUMAN, Mehmet Nail (2001), Tuhfe-i Nâilî Divân Şairlerinin
Muhtasar Biyografileri I , Haz. Cemâl Kurnaz-Mustafa Tatçı, Bizim Büro
Yayınları, Ankara.
Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi (1981), Dergâh Yayınları, C. 4,
İstanbul. ÜSTÜNER, Ahmet (2005), Yusuf Paşa’nın Sefer-nâmesi , Selçuk
Üniversitesi, SBE, İslam Tarihi ve Sanatları Anabilim Dalı, Basılmamış Yüksek
Lisans Tezi, Konya.
Yeni Tarama Sözlüğü (1983), Düzenleyen: Cem Dilçin, TDK Yayınları,
Ankara.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com