You are here

Home » Content

İNSAN HAKLARININ BİRLEŞMİŞ MİLLETLER’İN KURUMSAL YAPISI İÇİNDE KORUNMASI

PROTECTION OF HUMAN RIGHTS IN THE ORGANIZATIONAL STRUCTURE OF THE UNITED NATIONS

Journal Name:

  • Dokuz Eylül Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2016

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In this article, the promotion and protection of human rights in the organizational structure of the United Nations (UN) will be scrutinized and evaluated. UN’s main tool to provide global peace and security is the promotion and protection of human rights. In this study, firstly the primary and than the secondary organs of the UN’s codification and control mechanisms of human rights have been scrutinized. Currently, the codification of the human rights in the auspices of the UN is regarded to be adequate, however the critics about the organization and functioning of the control mechanisms still continue. The UN has been combatting with the accelarated and ongoing human rights violations.The main challenge for the work of the UN is the politization and complexity of intergovernmental primary and secondary organs.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada Birleşmiş Milletler’in (BM) kurumsal yapısı içinde insan haklarının geliştirilmesi ve korunmasına yönelik çalışmalar ele alınıp değerlendirilmektedir. BM’nin küresel barışın ve güvenliğin sağlaması amacına hizmet edecek en önemli aracı insan haklarının geliştirilmesi ve korunmasıdır. Çalışmada ilk önce asli organların, daha sonra İnsan Hakları Konseyi’nin, son olarak da diğer tali organların insan haklarının kodifikasyonu ve korunması faaliyetleri ele alınmıştır. Günümüzde BM bünyesinde insan haklarının kodifikasyonu önemli ölçüde yeterli görülse de, özellikle denetim mekanizmalarının oluşum ve işleyişine ilişkin eleştiriler devam etmektedir. BM artan ya da yeni ortaya çıkan insan hakları ihlalleri ile mücadele etmektedir. BM’yi bu mücadelesinde en fazla zorlayan hususlardan biri, çoğu kez hükümetler arası nitelik taşıyan asli ya da tali organların politize olmalarıdır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-insan-haklarinin-birlesmis-milletlerin-kurumsal-yapisi-icinde-korunmasi.pdf
  • 2
205
234
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Alston, P. ve Goodman, R. (2013). International Human Rights - The Successor to International Human Rights In Context. Oxford: Oxford University Press.
Arsava, A.F. (2007). Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi Kararlarına Karşı İnsan Hakları Himayesi. UHP, 3(10).
Baehr, P.R. ve Castermans-Holleman, M. (2004). The Role of Human Rights in Foreign Policy. New York: Palgrave Macmillan.
Banketas, I. ve Oette, L. (2013). International Human Rights Law and Practice. Cambridge: Cambridge University Press.
Bellamy, A.J. ve Williams, P.D. (2011). The New Politics of Protection? Côte d’Ivoire, Libya, and the Responsibility to Protect. International Affairs, 87(4).
İnsan Haklarının BM’nin Kurumsal Yapısı İçinde Korunması
232
Bossuyt, M. (2016). International Human Rights Protection. Intersentia, Cambridge.
Breau, S. (2011). The Situation in Ivory Coast: Intervention to Protect or regime change Operation, https://internationallawnotepad.wordpre ss.com/2011/04/11/situation-ivory-coast-intervention-regime-change/
Buergenthal, T. (2006). The Evolving International Human Rights System. American Journal of International Law, 100(4).
Charron, A. (2013). UN Sanctions and Conflict. London and New York: Routledge.
Chesterman, S. vd. (2016). Law and Practice of the UN. Oxford: Oxford University Press, 477-514.
Connors, J. ve Schmidt, M. (2014). United Nations. Moeckli, D., Shah, S. ve Sivakumaran, S. (Der.), International Human Rights Law. Oxford: OUP.
Cortright, D. ve Lopez, G.A. (2002). Sanctions and the Search for Security, Challenges to UN Action. London: Lynner Rienner Publishers.
Denk, E. (2004). Uluslararası Adalet Divanı’nın İsrail’in İşgal Altındaki Filistin Topraklarında İnşa Etmekte Olduğu Duvar Konusundaki Kararı. Uluslararası İlişkiler, 3, 151-173.
Donnelly, J. (2013a). Universal Human Rights in Theory and Practice. New York: Westwiew Press.
Donnelly, J. (2013b). International Human Rights. New York: Westview Press.
Doxey, M. (1996). International Sanctions in Contemporary Perspective. Houndmills, Basingstoke: Macmillan Press.
Dündar Sezer, T. (2013). Kadınlara Karşı Ayrımcılığın Önlenmesi Komitesinin R.K.B/Türkiye Kararı ve Kararda Benimsenen Görüşlerin Olası Etkileri. AYHD, 2(4): 405-436.
Farrall, J.M. (2007). United Nations Sanctions and the Rule of Law. Cambridge: Cambridge University Press.
Forsythe, P.D. (2012). Human Rights in International Relations. Cambridge: Cambridge University Press.
Forsythe, P.D. (2016). Human Rights. A.F. Cooper, Jorge, H. ve Ramesh, T. (Der.), Oxford Handbook of Modern Diplomacy. Oxford Handbooks Online.
Freeman, R. (2013). The United Nations Human Rights Council, A Critique and Early Assessment. Oxon: Routledge.
Deniz Kızılsümer Özer
233
Frowein, J.A. (2001). Sanctions and Human Rights Law. V. Gowlland-Debbas (Der.), United Nations Sanctions and International Law. The Hague, London, Boston: Kluver Law International.
Gülmez, M. (2004). Birleşmiş Milletler Sisteminde İnsan Haklarının Korunması. Türkiye Barolar Birliği Yayınları, 60. Ankara: Şen Matbaa.
Haas, M. (2008). International Human Rights A Comprehensive Introduction. London ve New York: Routledge.
Hehir, A. (2013). The Performance of Inconsistency, Libya, Security Council and Responsibility to Protect. International Security, 38(1).
Higgins, R. (2007). Human Rights in the Court of Justice. Leiden Journal of International Law, 20(4), 745-751.
Higgins, R. (2016). The UN at 70 Years: The Impact upon International Law. ICLQ, 65(1), 1-19.
Kızılsümer Özer, D. (2008). BM Soykırım Sözleşmesinin Uygulanmasına İlişkin Dava (Bosna Hersek v. Sırbistan). UHP, 4(15), 61-84.
Kızılsümer Özer, D. (2014). İnsan Haklarının Uluslararası Düzeyde Korunması. E. Balta (Ed.), Küresel Siyasete Giriş, Uluslararası İlişkilerde Kavramlar, Teoriler, Süreçler (ss. 356-362). İstanbul: İletişim.
Martin, F.F. vd. (2011). International Human Rights & Humanitarian Law, Treaties, Cases, & Analysis. Cambridge: Cambridge University Press.
Mertus, J.A. (2005). The United Nations and Human Rights, A Guide for A New Era. Routledge, London ve New York.
Schabas, W. (2010). The International Criminal Court: A Commentary on the Rome Statute. Oxford ve New York: Oxford University Press.
Schmitz, H.P. ve Sikkink, K. (2005). International Human Rights. W. Carlsnaer, T. Risse ve B.A. Simmons (Der.), Handbook of International Relations. London: Sage Publications.
Shaw, M.N. (2008). International Law. Cambridge: Cambridge University Press.
Special Research Report (2016). Human Rights and Security Council- An Evolving Role.
Steiner, H.J. (2010). International Protection of Human Rights. Malcolm, E. (Der.), International Law. Oxford: Oxford University Press.
Stewart, N.F. (2008). International Protection of Human Rights: The United Nations System. The International Journal of Human Rights, 12(1), 89-105.
İnsan Haklarının BM’nin Kurumsal Yapısı İçinde Korunması
234
Sur, M. (2013). Birleşmiş Milletler Örgütünün Gelişimi ve Geleceği. Journal of Yaşar University, 8, 2535-2550.
Thakur, R. (2011). R2P, Libya, and International Politics as the Struggle for Competing Normative Architectures. e-International Relations (07.09.2011).
Thakur, R. ve Weiss, T.G. (2009). R2P: From Idea to Norm and Action? Global Responsibility to Protect, 1(1), 1-45.
Weiss, T. (2011). R2P Alive and Well after Libya. Ethics and International Affairs, 25(3), 287-292.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com