You are here

Home » Content

TÜRKİYE’DEKİ AÇIK VE UZAKTAN ÖĞRENME PROGRAMLARININ BİR ANALİZİ: EĞİLİMLER VE ÖNERİLER

AN ANALYSIS OF OPEN AND DISTANCE LEARNING PROGRAMS IN TURKEY: TRENDS AND RECOMMENDATIONS

Journal Name:

  • Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi

Publication Year:

  • 2015

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
The purpose of this study is to identify open and distance learning programs offered by the higher education institutions in Turkey quantitatively in terms of the level of study and subject area, identify the trends within the context of the identified numerical data, and make recommendations for the improvement of these programs. In the data collection process of the study, literature was reviewed at first and then the data were accessed by the correspondence communication with the Education Department of Higher Education Council. In addition, in order to provide validity and reliability of the data, websites of the 184 existing universities in Turkey by January, 2015 were searched. The data were tabulated and interpreted by content analysis method. As a result, it was founded that 68 higher education institutions offered 505 programs via open and distance learning in associate, bachelor’s completion, bachelor’s and master’s levels in Turkey. Based on the findings of the study, three categories of trends were identified: (1) Trends regarding the level of the programs, (2) Trends regarding the subject of the programs and (3) Trends regarding the other issues. In this context, the study is intended to guide institutions, researchers and practitioners and provide a perspective on the programs, involving current quantitative data on the programs and presenting recommendations for the improvement of these programs.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmanın amacı, Türkiye’de yükseköğretim kurumları tarafından hangi düzeyde ve hangi alanlarda açık ve uzaktan öğrenme programlarının sunulduğuna yönelik verileri sayısal olarak ortaya koymak, bu sayısal veriler kapsamında eğilimleri belirlemek ve söz konusu programların geliştirilmesine yönelik öneriler sunmaktır. Çalışmanın veri toplama sürecinde öncelikle konuya ilişkin bir alanyazın taraması gerçekleştirilmiş ve ardından Yükseköğretim Kurulu (YÖK) Eğitim-Öğretim Dairesi Başkanlığı ile yazışmalar yapılarak söz konusu verilere ulaşılmıştır. Ayrıca verilerin geçerliğinin ve güvenirliğinin sağlanması için Ocak 2015 itibariyle Türkiye’de mevcut 184 üniversitenin ilgili web sayfaları taranmıştır. Toplanan veriler içerik analizi yöntemi kullanılarak tablolaştırılmış ve yorumlanmıştır. Sonuç olarak, Türkiye’de 68 yükseköğretim kurumunda önlisans, lisans tamamlama, lisans ve yüksek lisans düzeyinde açık ve uzaktan öğrenmeyle sunulan toplam 505 program olduğu tespit edilmiştir. Çalışmada elde edilen bulgulara göre üç kategoride eğilim saptanmıştır: (1) Programların düzeyine yönelik eğilimler, (2) Programların içeriğine yönelik eğilimler ve (3) Diğer unsurlara yönelik eğilimler. Bu bağlamda çalışmanın, Türkiye’de açık ve uzaktan öğrenme yöntemiyle yürütülen programlara yönelik güncel verileri içermesi ve bu programların geliştirilmesine ilişkin öneriler sunması itibariyle kurumlara, araştırmacılara ve uygulamacılara bir bakış açısı sağlayarak yol göstermesi hedeflenmektedir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon 04.kocdar.pdf
  • 4
23
36
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Aydın, C. H. (2011). Açık ve uzaktan öğrenme: öğrenci adaylarının bakış açısı. Ankara: Pegem Akademi.
Aydın, C. H. (2012, Aralık). Dünyada ve Türkiye’de açık ve uzaktan öğrenme. Hacettepe Üniversitesi’nde yapılan
sunum, Ankara.
Balaban M. E. (2012). Dünyada ve Türkiye’de açık ve uzaktan öğrenme ve bir proje önerisi.
http://erdalbalaban.com.tr/wp-content/uploads/2012/12/UE_UzaktanE%C4%9Fi... Erişim tarihi:
20.01.2015
Çallı, İ., İşman, A., & Torkul, O. (2001) Sakarya Üniversitesi’nde açık ve uzaktan öğrenmenin dünü, bugünü ve
geleceği. 1.Uluslararası Eğitim Teknolojileri Sempozyumu ve Fuarıında sunulan bildiri. Sakarya: Sakarya
Üniversitesi.
Çelen F.K., Çelik, A., & Seferoğlu, S.S. (2011). Yükseköğretimde çevrim-içi öğrenme: Sistemde yaşanan sorunlar
ve çözüm önerileri. Journal of European Education, 1(1), 25-34.
Demiray, U., & Adıyaman, Z. (2010). Giriş. İçinde U. Demiray ve Z. Adıyaman (Eds.), Kuruluşunun 10. yılında
Açıköğretim Lisesi ile ilgili çalışmalar kaynakçası (1992–2002) (ss. 1-9). Ankara: T.C. Millî Eğitim Bakanlığı Eğitim
Teknolojileri Genel Müdürlüğü.
Evans, T., & Green, R. (2013). Doctorates for professionals through distance education. İçinde M. G. Moore
(Ed.), Handbook of distance education (ss. 654-669). New York: Routledge.
Evans, T., & Nation, D. (2007). Globalization and emerging technologies. İçinde M. G. Moore (Ed.), Handbook of
distance education (ss. 649-659). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
Görü Doğan, T., & Eby, G. (2014). Türkiye’de uzaktan bilgisayar mühendisliği lisans eğitimine ilişkin bir
model. Gümüşhane Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 4(1), 64-74.
http://www.yok.gov.tr/web/guest/universitelerimiz (Erişim tarihi: 02.01. 2015).
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Kasım 2015 Cilt:4 Sayı:4 Makale No: 04 ISSN: 2146-9199
36
https://www.yok.gov.tr/documents/10279/38502/uzaktan_ogretim_esas_usul_2...
10a3f4cec880 (Erişim tarihi: 02.01. 2015).
Koçdar S., & Aydın C.H. (2013). Açık ve uzaktan öğrenme programlarında akreditasyon: Türkiye için bir model
önerisi. Uluslararası Yüksek Eğitimde Kalite Konferansı’nda (ICQH) sunulan bildiri. Sakarya: Sakarya Üniversitesi.
Kurubacak, G., & Yüzer, T. V. (2012). Building a theoretical background for distance education: Towards metacommunicative
conversations. İçinde U. Demiray, G. Kurubacak ve T. V. Yüzer (Eds.), Meta-communication for
reflective online conversations: Models for distance education (ss. 23-39). Hershey, PA: Information Science
Publishing.
Latchem, C., Özkul, A. E., Aydın, C.H., & Mutlu, M. E. (2006). The open education system, Anadolu University,
Turkey: E-transformation in a mega-university. Open Learning: The Journal of Open, Distance and e-Learning,
21(3), 221-235.
Moore, M. G., & Kearsley, G. (2012). Distance education: A systems view of online learning (3. Baskı). New York:
Cengage.
Özkul, A. E. (2000). Anadolu University, Turkey. İçinde V. V. Reddy ve S. Manjulika (Eds.), The world of open and
distance learning (ss. 95-112). Yeni Delhi: Viva Books Private.
Özkul, A. E. (2001). Anadolu University distance education system from emergence to 21st century. Turkish
Online Journal of Distance Education-TOJDE, 2(1), 15-31.
Özkul, A.E., & Latchem, C. (2011). Progress towards assuring quality in Turkish distance education. 25. Asya Açık
Üniversiteler Birliği (AAOU) Yıllık Konferansı’nda sunulan bildiri. Malezya: Wawasan Açık Üniversitesi.
Simonson, M., Smaldino, S., Albright, M., & Zvacek, S. (2012). Teaching and learning at a distance: Foundations
of distance education (5. Baskı). Boston: Allyn & Bacon.
Williams, P. E. (2003). Roles and competencies for distance education programs in higher education
institutions. American Journal of Distance Education, 17(1), 45-57.
Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (8. Baskı). Ankara: Seçkin.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com