You are here

ÖĞRENCİLERİN BİREYSEL YENİLİKÇİLİK ÖZELLİKLERİ İLE ÇEVRİMİÇİ ÖĞRENMEYE HAZIR BULUNUŞLUKLARI İLİŞKİSİNİN İNCELENMESİ

INVESTIGATION OF RELATIONSHIP BETWEEN STUDENTS’ PERSONAL INNOVATIVENESS AND READINESS FOR ONLINE LEARNING

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
Many higher education institutions that closely follow developments in information and communication technologies integrate innovative online approaches into their educational environments by the concept of flexible learning. The focus of innovative approaches in education is personal innovativeness of students. It is expected that students’ personal innovativeness should be high for adapting quickly to online learning. In this context, the aim of this study is investigating the correlation between personal innovativeness and readiness for online learning. Thus personal innovativeness scale and readiness for online learning scale were applied to 345 students who attend to Akseki Vocational School, Alaaddin Keykubat University. Scales used in this research were distributed and collected by hand by researchers, and statistical analysis were made using SPSS. As a result of the analysis it can be seen that students’ personal innovativeness are low and there is a medium positive correlation between readiness for online learning and personal innovativeness.
Abstract (Original Language): 
Bilgi ve iletişim teknolojilerinde yaşanan gelişmeleri yakından takip eden çoğu yükseköğretim kurumu, getirdiği öğrenme esnekliği olgusu ile öğretim ortamlarına yenilikçi çevrimiçi yaklaşımları dahil etmektedir. Eğitimde yenilikçi yaklaşımların odak noktası, öğrencilerin yenilikçilik özellikleridir. Öğrencilerin çevrimiçi öğrenmeye en kısa zamanda uyumu için bireysel yenilikçiliklerinin yüksek olması beklenmektedir. Bu bağlamda, bu çalışmanın amacı; üniversite öğrencilerinin bireysel yenilikçilikleri ile çevrimiçi öğrenmeye hazır bulunuşlukları arasındaki ilişkiyi incelemektir. Bu amaç doğrultusunda; Alanya Alaaddin Keykubat Üniversitesi Akseki Meslek Yüksekokulu’nda öğrenim görmekte olan 345 öğrenciye bireysel yenilikçilik ölçeği ve çevrimiçi öğrenmeye hazır bulunuşluk ölçeği uygulanmıştır. Kullanılan ölçekler elden dağıtılarak toplanmış ve araştırmacılar tarafından SPSS kullanılarak istatistiksel analizler yapılmıştır. Yapılan analizler sonucunda, öğrencilerin bireysel yenilikçiliklerinin düşük olduğu ve çevrimiçi öğrenmeye hazır bulunuşlukları ile arasında pozitif ve orta düzeyde bir ilişki olduğu görülmüştür.
161
168

REFERENCES

References: 

Çakır, Ö. ve Horzum, M. B. (2015). Öğretmen adaylarının çevrimiçi öğrenmeye hazır bulunuşluk düzeylerinin
çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 11 (1), 1‐15.
Çuhadar, C., Bülbül, T. ve Ilgaz, G. (2013). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik özellikleri ile teknopedagojik
eğitim yeterlikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. İlköğretim Online, 12 (3), 797‐807.
Demir Başaran, S. ve Keleş, S. (2015). Yenilikçi kimdir? Öğretmenlerin yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi.
Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30 (4), 106‐118.
Demir Kaymak, Z. ve Horzum, M. B. (2013). Çevrimiçi öğrenme öğrencilerinin çevrimiçi öğrenmeye hazır
bulunuşluk düzeyleri, algıladıkları yapı ve etkileşim arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13
(3), 1783‐1797.
Gür Erdoğan, D. ve Zafer Güneş, D. (2013). The relationship between individual innovativeness and change
readiness conditions of students attending faculty of education. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 106,
3033‐3040.
Holmes, B., & Gardner, J. (2006). E-Learning: concepts and practice. London: Sage.
Hukle, D. R. L. (2009). An evaluation of readiness ractors for online education. (Unpublished doctoral
dissertation), Mississippi State University, Mississippi.
Hung, M. L., Chou, C., Chen, C. H., & Own, Z. Y. (2010). Learner readiness for online learning: Scale development
and student perceptions. Computers & Education, 55, 1080‐1090.
Hurt, H. T., Joseph, K., & Cook, C. D. (1977). Scales for the Measurment of Innovativeness. Human
Communication Research , 4 (1), 58‐65.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Şubat 2016 Cilt:5 Sayı:1 Makale No: 18 ISSN: 2146‐9199
167
Ibrahim, D. Z., Silong, A. D., & Samah, B. A. (2002). Readiness and attitude towards online learning among
virtual students. Paper presented at the meeting of the Asian Association of Open Universities, New Delhi, 1‐18.
Jackson, J. D., Yi, Y. M. & Park, J. S. (2013). An empirical test of three mediation models for the relationship
between personal innovativeness and user acceptance of technology. Information & Management, 50
(2013), 154–161.
Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kert, S. B. ve Tekdal, M. (2012). Comparison of individual innovativeness perception of students attending
different education faculties. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 11 (4), 1150‐1161.
Kılıç, H. ve Ayvaz Tuncel, Z. (2014). İlköğretim branş öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeyleri ve yaşam
boyu öğrenme eğilimleri. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 4 (7), 25‐37.
Kılıçer, K. (2008) Teknolojik yeniliklerin yayılmasını ve benimsenmesini arttıran etmenler. Anadolu Üniversitesi
Sosyal Bilimler Dergisi, 8 (2), 209‐222.
Kılıçer, K. ve Odabaşı, H. F. (2010). Bireysel yenilikçilik ölçeği (byö): Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik
çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 150‐164.
Korucu, A. T. ve Olpak, Y. Z. (2015). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik özelliklerinin farklı değişkenler
açısından incelenmesi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 5 (1), 111‐127.
Leavitt, C., & Walton, J. (1975). Development of a scale for innovativeness. Advances in Consumer Research, 2,
545‐554.
Midgley, D. F., & Dowling, G. R. (1978). Innovativeness: The concept and its measurement. Chicago Journals,4
(4) , 229‐242.
Morrison, D. (2003). E-learning strategies: How to get im-plementation and delivery right first time. United
Kingdom: John Wiley & Sons.
Oliver, R. (2001). Assuring the Quality of Online Learning in Australian Higher Education. In M. Wallace, A. Ellis
& D. Newton (Eds). Proceedings of Moving Online II Conference, 222‐ 231. Lismore: Southern Cross University.
Örün, O., Orhan D., Dönmez, P. ve Kurt, A. A. (2015). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik profilleri ve
teknoloji tutum düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5 (1), 65‐
76.
Özgür, H. (2013). Bilişim teknolojileri öğretmen adaylarının eleştirel düşünme eğilimleri ile bireysel yenilikçilik
özellikleri arasındaki ilişkinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi
Dergisi, 9 (2), 409‐420.
Rogers, E. M. (1983). Diffusion of innovation, 3rd Ed. New York: The Free Publication.
Rogers, E. M., & Shoemaker, F. F. (1971). Communication of innovations: A cross-cultural approach. New York:
The Free Press.
Senemoğlu, N. (2009). Gelişim, öğrenme ve öğretim kuramdan uygulamaya. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Shavinina, L. V. (2003). Understanding innovation: Intorduction to some important issues. The International
Handbook of Innovation, Oxford: Elsevier Science.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Şubat 2016 Cilt:5 Sayı:1 Makale No: 18 ISSN: 2146‐9199
168
So, T., & Swatman, P. M. C. (2006). E‐Learning readiness of Hong Kong teachers. In Hong Kong IT in Education
Conference, 6‐8.
Usluel, Y., K. ve Mazman, S., G. (2010) Eğitimde yeniliklerin yayılımı, kabulü ve benimsenmesi sürecinde yer alan
öğeler: bir içerik analizi çalışması. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39 (3), 60‐74.
Warner, D., Christie, C., & Choy, S. (1998). The readiness of the VET sector for flexible delivery including on-line
learning: final draft.
Xu, Z., & Chen, H. (2010). Research and practice on basic composition and cultivation pattern of college
students’ innovative ability. International Education Studies, 3 (2), 51‐55.
Yılmaz, Ö. ve Bayraktar, D. M. (2013). Teachers’ attitudes towards the use of educational technologies and their
individual innovativeness categories. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 116, 3458‐3461.
Yılmaz Öztürk, Z. ve Summak, M. S. (2014). Investigation of primary school teachers individual innovatıveness.
International Journal of Science Culture and Sport, SI (1), 844‐853.
Yurdugül, H. ve Alsancak Sarıkaya, D. (2013). Çevrimiçi Öğrenme Hazır Bulunuşluluk Ölçeği: Geçerlik ve
Güvenirlik Çalışması. Eğitim ve Bilim, 38 (169), 391‐406.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com