You are here

Home » Content

ADANA ŞEHİR TARİHİ ÇALIŞMALARINDA KADI SİCİLLERİNİN ÖNEMİ

IMPORTANCE OF KADI RECORDS FOR ADANA CITY HISTORY

Journal Name:

  • Çukurova Araştırmaları Dergisi

Publication Year:

  • 2016
DOI: 
http://dx.doi.org/10.18560/cukurova.36

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
Every historic events occures on a place. Places are lively because of humans. In this way, urban centers are good examples for human-place relations. Cities are active places for human social, economical and cultural activities. Studying cities would provide better explanations for political structures of the time. As its goal for adding new information for known ones in city studies, kadı’s court records that contain great deal of data for everyday life are important sources. Including very much information for social life, kadı records provide us valuable information for actual social state arisen from conflicts between different segments of the society. Such cities as Adana that had witnessed important social and political events in Anatolia, Adana’s court records would prived important insight into evolution of society’s economical and sociological development. Furthermore, the court records are important for interdisciplinary studies. Besides history, economics, public administration, sociology, theology, art history, geography, literature could use them as sources. This work focus on kadı records in general and Adana kadı records in particular. Because of difficulty in providing enough information for 150 books containing court records, this study will pick samples to make general evaluations for looks and contents of the records.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Her tarihi olay bir mekânda geçer. Mekânlar insanlarla ilişkide bulundukları sürece canlıdır. Bu doğrultuda, insan-mekân ilişkisinin en canlı örneği şehirlerdir. Şehirler, barındırdıkları kütleler vasıtasıyla sosyal, iktisadi ve kültürel olayları dinamize eder. Bu sebeplerden dolayı bir şehrin tarihini incelemek zamanının siyasi yapıları hakkında daha net bilgiler verir. Şehir tarihi araştırmalarının amacı bilinenlere yeni bilgiler katmak olduğundan günlük hayat ile ilgili önemli bilgileri barındıran kadı sicil defterleri önemlidir. Sosyal hayata dair çok miktarda bilgi içeren kadı kayıtları, toplumun çeşitli katmanları arasında ki anlaşmazlıklara dayalı olguları görmemizi sağlar. Adana gibi Anadolu’da yaşanan siyasi ve sosyal tüm hadiselerin şahidi olmuş kentlere ait siciller bölge halkının sosyolojik ve ekonomik evrimini yansıtması bakımından önemlidir. Ayrıca kadı sicilleri, disiplinler arası kaynak özelliğindedir. Tarih biliminin yan sıra iktisat, kamu yönetimi, sosyoloji, ilahiyat, hukuk, sanat tarihi, coğrafya, edebiyat gibi sosyal ve beşerî bilimler sicillerden kaynak olarak yararlanabilir. Bu çalışmamız da Adana Kadı sicilleri hakkında bilgi verilerek Adana şehir tarihi çalışmaları açısından önemi hakkında değerlendirme yapılacaktır. Adana’nın sahip olduğu 150 adet sicili tek bir makalede incelenmek mümkün olmadığından belirli zaman dilimlerine ait bazı sicillerin muhteva ve biçimsel içeriği hakkında bilgi verilecektir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-adana-sehir-tarihi-calismalarinda-kadi-sicillerinin-onemi.pdf
  • 2
80
106
  • Turkish

REFERENCES

References: 

1981). “Adana”, Yurt Ansiklopedisi, 1, İstanbul: Anadolu Yayınları. ss.8-181.
(2008). Adana Sanayi Tarihi, Adana, Adana: Adana Sanayi Odası.
AĞCA, S. (2012). 66 Numaralı Kadı Sicili’nin Transkripsiyonu ve Değerlendirilmesi (H.1209-1210/M. 1794-1795). Yüksek Lisans Tezi, Gaziantep: Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Ahmet Cevdet Paşa (1980). Maruzat, İstanbul: Çağ Yayınları.
Ahmet Cevdet Paşa, (1993). Tezakir, Ankara: TTK.
ADANA ŞEHİR TARİHİ ÇALIŞMALARINDA KADI SİCİLLERİNİN ÖNEMİ 99
ÇUKUROVA ARAŞTIRMALARI DERGİSİ
CİLT 2, SAYI 2, KIŞ 2016
Ahmet Lütfi Efendi, (1993). Ahmet Lûtfi Efendi Tarihi, 9, Ankara: TTK.
AİNSWORTH, W. (1842). Travels and Researches in Asia Minor, Mesopotamia, Chaldea and Armenia, London.
AKBAL, F. (1961). “1831 Tarihinde Osmanlı İmparatorluğunda İdari Taksimat ve Nüfus”, Belleten, 15 (60). Ankara, ss.617-628.
AKKUŞ, T. (2002). 1909 Adana Olayları, Yüksek Lisan Tezi, İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
AKTÜRE, S. (1985). “Osmanlı Devletinde Taşra Kentlerindeki Değişimler”, Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Türkiye Ansiklopedisi, 4, İstanbul: İletişim Yayınları, ss.891-904.
ALKAN, M. (2004). Adana’nın Bütüncül Tarihi Çerçevesinde Adana Sancağı Vakıflarının Analizi-Tüsoktar Veri Tabanına Dayalı Bir Araştırma, Doktora Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
ALKAN, M. (2005). “Adana’nın İdari Yapısı (1516-1923)”, EKEV Akademi Dergisi,9 (25). Erzurum, ss. 253-266.
ALKIM, B. (1959). “Güney-Batı Antitoros Bölgesinde Eski Bir Yol Şebekesi”, Belleten, 23,Ankara, ss. 59-77.
ALTAY, M. H. (1965). Adım Adım Çukurova, Adana: Kemal Matbaası.
ASLAN, N. (1998). “Milli Arşivimiz İçerisinde Şer’iye Sicilleri: Eğitim ve Terminoloji Problemi”, 1.Milli Arşiv Şurası, Ankara: Başbakanlık Arşivi, ss. 187-195.
ATAMAN, B. K. (1987). Ottoman Kadı Registers as a Source of Social History, London.
ATMACA, T. (1996). 129 Nolu (H. 1143-1145 M. 1730-1732) Adana Şer’iye Sicili, Yüksek Lisans Tezi, Malatya: İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
AVCI, O. (1999). “Şer’iyye Sicilleri Toplu Kataloglarında Tarih Tespiti”, Erdem, 12 (34). ss. 45-72.
AYDIN, M. (1990). , “Sultan II. Mahmut Döneminde Yapılan Nüfus Tahrirleri”, Sultan II. Mahmut ve Reformları Semineri, (28–30 Haziran 1989). Bildiriler, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Araştırma Merkezi.
AYDIN, S. (2006). “Toroslarda Yaylacılık ve Çukurova’nın Önemi”, Kebikeç, 21, s.111-134.
AYKAN, G. (2008). Adana Salnamesi Hicri (1309-1319). Adana: Altınkoza.
BALTACI, C. (1985). “Şer’iye Sicillerinin Tarihsel ve Kültürel Önemi”, Osmanlı Arşivi ve Osmanlı Araştırmaları Sempozyumu, İstanbul.
BARKAN, Ö. L. (1943). XV ve XVI inci Asırlarda Osmanlı İmparatorluğu’nda Zirai Ekonominin Hukuki ve Mali Esasları, 1, İstanbul: Bürhaneddin Matbaası.
BARKAN, Ö. L. (1970). “Research on the Ottoman Fiscal Survey”, Studies in the Economic History of the Middle East, London, ss. 163-71.
BARKER, W. B. (1853). Cilicia and its Governers, London: Ingram Cooke and Co.
BARKEY, K. (1991). “The Use of Court Records in the Reconstruction of Village Networks: A Comparative Perspective”, International Journal of Comparative Sociology, 32 (1-2).
BAYHAN, F. (1998). Altın Şehir Adana, Ankara: Yakınel Dağıtım Yayınları.
BAYINDIR, A. (1986). İslam Muhakeme Hukuku (Osmanlı Devri Uygulaması). İstanbul.
BAYKARA, T. (2000). Anadolu’nun Tarihi Coğrafyasına Giriş, 1: Anadolu’nun İdari Taksimatı, Ankara: Türk Kültürü Araştırma Enstitüsü Yayınları.
BAYRAKTAR, H. (1999). XIX. Yüzyılda Halep Eyaletinin İktisadi Vaziyeti, Doktora Tezi, Elazığ: Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi.
100 MEMET YETİŞGİN & TOROSHAN ÖZDAMAR
ÇUKUROVA ARAŞTIRMALARI DERGİSİ
CİLT 2, SAYI 2, KIŞ 2016
BAYRAKTAR, H. (2008). “Kırım Savaşı Sonrası Adana Eyaleti’ne Yapılan Nogay Göç ve İskanları (1859-1861)”, Bilig, 45, Ankara, ss.45-72.
BESİM, D. (1997). “Adana”, İslam Ansiklopedisi, 1, Eskişehir: MEB.
BİLGİLİ, A. S. (1999). Osmanlı’ya Karşı Bir Türkmen Boyu Tarsus Varsakları, Osmanlı, 6, Ankara: Yeni Türkiye Yayınları, ss.170-179.
BİLGİLİ, A. S. (2001). Osmanlı Döneminde Tarsus Sancağı ve Tarsus Türkmenleri, Ankara: TC. Kültür Bakanlığı Yayınları.
CANBAKAL, S. H. (1999). Ayntab at the end of the seventeenth century: A study of notables and urban politics, Doktora Tezi, Harvard: Harvard Üniversitesi.
CEVİZCİ, A. (2007). 62 Nolu Adana Şer’iye Sicili (h.1208-1209) Transkripsiyon ve Değerlendirme, Yüksek Lisans Tezi, Kayseri: Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
CEYLAN, M.(1996). 17 No’lu (H.1156-1157 M. 1743-1744) Adana Şer’iye Sicili Transkripsiyonu ve Kataloğu, Yüksek Lisans Tezi, Malatya: İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
CUİNET, V. (1891). La Turquie d’Asie Geographie Administrative, Stalislique Descripüve et Raisonnee de I’Asie Mineur, 6, Paris.
ÇABUK, M. (2013). 1875-1925 Yılları Arasında Adana, Antakya, Antep, Maraş Ve Mersin Bölgelerinde Misyonerlik Faaliyetleri Ve Ermeni Olayları, Doktora Tezi, Kahramanmaraş: Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
ÇADIRCI, M. (1989). “Türkiye’de Kaza Yönetimi (1840-1876)”, Belleten,53 (206). Ankara, ss.237-257.
ÇADIRCI, M. (1997). Tanzimat Döneminde Anadolu Kentlerinin Sosyal ve Ekonomik Yapısı, Ankara: TTK.
ÇANAK, E. (2013). Cumhuriyet Döneminde Tarihi, Sosyal, Siyasal Ve Ekonomik Yönüyle Seyhan (Adana) Şehri (1923-1956). Doktora Tezi, Manisa: Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
ÇELİK, Ç. (1999). 19. Yüzyıldan Günümüze Adana’da Konut Mimarisinin Gelişimi, Yüksek Lisan Tezi, Adana: Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Mimarlık Anabilim Dalı.
ÇIPLAK, M. N. (1968). İçel Tarihi, Ankara.
ÇİÇEK, K. (2002) “Cemaat Mahkemesinden Kadı Mahkemesine Zımnilerin Yargı Tercihi”, Pax-Ottomana: Studies in Memoriam Prof. Dr. Nejat Göyünç, Ankara, 31-50
ÇOMU, E. A. (2005). The Impact of the Exchange of Populations on the Social and Economic Life of the City of Adana, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi.
DAĞLI, Y. (2000). “Evliya Çelebi’de Adana”, Adana: Köprü Başı “ Efsaneden Tarihe Tarihten Bugüne", İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, ss.275-287.
DEDE, M. (2008). Osmanlı Aile Araştırmaları Bakımından Adana ve Çankırı Şer’iyye Sicillerinin Karşılaştırılmalı İncelenmesi (1215-1293/1800-1876). Yüksek Lisans Tezi, Sivas: Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
DEMİREL, Ö., GÜRBÜZ, A., TAŞ, M. (1993). “Osmanlılarda Ailenin Demografik Yapısı”, Sosyo-Kültürel Değişme Sürecinde Türk Ailesi, Ankara: Aile Araştırma Kurumu.
DİNÇER, C. (1947). “Mahkeme Sicilleri”, Ülkü, 1, Ankara.
DÖNMEZ, Z. (2012). XVI. Yüzyıl Adana Sancağında Konar-Göçer Nüfus Ve Yerleşim: 1519-1572, Doktora Tezi, Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
DUMONT, Poul. (1981). “1865 Tarihinde Güney-Doğu Anadolu’nun Islahı”, TED. 10-11, İstanbul, ss. 369-394.
ELDEM, E. -GOFFMAN, D.- MASTERS, B. (2003). Doğu ile Batı Arasında Osmanlı Kenti Halep, İzmir ve İstanbul, İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
ENER, K. (1964). Tarih Boyunca Adana Ovasına Bir Bakış, İstanbul: Berksoy Matbaası.
ADANA ŞEHİR TARİHİ ÇALIŞMALARINDA KADI SİCİLLERİNİN ÖNEMİ 101
ÇUKUROVA ARAŞTIRMALARI DERGİSİ
CİLT 2, SAYI 2, KIŞ 2016
ENER, K. (1978). Adana Tarihine ve Tarımına Dair Araştırmalar, İstanbul, Mili Eğitim Bakanlığı Basımevi.
ENER, K. (1979). Ramazanoğluları Türkmen Beyliği Tarihi, İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
ERDEM, S. (2004). 65 Numaralı Adana Şer’iyye Sicili (H.1202-1203/ M. 1786-1789). Yüksek Lisans Tezi, Elazığ: Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
ERGENÇ, Ö. (1986). “XVIII. Yüzyılda Osmanlı Taşra Yönetiminin Mali Nitelikleri”, Journal of Turkish Studies, 10, ss. 87-96.
ERGENÇ, Ö. (1989). “Some Notes on the Administration Units of the Ottoman Cities”, The Procedings of International Conference on Urbanism in Islam, Tokyo, ss.425-441.
ERGENE, B. (2001). Local Court, Community and Justice in the Seventeenth- and Eighteenth-Century Ottoman Empire, Doktora Tezi, Ohio: The Ohio State University.
ERGENE, B. (2001). “On Ottoman Justice: Interpretations in Conflict (1600- 1800)”, Islamic Law and Society, 8 (1). ss. 52-87.
ERGÜL, H. (2006). 53 Nolu Şeri’yye Siciline Göre Adana’nın Sosyo-Ekonomik Tarihi, Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
ERGÜL, T. (1998). 1293 H.(1876 M.) Tarihli Adana Vilayeti Salnamesinin Yeni Harflere Çevrilmesi Ve Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
ERLER, M. (2010). Osmanlı Devleti’nde Kuraklık ve Kıtlık Olayları (1800- 1880). İstanbul: Libra.
EROĞLU, C.-BABUÇOĞLU, M.- KÖÇER, M. (2007). Osmanlı Vilayet Salnamelerinde Halep, Ankara: Global Strateji Enstitüsü.
EROL, A. (2003). Mersin-Tarsus-Adana Demiryolu, Yüksek Lisan Tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü.
ERSAN, M. (1999). “Wilbrand von Oldenburg Seyahatnamesine Göre XIII. Yüzyılın Başlarında Çukurova”, III. Uluslararası Çukurova Halk Kültürü Bilgi Şöleni (Sempozyumu). Adana.
ERSAN, M. (2000). “13. Yüzyıl Başlarında Çukurova”, Adana: Köprü Başı "Efsaneden Tarihe Tarihten Bugüne" , İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, ss.269- 273.
ERSAN, M. (2000). “Kilikya Ermeni Krallığı”, Adana: Köprü Başı "Efsaneden Tarihe Tarihten Bugüne" , İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, ss.327-346.
ESKİSÜRMELİ, H. (2007). XIX. Yüzyıl Ortalarında Adana Vilayetinin Demografik Yapısı Ve İskan Siyaseti, Yüksek Lisans, Niğde: Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
FAROQHİ, S. (1984). Towns and Townsmen of Ottoman Anatolia, Cambridge: Cambridge University Press.
FAROQHİ, S. (1987). Men of Modest Substance: House Owners and House Property in Seventeenth-Century Ankara and Kayseri, Cambridge: Cambridge University Press.
FAROQHİ, S. (1999). Approaching Ottoman History, Cambridge: Cambridge University Press.
FAROQHİ, S.(1987). “Agriculture and Rural Life in the Ottoman Empire (1500-1878): A Report on Scholarly Literature Published 1970-1985”, New Perspectives on Turkey, 1, ss. 3-34.
FAROQHİ, S.(1995). Coping With The State: Political Conflict and Crime in the Ottoman Empire 1550-1720, İstanbul: The ISIS Press.
FİDAN, M. (1996). 1167-1169 (M. 1753-1755) Tarihli Adana Şer‘iyye Sicili, Yüksek Lisans Tezi, Malatya: İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
GENCER, O. (2000). “Penbeden Pamuğa”, Adana: Köprü Başı“ Efsaneden Tarihe Tarihten Bugüne, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
GERBER, H. (1981). “The Muslim Law of Partnership in Ottoman Court Records”, Studia Islamica, 53, Pricenton, ss. 109-19.
GERBER, H. (1982). “The Monetary System of the Ottoman Empire”, JESHO, 25, ss. 308-324.
102 MEMET YETİŞGİN & TOROSHAN ÖZDAMAR
ÇUKUROVA ARAŞTIRMALARI DERGİSİ
CİLT 2, SAYI 2, KIŞ 2016
GERBER, H. (1988) Economy and Society in an Ottoman City: Bursa: 1600-1700, Jerusalem: The Hebrew University.
GERBER, H. (1994). State, Society and Law in Islam, Ottoman Law in Comparative Perspective, USA: State University of New York Press.
GERBER, H. (1999). Islamic Law and Culture: 1600-1840, Leiden, Boston, Köln: Brill.
GİRGİNER, S. (2000). “Tepebağ (uru Adaniia) Kizzuwatna Ülkesinin Başkenti miydi?”, Adana: Köprü Başı “ Efsaneden Tarihe Tarihten Bugüne", İstanbul: Yapı Kredi Yayınları. ss.71-85.
GÖNEY, S. (1976). Adana Ovaları, 1, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları.
HALAÇOĞLU, Y. (1973)."Fırka-i İslahiye ve Yapmış Olduğu İskan", Tarih Dergisi, 27, İstanbul, ss. 1-20.
HALAÇOĞLU, Y. (2000). “Adana Tarihçesi”, Adana: Köprü Başı "Efsaneden Tarihe Tarihten Bugüne", İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, , ss.11-17.
IVANOVA, S. (2002). “The Sicills of The Ottoman Kadis. Observations over the Sicill Collection at the National Library in Sofia, Bulgaria”, Pax-Ottomana: Studies in Memoriam Prof. Dr. Nejat Göyünç, Ankara, ss. 51-76.
İLGÜREL, M. (1975). “Şer’iyye Sicillerinin Toplu Katoloğuna Doğru”, Tarih Dergisi, 23, ss. 123-167.
İLHAN, G. (2003). 1309 H. (1891 M.) Tarihli Adana Vilayeti Salnamesinin Yeni Harflere Çevrilmesi, Yüksek Lisan Tezi, Kayseri: Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
KAHYA, E. (1988). “Türkiye’de İlk Demiryolları”, Belleten, 5 (202). Ankara , s.209– 218.
KANAT, C. (1999). “Memlûkler’in Baybars Zamanındaki (1360-1377) Suriye- Çukurova Siyaseti ve Bu Siyasetin Çukurova’nın Türkleşmesindeki Rolü”, III. Uluslararası Çukurova Halk Kültürü Bilgi Şöleni (Sempozyumu). Bildiriler, Adana: Adana Ofset. ss.423-434.
KANAT, C. (2000). “Memlükler ve Çukurova”, Adana : Köprü Başı "Efsaneden Tarihe Tarihten Bugüne" , İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, ss.93-101.
KAPLAN, F. (1996). 6 Numaralı Adana Şer’iye Sicili( H. 1203/M.1788-H.1204/M.1789). Yüksek Lisans Tezi, Malatya: İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
KAPLAN, H. İ. (2001). Salnamelere Göre Adana (1880-1900). Yüksek Lisans Tezi, Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
KARA, H. (1989). “ Cumhuriyete Kadar Çukurova Nüfusu”,Coğrafya Araştırmaları Dergisi, 1 (1). Ankara, s.115-121.
KARAMÜFTÜOĞLU, A. (1958). Kadirli, İzmir : Endüstri Basımevi.
KARATEPE, M. (2000). 135 Nolu Adana Şer’iyye Sicili Defteri Transkripsiyonu ve Kataloğu, Yüksek Lisans Tezi, Malatya: İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
KARLANGIÇ, O. (2007). 73 Numaralı Adana Şer’iyye Sicili (H.1263-1264/M.1847-1848) Transkripsiyon Ve Değerlendirme, Yüksek Lisans Tezi, Şanlıurfa: Harran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
KARSINDIK, Ö. (2012). Çağdaşlaşma Sürecinde Adana: 1839-1876, Doktora Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
KAYIRAN, M. (1983). “Şer’iye Sicillerinin Askeri Tarih Bakımından Önemi”, Birinci Askeri Tarih Semineri-Bildiriler I, Ankara, ss. 131-143
KIRMIZI, A. (2008). “19. Yüzyılda Osmanlı Taşra İdaresi”, Selçukludan Cumhuriyete Şehir Yönetimi, İstanbul: Türk Dünyası Belediyeler Birliği, ss.299–319.
KIRMIZI, A. (2008). Abdülhamit’in Valileri Osmanlı Vilayet İdaresi 1895-1908, İstanbul: Klasik Yayınları.
KOBANER, İ. – KOBANER, M. (2000). “Çukurova’nın Antik Çağ Yolları”, Adana: Köprü Başı "Efsaneden Tarihe Tarihten Bugüne", İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, ss.169–177.
ADANA ŞEHİR TARİHİ ÇALIŞMALARINDA KADI SİCİLLERİNİN ÖNEMİ 103
ÇUKUROVA ARAŞTIRMALARI DERGİSİ
CİLT 2, SAYI 2, KIŞ 2016
KUM, N. (1952). “Adana Şer’i Mahkeme Sicilleri Üzerinde Araştırmalar”, Türk Tarih Kongresi, Ankara, ss. 362-363.
KURT, Y. (1985). Adana Sancağı Mufassal Tahrir Defteri (1572 M.-980 H.). Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
KURT, Y. (1992). XVI. Yüzyıl Adana Tarihi, Doktora Tezi, Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
KURT, Y. (1996).“Ramazanoğulları Çarşısı”, Tarih İncelemeleri Dergisi, 11, İzmir: Ege Üniversitesi Basımevi, ss.67-76.
KURT, Y. (2000). Çukurova Tarihinin Kaynakları IV, Adana Evkaf Defteri, Ankara: TTK.
KURT, Y. (2000). “Menemencioğulları Tarihi” ve Çukurova’da Aşiretlerin Durumu”, Adana: Köprü Başı "Efsaneden Tarihe Tarihten Bugüne" , İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, ss.357-365.
KURT, Y. (2004). Çukurova Tarihinin Kaynakları I, 1525 Tarihli Adana Sancağı Mufassal Tahrir Defteri, Ankara: TTK.
KURT, Y. (2005). Çukurova Tarihinin Kaynakları III, 1572 Tarihli Adana Sancağı Mufassal Tahrir Defteri, Ankara: TTK.
KURT, Y. (2005). Çukurova Tarihinin Kaynakları II, 1547 Tarihli Adana Sancağı Mufassal Tahrir Defteri, Ankara: TTK.
KURT, Y. (2011). Çukurova Tarihinin Kaynakları V, 1563Tarihli Kasr-ı Maraş Sancağı Mufassal Tahrir Defteri, Ankara: TTK.
KURT, Y. (Mart 2005). 1525 Tarihinde Adana Sancağında Türkçe Kişi Adları Üzerine. Bal-Tam Türklük Bilgisi, 2, Prizren : Balkan Türkoloji Araştırma Merkezi,ss.72-83.
KÜÇÜK, A. (1996). 10 Numaralı Adana Şer`iye Sicil Defteri; 1241 / 1825 - 1260 / 1844, Yüksek Lisans Tezi, Malatya: İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kütükoğlu, Mübahat (1982-1998). “Sicil-i Ahval Defterlerini Tamamlayan Arşiv Kayıtları”, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Güney-Doğu Avrupa Araştırmaları Dergisi, 12: 141-157.
LANGLOİS, V. (1947). Eski Kilikya, Mersin: Yeni Mersin Basımevi.
LANGLOİS, V.( 1861). Voyage Dans La Cilicie et Dans Les Montagnes Du Taurus 1852-1853, Paris: Pres Le Musee De Cluny.
LAYİSH, A. (1995). “Dar ‘Adl - Symbiosis of Custom and Shari‘a in a Tribal Society in Process of Sedentarization”, Jerusalem Studies in Arabic and Islam, 19, Jerusalem, ss.198-213.
MARCUS, A. (1983). “Men, Women, and Property: Dealers in Real Estate in 18th-Century Aleppo”, JESHO, 26(2). ss. 137-63.
MESSİCK, B. (1993). The Calligraphic State: Textual Domination and History in a Muslim Society, Berkley: University of California Press.
OĞUZOĞLU, Y.(1981). “Şer’iyye Sicillerinin Toplu Kataloğuna Doğru”, Tarih Araştırmaları Dergisi, 15, Ankara, ss.343-361.
ONAR, M.(2000). “ Kozanoğulları”, ”, Adana: Köprü Başı "Efsaneden Tarihe Tarihten Bugüne", İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, ss. 367-375.
ORAL, D. (1996). XVI. Yüzyılda Adana Kentinin Fiziksel Yapısı, Yüksek Lisans Tezi , Adana: Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Mimarlık Anabilim Dalı.
ORHONLU, C. (1981). “Şehir Mimarları”, Osmanlı Araştırmaları, 2, İstanbul: Enderun Kitabevi, ss.1-30.
ORTAYLI, İ. (1980). “Anadolu’da XVI. Yüzyılda Evlilik İlişkileri Üzerine Bazı Gözlemler”, Osmanlı Araştırmaları, 2, İstanbul: Enderun Kitabevi, ss. 33-40.
ORTAYLI, İ. (1994). Hukuk ve İdare Adamı Olarak Osmanlı Devletinde Kadı, Ankara: Turhan Kitabevi.
104 MEMET YETİŞGİN & TOROSHAN ÖZDAMAR
ÇUKUROVA ARAŞTIRMALARI DERGİSİ
CİLT 2, SAYI 2, KIŞ 2016
ORTAYLI, İ. (2001). Osmanlı Toplumunda Aile, İstanbul: Pan Yayıncılık.
ÖZKAN, E.( 2011). 53 Numaralı Adana Şer’iyye Sicili 1808-1821 (H. 1223-1237). Yüksek Lisans Tezi, Elazığ: Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
ÖZKAN, S. (2010). Geç Dönem Osmanlı Adana Mezar Taşları(18-20.Yy). Yüksek Lisans, Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
ÖZMEN, Ö. (2000). “Adana’nın Tarihsel Dokusu”, Adana: Köprü Başı "Efsaneden Tarihe Tarihten Bugüne" , İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, ss.203-233.
ÖZMEN, Ü. (1968). Kent Kent Türkiye Adana. Ankara: Öz Yayınevi.
ÖZMEN, Y. - ÖZEROL, M. E. (2000). “Adana’nın Simgeleri Taş Köprü, Saat Kulesi, Atatürk Parkı, Sabancı Merkez Camii, Bebekli kilise, Bahri Paşa Çeşmesi, Küçük Saat”, Adana :Köprü Başı "Efsaneden Tarihe Tarihten Bugüne" , İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, ss.157-167.
ÖZMUCUR, S.- PAMUK, Ş. (2002). “Real Wages and Standards of Living in the Ottoman Empire, 1489-1914”, The Journal of Economic History, 62(2). s. 293-321.
ÖZÜDOĞRU, A. A. (2010). Adana’da Dokuma Sanayi Yapılarının Endüstri Mirası Kapsamında İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Adana: Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
PAMUK, Ş. (1999). Osmanlı İmparatorluğunda Paranın Tarihi, İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
PAMUK, Ş. (2000). 500 Years of Prices and Wages in İstanbul and Other Cities, Ankara: DİE.
PANCAR, E. D. (2004). 1909 Adana Ermeni Olayları, Yüksek Lisan Tezi, Kayseri: Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
QUATAERT, D. (2004). Osmanlı İmparatorluğu’nun Ekonomik ve Sosyal Tarihi, (Ed. Halil İnalcık-Donald Quataert). 2, İstanbul: Eren Yayınevi.
QUATAERT, D. (2008). Anadolu’da Osmanlı Reformu ve Tarımı (1876-1908). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Quataert, Donald (haz.) (2000). Consumption Studies and the History of the Ottoman Empire, 1550-1992: An Introduction, New York: SUNY.
RIFAT, N. B. (2000). “Adana Yahudileri”, Adana: Köprü Başı "Efsaneden Tarihe Tarihten Bugüne”, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, ss.345–355.
SANSAR, M. F. (2006). Tanzimat Döneminde Bir İskan Modeli: Fırka-i Islahiye ve Osmaniye (Cebel-i Bereket). Osmaniye: Osmaniye Valiliği İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü Kültür Eserleri Dizisi.
SARGON, E. (1988). “Adana”, İslam Ansiklopedisi, 1, İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı, ss. 348-49.
SAVAŞ, S. (1993). “Fetva ve Şer’iyye Sicillerinde Ailenin Teşekkülü ve Dağılışı”, H. D. Yıldırım (haz.). Sosyo-Kültürel Değişim Sürecinde Türk Ailesi, I2, Ankara, ss. 876-897.
SAYDAM, A. (1991). “ 19. Yüzyılda Adana’nın Sosyo-Ekonomik Yapısı Hakkında Bir Rapor”, BTTD ,71, ss. 27-33.
SCHEFER, C. (2000). Berrtrandon De La Broquiéré’in Deniz Aşırı Seyahati, İstanbul: Eren Yayınları.
SEZER, A. (2010). Adana Etnografya Müzesi'ndeki Osmanlı Dönemi'ne Ait Taş Eserlerden Örnekler, Yüksek Lisans, Van: Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
SOYSAL, M. (1988). “On altıncı Yüzyılda Adana İlinin “ Mufassal Defterine” Göre Sosyal ve Ekonomik Yapısı Üzerinde Bir Araştırma” Belleten, 53 (202). Ankara, ss. 170- 180.
SÜMER, F. (1963). “Çukurova Tarihine Dair Araştırmalar (Fetihten XVI. Yüzyılın İkinci Yarısına Kadar)”, DTCF Tarih Araştırmaları Dergisi, 1 (1). Ankara, ss.1-113.
SÜMER, F. (1987). “ XIX. Yüzyılda Çukurova’da İçtima-i Hayat” TDAD. 48, ss. 9- 12.
ŞAKİROĞLU, M. H. “Çukurova Tarihinden Sayfalar 1: Payas Ayanı Küçükalioğulları”, DTCF Tarih Araştırmalar Dergisi, 15 (26). Ankara, ss.103-139.
ADANA ŞEHİR TARİHİ ÇALIŞMALARINDA KADI SİCİLLERİNİN ÖNEMİ 105
ÇUKUROVA ARAŞTIRMALARI DERGİSİ
CİLT 2, SAYI 2, KIŞ 2016
TALAYHAN, M. A. (2001). Osmanlı Devlet Salnamelerine Göre Adana Ve Konya Vilayetlerinin İdari Taksimatı 1851-1910, Yüksek Lisan Tezi, Niğde: Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
TAMDOĞAN, I. (2005). ““Büyükleri Saymak, Küçükleri Sevmek” 18. Yüzyıl Adana’sında Ayanların İlişki Ağları Ve İki Farklı İlişki Yürütme Üslubu”, Tarih Ve Toplum Yeni Yaklaşımlar, ss. 77-96.
TAMDOĞAN, I. (2006). “Nezir ya da XVIII. Yüzyıl Çukurova’sında Eşkıya, Göçebe ve Devlet Arasındaki İlişkiler”, Kebikeç, 21, İstanbul, ss.135-146.
TAŞ, K. Z. (1998). “18. Yüzyılın Son Çeyreğinde Adana Şehri”, OTAM, 9, Ankara, ss.367–387.
TATAR, Ö. (2005). XVIII. Yüzyılın İlk Yarısında Çukurova'da Aşiretlerin Eşkıyalık Olayları ve Aşiret İskanı (1691-1750). Doktora Tezi, Elazığ: Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
TEBER, Ö. F. (1996). Adana Şer’iye Sicillerine Göre 1150-1160/1737-1747 Yılları Arasında Adana’nın Sosyo-Ekonomik Yapısı, Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
TEVFİK, İ. (1932). Adana Vilayeti Matbuatı, Ankara: Hariciye Vekaleti Matbaası.
TEXİER, C. (2002). Küçük Asya: Coğrafyası, Tarihi ve Arkeolojisi, 3, Ankara: Enformasyon ve Dokümantasyon Hizmetleri Vakfı.
TOKSÖZ, M. (2000). The Çukurova; From Nomadıc Life To Commercıal Agriculture, 1800-1908, Doktora Tezi, New York: Binghamton University.
TOKSÖZ, M. (2006). “Bir Coğrafya, Bir Ürün, Bir Bölge:19. Yüzyılda Çukurova”, Kebikeç, 21, İstanbul, ss.97-110.
TUCKER, J. (2001). “Legacies of Legal Reform: Muftis, the State, and Gendered Law in the Late Ottoman Empire”, New Perspectives on Turkey, 24, ss.1-16.
TUĞLACI, P. (1985). Osmanlı Şehirleri, İstanbul: Milliyet.
TURAN, Ş. (1963). “17. Yüzyılda Osmanlı İmparatorluğunun İdari Taksimatı” Atatürk Üniversitesi 1961 Yıllığı, Ankara, ss.201-231.
TUTAR, A. (2003). “XIX. Yüzyılın Sonlarında Adana Sancağında Müslümanlar ve Gayrimüslimler”, Türk Dünyası Araştırmaları, 144, ss.197–205.
UDOVİTCH, A. (1970). Partnership and Profit in Medieval Islam, Princeton: Princeton University Press.
UYSAL, A. O. (1985).“ Adana Ulu Camii”, Vakıflar Dergisi, 19, Ankara, ss.277-284.
UZUNCARSILI, İ. H. (1935). “Ser‘i Mahkeme Sicilleri”, Ülkü, 5 (29). Ulus Basımevi, ss. 366.
UZUNÇARŞILI, İ. H. (1937). Anadolu Beylikleri ve Akkoyunlu, Karakoyunlu Devletleri, Ankara: TTK.
ÜNAL, A. – GİRGİNER, S. (2007). Kilikya-Çukurova İlk Çağlardan Osmanlılar Dönemi’ne Kadar Kilikya’da Tarihi Coğrafya, Tarih ve Arkeoloji, İstanbul: Homer Kitapevi.
ÜNAL, A. (2000). “Çukurova’nın Antik Devirlerde Taşıdığı İsimler ile Fiziki ve Tarihi Coğrafyası”, Adana: Köprü Başı, "Efsaneden Tarihe Tarihten Bugüne ", İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, ss.19-41.
ÜNAL, A. (2000). “Adana’da Kizzuwatna Krallığı Taş Devrinden Hitit Devleti’nin Yıkılışına Kadar Adana ve Çukurova Tarihi”, Adana: Köprü Başı “Efsaneden Tarihe Tarihten Bugüne", İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, ss.43-69
VARLIK, B. (1977). Emperyalizmin Çukurova’ya Girişi, Ankara: TİB Yayınları.
VARLIK, B. (2006). “Adana Basın Tarihi Üzerine Bibliyografik Notlar (1873- 1928)”, Kebikeç, 21, İstanbul, ss.231-241.
Yaktı, Ö. (2014). Toplumsal Değişim Ve Dönüşüm Sürecinde Adana'nın Sosyo-Ekonomik Ve Kültürel Yapısı (1923-1960). Doktora Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü.
YALMAN, A. R. (1977). Cenup’ ta Türkmen Oymakları, 2, Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
106 MEMET YETİŞGİN & TOROSHAN ÖZDAMAR
ÇUKUROVA ARAŞTIRMALARI DERGİSİ
CİLT 2, SAYI 2, KIŞ 2016
YALMAN, A. R. (1937). “Çukurova’da Arkeoloji Durumu, Krallıklar, Eski Yollar, Araştırmalar ve Kazılar, Görüşler, 17.
YAMAN, T. M. (1938). “Ser‘i Mahkeme Sicilleri”, Ülkü, 12 (68). Ankara: Ulus Basımevi.
YAŞA, S. (2004). 27 Numaralı Adana Şer’iyye Sicili H.1160/ M. 1747, Yüksek Lisans Tezi, Elazığ: Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
YAVUZ, N. (2004). Fırka-ı Islahiye, Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
YAVUZ, S. - ÖZMEN, Ö. (2000). “Gezginlerin Yüzyılın Ötesinden Gelen Sesi”, Adana : Köprü Başı “ Efsaneden Tarihe Tarihten Bugüne", İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, ss.289-305.
YILDIRIM, M. Z. (1996). 30 Numaralı Adana Şer’iye Sicil Defteri 1115/1703-1171/1757, Yüksek Lisans Tezi, Malatya: İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
YÖRÜK, S. (2011). XVIII: Yüzyılın İlk Yarısında Adana Kazası (1700-1750). Doktora Tezi Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
YÜKSEL, M. (1990). Çukurova da Türk İslam Eserleri ve Kitabeler, İstanbul: Adana Türkocağı Şubesi Yayınları.
ZİLFİ, M. (1997). “We Don’t Get Along”: Women and Hul Divorce in the Eighteenth Century”, Women in the Ottoman Empire: Middle Eastern Woman in the Early Modern Era, Leiden: Brill.
ZİLFİ, M. C. (2000). Modernleşmenin Eşiğinde Osmanlı Kadınları, çev. Necmiye Alpay, İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com