Acartürk, E. ve Keskin, S. (2012). Türkiye’de sağlık sektöründe kamu özel
ortaklığı modeli. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler
Fakültesi Dergisi, 17 (3): 25-51.
Akalın, G. (2000). Kamu ekonomisi. Ankara: Akçağ Yayınları.
Akıllı, H. (2013). Kamu hizmeti imtiyazından yap işlet devret yöntemine:
Yasal serüven. Sayıştay Dergisi, (89): 91-114.
Altan, Y., Kerman, U., Aktel, M., Metin, Y. ve Eke, E. (2013). Yerel
yönetimlerde kamu özel ortaklığı uygulaması: Büyükkabaca Belediyesi örneği.
Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 5 (3): 9-17.
ATB (2014). Yenilenebilir enerji kaynakları. Ankara Ticaret Borsası
Raporu. http://www.ankaratb.org.tr/lib_upload/Enerji%20kaynaklar%C4%B1.pdf,
(15.08.2014).
Avrupa Komisyonu (2013). Türkiye 2013 yılı ilerleme raporu.
http://www.abgs.gov.tr/files/strateji/2013_ilerleme_raporu_tr.pdf, (26.08.2014).
Başkaya, Ş. (2010). Hidroelektrik santralleri (HES) ve rüzgâr enerjisi
santralleri (RES)’nde çevresel etki değerlendirmesi (ÇED). III. Ulusal Karadeniz
Ormancılık Kongresi Bildiriler Kitabı, Cilt II: İçinde 668-676. 20-22 Mayıs 2010,
Artvin, Türkiye.
Boehm, F. (2007). Anti-corruption strategies as safeguard for public
service sector reforms. Working Paper. prepared for Anti Corruption Training &
Consulting (ACTC) and Research Center in Political Economy (CIEP),
Universidad Externado de Colombia. http://www.wiwi.unipassau.
de/fileadmin/dokumente/lehrstuehle/lambsdorff/Economics_of_Corruption_
2007/Boehm_-_Anti-Corruption_as_Safeguard_for_Public_Sector_Reforms.pdf,
(26.04.2014).Boz, S. S. (2013). Kamu özel işbirliği (PPP) modeli. İnönü Üniversitesi
Hukuk Fakültesi Dergisi, 4 (2): 277-332.
Değertekin, E. A. (2010). Kamu özel sektör işbirliği yöntemleri. Sermaye
Piyasasında Gündem, (91): 27-36.
Delgado, C. B. (2009). Cuestiones esenciales del analisis juridico
financiero de las formulas de colaboracion publico-privada en la financiacion de
obras y servicios publicos en Espana. Pecvnia: Revista de la Facultad de Ciencias
Economicas y Empresariales Universidad de Leon, (8): 17-70.
Demirtaş, Ö. (2013). Türkiye’nin enerji görünümü. Türkiye İş Bankası
İktisadi Araştırmalar Bölümü Raporu. http://ekonomi.isbank.com.tr/
UserFiles/pdf/ar_13_2013.pdf, (30.08.2014).
Demuijnck, G. ve Ngnodjom, H. (2011). Public-private partnerships and
corruption in developing countries: A case study. Business & Professional Ethics
Journal, 30 (3-4): 253-268.
Dinler, Z. (2004). Mikro ekonomi. Bursa: Ekin Kitabevi. Yayın No: 15.
Donahue, J. D. ve Zeckhauser R. J. (2011). Collaborative governance:
private roles for public goals in turbulent times. Princeton: Princeton University
Press.
Dünya Enerji Konseyi (2012). Enerji raporu 2012. Ankara: Dünya Enerji
Konseyi Türk Milli Komitesi. http://www.dektmk.org.tr/upresimler/
enerjirapor2012.pdf, (01.09.2014).
Emek, U. (2009a). Karşılaştırmalı perspektiften kamu özel işbirlikleri:
Avrupa Topluluğu ve Türkiye. Rekabet Dergisi, 10 (1): 7-53.
Emek, U. (2009b). Türkiye’de altyapı hizmetlerinin özel sektöre
gördürülmesi: Neden, ne zaman, nasıl?. İktisat İşletme ve Finans, 24 (284): 9-45.
Emek, U. (2010). Altyapıda kamu özel işbirliği yöntemleri. İstanbul:
İktisadi Araştırmalar Vakfı İktisadi İşletmesi Yayın No: 1.
Enerji Atlası. “Doğalgaz Santralleri”, http://www.enerjiatlasi.com
/dogalgaz/, (25.09.2014).
Esen, E. ve Erdem, A. (2013). Kamu özel ortaklığının değişen koşulları:
Türkiye örneği. Elektronik Siyaset Bilimi Araştırmaları Dergisi, 4 (2): 100-122.
Gerrard, M. B. (2001). Asociaciones entre los sectores público y privado,
¿Qué son las asociaciones entre entidades de los sectores público y privado y en
que diferen de las privatizaciones?. Finanzas y Desarrollo, 38 (3): 48-50.
http://www.imf.org/external/pubs/ft/fandd/spa/2001/09/pdf/gerrard.pdf,
(27.05.2014).Gökdemir, B. (2007). Küresel su krizine çözüm arayışları: Şebeke suyu
hizmetlerine özel sektör katılımı. Perşembe Konferansları: 3-46.
http://www.rekabet.gov.tr/File/?path=ROOT%2fDocuments%2fPer%25c5%259fe
mbe%2bKonferans%25c4%25b1%2bYay%25c4%25b1n%2fperskonfyyn93.pdf,
(25.06.2014).
Gürkan, M. F. (2014). Kamu özel ortaklığı. Ankara: Adalet Yayınevi.
Güzelsarı, S. (2009). Kamu özel sektör ortaklığı üzerine eleştirel bir
değerlendirme. B. Övgün (Ed.) Kamu yönetimi: Yapı işleyiş reform: İçinde 43-77.
Ankara: Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayın No: 598, Kamu
Yönetimi Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayın No: 5.
Güzelsarı, S. (2012). Sağlık sisteminde yeniden yapılanma ve kamu-özel
ortaklıkları. Amme İdaresi Dergisi, 45 (3): 29-57.
Haas, L. J. M. (2008). Water for energy: Corruption in the hydropower
sector. Global corruption report 2008: Corruption in the water sector: İçinde 85-
96. Transparency International. http://civicus.org/new/media/
GlobalCorruptionReport2008.pdf, (15.04.2014).
Heggelund, G. M. (2008). The disappearance of homes and money: the
case of The Three Gorges Dam. Global corruption report 2008: Corruption in the
water sector: İçinde: 99-102. Transparency International.
http://civicus.org/new/media/GlobalCorruptionReport2008.pdf, (15.08.2014).
IEA (2014). Emergency response systems of individual IEA Countries-
Turkey. Energy supply security 2014, Emergency Response of IEA Countries:
İçinde 447-461. International Energy Agency. https://www.iea.org/publications/
freepublications/publication/ENERGYSUPPLYSECURITY2014.pdf,
(25.09.2014).
IEA (2014). World energy investments outlook, 1974-2014. International
Energy Agency. https://www.iea.org/publications/freepublications/publication/
WEIO2014.pdf, (29.09.2014).
Kalkınma Bakanlığı (2012). Dünyada ve Türkiye’de kamu-özel işbirliği
uygulamalarına ilişkin gelişmeler. Ankara: T.C. Kalkınma Bakanlığı Yatırım
Programlama İzleme ve Değerlendirme Genel Müdürlüğü.
Karahanoğulları, O. (2011). Kamu hizmetleri piyasa ilişkisinde dördüncü
tip: Eksik imtiyaz (kamu-özel ortaklığı). Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 66 (3):
177-215.
Karahanoğulları, Y. (2012). Kamu özel ortaklığı modelinin mali
değerlendirmesi. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 67 (2): 95-125.Karasu, K. (2009a). Kamu özel ortaklığı: Sözleşme sisteminin
genelleşmesi. B. Övgün (Ed.) Kamu yönetimi: Yapı işleyiş reform: İçinde 79-92.
Ankara: Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayın No: 598, Kamu
Yönetimi Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayın No: 5.
Karasu, K. (2009b). Yeni 'kamusal' örgütler: Kamu yararı şirketleri.
Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 64 (3): 117-147.
Karasu, K. (2011). Sağlık hizmetlerinin örgütlenmesinde kamu-özel
ortaklığı. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 66 (3): 217-262.
Kerman, U., Altan, Y., Aktel, M. ve Eke, E. (2012). Sağlık hizmetlerinde
kamu özel ortaklığı uygulaması. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari
Bilimler Fakültesi Dergisi, 17 (3): 1-23.
Keskin, F. (2010). Alternatif enerji kaynaklarından nükleer enerji.
Kalkınma Dergisi, (54): 34-43.
Khan, M., Riley, T. ve Wescott, C. (2014). Public-private partnerships in
Bangladesh's power sector: Risks and opportunities (draft). World Bank WP
86078: 1-25.
Klitgaard, R. (2012). Public-private collaboration and corruption. M. Pieth
(Ed.) Collective action on anti-corruption: İçinde 1-23. Basel: Basel Institute on
Governance.
Leigland, J. ve Shugart, C. (2006). Is the public sector comparator right for
developing countries?: Appraising public-private projects in infrastructure.
Gridlines Note No. 4, PPIAF. http://www.globalclearinghouse.info/
Infradev/assets%5C10/documents/Gridline%20-%20Is%20the%20Public%20
Sector%20Comparator%20Right%20for%20Developing%20Countries.pdf,
(29.08.2014).
Levrat, N. (1995). Avrupa’da yerel kamu hizmetlerinin sağlanmasında
kamu-özel sektör ortaklığı deneyimleri. Çev. Mustafa Dönmez. Çağdaş Yerel
Yönetimler, 4 (2): 31-45.
Lister, J. ve Labonte, R. (2009). Küreselleşme ve sağlık sistemleri
değişimi. R. Labonte, T. Schrecker, C. Packer, V. Runnels (Ed.) Küreselleşme ve
sağlık: Süreç, kanıtlar ve politika: İçinde 200-233. Çev. İlker Kayı ve Yeşim
Yasin. İstanbul: İnsev Yayınları.
Muter, N. B., Çelebi, A. K. ve Sakınç, S. (2003). Kamu maliyesi. Manisa:
Emek Matbaası.
OECD (2008). Public-private partnerships: In pursuit of risk sharing and
value for money. France: OECD Publishing.
Sarısu, A. (2008). Altyapı yatırımlarında kamu ve özel sektör işbirlikleri-I.
Yaklaşım Dergisi, (181): 199-205.Sarısu, A. (2009). Kamu & özel işbirlikleri. Ankara: Yaklaşım Yayınları.
Scudder, T. (2008). Hydropower corruption and the politics of
resettlement. Global corruption report 2008: Corruption in the water sector:
İçinde: 96-99. Transparency International. http://civicus.org/new/media/Global
CorruptionReport2008.pdf, (15.08.2014).
Shandling, K. ve Lock, R. (2008). Industry view: Public–private
hydropower -minimising the corruption risks. Global corruption report 2008:
Corruption in the water sector: İçinde: 102-103. Transparency International.
http://civicus.org/new/media/GlobalCorruptionReport2008.pdf, (15.08.2014).
Sözer, A. N. (2013). Sağlıkta yeniden yapılanmanın (özelleştirmenin)
devamı olarak şehir hastaneleri. Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi,
15 (Özel Sayı): 215-253.
Şahin, M. ve Uysal, Ö. (2008). Kamu ekonomisi perspektifinden kamu -
özel sektör ortaklıkları. Bursa: Ekin Yayınevi.
Şahin, M. ve Uysal, Ö. (2012). Kamu maliyesine etkileri açısından kamu
özel sektör ortaklıkları üzerine bir değerlendirme. Maliye Dergisi, (162): 155-174.
Talus, K. (2009). Enerjide kamu özel sektör ortaklığı: Avrupa’da kamu
hizmeti imtiyazlarının ve idari işlemlerin sonlandırılması. Çev. Gözde Cantürk.
TBB Dergisi, (84): 347-374.
Tekin, A. G. (2008). Kamu-özel işbirlikleri/ortaklıkları [PPP] & Türkiye
deneyimi. http://www.angelfire.com/ok4/aligunertekin/PPPveTurkiyeDeneyimi1
.pdf, (03.06.2014).
Tekin, A. G. (2007). Kamu-özel sektör işbirlikleri kamu özel ortaklıkları
(Public private partnerships veya PPP modelleri). İdarecinin Sesi Dergisi, (122):
10-14.
Tınmaz, S. (2011). Çin’in nükleer enerji politikası.
http://www.bilgesam.org/incele/842/-cin'in-nukleer-enerji-politikasi/#.VClq5fl
_snA, (15.08.2014).
TUREB (2015). Türkiye rüzgar enerjisi istatistik raporu - Temmuz 2015.
Türkiye Rüzgâr Enerjisi Birliği. http://www.tureb.com.tr/attachments
/article/542/%C4%B0statistik%20Raporu%20%20Temmuz%202015%20High.pdf,
(29.09.2015).
Uygun, B. (2013). Yeni bir ilişki türü: Kamu özel ortaklığı. Hukuk
Gündemi, (2): 24-26.
Uz, A. (2007). Kamu-özel ortaklığı/public-private partnership (PPP)
(Kavram ve hukuksal çerçeve). Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 11 (1-
2): 1165-1182.World Bank (2014). http://data.worldbank.org/indicator, (25.09.2014).
World Bank (2014). http://data.worldbank.org/indicator/EG.
IMP.CONS.ZS/countries, (25.09.2014).
World Bank ve PPIAF (2014). PPI Project Database.
http://ppi.worldbank.org, (25.09.2014).
World Bank (2015). Energy imports, net (% of energy use),
http://data.worldbank.org/indicator/EG.IMP.CONS.ZS/countries/TR?display=...
ult, (29.09.2015).
Whitfield, D. (2001). Private finance initiative and public private
partnerships: What future for public sevices?. http://www.european-servicesstrategy.
org.uk, (24.04.2014).
Wiehen, M. H. (1999). Transparency and corruption prevention on
building large dams. World Commission on Dams, Working Paper, 26 December;
http://www.dams.org/docs/kbase/contrib/ins204.pdf, (28.04.2014).
Yaylalı, M. (2004). Mikroiktisat. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
Yayın No: 3.
YEGM (2014). 3096 Sayılı kanun kapsamında yapılan tesislerin (HES’ler
ve RES’lerin) Denetim Faaliyetleri. T. C. Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı,
Yenilenebilir Enerji Genel Müdürlüğü. http://www.eie.gov.tr/projeler/
yid_santralleri.aspx, (25.09.2014).
Yıldırım Küçükönder, T. (2014). Enerjide dışa bağımlılığın azaltılması ve
ekonomiye katkısının artırılması kapsamında linyit rezervlerinin değerlendirilmesi.
Uzmanlık Tezi. T.C. Kalkınma Bakanlığı, İktisadi Sektörler ve Koordinasyon
Genel Müdürlüğü Yayın No: 2876.
Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com