You are here

Home » Content

SERTLEŞMİŞ BETON BASINÇ DAYANIMININ BELİRLENMESİNDE KULLANILAN TS-10465 VE TS EN 12504-1 ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME

AN EVALUATION ON TS-10465 AND TS EN 12504/1 FOR THE DETERMINATION OF COMPRESSIVE STRENGTH OF HARDENED CONCRETE

Journal Name:

  • Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Fen ve Mühendislik Dergisi

Publication Year:

  • 2006

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In order to determine the compressive strength in structures components of finished reinforced concrete systems, the destructive method of obtaining core samples and the non-destructive method of surface hardness method are widely used separately or together. In Turkey, basic principles about obtaining samples in hardened concrete in structures and the tests applied are based on TS 10465 and TS EN 12504-1 standards. However, there seems to be serious conflicts in these standards about the method for obtaining samples and their calculation principles. In this study, considering these standards, existing drawbacks and uncertainties were emphasized and related solution proposals were presented. Accounting the percentage of reinforced concrete structures in our country, these standards become more crucial; thus, it is essential to remove these serious doubts about considered strength analyzing methods for helping our engineers to evaluate in a better way.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
İmalatı tamamlanmış betonarme yapılara ait yapı elemanlarının basınç dayanımlarının tayin edilmesi için, tahribatlı bir deney yöntemi olan karot numunesi alınması ve tahribatsız bir deney yöntemi olan yüzey sertliği metodu, yaygın olarak ayrı ayrı veya birlikte kullanılmaktadır. Ülkemizde, sertleşmiş betondan karot alınması ve test edilmesi ile ilgili temel hususlar, TS 10465 ve TS EN 12504/1 standartları ile belirlenmiştir. Halen yürürlükte olan bu standartlarda belirtilen numune alma yöntemi ve hesap esasları ile ilgili önemli tereddütler mevcuttur. Bu çalışmada, ilgili standartlar irdelenerek, bu standardın eksiklikleri ve çelişkileri ortaya konulmuş ve çözüm önerileri sunulmaya çalışılmıştır. Yapı stoğunun çoğunu betonarme yapıların oluşturduğu ve mevcut yapıların yapısal dayanımları ile ilgili ciddi şüphelerin var olduğu ülkemizde, bu standartça önerilen yöntemler ile yapılan analizler çok büyük önem taşımaktadır. Dolayısıyla bu standart ile ilgili oluşan tereddütlerin ortadan kaldırılması, bu konu ile ilgili çalışan mühendislerimizin daha doğru değerlendirme yapabilmesini sağlayacaktır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_31877_8_pp_119-128.pdf
  • 1
119-128
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Akman M.S. (1990): “Yapı Malzemeleri”, İTÜ İnşaat Fakültesi Yayını, Sayı.1408, İstanbul,
162 s.
Arıoğlu E., Arıoğlu N. (1998): “Üst ve Alt Yapılarda Beton Karot Deneyleri ve
Değerlendirilmesi”, Evrim Yayınevi, İstanbul, 132 s.
ASTM C42/C 42M (2002): “Standard Test Metod of Obtaining and Testing Drilled Cores and
Sawed Beams of Concrate”, Annual Book of ASTM Standards, PA, USA.
Baradan B. (1996): “Yapı Malzemesi II”, D.E.Ü. Müh. Fak. Yayınları, No: 207, 150 s.
Bayazıt Ö.L. (1975): “Beton Deneyleri”, DSİ Yayınları No: 820/10, Özel No: 80, DSİ
Matbaası, Ankara, 230 s.
BS 1881-120 (1983): “Determination of Compressive Strengths of Concrete Cores”, British
Standards 1881 No: 120, British Standards Institution, UK.
BS-EN-12390 (2002): “Testing Hardened Concrete Series”, British Standards Institution, UK.
Chapra E., Canale E. (1998): “Numerical Methods for Engineers”, Mc Graw Hill Co., New
York.
Celep Z. (1999): “Yapılarda Deprem Sonrası Hasarların Belirlenmesi”, Onarım ve
Güçlendirme Yöntemleri”, İSKİ yayınları, İstanbul, 63-108 s.
CS Report (1988): “Concrete Strength, Permeability Testing of Site Concrete”, A Rewiev of
Methods and Experience, Technical Report No: 31, The Concrete Society, London.
Erdoğan T.Y. (2003): “Beton”, METU Yayınları, 741 s, Ankara.
Eren İ. (1999): “Deprem Hasarlarının Sebepleri ve Öneriler”, İSKİ Yayınları, İstanbul.
Ersoy U. (1987): “Betonarme I”, Evrim Yayınevi, İstanbul, 643 s.
Hisham Y.Q. (2000): “Concrete Strength by Combined Nondestrictuve Methods Simply and
Reliable Prediction”, Cement and Concrete Research, Vol. 30, 739-746 pp.
Malhotra V.M. (1976): “Testing Hardened Concrete: Nondestructive Methods”, ACI, Detroit,
Michigan, 188 p.
Mieininger R.C. (1968): “Effect of Core Diameter on Measured Concrete Strength”, J. of
Materials, Vol.3, No: 2, 320-336 pp.
Henzel J., Freitag W. (1969): “The Determination of the Compressive Strength of Concrete in
A Structure with the Aid of Test Cores of Small Diameter”, Concrete, Vol.19, 151-155 pp.
Neville A.M. (1981): “Properties of Concrete”, Longman Scientific and Technical, England.
Amasaki S. (1991): “Estimation of Strength of Concrete Structures by the Rebounded
Hammer”, CAJ Proc. Cement Concrete, Vol. 45, 345-351 pp.
Poljarvi H., Syrjala A. (1969): “Evaluation of Concrete Strength in Thin Walled Structures by
Means of Cores”, The State Institute for Building Research, Helsinki, 31 pp.
Teodoru G. (1988): “The Use of Simultaneous Nondestructive Tests to Predict the
Compressive Strength of Concrete”, H.S. Lew. (Ed.), Nondestructive Testing, ACI SP-
112, ACI, Deteroit, 137-148 pp.
TS 10465 (1992): “Beton Deney Metotları”, Yapı ve Yapı Bileşenlerinde Sertleşmiş
Betondan Numune Alınması ve Basınç Mukavemetinin Tayini, Kasım 1992, TSE.
TS 500 (2000): “Betonarme Yapıların Tasarım ve Yapım Kuralları”, Şubat 2000, TSE.
TS 3260 (1978): “Beton Yüzey Sertliği Yolu ile Yaklaşık Beton Dayanımının Tayini Kuralı”,
Eylül 1978, TSE.
TS EN 12504-1-1 (2002) “Yapıda Beton Deneyleri, Bölüm 1: Karot Numuneler–karot Alma,
Mmuayene ve Basınç Dayanımının Tayini”, Nisan 2002, TSE..
Ünver Ö., Gamgam H. (1999): “Uygulamalı İstatistik Yöntemler”, Siyasal Kitabevi, Ankara,
412 s.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com