EXAMINATION AND SUGGESTION ON ANALYSIS OF FOLK SONG’S
COORDINATIONWITH LEFT HAND FINGER’S NUMBERS IN VIOLIN
Journal Name:
- Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author |
|---|---|
Abstract (2. Language):
Importance of Italian schools is important in the history of Violin art. Towards the
end of XVII century, in Italy Lukka (F.Ceminiani), Bergamo (P.Lokatelli) Paduya
(C.Bassani), Florence (F.Veracini), Pirano (C.Tartini), Venice (A.Vivaldi), Bologna
(C.Torelli), Toskonya (P.Nardini) violin schools started to be prominent. In 18 century
P.Lokatelli, F.Ceminiani, L.Mozart and other musicians presented information about violin
education on their book concerning with techniques and methods. Precious scientific
knowledge about left hand technique’s finger numbers in violin has been presented in these books. In this work, there have been researches, examination and suggestions have been
performed about the analysis of folk song’s coordination with left hand finger’s numbers in
violin. This study includes some folk songs particularly composed for violin and piano
which make a big contribution to public music and help violin performing to have a new
repertory. The purpose of the study and the importance of folk musician’s regulations
specified in the left hand and left-hand technique to examine the finger numbers, and based
on the information given on the finger on the investigation and to present recommendations
on this issue. Consequently; in this study some folk song arrangements have been searched
and given some examples from sheet music for a “Bunch Folk Song for Violin and Piano’
by Burhan Huseyin, “Folk Song Melodies For Violin and Piano’ by Mehmet Efe and
“Anatolian Melodies For Two Violin” by Şinasi Çilden.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Keman sanatı tarihinde İtalyan okullarının önemi büyüktür. XVII. yüzyılın
sonlarında İtalya’da Lukka (F.Ceminiani), Bergamo (P.Lokatelli), Paduya (C.Bassani),
Florensya (F.Veraçini), Pirano (C.Tartini), Venedik (A.Vivaldi), Bologna (C.Torelli),
Toskanya (P.Nardini) vb. keman okulları öne çıkmaya başlamışlardır. 18. yüzyılda
P.Lokatelli, F.Ceminiani, L.Mozart gibi müzisyenlerin keman eğitimi hakkındaki
kitaplarında birçok teknik ve yöntemlerle ilgili bilgiler sunulmuştur. Bu kitaplarda kemanda
sol el tekniği, parmak numaraları hakkında değerli bilimsel açıklamalar verilmiştir.
Çalışmada bu konu araştırılmış, mevcut olan Türkü Düzenlemeleri analizinde sol el parmak
numaraları incelenmiş ve öneriler sunulmuştur. Araştırmada Halk Müziğine katkı sağlayan
ve keman yorumculuğuna da yeni bir repertuar kazandırılmasına yardımcı olan özellikle
Keman ve piyano için düzenlenmiş türkü parçaları incelenmiştir. Çalışmanın amacı; türkü
düzenlemelerindeki sol el parmak numaralarını incelemek ve belirtilmiş olan müzisyenlerin
görüşleri açısından araştırmak, bu konuda öneriler sunmaktır. Sonuç olarak; çalışmada
Keman ve Piyano için türkü düzenlemelerinin yer aldığı Burhan Hüseyin’e ait “Keman ve
Piyano İçin Çok Seslendirilmiş Türkü Demeti”, Mehmet Efe’ye ait “Keman ve Piyano İçin
Türkü Ezgileri”, Şinasi Çilden’e ait “İki Keman İçin Anadolu Ezgileri” nota kitaplarından
bazı türkü düzenlemeleri araştırılmış ve örnekler verilmiştir.
FULL TEXT (PDF):
- 34