You are here

Home » Content

3-6 YAŞ ARALIĞINDA ÇOCUĞU OLAN BABALARIN NİTELİKLİ ZAMAN ALGILARINA DAİR GÖRÜŞLERİ

FATHERS’ VIEWS ABOUT PERCEPTIONS OF QUALITY TIME WITH THEIR CHILDREN BETWEEN THE AGES OF 3-6

Journal Name:

  • Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi

Publication Year:

  • 2013

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author Name
Abstract (2. Language): 
The purpose of this study is to evaluate the views indicating the perceptions of the quality of time fathers spend with their children between the ages of 3-6 qualitatively. The study group consisted of 12 volunteer fatherswho have children between the ages of 3-6, 30-40 age range, with a maximum of 3 children, university graduate, employed, residing in the province of Konya. As the data collection tool, a semi-structured interview form consisting of open-ended questions, and developed by the researcher was used. In data analysis, the “descriptive analysis” method was used. According to the findings of the study, fathers have general interpretation and knowledge related to the concept of quality time. It has been determined that all fathers choose “playing a game together” as a quality time activity and fathers spend more quality time at weekends than on weekdays with their children. While fathers emphasize that the intensity of working hours and physical-mental fatigue essentially prevent them from spending quality time with their children, fathers believe spending quality time with their children especially supports their “social-emotional development” field and spending quality time with their children makes fathers happy.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmanın amacı, babaların 3-6 yaş aralığındaki çocuklarıyla geçirdikleri zamanın niteliğine dair algılarını belirten görüşlerini niteliksel olarak değerlendirmektir. Çalışma grubu, 3-6 yaş aralığında çocuğu olan, 30-40 yaş aralığında, en fazla 3 çocuğu olan, üniversite mezunu, meslek sahibi, Konya ilinde ikamet eden, 12 gönüllü babadan oluşmuştur. Veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından geliştirilen, açık uçlu sorulardan oluşan yarı yapılandırılmış bir görüşme formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde, “betimsel analiz” yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre, babaların nitelikli zaman kavramıyla ilgili genel bir yorumları ve bilgileri vardır. Babaların nitelikli zaman etkinliği olarak “birlikte oyun oynama”yı seçtikleri ve çocuklarıyla hafta sonu günlerde hafta içi günlerden daha nitelikli zaman geçirdikleri tespit edilmiştir. Babalar çocuklarıyla nitelikli zaman geçirmelerinde iş yoğunluğu, beden ve zihin yorgunluğu gibi engellerin olduğunu vurgularken çocuklarıyla nitelikli zaman geçirmelerinin özellikle çocuklarının “sosyal-duygusal gelişim” alanını desteklediğine ve babaların kendilerini mutlu ettiğine inanmaktadırlar.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-3-6-yas-araliginda-cocugu-olan-babalarin-nitelikli-zaman-algilarina-dair-gorusleri.pdf
  • 2
54-71
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Arı, R. ( 2006). Gelişim ve Öğrenme.(3. Basım). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Allen, S. ve Daly, K. (2007). The Effects Of Father Involvement: An Updated Research Summary Of The Evidence. Fathe Involvement Research Alliance., 1-53.
Başaran, İ.E. (2011). Anne, Baba ve Eğitimciler için Çocuk Psikiyatrisi. (1. Basım). İstanbul: Remzi Kitabevi.
69
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Mayıs 2013 Cilt:2 Sayı:2 Makale No:06 ISSN: 2146-9199
Baxter, J.(2009). Parental Time With Children- Do Job Characteristics Make A Difference? Australian Institute Of Family Studies., No.44, 1-16.
Baxter, J.(2010). An Exploration Of The Timing And Nature Of Parental Time With 4-5 Year Olds Using Australian Children’s Time Use Data. Australian Institute Of Family Studies., No.45, 1-18.
Brown, B.V., Michelsen, E.A., Halle, T.G. & Moore, K.A., (2001). Fathers’ Activities With Their Kids. Child Trends research Brief., 1-6.
Cabrera, N.J., Tamis-LeMonda, C.S., Bradley, R.H., Hofferth, S. & Lamb, M.E.(2010). Fatherhood in the Twenty-First Century. Child Development., Vol.16, No.1, 127-136.
Cabrera, N.J., Shannon, J.D. & Tamis-LeMonda, C.S. (2007). Fathers’ Influence On Their Children’s Cognitive and Emotional Development: From Toddlers to Pre-K. Development Science., Vol.11, No.4, 208-213.
Christensen P.H.(2002). Why More “Quality Time” Is Not On The Top Of Children’s Lists: The “Qualities of Time” For Children. Children&Society., Vol.71, 77-88.
Çağdaş, A. (2002). Anne-Baba-Çocuk İletişimi. (1. Basım). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Çağdaş, A. ve Seçer, Z.Ş. (2010). Anne-Baba Eğitimi. (4. Baskı). Ankara: Kök Yayıncılık.
Fogarty, K. ve Evans G.D. (2009a). Being An Involved Father: What Does It Mean? University of Florida Publication., 1-5.
Fogarty, K. ve Evans G.D. (2009b). The Common Roles Of Fathers: The Five Ps. University of Florida Publication., 1-4.
Güngörmüş, O. (2010). “Baba-Çocuk İlişkisi”, Ana-Baba Okulu. (14. Basım). (ss. 245-254). İstanbul: Remzi Kitabevi.
Karasar, N. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Kavramlar, İlkeler, Teknikler. (23. Basım). Ankara: Nobel Yayıncılık.
Öztürk, M. (2007). Anne, Baba ve Eğitimciler için Çocuk Psikiyatrisi. (6. Baskı). İstanbul: Uçurtma Yayınları.
Sarkadi, A., Kristiansson, R., Oberklaid, F. & Bremberg, S. (2007). Fathers’ Involvement and Children’s Developmental Outcomes: A Systematic Review Of Longitudinal Studies. Acta Pediatrica., Vol.97, 153-158.
Sayer, L.C., Bianchi, S.M. & Robinson J.P. (2004). Are Parents Investing Less In Children?Trends in Mothers’ And Fathers’Time With Children. American Journal Of Sociology., Vol.110, No.1, 1-43.
Saygılı, S. (2008). Ruhen ve Bedenen Sağlıklı Çocuk Yetiştirmek. (1. Baskı). İstanbul: Hayat Yayıcılık.
Semerci, B. (2009). Birlikte Büyütelim Çocuk Ruh Sağlığı. (1. Basım). İstanbul: Alfa Yayınları.
Stafford, F. ve Yeung, W.J. (2003). The Distribution Of Children’s Developmental Resources. The IZA Conference for the International Research Consortium in the Economics of Time Use in the Household in St. Gerlach, The Netherlands, May 26-27, 2003, 1-33.
Tarhan, N. (2011). Aile Okulu. (14. Baskı). İstanbul: Timaş Yayınları.
Yavuzer, H. (2006). Çocuk Eğitimi El Kitabı. (20. Basım). İstanbul: Remzi Kitabevi.
70
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Mayıs 2013 Cilt:2 Sayı:2 Makale No:06 ISSN: 2146-9199
Yavuzer, H. (2010a). Çocuğu Tanımak ve Anlamak. (8. Basım). İstanbul: Remzi Kitabevi.
Yavuzer, H. (2010b). Anne Olmak. (2. Basım). İstanbul: Remzi Kitabevi.
Yavuzer, H. (2011). Ana-Baba ve Çocuk. (22. Basım). İstanbul: Remzi Kitabevi.
Yeung,W. J., Sandberg, J.F., Davis-Kean, P.E. & Hofferth, S.L. (2001). Children’s Time With Fathers In Intact Families. Journal of Marriage and the Family Vol.63, 136–154.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (8. Basım). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yılmaz, H. (2007). Sevgili Anne ve Babacığım, Lütfen Bu Kitabı Okur musunuz!. (27. Baskı). Konya: Çizgi Kitabevi.
Yörükoğlu, A. (2004). Çocuk Ruh Sağlığı. (25. Basım). İstanbul: Özgür Yayınları.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com