You are here

Home » Content

SINIF ÖĞRETMENLERİNİN AKADEMİK GERİLİĞİ OLAN ÖĞRENCİLERLE BİREYSEL İLİŞKİ BİÇİMLERİ

INDIVIDUAL RELATIONSHIP FORMS OF CLASSROOM TEACHERS WITH STUDENTS HAVING ACADEMIC RETARDATION

Journal Name:

  • Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi

Publication Year:

  • 2017

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
As a profession primary school teacher has important effects on students’ academic and other developments. In this aspect primary school teachers are responsible for teaching all lessons (except some branch teacher assignments) and the whole day's education of a single class. Classrooms have a feature that keeps students at different level of academic development. In this process, the attitudes of teachers towards all the students in their classes have an important feature that determines the level of communication.In this research, it was tried to find out how the individual relations of the primary school teachers with the students who have academic retardation. This study is a qualitative case study. Participants of the research reported 229 opinions on the relationship of primary school teachers with students that have academic retardation. While 30 of these opinions reported positive behaviour, 199 views reported negative behaviour. According to this, teachers show more negative behaviours to students with academic retardation than positive behaviours.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Sınıf öğretmenliği görev tanımı gereği bir sınıfın eğitim sorumluluğunu üzerine alan bir meslek olarak öğrencilerin akademik ve diğer gelişimde önemli etkileri olan bir konumdadır. Bu yönü ile sınıf öğretmenleri bir tek sınıfın (bazı durumlardaki branş görevlendirmeleri hariç) tüm gün eğitim sorumluluğu ile tüm derslerin öğretim sorumluluğunu da üstlenmek durumundadırlar. Sınıflar oluşumları itibari ile farklı akademik gelişim düzeyinde öğrencileri de bulunduran bir özelliktedir. Bu süreçte öğretmenlerin sınıflarındaki tüm öğrencilere karşı sergiledikleri davranışlar iletişimlerin düzeyini belirleyen önemli bir özellik taşımaktadır. Bu araştırma ile sınıf öğretmenlerinin akademik geriliği olan öğrencilerle olanbireysel ilişkilerinin nasıl olduğu ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır. Araştırma nitel araştırma türünde bir durum çalışmasıdır. Araştırmada katılımcılar sınıf öğretmenlerinden akademik geriliği olan öğrencilere karşı sınıf öğretmenlerinin ilişki biçimleri hakkında 229 görüş belirtmişlerdir. Bunlardan 30 görüş olumlu yönde iken 199 görüş ise olumsuz davranışlar sergiledikleri şeklindedir. Buna göre öğretmenler akademik geriliği olan öğrencilere olumlu davranışlardan çok olumsuz davranışlar sergilemektedir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-sinif-ogretmenlerinin-akademik-geriligi-olan-ogrencilerle-bireysel-iliski-bicimleri.pdf
  • 2
419
430
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Ahmann, J. & Stanley Marvin D.(1971). Evaluating pupil growth: principles of tests and measurement.
4. Baskı. Boston:Allyn and Bacon Inc.
Akbari, R. & Allvar, N. K. (2010). L2-Teacher characteristics as predictors of students’ academic
achievement. The Electronic Journal for English as a Second Language, 13 (4), 1-22.
Artuksi, E. Okul ba şarısızlı ğı, 29.04.2017 tarihinde http://www.egitisim.gen.tr/tr/index.php/arsiv/sayi-
1-10/sayi-4-kuresellesme-ve-egitim-kasim-2003/46-okul-basarisizligi adresinden alınmıştır.
Aydın, G. (l988). Üniversite öğrencilerinde depresyonun açıklanma biçimi ve akademik başarı ilişkisi.
Türk Psikoloji Dergisi , 22, 6-13.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Mayıs 2017 Cilt: 6 Sayı: 2 Makale No: 40 ISSN: 2146-9199
428
Aysan, F. (1988). “Lise Öğrencilerinin Stres Yaşantılarında Kullandıkları Başa çıkma Stratejilerinin Bazı
Değişkenler Açısından İncelenmesi". Yayınlanmamış Doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Batman, D. ve Yiğit, N. (2016). Öğretmen adaylarının akademik başarılarını etkileyen faktörleri
belirleme ölçeği: geliştirilmesi, güvenirliği ve geçerliliği. Kastamonu Eğitim Dergisi Ocak 2016 Cilt:24
No:1 217-232.
Bilgin, N. (2006).İçerik analizi . Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları:109. İzmir.
Bloom, B. S. (1979). İnsan nitelikleri ve okulda öğrenme . Çev. Durmuş Ali Özçelik. Ankara : Milli Eğitim
Basımevi.
Buluş, M., Duru, E., Balkıs, M. ve Duru, S. (2011). Öğretmen adaylarında öğrenme stratejilerinin ve
bireysel özelliklerin akademik başarıyı yordamadaki rolü, Eğitim ve Bilim , 36, 161, 186-198.
Can, G. (1992). Akademik başarısızlık ve önlenmesi (anadolu üniversitesi öğrencileri üzerinde bir
araştırma). Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları, 23.
Cutrona, C. E., Cole, V., Colangelo N., Assouline, S.G.& Russell DW. (1994). Perceived parental social
support and academic achievement: an attachment theory perspective. Journal of Personality and
Social Psychology, 66(2) 369-378,
Dam, H. (2008). Öğrencinin okul başarısında aile faktörü. Hitit Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi,
7 (14), 75-99.
Deniz, M., Avşaroğlu, S. ve Fidan, Ö. (2006). İngilizce öğretmenlerinin öğrencileri motive etme
düzeylerinin incelenmesi. İnönü Eğitim Fakültesi Dergisi , 7(11).
Erdoğdu, Y.M. (2006). Yaratıcılık ile öğretmen davranışları ve akademik başarı arasındaki ilişkiler.
Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi , 5, 17, 95-106.
Gökmen, A. ve Ekici, G. (2006). Öğretmen adaylarının sınıf yönetimi profillerine öğretmen özyeterlik
algı düzeylerinin etkisi. IV. Uluslararası Türkiye Eğitim Araştırmaları Kongresi. "Education for Active
Ageing and Active Citizenship" 4-7 May, 2012 Yildiz Technical University İstanbul, Turkey IV.
Uluslararası Türkiye Eğitim Aştırmaları Kongre Kitabı. 07.05.2017 tarihinde
http://www.eab.org.tr/eab/media/kitap/EAB_Kongre_Kitap_2012.pdf adresinden alınmıştır.
Graham, S., Harris, K. R., Fink, B. & Mcarthur, C. A. (2001). Teacher efficacy in writing: a construct
validation with primary grade teachers. Scientific Studies of Reading, 5 (2): 177– 203.
Jersild, A. T. (1983). Çocuk Psikolojisi . Çev: Gülseren Günçe. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim
Bilimleri Fakültesi Yayınları No: 4.
Julian, C. & Stanley, K. D. (1972). Educational and psychological measurement and evaluation . 50.
Baskı New Jersey: Prentice-Hall Inc.
Kumar, R. (2011). Araştırma yöntemleri . (Çeviri Ed. Ömay Çokluk). Edge Akademi Yayın dağıtım.
Ankara.
Ladd, G. W. (1990). Having friends, keeping friends, making friends, and being liked by peers in the
classroom: predictors of children's early school adjustment? Child Development, 61, 1081-1100.
Levitt, M. J.ve ark. (1994). Social support and achievement in childhood and early adolesence:a
multicultural study. . Journal of Applied Developmental Psychology, 15(2),207-222.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Mayıs 2017 Cilt: 6 Sayı: 2 Makale No: 40 ISSN: 2146-9199
429
Lewis, R. (2001). Classroom discipline and student responsibility: the students’ view. Teaching and
Teacher Education , 17, 307-319.
Mahiroğlu, A. & Buluç, B. (2003). Ortaöğretim kurumlarında fiziksel ceza uygulamaları. Türk Eğitim
Bilimleri , 1 (1):81-93.
Mallinckrodt. B. (1988). Students retention, social support, and dropout ıntention: comparison of black
and white students. Journal of Counseling Psychology, 129 (1), 60-64.
Meeus ve Wim. (1993). Occupational ıdentity develop ment, school performance, and social support in
adolescence: findings of a dutch study. Adolescence, 28 (112), 809-818.
Memduhoğlu, H:B: ve Tanhan, F. (2013). Üniversite öğrencilerinin akademik başarılarını etkileyen
örgütsel faktörler ölçeğinin geliştirilmesi. YYÜ Eğitim Fakültesi Dergis, Cilt:X, Sayı:I, 106-124,
http://efdergi.yyu.edu.tr
Momson, G. M; John, L; Stephanie, S. M.; Douglas, C. S.; Keith, W. (1997). Sources of support for
school- related ıssues: choices of hispanic adolescents varying in migrant status. Journal of Youth and
Adolescence, 26 (2),233-251.
Osseiran-Waines, N. ve Almacian, S. (1994). Types of social support: relation to stress and acedemic
achievement among prospective teachers. Canadian Journal of Behavioural Science, 26(1), 1-20.
Özden, Y. (2004). Sınıf Yönetimi . (4. Baskı). (Editör: Emin Karip). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Özgüven, i. E. (1974). Akademik başarıyı etkileyen zihinsel olmayan faktörler. Ankara.
Robertson. S. E. (1988). Social support: ımplication for counselling. Jnternational Journal For the
Advancement of Counselling, 11,313-321.
Romer, D., (1993). Do students go to class? Should they? Journal of Economic Perspectives , 7(3),
167-174.
Seidman, A., (2005). The learning killer: disruptive student behavior in the classroom. Reading
Improvement , 42(1), 40.
Senemoğlu, N., (2007). Gelişim öğrenme ve öğretme . Ankara: Gönül Yayıncılık.
Taşdemir, M. ve Taşdemir, A. (2010). Okullarda başarı ve başarısızlık olgusu: Tipik öğrenci davranışları
yönüyle bir durum araştırması. Uludağ üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 23 (2), 471-503.
Woodside, A. (2010). Case study research: Theory, methods, practice. UK: Emerald.
Yesil Yaprak, B. (2003). E ğitimde Rehberlik Hizmetleri. (6. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Yıldırım, A., Şimşek, H., (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri . Ankara: Seçkin Yayınevi.
Yıldırım, İ. (1998). Akademik başarı düzeyleri farklı olan lise öğrencilerinin sosyal destek düzeyleri.
Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2 (9), 33-38.
Young, M.R., Klemz, R.B., Murphy, W.J., (2003). Enhancing learning outcomes: the effects of
instructional technology, learning syles, instructional methods, and student behavior. Journal of
Marketing Education , 25(2), 130-142.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Mayıs 2017 Cilt: 6 Sayı: 2 Makale No: 40 ISSN: 2146-9199
430
Yüksel, A., Mil, B., Bilim, Y., (2007). Nitel araştırma . Ankara: Detay Yayıncılık.
Zimmerman, B.J., Martinez-Pans, M., (1990). Student differences in self-regulated learning: relating
grade, sex and giftedness to self- efficacy and strategy-use. Journal of Educational Psychology , 82(1)
51-59.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com