You are here

Home » Content

İLETİŞİM BECERİLERİ İSTASYONUNDAN ELDE EDİLEN ÖZ DEĞERLENDİRME VE PUANLAYICI DEĞERLENDİRMELERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI

THE COMPARISON OF RATER ASSESSMENTS AND STUDENTS’ SELF EVALUATION OBTAINED FROM COMMUNICATION SKILLS STATION

Journal Name:

  • Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi

Publication Year:

  • 2012

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
The students make an internal assessment as a result of their exhibit performance in the assessment of their performance belonging to a situation is important both for improving their knowledge-skills and for observing their deficiencies. Preliminary step to the source of the internal evaluation is self assessment. Accordingly the aim of the research is to compare the scores obtained from the raters and students' self-evaluation from communication skills station and to determine the levels of consistency between the scores. The study group consists of 127 students who are engaged in self-evaluation at the end of Communication Skills Station in OSCE exam at Hacettepe University Faculty of Medicine in Term I class. To determine whether there is a significant difference between the mean scores of the rater and self assessments scores, paird samples t test is used. According to the research results it is concluded that there is a slight difference between the scores of rater assessments and self assessments and students act more generous in assessing their own performance.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Öğrencilerin, bir duruma ait performanslarının değerlendirilmesinde sergiledikleri performans sonucunda içsel bir değerlendirme yapmaları hem bilgi ve becerilerini yapılandırmada hem de eksikliklerini görmede önem taşımaktadır. İçsel değerlendirmeye kaynaklık edecek ön adım ise öz değerlendirmedir. Bu doğrultuda araştırmanın amacı, iletişim becerileri istasyonundan elde edilen öğrencilerin öz değerlendirme puanları ile puanlayıcı değerlendirmelerini karşılaştırmak ve her iki puanlama sonucu elde edilen puan ortalamaları arasındaki farklılıkları ortaya koymaktır. Çalışma grubunu, Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Dönem I öğrencilerinden OSCE sınavı İletişim Becerileri İstasyonu sonunda öz değerlendirme yapan 127 öğrenci oluşturmaktadır. Puanlayıcı ve öz değerlendirme puanlarının ortalamaları arasında anlamlı bir farklılık olup olmadığını belirlenmek için ilişkili örneklemler için t testi kullanılmıştır. Çalışma sonuçlarına göre, puanlayıcıların öğrencilere, öğrencilerin ise kendi performanslarına verdikleri puan ortalamaları arasında az da olsa farklılık olduğu, öğrencilerin kendi performanslarını değerlendirirken cömert davrandıkları sonuçlarına varılmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_116393_1_pp_357-363.pdf
  • 2
357-363
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Aban, S., Altıntoprak, A., (2005). Hemşirelerde Problem Çözme Becerileri: Öz Değerlendirme Sonuçlarının
Analizi. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 62-76.
Bekiroğlu, F. (2008). Performansa Dayalı Ölçümler: Teori ve Uygulama. Türk Fen Eğitim Dergisi, 5(1), 113- 131.
Bose, S., Oliveras E., Edson, W. N. (2001). How Can Self-Assessment Improve the Quality of Healthcare? QA
Operations Research, 2 (4), 1-28.
Brualdi, A. (1998). Implementing Performance Assessment in The Classroom. Practical Assessment, Research &
Evaluation, 6(2). Erişim: 27 Ekim 2011, http://PAREonline.net/getvn.asp?v=6&n=2.
Büyüköztürk, Ş. (2007). Performansa Dayalı Durum Belirleme nedir? İlköğretmen Dergisi, 8, 28-32.
Demirel, Ö. (2004). Öğretimde Planlama ve Değerlendirme. Ankara: Pegem Yayıncılık.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Mayıs, Haziran, Temmuz 2012 Cilt 1 Sayı 2 ISNN: 2146-9199
362
Dochy, F., Segers, M. and Sluijsman, D. (1999). The Use of Self-,Peer and Co-Assessment in Higher Education: A
review. Studies in Higher Education 24, 3: 331–50.
Edwards, R.K., Kellner, K.R., Sistrom, C.L., Magyari, E.J. (2003). Medical Student Self-Assessment of Performance
on an Obstetrics and Gynecology Clerkship. American Journal of Obstetrics & Gynecology, 188:1078–82.
Elçin, M. ve diğerleri. (2007). Hacettepe Üniversitesi 2007-2008 Öğretim Yılı İyi Hekimlik Uygulamaları. Ankara:
Hacettepe Üniversitesi Hastaneleri Basımevi.
Evans, A.W., Leeson, R.M.A., Newton-John, T.R.O. (2002). The Influence of Self-Deception and Impression
Management on Surgeons’ Self-Assessment Scores. Medical Education, 36:1095.
Falchikov, N., Bound D. (1989). Student Self-Assessment in Higher Education: A Meta-Analysis. Review of
Educational Research, 59 (4), 395-430.
Koşan, A, M. ve Koç, N. (2008). Tıp Eğitiminde Probleme Dayalı Öğrenme Yaklaşımında Öğrenci Öz
Değerlendirme Becerilerinin Değerlendirilmesi. I. Ulusal Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme
Kongresi Bildiri Kitabı. Ankara Üniversitesi Yayınları. No: 241. 741-753.
Kumandaş, H., Büyükturan, Y.E. (2008). Öz Değerlendirme Formu ve Kontrol Listesi Kullanılarak Değerlendirilen
Performans Görevlerine İlişkin Öğrenci ve Öğretmen Puanlarının Karşılaştırılması. I. Ulusal Eğitimde ve
Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Kongresi Bildiri Kitabı. Ankara Üniversitesi Yayınları, 241, 463-471.
Lind, D.S., Rekkas, S., Bui, V., Lam, T., Beierle, E., Copeland, E.M.(2002). Competency-Based Student Self-
Assessment on a Surgery Rotation. Journal of Surgical Research, 105 (1).
Moskal, B. M. (2003). Recommendations for Developing Classroom Performance Assessments and Scoring
Rubrics. Practical Assessment, Research & Evaluation, 8(14). Erişim: 29 Ocak 2009,
http://PAREonline.net/getvn.asp?v=8&n=14.
Norcini, J. (2003). Work Based Assessment. ABC of Learning and Teaching in Medicine, 326(7392), 753-755.
Orsmond P., Merry, S., Reilling K. (December 1997). A Study in Self Assessment: Tutor and Students’
Perceptions of Performance Criteria. Assessment and Evaluation in Higher Education, 22, (4), 357-369.
Özvarış, Ş. B., Sayek, İ. (2005). Tıp Eğitiminde Değişim. Hacettepe Tıp Dergisi, 36, 65-74.
Palm, T. (2008). Performance Assessment and Authentic Assessment: A Conceptual Analysis of the Literature.
Practical Assessment, Research & Evaluation, 13(4), 1-11.
Race, P. A., (2003). Briefing on Self, Peer and Groups Assessment. York, UK: Learning and Teaching Support
Network. http://www.ltsn.ac.uk. [Accessed 5 January 2012.]
Rees C. E. (2003). Self Assessment Scores and Gender. Medical Education, 37, 572.
Sclabassi S. E, Woelfe S K., (1984). Development of Self Assessment Skills in Medical Students. Medical
Education, 84, 226-231.
Sullivan, M. E., Hitchcock, M. A., Dunnington, G. L. (1999). Peer and Self Assessment During Problem Based
Tutorials. Am J Surgery, 177 (3), 266-69.
Tuosignant, M., Des Marchais, J.E., (2002). Accuracy of Student Self Assessment Ability Compared to Their own
Performance in a Problem Based Learning Medical Program: A Correlation Study. Advances in Health Science
Education, 7, 19-27.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Mayıs, Haziran, Temmuz 2012 Cilt 1 Sayı 2 ISNN: 2146-9199
363
Vleuten, C. (2000). Validity of Final Examinations in Undergraduate Medical Training. Education and Debate,
312, 1217-1219.
Woolliscroft, J.O., TenHaken, J., Smith J, Calhoun JG., (1993). Medical Student’s Clinical Self Assessments:
Comparisons with External Measures of Performans and Students’ Self Assessment of Overall Performance and
Effort. Academic Medicine, 68 (4), 285-294.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com