You are here

SÜHEYL Ü NEVBAHĀR’DA HAYVAN ADLARI

ANIMAL NAMES in SUHAYL U NEVBAHÂR

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
In this article, the animal names in Suhayl u Nevbahâr were studied in terms of origins and structural, semantic features. SN was a masnavi composed of 5703 couplets, and it was translated in 1350 into Turkish from Persian by Hoca Mesʿud. Masnavi is a long poetic story of love between Suhayl, the son Yemen sultan’s son, and Nevbahâr, the Chinese emperor’s daughter. SN has a rich vocabular. There are many animal n ames in the text of Masnavi. 96 animal names were used 606 times in the manuscripts text. 68 names are in Turkish, 18 names are in Persian, 8 names are in Arabic and 2 names are in Greek. The most commonly used names are: at (191), kuş (53), arslan (30), it (25) and tavar (20). The majority of the names are Turkish. Today, 16 names of these animal names aren’t used in Turkish: ahta, bedinus/bidnus, bûzine, çetük, deglügeç, esb, gurâb, murg, neheng, peleng, su issi, şîr, şütür murg, tayr, uçar ve yam
Abstract (Original Language): 
Bu makalede Süheyl ü Nevbahâr’da kullanılan hayvan adları, yapısal ve anlamsal özellikleri ve kökenleri bakımlarından incelenmiştir. 5703 beyitlik SN mesnevisi, 1350’de Hoca Mesʿūd tarafından Farsçadan Türkçeye çevrilmiştir. Mesnevide, Yemen padişahının oğlu Süheyl ile Çin imparatorunun kızı Nevbahār arasındaki aşk anlatılır. SN zengin bir sözvarlığına sahiptir. Mesnevi metninde çok sayıda hayvan adı sıkça kullanılmıştır. 96 hayvan adı 606 kez kullanılmıştır. Bunlardan en sık kullanılanları, at (191), kuş (53), arslan (30), it (25) ve tavar (20) dır. Adların 68’i Türkçe, 18’i Farsça, 8’i Arapça ve 2’si Yunancadır. 16 hayvan adı (ahta, bedinus/bidnus, bûzine, çetük, deglügeç, esb, gurâb, murg, neheng, peleng, su issi, şîr, şütür murg, tayr, uçar ve yam) bugün Türkçe yazı dilinde kullanılmamaktadır.
58-83

REFERENCES

References: 

Aksoy, Ö. A., (1971-1976). Atasözleri ve Deyimler Sözlüğü I-II, TDK Yayınları, Ankara.
Bozkaplan, Ş. A., (2007). “Kutadgu Bilig’deki Hayvan Adları Üzerine Bir İnceleme”, Turkish
Studies International Periodical for the Language, Literature and History, Volume 2 /
4 Fall, p. 11-23.
Clauson, S. G., (1972). An Etymological Dictionary of pre-Thirteenth-Century Turkish,
Clarendon Press, Oxford.
Derleme Sözlüğü, (1979). TDK Yayınları, XII cilt, Ankara.
Devellioğlu, Ferit, (1982). Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat, Aydın Kitabevi Yayınları,
Ankara.
Dilçin, C., (1991). Mes'ūd bin Ahmed, Süheyl ü Nevbahār, İnceleme-Metin-Sözlük, Atatürk
Kültür Merkezi Yayını, Ankara.
Dilçin, C., (1983). Yeni Tarama Sözlüğü, TDK Yayınları, Ankara.
Eren, H., (1999). Türk Dilinin Etimolojik Sözlüğü, Bizim Büro Basım Evi, Ankara.
Gabain, A. V., (1988). Eski Türkçenin Grameri, Çeviren: Mehmet Akalın, TDK Yayınları,
Ankara.
Gaddar, Z. (2012). Süheyl ü Nevbahār’ın Dilbilgisel Özellikleri ve Dizini (Basılmamış
Doktora Tezi), Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
Gülensoy, T., (2007). Türkiye Türkçesindeki Türkçe Sözcüklerin Köken Bilgisi I-II, TDK
Yayınları, Ankara.
Kāşgarlı Mahmud, Divanü Lūgat-it-Türk, Çeviren: Besim Atalay, TDK Yayınları, 4 cilt,
Ankara.
Korkmaz, Z., (2003). Türkiye Türkçesi Grameri (Şekil Bilgisi), TDK Yayınları, Ankara.
Merhan, A. (2004). “Filippo Argenti’nin “Regola Del Parlare Turcho”Adlı Eserindeki Bazı
Sözcükler Hakkında”, Türkiyat Araştırmaları Dergisi, s. 115-129
Nişanyan, S., (2009). Sözlerin Soyağacı, 5. Baskı, Everest Yayınları,İstanbul.
Tezcan, S., (1994). Süheyl ü Nev-bahar Üzerine Notlar, Simurg Yayınları, Ankara.
Toparlı, R.; Vural, H.; Karaatlı, R. (2003). Kıpçak Türkçesi Sözlüğü, TDK Yayınları, Ankara.
Türkçe Sözlük (2005). TDK Yayınları, Ankara.
Yusuf Has Hacib, (2005). Kutadgu Bilig, Çeviren:Reşid Rahmeti Arat, Kabalcı Yayınevi,
İstanbul.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com