You are here

On Taraftaki Bodhisattva’nın Buddha’ya Methiyesi: Altun Yaruk Sudur: X. Tegzinç, XXVII. Bölök [R–M 644/18–649/08]

The Praise for Buddha from Bodhisattvas of Ten Sides: Altun Yaruk Sudur: Book X, Chapter XXVII [R–M 644/18–649/08]

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Altun Yaruk Sudur, Beş Balıklı Şiŋko Şeli Tutuŋ tarafından Çinceden Uygurcaya tercüme edilmiştir. Türk Budizmini anlama noktasında bize büyük katkı sağlayan Altun Yaruk, ihtiva ettiği Türkçe dil malzemesiyle de paha biçilmez bir hazine niteliğindedir. Uygurca tercümenin iki versiyonu vardır: St. Petersburg yazması ve Berlin versiyonu. St. Petersburg nüshası Altun Yaruk’un mevcut en sağlam ve tam yazması olarak kabul edilmektedir. Makalede, Altun Yaruk’un St. Petersburg nüshasındaki XXVII. bölümünün yazıçevrimi yapılmış ve Uygurca orijinal metin Türkçeye aktarıldıktan sonra neşir açıklamalarla birlikte incelenmiştir.
Abstract (Original Language): 
Altun Yaruq Sudur was translated from Chinese to Uighur by Šiŋko Šeli Tutuŋ. There are two versions of Altun Yaruq: St. Petersburg manuscript and Berlin fragments. Altun Yaruq, especially its almost complete and most trustworthy text – St. Petersburg manuscript, contributes much to understanding of Turkish Buddhism and should be also valued as invaluable treasure of Turkish. In St. Petersburg version Chapter XXVII of Altun Yaruq are transliterated into Turkish, explained and analysed.
FULL TEXT (PDF): 
31-57

REFERENCES

References: 

ADAMS, Douglas Q[uentin] (1999), A Dictionary of Tocharian B, Rodopi, Amsterdam–
Atlanta.
Anm. = Anmerkung.
BANG–KAUP, Willi; Annemarie von GABAIN (1930), Türkische Turfan–Texte IV, SBAW,
Berlin, s. 432–450.
BARUTÇU, F[atma] Sema (1992), “Eski Türkçede Buddha’nın 32 LAKṢAṆASI”, Türk Dili
Araştırmaları Yıllığı Belleten 1987, s. 11–33.
BARUTÇU, Fatma Sema (1987), Uygurca Sadāprarudita ve Dharmodgata Bodhisattva
Hikâyesi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Türk Dili ve Edebiyatı
Anabilim Dalı. Ankara [Yayınlanmamış Doktora Tezi].
bkz. = Bakınız.
Çince = Çince.
dip. = Dipnot.
DLT = DANKOFF, Robert (1982–1985), Mahmut el–Kāşġarī, Compendium of the Turkic
Dialects (Divānü Lugati’t–Türk), edited and translated with Introduction and Indices,
in collaboration with James KELLY, Part I, Harvard University 1982; Part II, Harvard
University 1984; Part III, Harvard University 1985.
DS = Türkiye’de Halk Ağzından Derleme Sözlüğü (1993), 12 Cilt, II. Baskı, TDK Yayınları,
Ankara.
DTS = NADALYAYEV, V[ladimir] M[ihayloviç], vd. (1969). Drevnetyurkskiy Slovar’,
Institut Yazıkoznaniya, Akademiya Nauk SSSR, Leningrad.
EDGERTON, Franklin (1953), Buddhist Hybrid Sanskrit, Grammar and Dictionary, Vol. II:
Dictionary, Yale University Press, New Haven.
EITEL, E[rnest] J[ohann] (1888), Hand–Book of Chinese Buddhism Being a Sanskrit–
Chinese Dictionary with Vocabularies of Buddhist Terms in Pali, Singhalese, Siamese,
Burmese, Tibetan, Mongolian and Japanese, Second Edition, Revised and Enlarged,
Trübner & Co. London.
EKat. = EHLERS, Gerhard (1987), Alttürkische Handschriften, Teil 2: Das Goldglanzsūtra
und der buddhistische Legendenzyklus Daśakarmaparhāvadānamālā, Depositum
der Preußischen Akademie der Wissenschaften (Staatsbibliothek Preußischer
Kulturbesitz, Berlin), Verzeichnis der Orientalischen Handschriften in Deutschland,
Band XIII/10, Stuttgart.
ERASLAN, Kemal (2012), Eski Uygur Türkçesi Grameri, TDK Yayınları, Ankara.
ERDAL, Marcel (2004), A Grammar of Old Turkic, E. J. Brill, Leiden–Boston.
EtymDic = CLAUSON, Sir Gerard (1972), An Etymological Dictionary of Pre–Thirteenth
Century Turkish, Oxford University Press, Oxford.
EWCB = HACKMANN, Heinrich Friedrich (1951–1954), Erklärendes Wörterbuch
zum chinesischen Buddhismus, Chinesischen–Sanskrit–Deutsch, nach seinem
Handschriftlichen Nachlass überarbeitet von Johannes NOBEL, Lieferung 1–6,
Herausgegeben von der Religionskundlichen Sammlung der Universität Marburg/
Lahn, Leiden.
G = Giles, A. Herbert (1964). A Chinese–English Dictionary, Vol. I–II, Second Edition,
Revised&Enlarged, Shanghai–London 1912: Paragon Book Reprint Corp. New York.
56
Erdem Uçar
GHARİB, B[adrü’z–zamān] (1995), Sogdian Dictionary: Sogdian–Persian–English,
Farhangan Publications, Tehran.
HARTMANN, Jens–Uwe (2003). Sanskrit–Wörterbuch der buddhistischen Texte aus den
Turfan–Funden und der kanonischen Literatur der Sarvāstivāda–Schule, Band 2,
Begonnen von Ernst WALDSCHMIDT, Vandenhoeck & Ruprecht in Göttingen.
HAZAI, Georg; Peter ZIEME (1971), Fragmente der uigurischen Version des “Jin’gangjing
mit den Gāthās des Meisters Fu” nebst einem Anhang von Taijun Inokuchi, Berliner
Turfantexte: 1, Akademia Verlag, Berlin.
Hirakawa = HIRAKAWA, Akira (1997), A Buddhist Chinese–Sanskrit Dictionary, The
Reiyuka, Tokyo.
ISKAKOV, A[hmedi] (1979), Kazak Tiliniŋ Tüsindirme Sözdigi, Tom. IV, Kazak SSR Gılım
Akademiyası, Til Bilimi Institutı, Ġylym, Almatı.
KAYA, Ceval (1994), Uygurca Altun Yaruk, Giriş, Metin ve Dizin, TDK Yayınları, Ankara.
Krş. = Karşılaştırınız.
MW = MONIER–WILLIAMS, Sir Monier (1899), A Sanskrit–English Dictionary,
Etymologically and Philologically Arranged with Special Reference to Cognate Indo–
European Languages, Oxford.
NOBEL, Johannes (1950), Suvarṇaprabhāsottama–sūtra, das Goldglanz–sūtra, ein Sankrittext
des Mahāyāna–Buddhismus, die tibetischen Übersetzungen mit einem Wörterbuch,
Zweiter Band, Wörterbuch Tibetisch–Deutsch–Sanskrit, E. J. Brill, Leiden.
NOBEL, Johannes (1958), Suvarṇaprabhāsottama–Sūtra, das Goldglanz–Sūtra, ein
Sankrittext des Mahāyāna–Buddhismus, I–Tsing’s Chinesische Version und Ihre
Tibetische Übersetzung. Zweiter Band, die Tibetische Übersetzung mit kritischen
Anmerkungen herausgegeben von Johannes Nobel, E. J. Brill, Leiden.
NobelChin = NOBEL, Johannes (1958), Suvarṇaprabhāsottama–Sūtra, das Goldglanz–
Sūtra, ein Sankrittext des Mahāyāna–Buddhismus, I–Tsing’s Chinesische Version und
Ihre Tibetische Übersetzung, I–Tsing’s Chinesische Version übersetzt, eingeleitet,
erläutert und mit einem Photomechanischen Nachdruck des Chinesischen Textes
Versehen, Erster Band, E. J. Brill, Leiden.
OTWF = ERDAL, Marcel (1991), Old Turkic Word Formation, a Functional Approach to the
Lexicon, Vol. I–II, Harrassowitz Verlag, Wiesbaden.
PELLIOT, Paul (1944). “Tängrim > Tärim”, T’oung Pao, Vol. XXXVII/5, s. 165–185.
r. = recto [ön].
RKat. = RASCHMANN, Simone–Christiane (2005), Alttürkische Handschriften: Teil
7, Berliner Fragmente des Goldglanz–Sūtras, Teil 3: Sechstes bis Zehntes Buch
Kolophone, Kommentar und Verifizierungen Gesamtkonkordanzen, Verzeichnis der
Orientalischen Handschriften in Deutschland, Band XIII/15, Franz Steiner Verlag,
Stuttgart.
R–M = Suvarṇaprabhāsa (Sutra Zolotogo Bleska), Tekst’ Uygurskoy Redaktsii, İzdali
V[asily] V[asilyeviç] RADLOV i S[ergey] E[fimoviç] MALOV, I–IV. Bibliotheca
Buddtica: XVII, St. Petersburg 1913–1917. [I–II: 1913; III–IV: 1914; V–VI: 1915;
VII–VIII: 1917].
RÖHRBORN, Klaus (1996), Die alttürkische Xuanzang–Biographi VIII, nach der Handschrift
von Leningrad, Paris und Peking sowie nach dem Transkript von Annemarie
von GABAIN herausgegeben übersetzt und kommentiert, Harrassowitz Verlag,
Wiesbaden.
57
On Taraftaki Bodhisattva’nın Buddha’ya Methiyesi: Altun Yaruk Sudur: X. Tegzinç, XXVII. Bölök
RÖHRBORN, Klaus (2010), Uigurisches Wörterbuch, Sprachmaterial der Vorislamischen
Türkischen Texte aus Zentralasien. Neubearbeitung, I. Verben, Band 1: ab– – äzüglä–,
Franz Steiner Verlag, Stuttgart.
RÖHRBORN, Klaus (2012). “Uygur Filolojisinde Üç Yayım Metodu”, Modern Türklük
Araştırmaları Dergisi, C. 9/3, s. 7–24.
SEMET, Ablet (2005), Lexikalische Untersuchungen zur uigurischen Xuanzang–Biographie,
Harrassowitz Verlag, Wiesbaden.
SH = SOOTHILL, William Edward; Lewis HODOUS (1937), A Dictionary of Chinese
Buddhist Terms with Sanskrit and English Equivalents and a Sanskrit–Pali Index,
Kegan Paul, Trench, Trubner & Co. London.
Skr. = Sanskritçe.
Taishō = TAKAKUSU, Junjirō und Watanabe KAIKOKU (1925). Taishō Shinshū Daizōkyō
[大正新修大蔵經], Vol. 16, Taishō issaikyō kankōkai [大正一切經刊行会], Tokyo.
[No. 665: 金光明最勝王經 jin guang ming zui sheng wang jing]
UÇAR, Erdem (2012a), “Altun Yaruk Sudur X. Tegzinç, XXX. Bölök [R–M. 657/18–
661/12]”, Gazi Türkiyat: Türklük Bilimi Araştırmaları Dergisi, S. 10, s. 165–187.
UÇAR, Erdem (2012b), “Bodhisattva Ruciraketu’nun Buddha’ya Methiyesi: Altun Yaruk
Sudur, X. Tegzinç, XXVIII. Bölök [R–M 649/09–653/07]”, Modern Türklük
Araştırmaları Dergisi, C. 9/4, s. 82–102.
UÇAR, Erdem (2013a), Die uigurische Fassung des Goldglanz–Sūtras, Buch V (Altun
Yaruk Sudur), eingeleitet, nach den Handschriften aus Berlin und St. Petersburg
herausgegeben, übersetzt und kommentiert, Harrassowitz Verlag, Wiesbaden. [im
Druck]
UÇAR, Erdem (2013b), Altun Yaruk Sudur: 1 Numaralı Berlin Yazmasının Diplomatik Neşir
Usûlüyle Yayını, Açıklamalar ve Dizin. [Baskıda]
UW = RÖHRBORN, Klaus (1977–1998), Uigurisches Wörterbuch, Sprachmaterial der
Vorislamischen Türkischen Texte aus Zentralasien, Lieferung 1–6, Franz Steiner
Verlag, Wiesbaden.
v. = verso [arka].
WILKENS, Jens (2001), Die drei Körper des Buddha (trikāya), das dritte Kapitel der
uigurischen Fassung des Goldglanz–Sūtras (Altun Yaruk Sudur), eingeleitet, nach
den Handschriften aus Berlin und St. Petersburg herausgegeben, übersetzt und
kommentiert, Berliner Turfantexte: 21, Turnhout (Belgien).
WILKENS, Jens (2007), Das Buch von der Sündentilgung, Edition des alttürkisch–
buddhistischen Kšanti Kılguluk Nom Bitig, Teil I–II, Berliner Turfantexte: 25,
Turnhout (Belgien).
YAKUP, Abdurishid (2006), Dišastvustik, eine altuigurische Bearbeitung einer Legende aus
dem Catuṣpariṣat–sūtra, Harrassowitz Verlag, Wiesbaden.
ZIEME, Peter (1996), Altun Yaruq Sudur, Vorworte und das erste Buch, Edition und Übersetzung
der alttürkischen Version des Goldglanzsūtra (Suvarṇaprabhāsottamasūtra), Berliner
Turfantexte: 18, Turnhout (Belgien).

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com