Journal Name:
- Cerrahpaşa Tıp Dergisi
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
Syncope is one of the common
presenting complaints in the emergency department
population which makes up to 3% of the
total cases. Many diagnostic tests have been
devised to evaluate these patients. There are not
any well-established protocols as to which tests
should be performed in order to evaluate etiologic
causes of syncope. As a result, these patients
generally undergo routine laboratory
screening tests. This study aims to describe
demographic characteristics of the patients referred
to Dokuz Eylül University ED with the
chief complaint of syncope and to investigate the
usefulness of the diagnostic tests used to evaluate
these patients.
Design.- We examined data charts of 798 patients
with final diagnoses that could be related
to syncope referred to the ED in between
24.04.1998 and 31.07.1998 retrospectively. 156
of the 798 patients were eligible. The majority of
the patients were consisted of middle-aged
women. The most common causes of syncope
were revealed to be vasovagal and psychogenic
factors. Cardiac syncope was most commonly
diagnosed in elderly patients and 27.6% of the
patients was idiopathic.
Results.- We could not find any usefulness of
commonly ordered diagnostic tests such as Na,
K, Cl, creatinine, glucose, CK, LDH, AST, total
bilirubin, direct bilirubin, amylase, urinary β-
HCG, occult blood in stool and ABG regarding
decision to admit and establishment of diagnosis
of syncope. However, factors that predict admission
of patients include EKG abnormalities, cardiovascular
examination, cardiac monitoring,
neurologic examination and cranial CT in patients
with neurologic deficits. In addition, tests
that may be beneficial in determining admission
to hospital are CBC, BUN, Ca.
Conclusion.- As a conclusion, future research
could reveal efficiency of various laboratory tests
ordered in routine work-up of syncope patients
which may help cut down substantial healthcare
expenses.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Senkop acil servislerde sık karşılaşılan,
başvuruların %3’ünü oluşturan tıbbi bir
problemdir. Senkop geçiren hastaların değerlendirilmesi
için bir çok test mevcuttur.
Senkop tanısı için hangi testlerin yap
ılacağına dair fikir birliği yoktur. Çoğu
hekim bu tip hastalarda rutin laboratuar
incelemeği yapmadan hastayı taburcu edememektedir.
Bu çalışmada Dokuz Eylül Üniversitesi
Hastanesi Acil Servisine senkop yakınmas
ıyla başvuran hastaları demografik özelliklerine
göre tanımlamak, hastaların değerlendirilmesinde
kullanılan laboratuar
testlerinin senkop tanısıyla ve hastanın
sonucu (taburcu, yatış) ile olan ilişkisinin
incelenmek ve hastaların acilde kalış sü-
relerim etkileyen faktörleri belirlemek hedeflendi.
Bu amaçla 24.4.1998 -31.7.1998 tarihleri
arasında senkop tanısıyla müracat eden
156 hastanın dosyası incelendi. Hastalar
ın %45.5’i erkek , %54.5’i kadındı ve yaş
ortalamaları 44±18 olarak bulundu. Hastalar
ın 43’ünde (%27.6) senkop nedeni bulunamam
ıştı. Vazovagal-psikojenik nedenler
senkopun en sık nedenleriydi (%
35.3). Kardiyak senkop düşünülen hastalar
en yaşlı hastalardı.
Senkop hastalarında sıkça istenen tetkiklerden;
Sodyum, potasyum, klor,
kreatinin, glikoz, laktat dehidrogenaz,
aspartat transaminaz, kreatinin kinaz,
total bilirubin, direkt bilirubin, amilaz,
idrarda β−HCG, gaitada gizli kan ve kan
gazı analizi hastaneye yatış ve senkop tan
ışı koydurtma yönünden yararlı bulunmad
ı. Elektrokardiografi, kardiyak bakı,
nörolojik bakı ve bilgisayarlı beyin tomografisi
(yalnızca nörolojik defisiti olan hastalarda)
senkop tanısının konması ve has-
taneye yatışta önemli belirleyiciler olarak
bulundu. Tam kan sayımı, kan üre azotu
ve kalsiyumun yatışı gereken senkop hastalar
ım belirlemede yararlı olabileceği bulundu.
Senkopta çeşitli testlerin ne kadar
gerekli olduğunu ortaya koyabilecek ileriye
yönelik araştırmalar planlanabilir ve
bu şekilde önemli miktardaki sağlık bak
ım harcamaları azaltılabilir.
FULL TEXT (PDF):
- 2
82-88