Journal Name:
- Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
Fakhr al-Din al-Razi
define
s the time, in accordance with the Platonist view, as an immutable substance which can exist apart from other beings. To him, the changing thing is not the time, but the events which occur within the time. Therefore, he distinguished the time related to the immutable beings (i.e. God's essence and his attributes or the eternal and immutable realities of the things in the knowledge of God) from the time attributed to the changing beings, and, in this way, he named the time attributed to the immutable beings as sarmad, azal or dahr al-dahir. The sarmad and the azal (the eternity) forms in fact the essence of the time, namely the immutable time itself. Thus, there isn't a beginning for the sarmad and the azal. But this doesn't mean that the precedence of Allah over all other beings, to him, is a precedency which happens within the time, because the azal is only a concept which indicates the ceaseless existence of Allah. For this reason, the precedence of Allah over other
being
s is ontological. Whereas this view of al-Razi gives, in contrast to the Platonist view of the time, the impression that the time is only a nominal concept which shows that a non-existence has never touched the existence. But al-Razi, paradoxically insists that the time is an immutable substance as well.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Fahruddin er-Râzî, zamanı, Eflatuncu anlayışa uygun bir biçimde, "diğer varlıklardan ayrı bir şekilde bulunabilen değişmez bir cevher" olarak tanımlar. Ona göre değişen şey zaman değil, zaman içinde meydana gelen olaylardır. Bu yüzden o, değişmeyen varlıklarla ilgili olan zamanı, değişen varlıklara atfedilen zamandan ayırdı ve böylece, değişmeyen varlıklara nispet edilen zamanı, sermed, ezel ve dehru'd-dâhir gibi isimlerle adlandırdı. Sermed ve ezel, gerçekte zamanın özünü, yani bizzat değişmeyen zamanın kendisini oluşturur. Bu itibarla sermed ve ezelin bir başlangıcı yoktur. Fakat ona göre bu, Allah'ın diğer bütün varlıklara olan önceliğinin zamanda gerçekleşen bir öncelik olduğu anlamına gelmez. Çünkü ezel, sadece Allah'ın varlığının kesintisiz devamlılığını ifade eden bir kavramdır. Bu bakımdan Allah'ın diğer varlıklara olan önceliği, ontolojiktir. Halbuki Razi'nin bu yaklaşımı, zamanın, Eflatuncu anlayışın aksine, yalnızca, varlığa hiçbir surette yokluğun ilişmediğini gösteren itibarî bir kavram olduğu izlenimini vermektedir. Fakat Râzî, yine de pradoksal bir biçimde zamanın değişmez bir cevher olduğu görüşünde ısrar eder.
FULL TEXT (PDF):
- 1