You are here

EFQM MÜKEMMELLİK MODELİ İLE KAMU SEKTÖRÜNDE ÖZDEĞERLEME ÇALIŞMALARI ÜZERİNE BİR SAHA ÇALIŞMASI

A Case Study On The Self-Assessment In The Public Sector Using The EFQM Excellence Model

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
As always, one of the basic problems of the organizations is being able to obtain more output with fewer inputs; in other words the productivity today too. From this aspect, the productivity means the decrease in costs while the increase in quality and production volume. On the other hand, the most criticized and debatable dimension of the classical public administration is the unproductivity. Nowadays, overcoming these problems becomes one of the prioritized goals of public administrators with the transformist characteristics in state organizations. One of the means that can enable to achieve this goal is the application of EFQM Excellence Model. Leadership affects all the inputs, outputs and eventually basic performance results. In brief, the “leader” is the one that drags the model. In this study, it is searched whether it is possible to increase the performance through self-assessment using the EFQM Excellence Model.
Abstract (Original Language): 
Her zaman olduğu gibi günümüzde de organizasyonların temel sorunlarından birisi, daha az girdi ile daha çok çıktı elde edebilmektir, başka bir deyişle, verimliliktir. Bu açıdan bakıldığında verimlilik; maliyetlerde düşüş, kalitede ve üretim hacminde artışı ifade etmektedir. Diğer yandan klasik kamu yönetiminin en çok eleştirilen ve tartışılan boyutu, verimsizliktir. Kamu örgütlerinde, bu sorunların aşılması, günümüzde dönüşümcü niteliğe sahip kamu yöneticilerinin öncelikli amaçlarından birisini oluşturmaktadır. Bu amaca ulaşmayı sağlayabilecek araçlardan bir tanesi de “EFQM Mükemmellik Modeli” uygulamasıdır. Modelin en önemli özelliği; liderliğin tüm model üzerindeki etkisidir. Liderlik, tüm girdilere, çıktılara ve nihai olarak da temel performans sonuçlarına etki etmektedir. Kısaca; “lider” modelin “sürükleyicisidir”. Bu çalışmada, EFQM Mükemmellik Modeli kapsamında özdeğerleme ile performans artışının mümkün olup olmadığı araştırılmıştır.
67-95

REFERENCES

References: 

1. Akgül, Aziz ve Çevik, Osman (2003), İstatistiksel Analiz Teknikleri, Emek Ofset,
Ankara.
2. Ardıç, Kadir (2004), Kamu Yönetiminde Sürekli Gelişme Amacı Olarak Toplam
Kalite Yönetimi ve Uygulama Aşamaları, Kamu Yönetimi, Gazi Kitabevi,
Ankara, 131-142.
3. Bakan, İ. ve Büyükbeşe, T. (2004), “Örgütsel İletişim ile İş Tatmini Unsurları
Arasındaki İlişkiler: Akademik Örgütler İçin Bir Alan Araştırması“,
Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi, (7) 2004, ss.1-30.
4. Bassioni, H.A., Price, A.D.F. and Hassan, T.M (2004), “Performance Measurement
in Construction”, Journal of Management in Engineering, V: 20, N.2, 42-
50.
5. Benavent, Francisco Balbastre, (2006), “TQM Application Through Self-
Assessment and Learning: Some Experiences from Two EQA Applicant”,
The Quality Management Journal, Jan 13,1, ss.7-25.
6. Butler, J.K., Cantrell, R.S. ve Flick, R.J. (1999), “Transformational Leadership
Behaviors, Upward Trust and Satisfaction in Self-managed Work Teams,
Organizational Development Journal, 17, ss. 12-28.
7. Büyüköztürk, Şener (2003), Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı, Pegem A
Yayıncılık, Ankara.
8. Calvo-Mora, A., Leal, A. and Roldan, J.L. (2005), “Relationships between the
EFQM Model Criteria: a Study in Spanish Universities”, Total Quality
Management, Vol. 16, No. 6, ss. 741-770.
9. Conti, Tito (1997), Organizational Self-assessment, Chapmman&Hall, U.K. Ivrea.
10. Costigan, R.D., Ilter, S.S. and Berman, J.J. (1998), “A Multi-Dimensional Study of
Trust in Organizations”, Journal of Managerial Issues, Vol: 10, 303-317.
11. Çukurçayır, M. Akif (2004), Yerel Yönetimler ve Yurttaş Odaklılık, Kamu
Yönetimi, Gazi Kitabevi, Ankara, 241-264.
12. Demircan, N. ve Ceylan, A. (2003), “Örgütsel Güven Kavramı: Nedenleri ve
Sonuçları”, Yönetim ve Ekonomi, Celal Bayar Üniversitesi İ.İ.B.F., Cilt:
10, Sayı: 2, 139-150.
13. Dilek, Hakan (2005), Liderlik Tarzlarının ve Adalet Algısının; Örgütsel Bağlılık, İş
Tatmini ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Üzerine Yönelik Bir Araştırma,
Doktora Tezi, GYTE, Gebze.
14. Doğan, Selen (2005), Çalışan İlişkileri Yönetimi (ERM), Kare Yayınları, İstanbul.
15. Edgeman, Rick L. and Rodgers, Thomas (1999), “Eacape From Organizational
Nihilism: Leadership Core Values for Business Excellence”, International
Journal of Applied Quality Management, Vol: 2, No. 1, 117-125.
16. El Kitabı (EFQM Mükemmellik Modeli El Kitabı) (2003), Kamu ve Sivil Toplum
İçin Mükemmellik Modeli El Kitabı, KalDer Yayınları, İstanbul.
17. Erdil, O., Keskin, H., İmamoğlu, S.Z.. ve Erat, S. (2004), “Yönetim Tarzı ve
Çalışma Koşulları, Arkadaşlık ortamı ve Takdir Edilme Duygusu ile İş
Tatmini Arasındaki İlişkiler: Tekstil Sektöründe Bir Uygulama”, Doğuş
Üniversitesi Dergisi, 5 (1) 2004, 17-26.
Eryılmaz, Bilal (2001), Kamu Yönetimi, Erkam Matbaası, İstanbul.
18. Feldman, D. And Hugh, A. (1986), Manging Individual and Group Behavior in
Organizations, McGraw Hill International Book Company, Auckland.
19. Finn, M. and Porter J.L. (1994), “TQM Self-assessment in the UK”, The TQM
Magazine, Volume: 6, No: 4.
20. Geraedts, H.P.A., Montenariea, R., van Rijk P.P.(2001), ”The benefits of total
quality management”, Computerized Medical Imaging and Graphics, 25
(2001) 217-220.
21. Go, Frank M. and Govers, Robert (2000), “Integrated Quality Management for
Tourist Destinations: A European Perspective on Achieving
Competitiveness”, Tourism Management Volume: 21 79-88.
22. Grupta, Vipin, McMilan, Ian C. and Surie, Gita (2004), “Enterpreneurial
Leadership: Developing and Measuring A Cross-Cultural Construct”,
Journal of Business Venturing, Vol. 19.
23. Hughes, Adrian ve Halsall, David N., (2002) “Comparison of the 14 Deadly
Diseases and the Business Excellence Model”, Total Quality Management,
Vol. 13, No. 2, ss. 255-263.
24. Husain, Nooreha, Abdullah, Mokhtar, Idris, Fazlı and Sagır, Ridzuan M. (2001),
“The Malaysian Total Performance Excellence Model: A Conceptual
Framework”, Total Qualıty Management, Vol. 12, No. 7&8, 926- 931.
25. Kanji, Gopal K. and Moura Patricia (2001), “Kanji’s Business Scorecard”, Total
Qualıty Management, VOL. 12, NO. 7&8, 2001, 898- 905.
26. Kanji, Gopal K. (2002), “Performance measurement system”, Total Quality
Management, Vol. 13, No. 5, 2002, 715-728.
27. Kitapçı, Hakan (2001), Toplam Kalite Yönetiminde Özdeğerleme ve Gebze
Organize Sanayi Bölgesinde Çalışanların Tatmini Üzerine Bir Saha
Araştırması, Doktora Tezi, GYTE, Gebze.
28. Koçel, Tamer (2003), İşletme Yöneticiliği, Genişletilmiş 9. Bası, Beta, İstanbul.
29. Konovsky, M.A. and Pugh, S.D. (1994), “Citizenship Behavior and Social
Exchange”, Academi of Management Journal, 37, 656-669.
30. Luthans, Fred (1997), Organizational Behavior, 7th Edition, Mc Graw Hill.
31. Madu, Christian (1998), “Malcolm Baldrige, Deming Prize and European Quality
Awards: a Review and Synthesis”, Handbook of Total Quality
Management, Kluwer Academic Publishers, New York, 755-769.
32. Merli, Giorgio (1996), “The Third Generation Total Quality Approach”, The TQM
Magazine, Volume: 8, Issue: 6.
33. Mitchell, T.R. and Larson, J.R. (1987), People in Organizations: An Introduction
to Organizational Behavior, Third Edition, Singapore, McGraw Hill.
34. Nelson, D.L. ve Quick, J.C. (1995), Organizational Behavior: Foundations,
Realities and Challenges, Alternate Edition, New York, West Company.
35. Osseo-Asare, A.E. and Longbottom, D. (2002), “The Need for Education and
Training in the EFQM Model forQuality Management in UK Higher
36. Education Institutions”, Quality Assurance in Education, 10 (1), 26-36.
Ökmen, Özgün ve Dönmez, Durmuş (2005), Kamu Kurumlarında Mükemmellik,
KALDER, İstanbul.
37. Ökmen, Mustafa, Baştan, Serhat ve Yılmaz, Abdullah (2004), Kamu Yönetiminde
Yeni Yaklaşımlar ve Bir Yönetişim Faktörü Olarak Yerel Yönetimler, Kamu
Yönetimi, Gazi Kitabevi, Ankara, 23-80.
38. Ömürgönülşen, Uğur (2003), Kamu Sektörünün Yönetimi Sorununa Yeni Bir
Yaklaşım: Yeni Kamu İşletmeciliği, Çağdaş Kamu Yönetimi 1, Nobel
Yayınları, Ankara.
39. Ritchie L. and Dale B. G. (2000), “Self-assessment using the business Excellence
model: A study of practice and process”, International Journal of
Production Economics, 66, 241-254.
40. Seghezzi, H. Dieter (2001), “Business Excellence: What is to be Done?”, Total
Quality Management, Vol. 12, No: 7&8, 861-866.
41. Şoşik, John J., Godshalk, Jeronica, M. and Yammarino, Francis V. (2004),
“Transformational Leadership, Learning Goal Orientation and
Expectations for Career Success in Mentorprotege Relationship: A
Multiple Levels of Analysis Perspective”, The Leadership Quarterly, Vol:20
42. Tengilimoğlu, Dilaver (2005), “Kamu ve Özek Sektör Örgütlerinde Liderlik
Davranışı Özelliklerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Alan Çalışması”,
Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi – www.e-sosder.com, Cilt:4, S. 14, 1-16.
43. Vokurka, J. Robert, Stading, Gary L. and Brazeal, Jason, (2000), “A Comparative
Analysis of National and Regional Quality Awards”, Quality Progress,
Volume: 33, No.: 8, 41-49.
44. Yılmaz, Abdullah ve Ökmen, Mustafa (2004), Kamu Yönetimi: Kurumdan
Uygulamaya, Kamu Yönetimi, Gazi Kitabevi, Ankara, 1-22.
45. Yüksel, Fatih (2004), Kamu Yönetiminde Yeni Eğilimler Perspektifinde Türk Kamu
Yönetiminde Reform İhtiyacı ve Kamu Yönetimi Reform Yasa Tasarısı,
Kamu Yönetimi, Gazi Kitabevi, Ankara, 23-44.
46. Zink, K. and Schmidt (1998), “Practice and Implementation of Self-assessment”,
International Journal of Quality, Vol: 3, No: 2.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com