SOME TROUBLES IN THE UNDERSTANDING OF EDUCATION
OF THE PERIOD IN SOMESTORIES OF ÖMER SEYFETTİN: HUMAN-SPACE
Journal Name:
- Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Key Words:
Keywords (Original Language):
Author Name | University of Author | Faculty of Author |
---|---|---|
Abstract (2. Language):
In modern sense short story has entered the Turkish literature in XIX. century and until today it has been in a
change and development in every sense. Important elements of this type such as party cadres and space
element have an important function in the emergence of the event in the text, developing and shaping and
coming to a conclusion. Of the first examples of many stories until today various professional groups and
members of these professions have been selected as hero characters. Teachers are of these characters, guiding
for education and training activities and striving these activities for taking place in a healthy way. Likewise, it is
seen that educational institutions are frequently mentioned in the spatial context.
The author is the person who opens the horizons of the reader by creating a multi-layered world of meaning
with the words and diversifies the point of view. The message, wanted to be given to the reader in words could
sometimes be gripped directly and sometimes it could be encrypted in symbols. In some stories of Ömer
Seyfettin, there is criticism of the educational approach of the period in focus. The author, has chosen to
highlight the physical disabilities of the schools, personal attitudes of teachers, lack of clothing and apparel and
temperament, in order to justify his criticism in this direction.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Modern anlamda kısa hikâye, Türk edebiyatına XIX. yüzyılda Tanzimat ile girmiş ve günümüze değin her
anlamda bir değişim ve gelişim içerisinde olmuştur. Bu türün önemli öğelerinden şahıs kadrosu ve mekân
unsuru, metindeki vak’anın ortaya çıkmasını, gelişip şekillenmesi ve bir neticeye bağlanmasında önemli bir
işleve sahiptir. İlk örneklerden günümüze kadar birçok hikâyede çeşitli meslek grupları ve bu mesleklere
mensup karakterler kahraman olarak seçilmiştir. Eğitim ve öğretim faaliyetlerine rehberlik edip sağlıklı şekilde
gerçekleşebilmesi için gayret gösteren öğretmenler bu karakterlerdendir. Aynı şekilde eğitim kurumlarına da
mekânsal bağlamda sıklıkla değinildiği görülmektedir.
Yazar, kelimelerle çok katmanlı bir anlam dünyası oluşturmak suretiyle okurun ufkunu açıp, bakış açısını
çeşitlendiren kimsedir. Anlatılarda okura verilmek istenen mesaj, kimi zaman doğrudan kavranabilirken; kimi
zaman da sembollerle şifrelenmiş vaziyette olabilmektedir. Ömer Seyfettin’in bazı hikâyelerinde, eleştirinin
odağında dönemin eğitim-öğretim anlayışı bulunmaktadır. Yazar, bu yöndeki eleştirisini temellendirmek için
okulların fiziksel yetersizlikleri ile öğretmenlerin kişisel tavırları, giyim-kuşam ve mizaçlarındaki eksiklikleri öne
çıkarmayı tercih etmiştir.
FULL TEXT (PDF):
- 1