You are here

Home » Content

HAFİF ZİHİNSEL ENGELLİ ÇOCUKLARIN AİLELERİNİN SÜREKLİ KAYGI VE MUTLULUK DÜZEYLERİNİN BELİRLENMESİ: MALATYA ÖRNEĞİ

DETERMINATION OF THE LEVEL OF STATE-TRAIT ANXIETY AND HAPPINESS OF FAMILIES OF CHILDREN WITH MILD MENTAL RETARDATION: THE CASE OF PROVINCE OF MALATYA

Journal Name:

  • Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi

Publication Year:

  • 2017

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
This study was conducted to determine the level of state-trait anxiety and happiness of families of children with mild mental retardation. The study population of this descriptive study consisted of the families of children with mild mental retardation, admitting to special education centers in the Province of Malatya, Turkey. Volunteer parents were included in the research and completed the survey with 100 parents. Personal Information Form and a questionnaire consisting of State-Trait Anxiety Inventory and Oxford Happiness Scale were used for data collection. In data analysis, independent group t-test and ANOVA were used. Parents' anxiety were fond to increase with increasing level of education of the parents. Parents in the lowest income group also have the lowest trait anxiety scores. And, anxiety levels of parents with children participating in sport activities were found to be significantly higher. Income level and participation of children in sport activities were also identified as the factors affecting parental happiness levels.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırma hafif zihinsel engelli çocukların ailelerinin sürekli kaygı ve mutluluk düzeylerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Tanımlayıcı türdeki araştırmanın evrenini Malatya il merkezinde bulunan özel eğitim merkezlerine devam eden hafif zihinsel engelli çocukların aileleri oluşturmuştur. Gönüllü anne ve babalar araştırmaya dahil edilerek 100 ebeveyn ile araştırma tamamlanmıştır. Veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu ile Sürekli Kaygı Ölçeği ve Oxford Mutluluk Ölçeği’nden oluşan anket formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde bağımsız gruplarda t testi ve ANOVA kullanılmıştır. Ebeveynlerin eğitim düzeyleri yükseldikçe kaygıları da artmaktadır. Gelir düzeyi en düşük grupta olan ebeveynlerin sürekli kaygı puanları da en düşüktür. Çocukları sportif aktiviteye katılan ebeveynlerin sürekli kaygı durumları da anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur. Gelir düzeyi ve çocuklarının sportif aktiviteye katılma durumları ebeveynlerin mutluluk düzeylerini de etkileyen faktörler olarak belirlenmiştir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-hafif-zihinsel-engelli-cocuklarin-ailelerinin-surekli-kaygi-mutluluk-duzeylerinin-belirlenmesi-malatya-ornegi.pdf
  • 2
102
108
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Aydemir, Ö. ve Köroğlu, E. (2009). Psikiyatride Kullanılan Klinik Ölçekler . HYB Yayıncılık, 4.Baskı.
Bebko, J.M., Konstantareas, M.M.& Springer, J. (1987). Parent and professional evaluations of family
stress associated with characteristics of autism. Journal of Autism and Developmental Disorders , 17:
565–576.
Çalık, F., Yılmaz, A., Şentürk, U., Akdeniz, H., & Sertbaş, K. (2015). Otistik Çocuğa Sahip Ebeveynlerin
Durumluluk ve Sürekli Kaygı Düzeylerinin Karşılaştırılması. Spor Yönetimi ve Bilgi Teknolojileri
Dergisi, 10(2):13-21.
Coşkun, Y., ve Akkaş, G. (2009). Engelli çocuğu olan annelerin sürekli kaygı düzeyleri ile sosyal destek
algıları arasındaki ilişki. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi , 10(1), 213-227.
Deniz, M. E., Dilmaç, B., & Arıcak, O. T. (2009). Engelli çocuğa sahip olan ebeveynlerin durumluksürekli
kaygı ve yaşam doyumlarının incelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi , 6(1), 953-968.
Dernekbaş, S. (2010). Zihinsel Engelliler İçin Matbaa Eğitim Programının Oluşturulması . Fen Bilimleri
Enstitüsü, Matbaa Eğitimi Ana Bilim Dalı. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi.
Doğan, T. ve Sapmaz, F. (2012). Oxford Mutluluk Ölçeği Türkçe Formunun Psikometrik Özelliklerinin
Üniversite Öğrencilerinde İncelenmesi. Düşünen Adam Psikiyatri ve Nörolojik Bilimler Dergisi , 25:297-
304.
Doğru, S. S. Y., ve Arslan, E. (2008). Engelli Çocuğu Olan Annelerin Sürekli Kaygı Düzeyi İle Durumluk
Kaygı Düzeylerinin Karşılaştırılması. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , (19), 543-553.
Dunn, M.J. (1997). Special Physical Education , 7th ed. New York, McGraw-Hill Companies, 133.
Ergin, D., Şen, N., Eryılmaz, N. E., Pekuslu, S., & Kayacı, M. (2007). Engelli çocuğa sahip ebeveynlerin
depresyon düzeyi ve etkileyen faktörlerin belirlenmesi. Journal of Anatolia Nursing and Health
Sciences , 10(1):41-48.
Fırat, S. (2016). Otistik çocukların anne-babalarının depresyon ve kaygı düzeyleri. Çukurova
Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi . 41(3):539-547.
Gallagher, J.J., Beckman, P. & Cross AH. (1983). Families of handicapped children: sources of stress
and its amelioration. Exceptional Children , 50(1): 10-19.
Hills, P. & Argyle, M. (2002). The Oxford happiness questionnaire: a compact scale for the
measurement of psychological well-being. Pers Individ Diff . 33:1073-1082.
Karadağ, G. (2009). Engelli çocuğa sahip annelerin yaşadıkları güçlükler ile aileden algıladıkları sosyal
destek ve umutsuzluk düzeyleri. TAF Preventive Medicine Bulletin , 8(4), 315-322.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Mayıs 2017 Cilt: 6 Sayı: 2 Makale No: 09 ISSN: 2146-9199
108
Kurt, A. S., Tekin, A., Koçak, V., Özpulat, Ö., & Hasibe, Ö. N. A. T. (2008). Zihinsel engelli çocuğa
sahip anne babaların karşılaştıkları güçlükler. Turkiye Klinikleri Journal of Pediatrics , 17(3), 158-163.
Lewis, A.(1970). The ambiguous word “anxiety”. International Journal of Psychiatry , 9: 62–79.
Meral, B.F., ve Cavkaytar, A. (2014). Otizmli çocuk ailelerinin aile yaşam kalitesi algıları. Kastamonu
Eğitim Dergisi, 23(3):1363-1376.
Ocaktan, M. E. Keklik, A. & Çöl, M. (2002). Abidinpaşa Sağlık Grup Başkanlığı’na Bağlı Sağlık
Ocaklarında Çalışan Sağlık Personelinde Speilberger Durumluk ve Sürekli Kaygı Düzeyi. Ankara
Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası, 55(1):21-28.
Seaman, A.J. &, De Pauw, P.K. (1989). The New Adapted Physical Education , 2nd ed. Calfornia,
Myfield Publishing Company, 91.
Smith, C.J. & Nastro, M.(1993). The effect of occupational therapy intervention on mothers of children
with cerebral palsy. American Journal of Occupational Therapy , 47: 811-817.
Softa, H. K. (2013). Engelli çocuğa sahip ebeveynlerin depresyon düzeylerinin incelenmesi. Kastamonu
Eğitim Dergisi , 21(2):589-600.
Spielberger, C.D. (1972). Anxiety as an emotional state. In: Spielberger , CD (Ed.) Anxiety: Current
trends in theory and research, 1st ed. New York: Academic Press. Pg. 109.
Telef, B. B. (2013). Examining Psychological Symptoms and Self-efficacy of Parents with Disabled
Children. Journal of Education Faculty , 15(1), 33-49.
Willgoose, E.C. (1984). The Curriculum in Physical Education . 2nd ed. New Jersey, Prestice-Hall Inc,
64.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com