Determination of the Validity of Bioelectric Impedance Analysis in Body Composition in Haemodialysis Patients
Journal Name:
- Fırat Tıp Dergisi
Key Words:
Keywords (Original Language):
Author Name | University of Author | Faculty of Author |
---|---|---|
Abstract (2. Language):
Aim: To determine the validity and clinical safety of body compositon under the condition of acute fluid loss using bioelectrical impedance analysis
(BIA).
Material and Method: Total of 24 hemodialysis patients' body composition were measured and analysed before and after dialysis using foot-to-foot BIA. Pearson correlation analysis and paired t-test were used to analyse data and P<0.05 accepted as a significant.
Results: The mean (±SE) body weight reduction after dialysis was 2.15±0.2 kg, (%3.77, P=0.0001). Body fat mass changed between -0.7 to 1.3 kg among the patients (mean 2.15% increased, P=0.02). There were 3 different conditions in body fat mass: it decreased in 6 patients (25%), it did not change in 4 patients (16.7%) and it increased in 14 patients (58.3%). There was a negative lineer correlation between body water and fat mass (r = -0.516, P< 0.009).
Conclusion: BIA can be affected by body water content and results inaccurate estimation. Erroneous in body composition estimation using BIA methods should be considered before having a clinical desicion on patients with obesity, cardiac problems and hemodialysis, which body content has a vital effects. Importantly the results were supported by other methods.
©2005,
Fırat Üniversitesi, Tıp Fakültesi
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Amaç: Biyoelektrik impedans analizinin (BİA) akut su kaybının olduğu durumlarda vücut kompozisyon ölçüm etkinliğinin ve klinik olarak kullanım güvenliğini belirlemek.
Gereç ve Yöntem: Hemodiyaliz tedavisi gören 24 hastasının vücut kompozisyonları dializ öncesi ve sonrası ayaktan-ayağa BİA ile ölçülüp değerlendirildi. Pearson korelasyon analizi ve eşleştirilmiş t-testi sonuçların değerlendirilmesinde kullanıldı ve p<0.05 önemli olarak kabul edildi. Bulgular: Diyaliz sonrası hastaların ortalama (±SH) vücut ağırlıkları 2.15±0.2 kg, azaldı (%3.77, P=0.0001). Vücut yağ miktarı ise diyaliz sonrasında -0.7 kg ile 1.3 kg arasında değişti (ortalama %2.15 artma, P=0.02). Hastaların yağ kitlelerinde 3 farklı durum gözlendi: 6 hastada (%25) yağ miktarında azalma, 4 hastada (%16.7) değişim gözlenmedi, 14 hastada ise (%58.3) yağ miktarında artma gözlendi. Vücut su miktarı ile vücut yağ oranı arasında negatif yönde lineer bir korelasyon bulundu (r = - 0.516, P< 0.009).
Sonuç: BİA vücut su miktarından etkilenerek vücut yağ oranını hatalı ölçmektedir. Vücut kompozisyon ölçümünün hayati oranda önemli olduğu obez, kardiyak problemli veya hemodiyalizli hastalar için karar verilme durumunda BİA metodunun hatalı sonuçlar verebileceği göz önünde bulundurulmalıdır. Önemli olarak elde edilen bulgular diğer tekniklerce desteklenmelidir. ©2005, Fırat Üniversitesi, Tıp Fakültesi
FULL TEXT (PDF):
- 2
50-53