You are here

Home » Content

Jigsaw Entegre Edilmiş Probleme Dayalı Öğretim Yönteminin Öğrencilerin Akademik Başarıları, Bilgilerinin Kalıcılığı ve Fen Bilimleri Öğrenme Kaygı Düzeyleri Üzerine Etkisi

The Effect of Jigsaw-Integrated Problem Based Learning Method on Academic Achievement, Retention of Knowledge and Sciences Learning Anxiety Levels

Journal Name:

  • Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2016
DOI: 
http://dx.doi.org/10.14582/DUZGEF.756

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
The purpose of this research is to find out the effect of teaching “Heredity” subject, which is covered in the 8th grade science course, through the Jigsaw-integrated problem based learning method on students’ academic achievement, science learning anxiety, and retention of knowledge. Pretest-posttest control group quasi-experimental design, which is an experimental research design located in quantitative research models, was used. The sample of this study consists of a total of 40 students from two 8th grade sections of a middle school in Tokat’s central districts in the 2015-2016 academic period. One of these sections was set as the experimental group in which the Jigsaw-integrated problem based learning method would be carried out (n=20) while the other section was set as the control group in which program based learning would be conducted (n=20). The sections were randomly appointed as the experimental group and the control group. The data were collected via the Prior Knowledge Test, Academic Achievement Test, and Sciences Learning Anxiety Scale. The data were analyzed via independent groups t-test. No significant difference was found between the students’ prior knowledge levels. The Jigsaw-integrated problem based learning students were seen to have significantly higher academic achievement and lower science learning anxiety in comparison to the program based learning students. In addition no significant difference was found between the students’ retention of knowledge.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı; “8. sınıf Fen Bilimleri dersi “Kalıtım” konusunun Jigsaw entegre edilmiş probleme dayalı öğretim yöntemi ve programa dayalı öğretim ile öğretilmesinin öğrencilerin akademik başarıları, bilgilerinin kalıcılığı ve fen bilimleri öğrenme kaygı düzeyleri üzerine etkisini tespit etmeye yöneliktir. Araştırmada nicel araştırma modelleri içerisinde yer alan deneysel araştırma desenlerinden öntest-sontest kontrol gruplu yarı deneysel desen kullanılmıştır. Bu araştırmanın örneklemi, 2015-2016 eğitim-öğretim yılında Tokat ilinin bir ilçe merkezinde MEB’e bağlı bir Ortaokulun sekizinci sınıfının iki şubesinde öğrenim görmekte olan toplam 40 öğrenciden oluşmaktadır. Bu şubelerden biri seçkisiz olarak Jigsaw entegre edilmiş probleme dayalı öğretim yönteminin uygulandığı Deney Grubu (n=20); ikincisi programa dayalı öğretimin uygulandığı Kontrol Grubu (n=20) olarak belirlenmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak, öğrencilerin önbilgi düzeylerini tespit etmek amacıyla Önbilgi Testi, akademik başarı ve bilgilerinin kalıcılık düzeylerini belirlemek amacıyla Akademik Başarı Testi ve fen bilimleri öğrenme kaygı düzeylerindeki değişimi tespit etmek amacıyla Fen Bilimleri Kaygı Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde bağımsız örneklemler t-testinden faydalanılmıştır. Yapılan analizler sonucunda; öğrencilerin hazırbulunuşluk seviyeleri arasında anlamlı bir farlılığın olmadığı, akademik başarı ve fen bilimleri kaygı düzeyleri arasında Jigsaw entegre edilmiş probleme dayalı öğretim yöntemi uygulanan öğrenciler lehine anlamlı fark olduğu bulunmuştur. Ayrıca öğrencilerin bilgilerinin kalıcılık düzeyleri arasında anlamlı farklılığın olmadığı tespit edilmiştir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-jigsaw-entegre-edilmis-probleme-dayali-ogretim-yonteminin-ogrencilerin-akademik-basarilari-bilgilerinin-kaliciligi-fen-bilimleri-ogrenme-kaygi-duzeyleri-uzerine-etkisi.pdf
  • 1
324
333
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Açıkgöz, K. Ü. (1992). İşbirlikli öğrenme: Kuram, araştırma ve uygulama. Malatya: Uğurel Matbaası.
Akar, S. (2012). Fen ve teknoloji öğretmenlerinin işbirlikli öğrenme modeli hakkında bilgilendirilmesi, bu modeli
sınıfta uygulamaları ve elde edilen sonuçların değerlendirilmesi: kars il örneği. Yayımlanmamış doktora
tezi, Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Avcı, S., & Fer, S. (2004). Birleştirme II Tekniği ile Oluşturulan işbirliğine Dayalı Öğrenme
Ortamının Öğrenciler Üzerindeki Etkisi: Kartal Mesleki Eğitim Merkezi’nde Bir Durum
Çalışması. Eğitim ve Bilim, 29(134).
Aydoğdu, C. (2012). Elektroliz ve pil konularının öğretiminde probleme dayalı öğrenme
yaklaşımının etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42(42).
Carpenter, S.R. (2003). Incorporation of a cooperative learning technique in organic chemistry.
Journal of Chemical Education, 80, 330-332.
Cohen, J. (1988). Statistical power analysis for the behavioral sciences (2nd ed.). Hillsdale, NJ:
Lawrence Earlbaum Associates.
Colosi, J. C., & Zales, C. R. (1998). Jigsaw cooperative learning improves biology lab courses.
Bioscience, 48(2), 118-124.
Cooper, J., Prescott, S., Cook, L., Smith, L., Mueck, R., & Cuseo, J. (1984). Cooperative Learning
and College Instruction- Effective Use of Student Learning Teams. California State University
Foundation Publication, 41-65.
Çalışkan, F. (2005). İlköğretim 4. sınıf Sosyal Bilgiler dersinde aktif öğrenme yöntemlerinden çözümlemeli öykü
yönteminin öğrencilerin akademik başarılarına, tutumlarına ve aktif öğrenme düzeylerine etkisi.
Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Mustafa Kemal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Çavdar, O., 2016. İşbirlikli öğrenme yönteminin iyi bir eğitim ortamı için yedi ilke ve modellerle birlikte
kullanılmasının 7. sınıf maddenin yapısı ve özellikleri ünitesinin anlaşılmasına etkisi. Yayınlanmamış
Doktora Tezi. Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Çepni S. (Ed.). (2011). Fen ve teknoloji öğretimi.(9. Baskı). Ankara: Pegem.
Doymuş, K. (2007). Effects of a Cooperative learning strategy on teaching and learning phases of
matter and one-component phase diagrams. Journal of Chemical Education, 84 (11), 1857-1860.
Elbistanlı, A., Aktaş, İ., & Tüysüz, C. (2016). Kimyasal Denge Konusundaki Başarı, Tutum Ve
Bilimsel Süreç Becerilerine Probleme Dayalı Öğrenme Yönteminin Etkisi. Buca Eğitim
Fakültesi Dergisi, (39), 23-39.
Evcim, H. and İpek, Ö.F. (2013). Effects of Jigsaw II on academic achievement in English prep
classes. Procedia – Social and Behavioral Sciences, 70, 1651-1659.
Genç, M., & Şahin, F. (2015). İşbirlikli Öğrenmenin Başarıya ve Tutuma Etkisi. Necatibey Eğitim
Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 9(1).
Hennessy, D. & Evans, R. (2006). Small-group learning in the community college classroom. The
Community College Enterprise,12(1), 93-110.
Hsiung, C. M (2010). An experimental investigation into the efficiency of cooperative learning
with con¬sideration of multiple grouping criteria. European Journal of Engineering Education, 35
(6), 679-692.
Hsu, C. Y., & Tsai, C. C. (2013). Examining the effects of combining self-explanation principles
with an educational game on learning science concepts. Interactive Learning Environments, 21(2),
104-115.
Emre YILDIZ, Ümit ŞİMŞEK, Feyza YÜKSEL
Year/Yıl 2016, Issue/Sayı 29, 333-345
344
Kagan, S. (1989). The structural approach to cooperative learning. Educational leadership, 47(4), 12-
15.
Kartal Taşoğlu, A., (2009). Fizik eğitiminde probleme dayalı öğrenmenin öğrencilerin başarılarına, bilimsel
süreç becerilerine ve problem çözme tutumlarına etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz
Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Kılıç, İ., & Moralar, A. (2015). Fen eğitiminde probleme dayalı öğrenme yaklaşımının akademik
başarı ve motivasyona etkisi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 5(5), 625-636,
http://dx.doi.org/10.14527/pegegog.2015.034.
Koç, Y., Şimşek, Ü., & Fırat, M. (2013). Işık ünitesinin öğretiminde okuma-yazma-uygulama
yönteminin etkisi. Erzican Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(2), 204-225.
Kromrey, J. D., & Purdom, D. M. (1995). A comparison of lecture, cooperative learning and
programmed instruction at the college level. Studies in Higher Education, 20(3), 341-349.
Leikin, R., & Zaslavsky, O. (1997). Facilitating student interactions in mathematics in a
cooperative learning setting, 350. Journal of Research in Mathematics Education, 28(3), 331-359.
Maloof, J., & White, V. K. (2005). Team study training in the college biology laboratory. Journal of
Biological Education, 39(3), 120-124.
McManus, S. M., & Gettinger, M. (1996). Teacher and student evaluations of cooperative
learning and observed interactive behaviors. The Journal of Educational Research, 90(1), 13-22.
McMillan, J. H., & Schumacher, S. (2006). Research in Education: Evidence-Based. Inquiry. Sixth
Edition. Boston, MA: Allyn and Bacon.
MEB. (2006). İlköğretim Fen ve Teknoloji Dersi (6, 7 ve 8. Sınıflar) Öğretim Programı. Talim ve
Terbiye Kurulu Başkanlığı: Ankara.
Nelson-Legall, S. (1992). Children's Instrumental Help-Seeking. It's Role in the Social Acquisition
and Construction of Knowledge. In Lazarowitz Ed. Interaction In Cooperative Groups:
Theoretical Anatomy of Group Learning,120-141, NY,NY: Cambridge University Press.
Önder, F., & Sılay, İ. (2015). İşbirlikli Öğrenme Yönteminin Farklı Öğrenme Stillerine Sahip
Öğrencilerin Fizik Dersi Başarısına Etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(2), 843-860.
Özkardeş Tandoğan, R., (2006). Fen eğitiminde probleme dayalı aktif öğrenmenin öğrencilerin başarılarına ve
kavram öğrenmelerine etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi, Eğitim
Bilimleri Enstitüsü.
Sage, S., & Torp, L. (2002). Problem As Possibilities: Problem-Based Learning for K-16
Education. Alexandria, VA, USA: Association for Supervision and Curriculum
Development.
Saracaloğlu, A. S. ve Aldan Karademir, Ç. (2009). Eğitsel oyun temelli fen ve teknoloji
öğretiminin öğrenci başarısına etkisi. VIII. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu,
Bildiri Kitabı. 21-23 Mayıs 2009. Osmangazi Üniversitesi: Eskişehir. 1098-1107.
Savin-Baden, M., & Major, C. H. (2004). Foundations of problem-based learning. McGraw-Hill
Education (UK).
Sökmen N., Bayram, H., Solan, Ü., Savcı, H., ve Gürdal, A. (1997). Kavram haritasının fen bilgisi
başarısına etkisi. Marmara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 142–149.
Şimşek, Ü. (2007). Çözeltiler ve kimyasal denge konularında uygulanan jigsaw ve birlikte öğrenme
tekniklerinin öğrencilerin maddenin tanecikli yapıda öğrenmeleri ve akademik başarıları üzerine etkisi.
Yayımlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Uden, L. (2006). Technology and problem-based learning. IGI Global.
Emre YILDIZ, Ümit ŞİMŞEK, Feyza YÜKSEL
Year/Yıl 2016, Issue/Sayı 29, 333-345
345
Uygun, N., & Tertemiz, N. I. (2014). Matematik dersinde probleme dayalı öğrenmenin
öğrencilerin derse ilişkin tutum, başarı ve kalıcılık düzeylerine etkisi. Eğitim ve Bilim, 39(174).
Uzuntiryaki, E., Çakır, H., ve Geban, Ö. (2001). Kavram haritaları ve kavramsal değişim
metinlerinin öğrencilerin “asit-bazlar” konusundaki kavram yanılgılarının giderilmesine etkisi.
Yeni Bin Yılın Basında Fen Bilimleri Eğitimi Sempozyumu, (7–8 Eylül 2001), İstanbul.
Bildiriler Kitabı, 281–284, 2001 Maltepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi.
Ward, J. D., & Lee, C. L. (2002). A Review of Problem-based Learning. Journal of Family and
Consumer Sciences Education, 20(1), 16-26.
Yaman, S., & Yalçın, N. (2005). Fen bilgisi öğretiminde probleme dayalı öğrenme yaklaşımının
yaratıcı düşünme becerisine etkisi. İlköğretim Online, 4(1), 45-52.
Yıldırım, B. (2015). Fen bilimleri öğrenme kaygı ölçeği: geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Fen
Bilimleri, 3 (1).

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com