You are here

POSTMODERNDEN OLUŞTURMACILIĞA DİJİTAL ÖYKÜLEME

DIGITAL NARRATING TO THE POSTMODERN CONSTRUCTIVISM

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
After the second half of the twentieth century occurrence of economic and public changes caused a postmodern narrative, which claims us to be in a new era beyond modernism and express itself with an aspect opposing to modernism. This narrative, in time, made itself valid and realistic by influencing all areas. Hence, goals of education have also been changing in the process of adapting the ever complicating world and the occurring changes. In this sense, the necessity of new approaches in education, academicians with vision who are able to follow the rapidly developing world, configuring and applying information, problem solving, entrepreneur, creative individuals is becoming a current issue. In this research, by reviewing “digital narrating” approach which is capable of covering the requirements that had been mentioned, the availability and the importance of the approach in art education have been emphasized because of having the features like integrating technology into education process, as well as considering the individual differences, providing a permanent and effective learning by establishing cooperative, social and active learning environment.
Abstract (Original Language): 
20.yüzyılın ikinci yarısından sonra yaşanan toplumsal ve ekonomik değişimler, modernizmin ötesinde yeni bir dönemin içinde olduğumuzu öne süren ve kendisini modernizmin karşıt görüşleriyle ifade eden bir postmodern söylemin gündeme gelmesine neden olmuştur. Bu söylem zaman içersinde her alana nüfuz ederek kendini gerçekçi ve geçerli kılmayı başarmıştır. Dolayısıyla, yaşanan değişimlere ve giderek karmaşıklaşan dünyaya uyum sağlama sürecinde eğitimin hedefleri de değişim göstermektedir. Bu bağlamda, dijital devrimin yaşandığı günümüz bilişim çağına uyumlu bir eğitim sisteminin, yaratıcı, girişimci, sorun çözücü, bilgiyi yapılandırıcı ve uygulayıcı bireylerin, hızla gelişen dünyayı izleyebilen vizyon sahibi eğitimcilerin ve eğitimde yeni yaklaşımların gerekliliği gündeme gelmektedir. Araştırmada, bahsedilen bu gereksinimleri karşılayabilecek niteliğe sahip “dijital öyküleme” yaklaşımı ele alınarak, bu yaklaşımın bireysel farklılıkları dikkate alma, işbirliğine dayalı sosyal ve aktif bir öğrenme ortamı oluşturarak etkili ve kalıcı bir öğrenme sağlama, aynı zamanda, teknolojiyi eğitim sürecine entegre edilebilme gibi özellikleri barındırması nedeniyle önemine ve sanat eğitimindeki kullanılabilirliğine değinilmiştir.
310
315

REFERENCES

References: 

Abrahamson, C.E. (1998). Storytelling as a pedagogical tool in higher education. Education, 118(3), 440-451
Armstrong, S. (2003). The power of storytelling in education. In Armstrong, S. (Ed.), Snapshots! Educational
insights from the Thornburg Center (pp. 11-20). The Thornburg Center: Lake Barrington, Illinois
Barnard, M. (2002). Sanat, tasarım ve görsel kültür. (Çev.: Korkmaz, G.). Ankara: Ütopya Yayınevi.
Buyurgan,S. ve Buyurgan,U. (2012). Sanat eğitimi ve öğretimi. Ankara: Pegem Yayınevi
Eker, M. ve Aslan, T. (2011). Tüketim kültürü ve sanat eğitimi: postmodern(ist) sanat eğitiminde gelenekçi
dirençler ile gelecekçi stratejilerin kültürel bileşkeleri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,
30(1), 179-200.
FİGA, E. (2004). The virtualization of stories and storytelling. Storytelling Magazine, 2, 34–36.
Gils, F. (2005). ‘Potential applications of digital storytelling in education’. Paper presented at the 3rd Twente
Student Conference on IT, University of Twente, Faculty of Electrical Engineering, Mathematics and Computer
Science, Enschede, February 17–18.
Jonassen, D.H. (1992). Objectivism versus constructivism: do we need a new philosophical paradigm?.
Educational Technology Research and Development, 39 (3), 5-14.
Kellner, D. (2002). Yeni teknolojiler/yeni okur-yazarlıklar: yeni binyılda eğitimin yeniden yapılandırılması
(Çev.Ayşe Taşkent). Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(1),105-132.
Madra, B. (2002, 24 Haziran). Yenilenemeyen Okullar. Radikal.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Kasım 2013 Cilt:2 Sayı:4 Makale No:34 ISSN: 2146-9199
315
Meadows, D. (2003). Digital storytelling: Research-based practice in new media. Visual Communication, 2(2),
189–193.
Robin, B. (2005). Educational uses of digital storytelling. Main directory for the educational uses of digital
storytelling. Instructional technology Program. University of Huston [Online]. Retrieved May 20, 2011 from
http://www.coe.uh.edu/digitalstorytelling/default.htm
Rule, L. (2005). Digital Storytelling Workshop Agenda. Retrieved February 27, 2013, from
http://homepage.mac.com/eportfolios/workshop/AgendaDigitalStory.html
Tezcan, M. (2002). Postmodern ve küresel toplumda eğitim. Ankara: Anı Yayıncılık.
Tezci, E. ve Uysal, A. (2002). Eğitim teknlojisinin gelişimine epistemolojik yaklaşımların etkisi. The Turkish Online
Journal of Educational Technology, 22.
Yıldırım, C. (1987). Eğitim felsefesi. Ankara: Anadolu Üniversitesi Yayınları.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com