You are here

Home » Content

ECZACILARIN İLAÇ REKLAMLARINA KARŞI TUTUMLARININ BELİRLENMESİ- KAYSERİ’DE FAALİYET GÖSTEREN ECZACILAR ÜZERİNE BİR UYGULAMA

Journal Name:

  • Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2004

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
açlarından yararlanarak ulaşmaya çalışmaktadır. Bu araçlar arasında kişisel satıştan ağırlıklı olarak yararlanmakla birlikte, çeşitli reklam ortamlarından da yararlanmaktadırlar. Bu çalışmada, eczacıların kendilerine ve tüketicilere yönelik reklamlara karşı tutumları belirlenmeye çalışılmıştır. Kayseri’nin merkez ilçelerinde faaliyet gösteren 104 bağımsız eczacıdan anket yoluyla toplanan veriler değerlendirilmiştir. Yapılan analizler sonucunda genel olarak eczacıların kendilerine ve tüketicilere yönelik ilaç reklamlarına karşı olumsuz bir tutum içerisinde oldukları, tüketicilere yönelik reklamları istemedikleri, bu konuda yapılacak reklamların tıbbî dergilerde yer almasını istedikleri bulunmuştur. Ayrıca, tüketicilere yönelik reklam ile eczacıların çeşitli özellikleri ve reklama ilişkin tutumları arasındaki ilişki incelenmiştir. Bu konu ile ilgili yapılan regresyon analizi sonucunda, eczacıların demografik özelliklerinden ziyade tüketicilere yönelik reklamlara ilişkin tutumlarının etkili olduğu bulunmuştur. Araştırmada, bir grup eczacı ilaç reklamlarının satışları artıracağı görüşüne katılırken, diğer grubun bu görüşe katılmadığı dikkati çekmiştir. Bu grupları ayırmada, tüketicilere yönelik reklamı isteyip istememeleri, reklama ilişkin tutumlar ile ilgili faktörler (ilaç reklamlarının eczacıların tercihlerine etkisi, ilaç reklamları ve sosyal sorumluluk, ilaç reklamları ve etik) ve cinsiyet, müşteri sayısı gibi özelliklerin önemli olduğu tespit edilmiştir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-eczacilarin-ilac-reklamlarina-karsi-tutumlarinin-belirlenmesi-kayseride-faaliyet-gosteren-eczacilar-uzerine-bir-uygulama.pdf
  • 1
17-33
  • Turkish

REFERENCES

References: 

ALBERSTEIN, N. M. and M. PEYROT (1993), “Consumer Awareness of
Prescription Drug Advertising”, Journal of Advertising Research, July-
August, ss. 50-56.
BELL, R. A., R. L. KRAVITZ and M. S. WILKES (1999), “Direct-to-Consumer
Prescription Drug Advertising and the Public”, J Gen Intern Med ,
Vol:14, November, ss.651-657.
CHAIN PHARMACY (2000), Drug Store News, 14 August, s. 44.
DURSUN, Y. ve L. LEBLEBİCİ KACUR (2003), “Kayseri’de Hizmet Sunan Doktorların
İlaç Mümessillerine Yönelik Tutumları Üzerine Bir Araştırma”,
Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21,
Temmuz-Ağustos, ss. 19-31.
FINDLAY, S. (2001), “Direct-to-Consumer Promotion of Prescription Drugs”,
Pharmacoenomics, 19, 2, ss.109-119.
FINDLAY, S. (2002), “Do Really Drive Pharmaceutical Sales?”, Marketing
Health Services, Spring, ss.21-25.
FRIED, L. I. (1997), “In The New World of Health Care...What Do People
Want?”, Drug Store News, Vol 19, Issue 19, ss.9-13.
GARDNER, D. M., B. MINTZES and A. OSTRY (2003), “Direct-to-Consumer
Prescription Drug Advertising in Canada: Permission by Default?”,
Canadaian Medical Association Journal, Vol.169, Issue.5, ss.425-430.
GİRİTLİOĞLU, H., Tıp Dünyası, 1 Mart 2004, Sayı:117.
http://www.istabip.org.tr, Erişim Tarihi: 08.10.2004.
KOCH, Y. D. S., M. E. ERNST and M. W. KELLY (2002), “Patient Perceptions
About Drug Advertising and Prescription-to-Non Prescription Switches”,
Am J Health-Syst Pharm, Vol 59, s.1568.
MA, J., R. S. STAFFORD, I. M. COCKBURN and S. N. FINKELSTEIN (2003),
“A Statistical Analysis of the Magnitude and Composition of Drug
Promotion in the United States in 1998”, Clinical Therapeutics, ss.1503-
1517.
NAKİP, M. (2003), Pazarlama Araştırmaları, Seçkin Yayıncılık, Ankara, ss.572.
OLUÇ, MEHMET (1990), “Reklam”, Pazarlama Dünyası, Yıl 4, Sayı 20, Mart-
Nisan, ss. 3-18.
PERRI M. and A. A. NELSON, JR. (1987), “An Exploratory Analysis of
Consumer Recognition of Direct-to-Consumer Advertising of Prescription
Medications”, Journal of Health Care Marketing, Vol:7, No:1, March,
ss.9-17.PERRI M. and W. M. DICKSON (1988), “Consumer Reaction to a Direct-to-
Consumer Prescription Drug Advertising Campaign”, Journal of Health
Care Marketing, Vol:8, No:2, June, ss.66-69.
PETROSHIUS, S. M., P. A. TITUS and K. J. HATCH (1995), “Physician
Attitudes Toward Pharmaceutical Drug Advertising”, Journal of
Advertising Research, November-December, ss. 41-51.
PEYROT, M. and N. M. ALPERSTEIN (1998), “Direct-to-Consumer Ads Can
Influence Behavior”, Marketing Health Services, Vol:18, Issue: 2,
Summer, ss.26-33.
REKABET KURUMU, www.rekabet.gov.tr/pdf/faaliyetraporu2.pdf, Erişim Tarihi:
14.10.2004.
ROSENTHAL, M. B., E. R. BERNDT, J. M. DONOHUE, R. G. FRANK and A.,
M, EPSTEIN (2002), “Promotion of Prescription Drugs to Consumers”,
New England Journal of Medicine, Vol.346, Issue.7, ss. 498-503.
ROTH, M. S. (1996), “Patterns in Direct-to-Consumer Prescription Drug Print
Advertising and Their Public Policy Implications”, Journal of Public
Policy&Marketing, Vol:15, 1, ss.63-75.
SPURGEON, D. (1999), “Doctors Feel Pressurised By Direct To Consumer
Advertising”, BMJ, Vol: 319, s.1321.
WHYTE, J. (1993), “Direct Consumer Advertising of Prescription Drugs”, JAMA,
Vol.269, Issue.1, ss.146-147.
YÜKSEL, C. A. (2001), “Eczacıların Reçetesiz İlaçlara Karşı Tutumlarının Genel
Tutum Ortalamasından Farkı ve Tutumlarla Demografik ve Eczane Özellikleri
Arasında İlişkinin İncelenmesi Üzerine Pilot Bir Araştırma”, Yönetim
Dergisi, Yıl 12, Sayı 38, Ocak, ss. 41-52.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com