You are here

İŞBİRLİKİ ÖĞRENME YÖNTEMİ VE OYUN ETKİNLİKLERİNİN OKUL ÖNCESİ DÖNEMDEKİ ÇOCUKLARIN SOSYAL KAYGI DÜZEYLERİNE ETKİSİ

THE EFFECT OF COOPERATIVE LEARNING METHOD AND GAMING ACTIVITIES OF SOCIAL ANXIETY LEVEL IN PRESCHOOL CHILDREN

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In this study, cooperative learning and pre-school age children's play activities aimed to determine the effect of social anxiety. Research bears single subject experimental nature. Research model, pretest - posttest control group was made patterns. Research in accordance with the designated purpose; were carried out with children in the 4-6 age range, 30 with social adjustment problems identified by the school counselor (15 women - 15 men) in a kindergarten attached to the Ministry of Education of the Aydın. School guidance counselor as by chosen, that simple random way through the 30 children with the child social adjustment problems was formed 15 (7 male - 8 girls) with the experimental group to do practice with the child, the remaining 15 (8 males - 7 girls) control group. The end of the study, study was applied at the beginning of the as a pre-test and post-test at to make an assessment in experimental and control groups of the children's parents "Child Behavior Rating Scale". The results of this test was performed with SPSS statistical software. Non-sequential order of arguments between groups difference in comparison to the average, Mann-Whitney U test Nan-par, while the intra-group comparison of mean differences were analyzed with the Wilcoxon test Nan Par. For type 1 error α = 0.05 and 0.01 level was taken. Before cooperative learning and play activities program implementation, "the rating scale of child behavior," a statistically significant difference of the data including parents' views Mann-Whitney U the par-test analysis between the pre-test the mean for children in the experimental and control groups according to their results are not observed (p> 0.05 ). Cooperative learning and play activities before implementation of the program and after the program was implemented, children wilcoxon-front by the Wilcoxon signed ranks test results in the experimental group testing and appears to be a significant difference statistically between the post-test results (p <0.01). A statistically significant difference between pre-test and post-test results are not the children in the control group (p> 0.05). According to the statistical results; children with high levels of social anxiety, anxiety levels and decrease in the socialization of children, applied cooperative learning and play activities showed that the program is effective.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmada, işbirlikli öğrenme yöntemi ve oyun etkinliklerinin okul öncesi dönem çocukların sosyal kaygı düzeylerine olan etkisini belirlemek amaçlanmıştır. Araştırma, tek denekli deneysel nitelik taşımaktadır. Araştırma modeli, ön test - son test, kontrol gruplu desenle yapılmıştır. Belirlenen amaç doğrultusunda araştırma; Aydın ilinde Milli Eğitim Bakanlığına bağlı bir anaokulunda 4–6 yaş aralığındaki çocukların arasından, okul rehber öğretmeni tarafından belirlenen sosyal kaygı düzeyleri yüksek olan 30 (15 kız – 15 erkek) çocuk ile yürütülmüştür. Okul rehber öğretmeni tarafından belirlenen, sosyal kaygı problemi olan 30 çocuğun içinden basit tesadüfi yöntemle seçilen 15 (7 erkek – 8 kız) çocuk ile uygulamanın yapılacağı deney grubu, geriye kalan 15 (8 erkek – 7 kız) çocuk ile de kontrol grubu oluşturulmuştur. Çalışma sonunda değerlendirme yapabilmek için deney ve kontrol grubundaki çocukların ailelerine “Çocuk Davranışlarını Değerlendirme Ölçeği” çalışmanın başında ön-test ve çalışmanın sonunda son-test olarak uygulanmıştır. Bu testin sonuçları spss istatistik programı ile yapılmıştır. Gruplar arası sıralı olmayan bağımsız değişkenlerin sıra ortalaması farklarının karşılaştırmasına, Mann-Whitney U Nan-Par testle, Grup içi ortalama farklarının karşılaştırmasına ise Wilcoxon Nan Par testle bakılmıştır. Tip 1 hata için α= 0.05 ve 0.01 düzeyi alınmıştır. İşbirlikli öğrenme ve oyun etkinlikleri programı uygulanmadan önce, “Çocuk davranışlarını değerlendirme ölçeği” aile görüşlerini içeren verilerin mann-whitney u nan par test analiz sonuçlarına göre deney ve kontrol grubundaki çocukların ön-test sıra ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark görülmemektedir (p>0.05). İşbirlikli öğrenme ve oyun etkinlikleri programı uygulandıktan sonra, ise “Çocuk davranışlarını değerlendirme ölçeği” aile görüşlerini içeren verilerin mann-whitney u nan par test analiz sonuçlarına göre deney ve kontrol grubundaki çocukların son-test sıra ortalamaları arasında istatiksel olarak anlamlı bir fark olduğu görülmektedir (p<0.01). İşbirlikli öğrenme yöntemi ve oyun etkinlikleri programı uygulanmadan önce ve program uygulandıktan sonra, deney grubundaki çocukların wilcoxon işaretli sıralar test sonuçlarına göre öntest ve son-test sonuçları arasında istatiksel olarak anlamlı bir fark olduğu görülmektedir (p<0.01). Kontrol grubundaki çocukların ön-test ve son-test sonuçları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark görülmemektedir (p>0.05). İstatistikî sonuçlara göre; sosyal kaygı düzeyleri yüksek olan çocukların, kaygı düzeylerinin azalmasında ve çocukların sosyalleşmesinde, uygulanan işbirlikli öğrenme ve oyun etkinlikleri programın etkili olduğu görülmüştür.
309
322