You are here

İSLAM CEZA HUKUKUNDA KISASIN İNFAZI

The Execution of Retaliation in Islamic Criminal Law

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In Islamic law, the Law of Retaliation (qısas), in addition to encompassing the rights of God, is assessed in response to of violation of a right where the rights of an individual prevail. In case of an indictment in the Islamic judicial system in regards to such a violation, the near kin (family, relatives) of the victim have to right to claim for retaliation, blood money (diya) or are free to forgive the murderer. If the court rules for the punishment of the murderer, execution is carried out by the relevant public authority. If the essence of the hadith pertaining to the execution by the sword in Islamic criminal law is evaluated in the light of principle of inflicting the least pain on the murderer or casing their death, it can be said that there is no legal obstacle to the implementation of diverse means that serve the same ends.
Abstract (Original Language): 
İslam hukukunda kısas, Allah hakkı bulunmakla beraber, kul hakkı galip olan bir hakkın ihlali karşılığı olarak değerlendirilir. İslam muhakeme hukukunda yargılama sonucu kısas suçunun sabitliğine hükmedilirse, maktulün yakın akrabaları (veliyyüddem), kısas talebi veya kan bedeli talebi (diyet), hatta kan bedelinin de affedilmesi konusunda tercih hakkına sahiptir. Mahkemede katilin kısasla cezalandırılmasına hükmedilirse, infaz ilgili kamu otoritesi tarafından yerine getirilir. İslam ceza hukukunda kısasın kılıçla infazıyla ilgili hadisin özü, katile daha az acı verme ve ölümü kolaylaştırma prensibi olarak değerlendirilirse, aynı amaca matuf farklı yöntemlerin uygulanmasında şer’î bir engelin bulunmadığı söylenebilir.
227-238

REFERENCES

References: 

Ateşoğulları, Kamil. (1977). Bir İnsanlık Suçu: Ölüm Cezası. Ankara.
Bayraklı, Bayraktar. (2001). Yeni Bir Anlayışın Işığında Kur’an Tefsiri. İstanbul.
Buhûtî, Mansur b. Yunus b. İdris. (1983). Keşşafu’l-Kınâ an Metni’l-İknâ’. Beyrut.
Beyhaki, Ebu Bekr Ahmed b. Hüseyin. 1355. es-Sünenü’l-Kübrâ, Hindistan.
Buhari, Muhammed b. İsmail. (t.y.). Sahih. İstanbul.
Dönmezer, Sulhi-Erman, Sahir. (1986). Nazari ve Tatbiki Ceza Hukuku. İstanbul.
238 / Dr. Mehmet KÖROĞLU EKEV AKADEMİ DERGİSİ
Ebu Davud, Süleyman b. Eş’as. (1969). Sünen. Humus.
Ebu Zehra, Muhammed. (t.y.). el-Ukube. bs.
Elmalılı, M. Hamdi Yazır. (t.y.). Hak Dini Kur’an Dili. İstanbul.
Heysemi, Ali b. Ebu Bekr. (1407). Mecmau’z-Zevaid. Kahire.
Huraşi, Ebu Abdillah. (t.y.). eş-Şerh ala Muhtasarı Seyyid Halil. (Adevi’nin Haşiyesi ile
birlikte). Beyrut.
İbn Hibban, Ebu Hatim Muhammed el-Büsti. (1993). Sahih. Beyrut.
İbn Kudame, Muvaffakuddin Ebu Muhammed Abdullah b. Ahmed. (1972). el-Muğni.
Beyrut.
İbn Mace, Ebu Abdillah Muhammed Yezid el-Kazvini. (t.y.). Sünen. Mısır.
İbn Rüşd, Ebu’l-Velid Muhammed b. Ahmed el-Hafid. (1985). Bidayetü’l-Müctehid ve
Nihayetü’l-Muktesid. Beyrut.
Karaman, Hayreddin. (1988). İslam’ın Işığında Günün Meseleleri. İstanbul.
Kasani, Alauddin Ebu Bekir b. Mesud. (1986). Bedaiu’s-Sanai. Beyrut.
Kurtubi, Ebu Abdullah Muhammed b. Ahmet. (1988). el-Cami’ li Ahkami’l-Kur’an. Beyrut.
Maverdi, Ali b. Muhammed Habib el-Basri. (1983). el-Ahkamu’s-Sultaniyye. Kahire.
Mengüç, Ali Rıza. (1968). Ceza İnfaz Hukuku ve İnfaz Müesseseleri. İstanbul.
Müslim, Ebu’l-Hüseyin el-Haccac. (1955). Sahih. Beyrut.
Nesai, Ebu Abdirrahman b. Ali. (1930). Sünen, Beyrut.
Özen, Şükrü. (2000). “İnfaz” maddesi. DİA. İstanbul.
Remli, Şamsüddin Muhammed b. Ebi’l-Abbas. (1968). Nihayetü’l-Muhtaç ila Şerhi’l-
Minhac. Mısır.
Şafii, Ebu Abdillah Muhammed b. İdris. (1990). el-Ümm. Beyrut.
Tirmizi, Ebu İsa Muhammed b. İsa. (t.y.). Sünen. Beyrut.
Udeh, Abdulkadir. (1985). et-Teşriu’l-Cinaiyyi’l-İslami. Beyrut.
Zuhayli, Vehbe. (1987). el-Fıkhu’l-İslami ve Edilletuhu. Dimeşk.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com