You are here

Home » Content

SA 8000 Sosyal Sorumluluk Standardı ile İş Yaşamı Kalitesi Arasındaki İlişki

Journal Name:

  • Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi

Publication Year:

  • 2008

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
Social responsibility can be regarded as responsibilities of an organisation for limiting harmful activities that may occur at all levels and responsibilities related to the protection and development of environment. Attempts for creating more effective working conditions can be considered as work-life quality. Taking these into consideration and with regard to the analysis of the relationship between social responsibility and working life quality, it is thought that studies conducted especially in organizations applying social responsibility may yield significant results. As a result of a literature survey, it is found out thatthere is no precedent study in this aspect. Therefore, hypotheses of the study are envisaged for measuring perceptions of employees about social responsibility and for identifying the relationshipbetween social responsibility and work life quality. Validity and reliability of the study are proved by statistical analyses. Variablesabout rights of wage, health and security appeared as the most significant variables of the SA 8000 Standard as well as the variables which best explain the dependent variable of work life quality. Apart from this, it is found out that social responsibility affects these independent variables and work-life quality. Improvement in the factors influencing social responsibility brings about increase in work life quality. Additionally, with regard to increasing work-life quality, it can be argued that meeting hygienic factors are the current ones in our country.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Sosyal sorumluluk bir örgütün tüm aşamalarda, meydana çıkabilecek olan zararlı faaliyetleri sınırlayan, ortamı koruma ve geliştirme konusundaki yükümlülükleri olarak ele alınabilir. Daha etkin çalışma koşulları yaratma çabası ise işyaşam kalitesi olarak değerlendirilebilir. Bu belirlemelerden yola çıkılarak, sosyal sorumluluk ve işyaşam kalitesi arasındaki ilişkinin analizi ile ilgili, özellikle sosyal sorumluluk kriterlerini uygulayan kurumlarda yapılacak olan çalışmaların önemli sonuçlar verebileceği düşünülmüştür. Buradan hareketle ilgili yazın taranmışve her iki değişken arasında ilişkiyi analiz eden bir çalışmaya rastlanmamıştır. Bu nedenle, çalışmanın varsayımları öncelikle örgütlerde çalışan bireylerin sosyal sorumluluk algılamalarının ölçülmesi ve buradan hareketle de sosyal sorumluluk ile işyaşamı kalitesi arasındaki ilişkinin saptanmasına yönelik oluşturulmuştur. Yapılan istatistiksel analizlerle verilerin yapısal geçerliliği ve güvenilirliği ortaya konmuştur. Daha sonra yapılan regresyon analizinde SA 8000 standardının en önemli değişkenleri olan ücret hakları ile sağlık ve güvenlik değişkenleri, aynı zamanda işyaşam kalitesi bağımlı değişkenini de en iyi açıklayan faktörler olarak çıkmıştır. Ayrıca sosyal sorumluluğun bağımsız değişkenlerinin, işyaşam kalitesini daha fazla etkilediği saptanmıştır. Sosyal sorumluluğa etki eden faktörlerin iyileştirilmesi, aynı zamanda işyaşam kalitesini de artırabilecektir. Bununla birlikte ülkemizde çalışanlar açısından işyaşam kalitesini artırmada, henüz hijyenik faktörlerin karşılanması aşamasının gündemde olduğu söylenebilir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-sa-8000-sosyal-sorumluluk-standardi-ile-yasami-kalitesi-arasindaki-iliski.pdf
  • 2
169-199
  • Turkish

REFERENCES

References: 

ARGÜDEN, Yılmaz., Kurumsal Sosyal Sorumluluk, ARGE
Danışmanlık Yayınları No:03, 1. Baskı., 2002.
ARGYRIS, Chris., Personality and Organization: The Conflict
between System and the Individual, Harper, New York,
1957.
AYDEMİR, Muzaffer., “Sosyal Sorumluk 8000 (Social
Accountability 8000) Standardı”, Dokuz Eylül Üniversitesi,
Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 1, Sayı:3, 1999,1-11.
BLECHER, Lara. “Above and Beyond the Law”, Business and
Society Review, Vol:109, No:4, 2004, 479–492.
BONE, Louis., and Bowen, Donald D. The Great Writings in
Management and Organizational Behavior, Irwin McGraw
Hill, Boston, 1987.
BOWDITCH, J. L. ve Buono, A. F. (3 ed.). A Primer on
Organizational Behavior. New York: John Wiley & Sons,
1994.
BÜYÜK, Sedef Seçkin., “Sosyal Sorumlulukta Türkiye’nin
Liderleri”, Capital Dergisi, Mayıs, 2006.
ÇAKIR, B., “SA 8000 sosyal sorumluluk standardının örgütsel
bağlılık ve işdoyumuna olan etkileri”, Yayımlanmamış
Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü, İzmir, 2006.
DUXBURY L. and Higgins, C., (2003). Work-Life Balance in
Canada in the New Millennium: A Status Report, Healthy
Communities Division, Canada, 2003.
EDWARDS, Jeffrey R., and Rothbard, Nancy P., “Mechanisms
Linking Work and Family: Clarifying the Relationship
between Work and Family Constructs”, Academy of
Management Review, Vol. 25, No. 1, 2000, ss. 178-199.
ERGİN, Canan., “İşYaşamında Kalite”, Çalışma Ortamı, Fişek
Sağlık Hizmetleri ve Araştırma Enstitüsü Yayını, Sayı:36,
Ocak-Şubat 1998, s. 6. Erişim:
http://www.isguvenligi.net/co/calisma_ortami36.pdf,
(30.12.2008)
GOBBELS, Math., and Jan, Jonker., “AA1000 and SA 8000
Compared: A Systematic Comparison Of Contemporary
197
Accountability Standards”, Managerial Auditing Journal,
Vol:18, No:1, 2003, 54-58.
GORDON, Kathryn., The OECD Guidelines And Other Corporate
Responsibility Instruments: A Comparison, Directorate For
Financial, Fiscal And Enterprise Affairs Working Papers On
International Investment. 2001.
HAIR, J. F., Black, W., Babin, J., Anderson R. E. and Tahtam, R.
L., Multivariate Data Analysis, 6th Ed., Prentice Hall, New
Jersey, 2006.
HERZBERG, Fredercik., Mausner, Bernard., and Barbara B.
Snyderman, The Motivation to Work, Wiley, New York,
1959.
JONKER, Jan., “Organizations As Responsible Contributors To
Society: Linking Quality, Sustainability And Accountability”
Total Qualıty Management, Vol. 11, Nos. 4/5&6, 20007, 41-746.
KOZAK, Metin., “Turizm Sektöründe Tüketicilerin Şikayetlerini
Bildirme Eğilimleri”, Celal Bayar Üniversitesi, İ.İ.B.F.
Dergisi, Cilt 14, Sayı 1, 2007, ss. 150.
KROZER, Yoram., “Social Demands in Life-cycle, Greener
Managament International”, The Journal of Corporate
Environamental Strategy and Practice, 45, 2004, 95-106.
KÜÇÜKUSTA, Deniz., Konaklama İşletmelerinde İş-Yaşam
Dengesinin Çalışma Yaşamı Kalitesine Etkisi,
YayımlanmamışDoktora Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir, 2007.
LOEW, Thomas., Ankele, Kathrin., Braun, Sabine., Jens, Clausen.,
“Significance of the CSR Debate for Sustainability and the
Requirements for Companies”, Institut for Ecological
Economy Research GmbH (IÖW), Environmental Initiative
of Entrepreneurs, 2004.
MARTEL J.P. ve G. Dupius., ‘Quality of Work life: Theoretical
and Methodological Problems, and Presentation of a New
Model and Measuring Instrument’, Social Indicators
Research, 77, 2006, ss. 333-368.
MASLOW, Abraham H. “A Theory of Human Motivation”.
Psychological Review, 50, 1943, 370-396.
198
MILES, Morgan P., Covin, J. G., “Environmental Marketing: A
Source Of Reputational, Competitive, and Financial
Advantage”, Journal of Business Ethics, 23, 2000, 299-311.
MILES, P. Morgan., and Munilla, Linda S., “The Potential Impact
of Social Accountability Certification on marketing: A Short
Note”, Journal of Business Ethics, Vol: 50, No: 1, March,
2004, 1-11.
MODA SHOE - NIKE' ta Bir 68' li. Erişim:
http://www.modashoe.com/nike.html, (09.01.2008).
MUNOZ-TORRES, Maria Jesus., Fernandez-Izquierdo, Maria
Angeles., Rosariobalaguer-Franchn, Maria. “The Social
Responsibility Performance Of Ethical And Solidarity
Funds: An Approach To The Case Of Spain”, Business
Ethics: A European Review, Vol. 13, 2004, 200-218.
NEWSTROM J. W. ve K. Davis., Organizational Behavior:
Human Behavior At Work. Ninth Edition. McGraw-Hill:
USA, 1993.
NUNNALY, J. C., Psychometric Theory, 2
nd
ed. McGraw Hill,
New York, 1978.
ÖZDEMİR, Murat ve Yücesan Özdemir, Gamze., “Küresel
Kapitalizmde Çocuk Emeğinin Ekonomi Politiği Çocuk
İşçilerin Oyun” Hakkı Var Mıdır?”, Türk Tabipleri Birliği
Mesleki Sağlık ve Güvenlik Dergisi. 2005.
PAVLOVIC, P. A., Nongovernmental Organisations and their
Contribution to National and International Development,
2001, Erişim: 08.05.2006,
http://institut.instifdt.bg.ac.yu/ifdt/izdanja/zbornici/revipor/0
31PavlovicPpdf_e
POROT, Véronique. Corporate Socail Responsibility, Fair Trade
Yearbook, 2001.
RIOCH, Margaret J., “The Work of Wilfred Bion on Groups”,
Psychiatry, Vol. 33, No. 1, 1970, ss. 56-66.
ROHITRATANA, Kaewta., “SA 8000: A Tool To İmprove
Quality”, Managerial Auditing Journal, Vol: 17, No:1-2 ,
2002, 60-64.
SEKERAN, Uma. Research Methods for Business: A Skill Building
Approach, 2nd ed., John Wiley & Sons Inc., Canada, 2000.
TAŞKAN, Uğur. “İşletmelerin Sosyal Sorumluluklarını Yerine
Getirmelerinde Halkla İlişkilerin Rolü ve Konuyla İlgili Bir
199
Model Önerisi”, YayınlanmamışDoktora Tezi, Dokuz Eylül
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim
Dalı, Izmir, 2003.
TSCHOPP, Daniel J. “Corporate Social Responsibility: A
Comparison Between the United States and the European
Union”, Corporate Social Responsibility and Environmental
Management, Vol:12, 2005, 55–59.
TUTUNCU, Ozkan ve Kucukusta, D., “Relationship between
Organizational Commitment and EFQM Business
Excellence Model: A Study on Turkish Award Winners”,
Total Quality Management, Vol: 18, No:10, 2007, 1083-1096.
Wilton Park Kurumsal Vatandaşlık ve Kurumsal Sosyal
Sorumluluk Konferansı, İngiltere (20-22 Kasım 2002),
TESEV Ocak Bülteni, Erişim:
http://www.tesev.org.tr/bltn/t7.html(09.01.2008).
WOOTLIF, Jonathan ve Deri, Christopher. “Ngos: The New Super
Bands”, Corporate Reputation Review, Vol:4, No:2, 2001,
157-164.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com