You are here

Home » Content

GÖÇMEN ÇOCUKLARIN KAYGI DÜZEYLERİNİN KARŞILAŞTIRILMALI İNCELENMESİ

THE COMPARATIVE STUDY ON AXIETY LEVELS OF MIGRANT CHILDREN

Journal Name:

  • Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi

Publication Year:

  • 2017

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The purpose of the study is to examine the anxiety levels of children of migrant and non-migrant families and to determine whether or not various variables create a difference on the trait anxiety levels. The children determined by using simple random sampling method among those, who were studying in Üzümlü and Geyikli Secondary Schools located in Üzümlü district in Erzincan province and were the children of Meskhetian Turkic migrant families and non-migrant families, were included in the study. A personal information form, developed by the researchers, to obtain information about the children and their families included in the study State/ Trait Anxiety Inventory developed by Spielberger et al., (1970) and adapted by Öner and Le Compte (1985) in order to determine their anxiety levels were used. In the result of research, it has been determined that the state anxiety points of migrant children are high, but the difference is not meaningful; there is a meaningful difference between the average points of state anxiety according to class level, birth order, sibling number and monthly income of the family. It has been designated that trait anxiety points of migrant children are high and the difference is meaningful; there is a meaningful difference between the average points of trait anxiety according to gender, class level, family type, birth order, sibling number and monthly income of the family.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Araştırma, göçmen çocukların kaygı düzeylerinin karşılaştırmalı incelenmesi, durumluk/sürekli kaygı düzeyleri üzerinde çeşitli değişkenlerin farklılık yaratıp yaratmadığının belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmaya Erzincan ili Üzümlü ilçesinde göçmen çocukların devam ettikleri Ortaokullarda öğrenim gören Ahıska Türkü göçmen çocuklar ile göçmen olmayan çocuklarından basit seçkisiz örnekleme yöntemi ile belirlenen çocuklar dahil edilmiştir. Araştırmaya dahil edilen çocuklar ve ailelerine ilişkin bilgileri elde etmek amacıyla araştırmacılar tarafından geliştirilen kişisel bilgi formu ile kaygı düzeylerini belirlemek amacıyla Spielberger ve arkadaşları (1970) tarafından geliştirilen ve Öner ve Le Compte (1985) tarafından uyarlama çalışması yapılan Durumluk/Sürekli Kaygı Envanteri kullanılmıştır. Araştırma sonucunda göçmen çocukların durumluk kaygı puanlarının yüksek olduğu, ancak aradaki farkın anlamlı olmadığı; sınıf düzeyi, doğum sırası, kardeş sayısı ve ailenin aylık gelirine göre durumluk kaygı puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılık olduğu saptanmıştır. Göçmen çocukların sürekli kaygı puanlarının yüksek olduğu ve aradaki farkın anlamlı olduğu; cinsiyet, sınıf düzeyi, aile tipi, doğum sırası, kardeş sayısı ve ailenin aylık gelirine göre sürekli kaygı puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılık olduğu belirlenmiştir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-gocmen-cocuklarin-kaygi-duzeylerinin-karsilastirilmali-incelenmesi.pdf
  • 3
113
127
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Akpınar, E. (2016). Donetsk'ten Erzincan'a: Ahıska sürgünlerinin son göçü. TÜCAUM Uluslararası
Coğrafya Sempozyumu , 13-14 Ekim 2016, Ankara.
Alisinanaoğlu, F. ve Ulutaş, İ (2003). Çocukların kaygı düzeyleri ile annelerinin kaygı düzeyleri
arasındaki ilişkinin incelenmesi. Eğitim ve Bilim , 28 (128), 65-71.
Apak, H. (2015). Suriyeli göçmenlerin gelecek beklentileri: Mardin örneği. Birey ve Toplum , 5 (9),
125-142.
Aral, N. 1996. Fiziksel istismar ve çocuk. Tekışık Veb Ofset, 121 s., Ankara.
Aral, N. ve Başar, F. (1998). Çocukların kaygı düzeylerinin yaş, cinsiyet, sosyo-ekonomik düzey ve
ailenin parçalanma durumuna göre incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 22(110), 7-11.
Aslan, A. K. (2002). Değişen toplumda aile ve çocuk eğitiminde sorunlar. Ege Eğitim Dergisi , 1 (2), 25-
33.
Atasü Topcuoğlu, R (2012). Türkiye’de göçmen çocukların profili, sosyal politika ve sosyal hizmet
önerileri hızlı değerlendirme araştırması. IOM Uluslararası Göç Örgütü.
Aydın, D., Şahin, N. ve Akay, B. (2017). Göç olayının çocuk sağlığı üzerine etkileri. İzmir Dr. Behçet Uz
Çocuk Hast. Dergisi, 7 (1), 8-14.
Başarır, D. (1990). Ortaokul Son Sınıf Öğrencilerinde Sınav Kaygısı, Durumluk Kaygı, Akademik Başarı
ve Sınav Başarısı Arasındaki İlişki. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal bilimler Enstitüsü,
Ankara.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Ağustos 2017 Cilt: 6 Sayı: 3 Makale No: 10 ISSN: 2146-9199
126
Birtürk, A. (2014). 12 Haftalık Rekreatif Etkinliklerin Seviye Belirleme Sınavına Girecek İlköğretim
Öğrencilerinin Durumluk ve Sürekli Kaygı Düzeyine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli Üniversitesi
Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kocaeli.
Drake, K. L.,&Ginsburg, G. S. (2012). Family factors in the development, treatment, and prevention of
childhood anxiety disorders. Clinicalchildandfamilypsychologyreview , 15 (2), 144-162.
Duman, G.K. (2008). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin durumluk sürekli kaygı düzeyleri ile sınav kaygısı
düzeyleri ve ana-baba tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül
Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Durmuş, B., Çinko, M ve Yurtkoru, E.S. (2016). Sosyal Bilimlerde SPSS’ le Veri Analizi (6. Baskı).
İstanbul: Beta Yayıncılık.
Ereş, F. (2009). Toplumsal bir sorun: Suçlu çocuklar ve ailenin önemi. Aile ve Toplum, 11 (5), 88-96.
Erkan, Z. (2002). Sosyal kaygı düzeyi yüksek ve düşük ergenlerin ana baba tutumlarına ilişkin nitel bir
çalışma. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 10(10):120-133.
Geçkil, E.,Aldem, M. ve Kaleci, E. (2017). Göçün çocuk sağlığına etkisi. Journal of Human Sciences ,
14(1), 171-186.
Gürsoy, F. (2006). Farklı sosyo ekonomik düzeydeki ergenlerin benlik tasarım düzeyleri ile kaygı
düzeylerinin incelenmesi. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 15 (2), 183-190.
Hacıfazlıoğlu, Ö.,Karaırmak, Ö. ve Öztabak, M. (2015). Göç olgusu bağlamında lise öğrencilerinin aile
profilleri ve akademik başarı durumları. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi , 12-2 (24), 81-97.
Imprachim, C. (2016). Üniversite öğrencilerinin gençlik döneminde yaşadıkları aile sorunları ile depresif
belirtiler arasındaki ilişkide mükemmeliyetçiliğin aracı rolünün incelenmesi. Yüksek lisans tezi,
Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Kale, Ü, Çağdaş, A. ve Tepeli, K. (2013). Anne-Baba Eğitim Düzeyinin İlköğretim 1. Sınıf Öğrencilerinin
Duyguları İfade Etme Becerilerine Etkisinin İncelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2
(29), 254-262.
Karakaya, E. ve Öztop, D.B. (2013). Kaygı Bozukluğu Olan Çocuk ve Ergenlerde Bilişsel Davranışçı
Terapi. Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi, 2, 10-24.
Karasar, N.(2006). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kaştan, Y. (2015). Türkiye’de göç yaşamış çocukların eğitim sürecinde karşılaşılan problemler.
Uluslararası Sosyal ve Eğitim Bilimleri Dergisi , 2 (4), 216-229.
Konuk Er, R. (2011). Aile ve Kardeş Eğitimi Programının Engelli Çocuğa Yönelik Tutum ve
Davranışlara Etkisi. Doktora Tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Lök, N., Başol, C. ve Öncel, S. (2016). Aile içi şiddetin çocuk üzerindeki etkileri ve psikososyal
desteğin önemi, psikiyatride güncel yaklaşımlar, 8 (2), 155-161.
Mahoney, G. & Mac Donald, J. (2004). Responsive teaching: parent mediated developmental
intervention. Cleveland, OH: Case Western ReserveUniversity.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Ağustos 2017 Cilt: 6 Sayı: 3 Makale No: 10 ISSN: 2146-9199
127
Mathews, B. L., Koehn, A. J., Abtahi, M. M., &Kerns, K. A. (2016). Emotional Competence and Anxiety
in Childhoodand Adolescence: A Meta-AnalyticReview. Clinical child and family psychology
review , 19 (2), 162-184.
Nalbantoğlu, G. (2016). 6 ile 11 yaş arasında çocuklarda görülen ruhsal sorunların annelerin bağlanma
düzeyi, çocuk yetiştirme tutumu ve aile işlevleri ile olan ilişkisi. Yüksek lisans tezi, İstanbul Arel
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Öner, N. ve Le Compte, A. (1985). Durumluluk-sürekli kaygı envanteri el kitabı, İstanbul: Boğaziçi
Üniversitesi Yayınları.
Özyürek, A. ve Demiray, K. (2010). Yurtta ve ailesi yanında kalan ortaöğretim öğrencilerinin kaygı
düzeylerinin karşılaştırılması. Doğuş Üniversitesi Dergisi , 11 (2), 247-256.
Özdal, F. ve Aral, N. (2005). Baba yoksunu olan ve anne-babası ile yaşayan çocukların kaygı
düzeylerinin incelenmesi. Gazi Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi , 6 (2), 255-267.
Özen, Ş., Antar, S., Özbulut, Ö., Altındağ, A., Oto, R. (2001). İç göç yaşayan bir grup lise öğrencisinde
ruhsal belirti şiddetinin cinsiyet ile ilişkisi. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 8(3), 156-162.
Polat Uluocak, G. (2009). İç göç yaşamış ve yaşamamış çocukların okulda uyumu. Dokuz Eylül
Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi , 26, 35-44.
Sarman, A. (2012). Elazığ ili Karakoçan ilçesinde yaşanan yıkıcı deprem sonrasında, depremi yaşayan
ilköğretim çağı çocuklarda kaygı düzeyi, depresyon belirtileri ve etkileyen faktörler. Yüksek Lisans Tezi,
Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
Spielberger, C.D., Gorsuch, R.C. and Luschene, R.E. (1970). Manual for the state-trait anxiety
ınvenntory. California: ConsultingPsychologists Press.
Tolungüç, N.T. (2016). Boşanmanın 10-13 yaş grubundaki çocukların benlik kavramlarına etkilerinin
incelenmesi. Tartışma metinleri, İstanbul Üniversitesi Dış Ticaret Enstitüsü, İstanbul.
Topsakal, C., Zihin, M. ve Keçe, M. (2013). Göçle gelen alelern çocuklarının eğitim-örenim hakkı ve
sorunları üzerine nitel bir çalışma. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi , 6 (27), 546-560.
Üstübal, Ö. (2015). Okul öncesi eğitim kurumlarında uygulanan aile katılım çalışmalarının aileöğretmen
arasındaki iletişim ve işbirliğine etkisi. Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri
Enstitüsü, Ankara.
Werner-Seidler, A., Perry, Y., Calear, A. L., Newby, J. M., & Christensen, H. (2017). School-based
depression and anxiety prevention programs for young people: A systematic review and metaanalysis.
Clinical psychology review , 51 , 30-47.
Yaman, H. (2014). Ortaokul öğrencilerinin genel kaygı düzeyleri, yazma kaygıları ve Türkçe dersine
yönelik tutumları arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 14 (3), 1111-1122.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com