You are here

TIP EĞİTİMİNİ SEÇMEDE AİLEDE HEKİM BULUNMASININ ROLÜ

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
The aim of this study was to show the role of having a physician in family on entering to the medical school. The study has been performed by a questionnaire, which were answered by the students who entered to medical school in the year 1998–1999. All of the entering class students were enrolled to the study. Gender, having physician in the family or among close relatives, parental and personal attitudes on entering to medical school were asked. In the data analyzing of the study chi–square test and rates were used. Results.- 59.6 % of the students were male and 40.4 % were female. 39.7 % of the total have a physician in family or among close relatives. Having a physician relative is higher among the female students than male students. Parental effects on selecting medical school are higher on the male students than female students. Selecting medical education with self-decision is high on both sexes, but this situation is higher among female students than male students. Conclusion.- Although there is a significant statistical difference in the number of male and female students, our findings suggest as in literature that number of female students coming closer to male students in medical education. We have doubt that how this change will effect the physician distribution in Turkey in future. There are nonsignificant differences between the students having physician relatives on both sexes. But finding the number of students high in the group of not having any physician in family or among close relatives suggest that, having a physician in family or among close relatives has no influence on selecting medical education.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmanın amacı tıp öğrencilerinin tıp eğitimi seçmelerinde yakın akrabalar arasında hekim bulunmasının rolünü saptamakt ır. Bu amaçla çalışma, 1998–1999 eğitim döneminde Cerrahpaşa Tıp Fakültesinde eğitime başlayan öğrencilere cinsiyet, aile veya yakın akraba arasında hekim bulunma durumu, tıp eğitimi seçmede kişisel ve ailesel davranışı içeren anket formu uygulanmıştır. Elde edilen bilgilerin analizinde oran kıyaslaması ve ki– kare testi kullanılmıştır. Öğrencilerin % 59.6’sını erkek ve % 40.4’ünü kızlar oluşturmaktadır. Tüm öğrencilerin % 39.7’sinin ailesinde veya yak ın akrabaları arasında hekim bulunmaktad ır. Yakın akrabalar arasında hekim bulunma durumu kız öğrencilerde erkek öğrencilere oranla yüksek bulunmuştur. Ailesel etki ile tıp eğitimini seçme oranı erkek öğrenciler arasında daha yüksek bulunmuştur. Tıp eğitimine kendi isteği ile başlama oranı her iki cinsiyette yüksek oranda bulunmasına rağmen kendi kararı ile tıp eğitimine başlama oranı kız öğrencilerde erkek öğrencilere göre daha yüksek bulunmuştur. Öğrenciler arasında cinsiyete göre erkek öğrencilerin fazlalığı yönünde istatistiksel olarak anlamlı dağılım farkı bulunmas ına rağmen, kız öğrenci sayısının erkek öğrenci sayısına kaynaklarda belirtildiğine benzer olarak yaklaştığı görülmektedir. Bu değişimin, ülkemizde bölgeler arasında görülen bir hekime düşen nüfus çarpıklığını gelecekte ne yönde etkileyeceği konusunda şüphelerimiz bulunmaktad ır. Her iki cinsiyet arasında aile veya yak ın akraba arasında hekim bulunması a- çısından istatistiksel olarak anlamlı dağı- lım farkı gözlenmemektedir. Ancak öğrenciler arasında aile veya yakın akraba aras ında hekim bulunmayan grubun sayıca fazlalığı, ailede hekim bulunmasının tıp eğitimi seçmede bir etkisi olmadığını dü- şündürmektedir.
91-96

REFERENCES

References: 

1. Dirican R, Bilgel N. Hekimliğin Tarihsel Gelişimi
ve Toplum Hekimliği, Halk Sağlığı (Toplum
Hekimliği) Uludağ Üniversitesi Basımevi 1993;
1-41.
2. Atabek EM, Görkey, Ş. Prehistorik Tababet,
Başlangıcından Rönesansa Kadar Tıp Tarihi.
İÜ Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Yayın No: 219,
İstanbul 1998; 7-20.
3. Atabek EM, Görkey Ş. Mezopotamya Halkları
Tababeti, Başlangıcından Rönesansa Kadar Tıp
Tarihi. İÜ Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Yayın No:
219 İstanbul, 1998; 21-35.
4. Eren N, Öztek G. Halk Sağlığının Gelişmesi,
Halk Sağlığı Temel Bilgiler. Ed. Bertan M, Gü-
ler Ç. Hacettepe Halk Sağlığı Vakfı, 1992; 1.
5. Atabek EM. Ortaçağ Tababeti. Başlangıcından
Rönesansa Kadar Tıp Tarihi. Atabek EM,
Görkey Ş. İÜ Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Yayın
No: 219. İstanbul, 1998; 161-222.
6. Atabek EM, Görkey Ş. İskenderiye Tıp Mektebi,
Başlangıcından Rönesansa Kadar Tıp Tarihi.
İÜ Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Yayın No: 219
İstanbul, 1998; 129–135.
7. Özte, Z, Eren N. Sağlık Yönetimi. Halk Sağlığı
Temel Bilgiler. Ed. Bertan M, Güler Ç. Hacettepe
Halk Sağlığı Vakfı, 1992; 371–387.
8. Notzer N, Brown S. The feminization of the
medical profession in Israel. Med Educ 1995;
29: 377-381.
9. Colborn RP, Kent AP, Leon B. The changing
medical student population at the University of
Cape Town. S Afr Med J 1995; 85: 256-261.
10. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Öğrenci İşleri Kayıtlar
ı 1995–1999.
11. Köksal S, Vehid S, Tunçkale A, Çerçel A,
Erginöz E, Kaypmaz A, Sipahioğlu F, Özbal
AN. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Öğrencilerinin
tıp eğitimi ve mezuniyet sonrası ile ilgili tutumlar
ı. Cerrahpaşa Tıp Fak Derg 1999; 30:
251–258.
12. Imperato PJ, Nayeri K, First year medical
student experiences with being discourage from
entering medical school. N Y State J Med 1991;
91: 243-244.
13. Yataklı Tedavi Kurumları İstatistik Yıllığı
1997. Sağlık Bakanlığı Tedavi Hizmetleri Genel
Müdürlüğü Yayın No: 599, Ankara 1998.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com