You are here

Home » Content

İSLÂM AHLÂKININ TEMEL ÖZELLİKLERİ

The Basic Features of Islamic Ethics

Journal Name:

  • EKEV Akademi Dergisi

Publication Year:

  • 2011

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author Name
Abstract (2. Language): 
One of the reasons why Muslims live in peace both among themselves and in multicultural societies is the commands and prohibitions decreed by Islam which suit to human nature and Islamic ethics which are in universal character. Islam has brought ethical rules that cover every moment of human life from birth to death. Rather than discussing the ethical rules that has been brought by Islam we have discussed the theoretical background, fundamental principles and features that these rules are based within the framework of the Qur’an and the Sunnah. The sources of Islamic Ethics and fundamental principles such as accountability, bindingness and sanctions according to Islamic Ethics have been discussed comparatively with other ethical movements. Besides this we touched upon certain fundamental principles.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Müslümanların gerek kendi aralarında gerek diğer toplumlarla barış ve huzur içinde yaşamalarının arkasında, şüphesiz insan fıtratına uygun emir ve yasaklar koyan ve evrensel niteliğe sahip ahlâk kuralları vaz’eden İslâm dini bulunmaktadır. İslâm, hayatın bütün alanlarını kuşatan, insanın ölümünden doğumuna kadar her anını kapsayan ahlâkî kurallar getirmiştir. Bu makalede, İslâm’ın getirdiği ahlâkî kuralları tek tek ele almak yerine, bu kuralların arka planını, teoriğini, dayandığı temel esasları ve özelliklerini Kur’an ve Sünnet çerçevesinde ele aldık. Buna göre, İslâm Ahlâkı’nın kaynağı, İslâm Ahlâkı’nda sorumluluk, bağlayıcılık, yaptırım gücü (müeyyide) gibi temel prensipleri, diğer ahlâk ekolleriyle karşılaştırmalı olarak verdik. Bunun yanında diğer bazı temel esaslara da temas ettik.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_182912_15_pp_93-104.pdf
  • 49
93-104
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Ahmed b. Hanbel, (1416/1995-1421/2001). el-Müsned. ta‘lik: Şuayb el-Arnaûd ve dğr.
Beyrut, I-L (46-50. ciltler fi hrist): Müessesetü’r-risâle.
Ahmed Naîm, (1992). İslâm Ahlâkının Esasları. İstanbul: Bedir Yayınları.
Akarsu, Bedia (1999). İmmenuel Kant’ın Ahlâk Felsefesi (Ahlâk Öğretileri – 2). İstanbul:
İnkilâp Kitabevi.
Akseki, Ahmed Hamdi (2006). Ahlâk İlmi ve İslâm Ahlâkı. Sad. Ali Arslan Aydın. İstanbul:
Sistem Matbaacılık.
12) İlgili âyet ve hadisler için bkz. Bakara 2/44; Cuma 62/5; Buhârî, Edeb, 39, (Amellerin azalmasının
kıyamet alameti sayılması); Dârimî, Mukaddime, 29, (mevkuf, hasen), (İnsan bilgisi ile amel etmedikçe
sırf bilgi ile âlim olamaz), 34, (mevkuf, zayıf), (Öğrenin öğrenin, fakat öğrenince de amel
edin); İmam Mâlik, Vasiyye, 7, (İnsanı sadece ameli yüceltir).
104 / Dr. Yusuf GÜNEŞ EKEV AKADEMİ DERGİSİ
Arslan, Hulusi (2010). “Ahlâkın Evrenselliği Açısından İslâm ve Modernizm”. İnönü
Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Güz 2010/1(2) 41-60.
Aydın, Mehmet S. (1991). Tanrı-Ahlâk İlişkisi. Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
Bertrand, Alexis (2001). Ahlâk Felsefesi. Ankara: Akçağ yayınları.
Buhârî, Ebû Abdillah Muhammed b. İsmail el-Buhârî el-Cu‘fî (1400). el-Câmiu’s-sahîh.
thk. Muhibbüddin el-Hatîb, terkîm: Muhammed Fuad Abdülbâkî, Yayına
Hazırlayan: Kusay Muhibbüddin el-Hatîb. Kahire: el-Matbaatü’s-Selefi yye.
Cürcânî, Ali b. Muhammed (t.y.). Mu’cemu’t-ta‘rîfât. Kahire: Dârü’l-Fadîle.
Çağrıcı, Mustafa (DİA). “Ahlâk”. II, 1. İstanbul.
Çağrıcı, Mustafa (2006). Anahatlarıyla İslâm Ahlâkı. İstanbul: Ensar Neşriyat.
Dârimî, Ebû Muhammed Abdullah b. Abdirrahmân ed-Dârimî (1421/2000). Sünen. Thk.
Hüseyin Selîm Esed ed-Dârânî. Riyad, I-IV: Riyad: Dâru’l-Muğnî
Draz, Muhammed Abdullah (t.y.). Düstûrü’l-ahlâk fi ’l-Kur’ân dirâsetün mukârinetün li’lahlâki’n-
nazariyyeti fi ’l-Kur’ân. Fransızca’dan Arapça’ya trc. ve thk. Abdussabûr
Şâhîn. Müessesetü’r-risâle ve Dârü’l-buhûsi’l-ilmiyye.
Ebû Dâvûd, Ebû Dâvûd Süleymân b. el-Eş‘as es-Sicistânî (t.y.). Sünen. ta‘lik: Muhammed
Nâsırüddin el-Albânî. Riyad: Mektebetü’l-maarif.
Gazzâlî, Ebû Hâmid Muhammed b. Muhammed (t.y.). İhyâu ulûmi’d-dîn. thk. Abdullah
el-Hâlidî, Beyrut, I-V (5. cilt mülhak ve fi hrist): Dârü’l-Erkâm.
Güngör, Erol (2000). Ahlâk Psikolojisi ve Sosyal Ahlâk. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
İbn Mâce, Ebû Abdillah Muhammed b. Yezîd el-Kazvînî (t.y.). Sünen. ta‘lik: Muhammed
Nâsırüddin el-Albânî. Riyad: Mektebetü’l-maarif.
İbn Manzûr, Ebu’l-Fadl Cemâluddin Muhammed b. Mükerrem b. Ali el-Ensârî el-İfrikî
(1410/1990). Lisânü’l-Arap. Beyrut, I-XV: Beyrut: Dâru’l-Fikr.
İmam Mâlik, Ebû Abdillah Mâlik b. Enes el-Esbahî el-Medenî (1406/1985). Muvatta’.
tashih, terkîm, tahriç ve ta‘lik: Muhammed Fuâd Abdulbâkî. Beyrut: Dârü
ihyâu’t-turâsi’l-arabî.
Kandemir, M. Yaşar (2005). Örneklerle İslâm Ahlâkı. İstanbul: Nesil.
Kılıç, Recep (1992). Ahlâkın Dinî Temeli. Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
Müslim, Ebu’l-Hüseyin Müslim b. el-Haccâc el-Kuşeyrî en-Neysâbûrî, (1412/1991). el-
Câmiu’s-sahîh. thk. Muhammed Fuâd Abdulbâkî. Kahire, I-V (5. cilt fi hrist).
Kahire: Dâru’l-Hadîs.
Nesâî, Ebû Abdirrahman Ahmed b. Şuayb b. Ali el-Horasânî (t.y.). Sünen. ta‘lik: Muhammed
Nâsırüddin el-Albânî. Riyad: Mektebetü’l-maarif.
Tirmizî, Ebû İsa Muhammed b. İsa (t.y.). Sünen. ta‘lik: Muhammed Nâsırüddin el-Albânî.
Riyad: Mektebetü’l-maarif.
Ülken, Hilmi Ziya (2001). Ahlâk. İstanbul: Ülken yayınları.
Zeydan, Abdulkerim (1430/2009). Usûlü’d-da‘ve. Beyrut: Müessesetü’r-risâle.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com