You are here

Home » Content

PATERNALİZM İLE ALGILANAN ÖRGÜTSEL ADALET ARASINDAKİ İLİŞKİNİN TESPİTİNE YÖNELİK BİR ARAŞTIRMA

An Empirical Study Towards Determination Of The Relationship Between Paternalism and Perceived Organizational Justice

Journal Name:

  • Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi

Publication Year:

  • 2011

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The concept of paternalism was derived from patriarchy and connoted as a process that an individual protect the other party like a father and expect loyalty and obedience in return. It is possible to address a potential relationship between paternalism and perceived organizational justice. It is assumed that employee’s perceived justice may be high in an organization in which paternalism exists. On the other hand it is possible to observe some paternalism tendencies in an organization in which perceived organizational justice is high. At this point, it was researched the relationship between paternalism analysing at two dimensions (employee’s commitment to superordinate and working place, the leader’s effect on employee’s private life) and perceived organizational justice analysing again at two dimensions (procedural and interactional justice) on researched sample. It was determinated in the research that there are meaningful relationships between dimensions of paternalism and perceived organizational justice.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Paternalizm olgusu ataerkillikten türemiĢ ve kiĢinin karĢısındakini baba gibi koruma ve bunun karĢılığında sadakat ve itaat beklediği bir süreç olarak ifade edilmiĢtir. Paternalizm ile algılanan örgütsel adalet arasında olası bir iliĢkiden söz etmek mümkündür. Paternalizm olgusunun varolduğu bir organizasyonda çalıĢanların sahip olduğu adalet algısının yüksek olabileceği varsayılmaktadır. Diğer taraftan algılanan örgütsel adaletin yüksek olduğu bir organizasyonda paternalizm eğilimlerinin gözlemlenmesi mümkün olabilmektedir. Bu noktadan hareketle, araĢtırma yapılan örneklem üzerinde iki boyutta incelenen paternalizm (çalıĢanların üstlerine ve iĢyerine bağlılığı, liderin çalıĢanların özel hayatına etkisi) ile yine iki boyutta incelenen algılanan örgütsel adalet (iĢlem ve etkileĢim adaleti) arasındaki iliĢki araĢtırılmıĢtır. AraĢtırmada paternalizm boyutları ile algılanan örgütsel adalet boyutları arasında anlamlı iliĢkiler olduğu belirlenmiĢtir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-paternalizm-ile-algilanan-orgutsel-adalet-arasindaki-iliskinin-tespitine-yonelik-bir-arastirma.pdf
  • 2
159-170
  • Turkish

REFERENCES

References: 

1. ALPER, F. (2007); "ÇalıĢanların Örgütsel Bağlılıklarının Belirleyicisi Olarak Örgütsel Adalet Algılamaları: Antalya Bölgesinde Bulunan BeĢ Yıldızlı Otel ĠĢletmelerine Yönelik Bir AraĢtırma", YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Antalya: Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
2. ARYEE, S.; P., S., BUDHWAR ve Z., X., CHEN (2002); “Trust as a Mediator of the Relationship Between Organizational Justice and Work Outcomes: Test of a Social Exchange Model”, Journal of Organizational Behavior, 23, p.267-285.
3. AYCAN, Z. ve R., N. KANUNGO (2000); “Toplumsal Kültürün Kurumsal Kültür ve Ġnsan Kaynakları Uygulamaları Üzerine Etkileri”, (Ed: Aycan, Z.), Akademisyenler ve Profesyoneller BakıĢ Açısıyla Türkiye’de Yönetim, Liderlik ve Ġnsan Kaynakları Uygulamaları, Türk Psikologlar Derneği Yayınları, Ankara, s.25-53.
4. AYCAN, Z. (2001); “Paternalizm: Yönetim ve Liderlik AnlayıĢına ĠliĢkin Üç Görgül ÇalıĢma”, Yönetim Araştırmaları Dergisi, 1/1, s.1-19.
5. BARLĠNG, J. ve M., PHĠLLĠPS (1992); “Interactional, Formal and Distributive Justice in the Wokplace: An Exploratory Study”, The Journal of Psychology, 127(6), p.649-656.
6. CHENG, B., S.; L., F., CHOU; T., Y., WU; M., P., HUANG ve J., L., FARH (2004); “Paternalist Leadership and Subordinate Responses: Establishing a Leader Model in Chinese Organizations”, Asian Journal of Social Psychology, 7, p.89-117.
7. ERBEN, G., S. (2004); “Toplumsal Kültür Aile Kültürü EtkileĢimi Bağlamında Paternalizm Boyutuyla ĠĢletme Kültürü: Türkiye Örneği”, 1. Aile ĠĢletmeleri Kongresi Bildirileri, 17-18 Nisan 2004, (Ed.: Koçel, T.), Ġstanbul Kültür Üniversitesi Yayınları, Ġstanbul, s.345-356.
8. ERBEN, G., S. ve A., B. GÜNEġER (2008); “The Relationship Between Paternalist Leadership and Organizational Commitment: Investigating The Role of Climate Regarding Ethics”, Journal of Business Ethics, 82, p.955-968.
9. ESKEW, D., E. (1993); “The Role of Organizational Justice in Organizational Citizenship Behavior”, Employee Responsibilities and Rights Journal, Vol:6, No:3, p.185-194.
10. GREENBERG, J. (1990); “Employee Theft as a Reaction to Underpayment Inequity: The Hidden Cost of Pay Cuts”, Journal of Applied Psychology, Vol:75, No:5, p.561-568.
11. FOLGER, R. ve M., A., KONOVSKY (1989); “Effects of Procedural and Distributive Justice on Reactions to Pay Raise Decisions”, Academy of Management Journal, Vol:32, No:1, p.115-130.
12. GELFAND, M., J.; M., EREZ ve Z., AYCAN (2010); “Cross-Cultural Organizational Behavior”, Annual Review of Psychology, 58, p.479-514.
13. GREENBERG, J. (1987); “A Taxonomy of Organizational Justice Theories”, Academy of Management Journal, Vol:12, No:1, p.9-22.
14. HAIR, J., F., Jr.; R., E., ANDRESON; R., L., TAHTAM ve W., C., BLACK (1998); Multivariate Data Analysis, Fifth Ed. Prentice Hall Inc. New Jersey.
15. KONOVSKY M., A. ve S., D., PUGH (1994); “Citizenship Behavior and Social Exchange”, Academy of Management Journal, Vol:37, No:3, p.656-669.
16. KONOVSKY, M., A. (2000); “Understanding Procedural Justice and Its Impact on Business Organizations”, Journal of Management, Vol:26, No:3, p.489-511.
17. LEE, H., S. (2001); “Paternalist Human Resource Practices: Their Emergence and Characteristics”, Journal of Economic Issues, 35/4, p.841-869.
18. LĠND, E., A. ve P., C., EARLY (1992); “Procedural Justice and Culture”, International Journal of Psychology, 27(2), p.227-242.
19. MACFARLĠN, D., B. ve P., D., SWEENEY (1992); “Distributive and Procedural Justice as Predictors of Satisfaction with Personal and Organizational Outcomes”, Academy of Management Journal, Vol:35, No:3, p.626-637.
20. MACFARLĠN, D., B. ve P., D., SWEENEY (1996); “Does Having a Say Matter Only If You Get Your Way?”, Basic and Applied Social Psychology, 18(3), p.289-303.
21. MASTERSON, S., S.; K., LEWĠS; B., M., GOLDMAN ve M., S., TAYLOR (2000); “Integrating Justice and Social Exchange: The Differing Effects of Fair Procedures and Treatment on Work Relationships”, Academy of Management Journal, Vol:43, No:4, p.738-748.
22. NAKĠP, M. (2003); Pazarlama Araştırmaları, 1. Baskı, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
23. NĠU, C., P.; A., C., WANG ve B., S., CHENG (2009); “Effectiveness of a Moral and Benevolent Leader: Probing the Interactions of the Dimensions of Paternalist Leadership”, Asian Journal of Social Psychology, 12, p.32-39.
24. ÖZ, E., Ü. ve B., KILIÇ (2010); “Paternalist Liderliğin ÇalıĢanların ĠĢ Tutumlarına Etkisi”, 18. Ulusal Yönetim ve Örgüt Kongresi Bildirileri, 20-22 Mayıs 2010, Çukurova Üniversitesi Basımevi, Adana, s.681-688.
25. ÖZDEVECĠOĞLU, M. (2003); “Algılanan Örgütsel Adaletin Bireylerarası Saldırgan DavranıĢlar Üzerindeki Etkilerinin Belirlenmesine Yönelik Bir AraĢtırma”, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Sayı:21, s.77-96.
26. PAġA, S., F. (2000); “Türkiye Ortamında Liderlik Özellikleri”, (Ed.: Zeynep Aycan), Akademisyenler ve Profesyoneller Bakış Açısıyla Türkiye’de
27. Yönetim, Liderlik ve Ġnsan Kaynakları Uygulamaları, Türk Psikologlar Derneği Yayınları, Ankara, s.225-241.
28. PAġA, S., F.; H., Kabasakal ve M., Bodur (2001); “Society, Organizations and Leadership in Turkey”, Applied Psychology: An International Review, 50(4), s.559-589.
29. PELLEGRĠNĠ, E., K. ve T., A., SCANDURA (2006); “Leader-Member Exchange, Paternalism and Delegation in the Turkish Business Culture: An Empirical Investigation”, Journal of International Business Studies, 37, p.264-279.
30. PELLEGRĠNĠ, E., K. ve T., A., SCANDURA (2008); “Paternalist Leadership: A Review and Agenda for Future Research”, Journal of Management, 34/3, p.566-593.
31. PELLEGRĠNĠ, E., K.; T., A., SCANDURA ve V., JAYARAMAN (2010); “Cross-Cultural Generalizability of Paternalist Leadership: An Expansion of Leader-Member Exchange Theory”, Group & Organization Management, 35/4, p.391-420.
32. PĠLLAĠ, R; E., S., WĠLLĠAMS ve J., J., TAN (2001); “Are The Scales Tipped in Favor of Procedural or Distributive Justice? An Investigation of The U.S., India, Germany and Hong Kong (China)”, The International Journal of Conflict Management, Vol:12, No:4, p.312-332.
33. SAKAKIBARA, S.; B., B., FLYNN ve G., SCHROEDER (1993); “A Framework and Measurement Instrument for Just-in-time Manufacturing”, Production and Operations Management, 2(3), p.177–194.
34. SOYLU, S. (2010); “Creating a Family or Loyalty-Based Framework: The Effects of Paternalist Leadership on Workplace Bullying”, Journal of Business Ethics, Published Online: 14.09.2010, (EriĢim Tarihi: 20.10.2010).

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com