You are here

OKUL ÖNCESİ EĞİTİMİ VE DİYARBAKIR

PRESCHOOL EDUCATION AND DIYARBAKIR

Journal Name:

Publication Year:

Author Name
Abstract (2. Language): 
The research on the importance of early childhood education is becoming more and more convincing with each research study conducted around the world. It is now a safe assumption to make that the earlier we can expose children to language, the better their long term academic achievement will be. That is not to say that pre-kindergarten programs must become so highly structured with academic learning that we forget that young kids need to play, socialize, and learn many natural facets of growing up. Rather, the more we learn about children and their brain development, the more we know that there are critical windows of opportunity for children to learn language that unlocks learning puzzles in a child's future. Learning and knowledge tend to be exponential in nature and not arithmetic…meaning, with each new piece of knowledge exposure comes an exponential explosion of further learning. Everything learned early in life is used for mastering new challenges later in life. In a time of scarce public resources, the care and education of young children will continue to fall to the bottom of the priority list until there is a shift in public understanding about the economics of raising the next generation. High-quality early childhood education is too vital to be brushed aside as a social services expenditure for only a few families or as too expensive to consider in tight budgetary times. Early education is important for all children. And study after study shows that it is not too expensive. Quite the contrary. Investments in quality child care and early childhood education do more than pay significant returns to children—our future citizens. They also benefit taxpayers and enhance economic vitality. In our country, until now, a considerable “blind spot” has blocked the public from seeing the field of early childhood education in economic terms or thinking about creative ways to finance, strengthen and enhance its growth. While virtually every state has maintained economic development funding at high levels in order to aid job growth, state after state has made cutbacks in child care, preschooland afterschool programs. This approach is short-sighted. The research presented in this report—a compilation of impressive work done by experts across the country—shows that high quality early childhood education is a wise investment. The evidence is in: quality early education benefits children of all social and economic groups. There are both short- and long-term economic benefits to taxpayers and the community if early education that meets high standards is available to all children, starting with those who are most disadvantaged. Indeed, universally available quality early education would benefit everyone and be the most cost-effective economic investment.
Abstract (Original Language): 
Halen okul öncesi eğitimin önemi ile ilgili yapılan araştırmalar gittikçe daha ikna edici sonuçlar vermeye başlamaktadır. Bir varsayım olarak okul öncesi eğitimin kısa dönemde çocuğun dilini geliştirdiğini, uzun dönemde ise akademik başarılarını arttıracağını söyleyebiliriz. Ancak bunlar okul öncesi eğitimin daha ziyade öğrencinin ilerdeki akademik başarısını arttırmaya yönelik olduğunu, çocuğun büyürken oyun aynama, sosyalleşme ve pek çok doğa olayını öğrenmeye ihtiyacı olmadığı anlamına gelmez. Daha ziyade çocuklar ve onların beyinsel gelişimi hakkında yeni şeyler öğrendikçe çocukların önündeki kritik fırsatlar penceresinin, dil öğrenmesiyle geleceklerini belirleyen pazıların, ortaya çıktığını anlıyoruz. Öğrenme ve bilgi aritmetik değil, doğal bir katsayıya bağlıdır. Bunun anlamı; edinilen her yeni bilgi parçacığı, daha fazla öğrenmede patlamaya neden olur. Hayatta erken öğrenilen her şey, yaşamınızın sonraki bölümlerinde karşılaşacağınız güçlükleri aşmanızda sizi uzmanlaştıracaktır. Devlet kaynaklarının yetersiz olduğu dönemlerde bile çocukların eğitimi ve bakımlarının gelecek nesillerin ekonomik gelişmeleri için zorunlu olduğu gerçeği göz önünde bulundurulmalıdır. Nitelikli bir okul öncesi eğitim kenara atılmayacak ve bütçeler hazırlanırken sosyal hizmet harcamaları olarak düşünülmesi gerekecek kadar hayati bir önem taşır. Çünkü okul öncesi eğitim bütün çocuklar için gereklidir ve getirilerine bakıldığında çok pahalı da değildir. Kaliteli bir çocuk bakımı ve okul öncesi eğitime yapılan yatırım gelecekteki yetişkin vatandaşlarımız olacak çocuklarımıza ödediğimizden çok daha fazla bir fayda sunacaktır. Bu aynı zamanda vergi ödeyenler içinde, ekonomik bir fayda dönüşümü sağlar. Ülkemizde de bugüne kadar okul öncesi eğitime yapılan yatırımlar kör bir nokta olarak hükümetlerin görüş alanlarına girmemiş, bu alan için ekonomik kaynak yaratılması konusu üzerinde yeterince yoğunlaşılmamıştır. Hemen her devlet, ne zaman ekonomik daralma yaşasa, finans kaynağı sıkıntısı çekse; okul öncesi eğitim ve okul sonrası eğitim program bütçelerini kısma yoluna gider. Ancak bu dar görüşlü bir anlayıştır. Çeşitli ülkelerde uzmanlarca yapılan araştırmalar; nitelikli bir okul öncesi eğitim için yapılan yatırımın bir “bilgelik yatırımı” olduğunu ortaya koymuştur. Gerçek şudur ki; nitelikli bir okul öncesi eğitim uzun vade de bütün sosyal ve ekonomik gruplar için faydalıdır. Dezavantajlı gruplarda dahil olmak üzere; hem uzun, hem de kısa dönemde, hem vergi verenlerin, hem de bütün toplumun faydası vardır. Gerçekten de evrensel bir düşünce olarak, nitelikli bir okul öncesi eğitimin varlığı, her kesim için faydalı ve maliyet-etkinlik oranı yüksek bir yatırımdır.
70-83

REFERENCES

References: 

Aksan, Y., & Çakır, Ö. (1997). İlkokul öğrencilerinin yazılı anlatımlarının metinsellik
ölçütleri ve metin konusu oluşum açısından değerlendirilmesi. [Evaluation of primary school
children’s narratives in terms of textual criteria and development of text topic]In (D. Zeyrek & Ş.
Ruhi (Der.), XI. Dilbilim Kurultayı (105-129).
Aksu-Koç, A., & von Stutterheim, C. (1994). Temporal relations in narrative: Simultaneity.
In R. Berman & D. I. Slobin (Eds.), Relating events in narrative: A crosslinguistic developmental
study (393-455). Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
Aksu-Koç, A. & Erguvanlı-Taylan, E. (1998). The functions of relative clauses in narrative
discourse. In Lars Johanson (Ed.), The Mainz Meeting Proceedings of the Seventh International
Conference on Turkish Linguistics, August 3-6, 1994. Harrasowitz Verlag, Wiesbaden.
Aksu-Koç, A., Örüng, S. & Cesur, S. (1998, July). The effects of a home enrichment
programme on literacy skills. Paper presented at the XVth Biennial Meeting of ISSBD, Berne,
Switzerland.
Aksu-Koç, A., Cesur, S. & Örüng, S. (1999). Pathways to literacy in early childhood II:
MOCEP predictors of literacy. ILI Publications.
Bekman, S. (1993). Preschool education system in Turkey revisited. International Journal
of Early Childhood, 25(1), 13-19.
Bekman, S. (1998). A fair chance: An evaluation of the mother-child education program.
MOCEF Publications, 13. İstanbul: Yapım Publishers.
Berrueta-Clement, J. R., Schweinhart, L. L., Barnett, W. S., Epstein, A., & Weikart, D. (
1986). Changed Lives: Perry pre-school programme on youths through age 19. In M.F. Hechinger
(Ed), Better start: New choices for early learning ( 11-40). New York: Walker Company.
Bryant, D. M. (1994). Family and classroom correlates of head start children's
developmental outcomes. Early Childhood Research Quarterly, 9, 289-309.
Campbell, F. A., & Ramey, C. T. (1994). Effects of early intervention on intellectual and
academic achievement: A follow-up study of children from low-income families. Child Development,
65, 684-698.
Currie, J., & Thomas, D. (1994). Does head start make a difference? Labor and Population
Program Working Paper Series, 94-105, Santa Monica, CA: Rand
Corporation.
Çakır, Ö. (1996). Büyük ölçekli kuralların ilk öğretim 4. sınıf düzeyinde öğretilebilirliği.
[Teachability of macro-level rules in primary school fourth grade] L. Oktar & A. C. Değer (Der.),
X. Dilbilim kurultayı bildirileri (233-243).
Durgunoğlu, A. Y., & Verhoeven, L. (1998). Literacy development in a multilingual
context: Crosscultural perspectives. Mahwah, N.J.: Lawrence Erlbaum.
Erguvanlı-Taylan, E. (1987). Tense variation in Turkish narratives. In L. Verhoeven & R.
Boeschoten, Studies on modern Turkish (177-188). Tilburg: Tilburg University Press.
Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etüdleri Enstitüsü (Institute of Population Studies of
Hacettepe University) (1999, October). Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması, 1998. (Turkish
Population and Health Studies, 1998) Ankara: Author.
Hess, R. D. (1970). Social class and ethnic influences upon socialization. In P. H. Mussen
(Ed.), Carmichael’s Manual of Child Psychology (Vol. 2, 3rd ed.). New York: Aldine.
İmer, K. (1987). A study of school children’s use of standard Turkish. In L. Verhoeven &
R. Boeschoten, Studies on modern Turkish ( 211-217). Tilburg: Tilburg University Press.
Kağıtçıbaşı, Ç., (1997). Parent education and child development. In M. E. Young (Ed.), Early
child development: Investing in our children's future ( 243-272). New York: Elsewier.
Kağıtçıbaşı, Ç., Sunar, D. & Bekman, S. (2001) Long-term effects of early intervention :
Turkish low- income mothers and children. Applied Developmental Psychology.
Katz, J., Önen, F., Demir, N., Uzlukaya, A. & Uludağ, P. (1974). A Turkish Peabody
Picture Vocabulary Test. Hacettepe Bulletin of Social Sciences and Humanities, 6, 129-140
Keçik, İ. (1991). Processing skills of elementary school children: A study based on
expository text type. Unpublished doctoral dissertation. Hacettepe University, Ankara, Turkey.
Keçik, İ. (1993). İlkokul öğrencilerinin özet metinlerinde işlettikleri büyük ölçekli yapı
kuralları ve metin türü farklılıklarının etkisi [The rules of macro-level structure applied by primary
school children in summarized texts and the effects of text type]. VII. Dilbilim Kurultayı Bildirileri
( 155-162). Ankara: Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Yayınları No: 371.
Küntay, A. A. (1997). Extended discourse skills of Turkish preschool children across
shifting contexts. Unpublished doctoral dissertation, University of California, Berkeley.
Küntay, A. A., & Slobin, D. I. (in press). The acquisition of Turkish as a native language:
A research review. Turkic Languages.
Lazar, I. & Darlington, R. (1982). Lasting effects of early education: A report from the
consortium for longitidunal Studies. Monographs of the Society for Research in Child
Development, 47 (2-3, Serial No.195).
Myers, R. (1992). The twelve who survive. London: Routledge.
Öney, B., & Durgunoğlu, A. Y. (1997). Beginning to read in Turkish: A phonologically
transparent orthography. Applied Psycholinguistics, 18, 1-15.
Pehrson, K. L., & Robinson, C. C. (1990). Parent Education: Does it make a difference? Child
Study Journal, 20(4), 221-236.
Schweinhart, L. J., Barnes, V. H., & Weikart, D. (1993). Significant benefits the high scope
perry preschool study through age 27. Monographs of the High/Scope Educational Research
Foundation No:10. Ypsilanti, Michigan: High Scope.
Upshur, C. C. (1990). Early intervention as preventive intervention. In S.J. Meisells & J.P.
Shankoff (Eds.). Handbook of early childhood intervention (pp. 633-650). Cambridge: Cambridge
University Press.
Verhoeven, L. T. (1988). Acquisition of discourse cohesion in Turkish. S. Koç (Ed.),
Studies on Turkish Linguistics (437-451). Ankara: Ortadoğu Teknik Üniversitesi Yayınları
Verhoeven, L. (1999, February). Literate competence. Paper presented at Developing
Literacy Across Genres, Modalities, and Languages, Tel Aviv University, Israel
Gürlek, Müjde (2006). Türkiye Eğitim Sektörü Çalışması. Dünya Bankası Devlet Planlama
Teşkilatı.
Diyarbakır İl Milli Eğitim Müdürlüğü, Okul Öncesi Eğitimi Bölümü (2008).

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com