You are here

Home » Content

KUR’AN IŞIĞINDA İNSANIN BİREYSEL SORUMLULUĞU (Günah ve Sevap).

Journal Name:

  • Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2005
Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
This essay has discussed the fact of sin-reward (gunah-sevap) in front of the personal responsibility according to the Qur’an. But it is based especially on the Qur’an and there aren’t any detailed theological discussions. The Qur’an define the human as a exist who is a free on the personal level and capable his activities. This freedom forms the reasons for the responsibility of their activities. There isn’t hereditary sin in the Qur’an. Every human, says the Qur’an, will see the suitable punishment for only their activities.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Kur’an-ı Kerim’e göre insan, yeryüzü yaşamının en seçkin ve ayrıcalıklı1 varlığıdır; sahip olduğu değer doğuştan olup, sonraki bir kazanım değildir. 2 Yaratılış hiyerarşisinde, en güzel şekilde var edilmiş, en uygun biçim verilmiş3 ve yeryüzü topluluğunun efendisi konumuna yükseltilmiştir.4 Kur’an’a göre insan daha başlangıçta şu veya bu niteliği yönüyle değil, insan oluşu yönüyle Kur’an’ın hitap evrenine girmektedir ve Kur’an, öncelikli olarak insana hitap etmektedir. Allah, bir taraftan insana kendi ruhundan üfleyerek onu şereflendirirken,5 diğer taraftan da ona melekleri bile kıskandırıp şaşkınlıkta bırakabilecek bir bilme ve düşünme kapasitesi vermiştir.Bu yönüyle insan, Allah’ı bilebilecek, bu sorumluluğu üstlenebilecek kapasiteye sahiptir.7 Belki de bu nedenle, bütün diğer canlılar arasında kavramlar üretebilme, çözümlemeler yapabilme ve bilgiye erişebilme gücüne sahip ve dolayısıyla davranışlarından sorumlu olan tek varlık insandır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-kuran-isiginda-insanin-bireysel-sorumlulugu-gunah-sevap.pdf
  • 1
37-50
  • Turkish

REFERENCES

References: 

1. Altıntaş, Ramazan, Kur’an’da Hidâyet ve Dalâlet, İstanbul, 1995.
2. Bağdadî, Abdülkâhir, Usûlu’d-Din, Beyrut, trs.
3. Cürcânî, S.Şerif, Şerhu’l-Mevâkıf, Mısır, 1907.
4. Eş’ârî, Ebu’l-Hasen, el-Lum’a, neş. Richard Maccarthy, Beyrut, 1952; Makâlâtü’lİslâmiyyîn,
tah. M.Muhyiddin Abdülhamid, Beyrut, 1990.
5. Faruki, İsmail, Tevhid,çev.D.Yardım-L.Boyacı, İstanbul, 1995.
6. Frolov, Ivan, Felsefe Sözlüğü, çev.Aziz Çalışlar, İstanbul, 1997.
7. Gazâlî, Ebu Hamid, el-İktisâd fi’l-İ’tikâd, Beyrut, 1988.
8. İcî, Adududdin, el-Mevâkıf fi’l-İlmi’l-Kelâm, Beyrut, trs.
9. Kılıç, Sadık, Benliğin İnşası, İstanbul, 2000.
10. Maturîdî, Ebu Mansur, Kitâbu’t-Tevhid, tah. Fethullah Huleyf, İstanbul, 1979.
11. Nesefî, Ebu’l-Berâkât, el-İ’timâd fi’l-İ’tikâd, Süleymaniye Kütüphanesi, Fatih Bölümü:
3083; Tefsiru’n-Nesefî (Medârik Tefsiri), İstanbul, 1984.
12. Nesefî, Ebu’l-Muîn, Tabsıratü’l-Edille, tah. Claude Selame, Dımaşk, 1993.
13. Sâbunî, Nuriddin, el-Bidâye fi Usûli’d-Din, Ankara, 1991.
14. Sıddıkî, B.Hüseyin, “İslam ve Modernite: Bir Diyalog”, Dini Bilginin İmkanı,
der.T.Yeşilyurt, İstanbul, 2003.
15. Şeyhzâde, Abdurrahim, Nazmu’l-Ferâid, Mısır, 1317.
16. Tunç, Cihat, “Dalâlet”, D.İ.A, İstanbul, 1993; “İslam Dinine Göre Hidayet ve Dalâlet”,
E.Ü.İlahiyat Fak. Dergisi, 6 (1989).
17. Turhan, Kasım, Bir Ahlak Problemi Olarak Kelâm ve Felsefe Açısından İnsan Fiilleri,
İstanbul, 1996.
18. Uyanık, Mevlüt, Bilginin İslamileştirilmesi ve Çağdaş İslam Düşüncesi, Ankara,
1999.
19. Yazıcıoğlu, M.Sait, Matürîdî ve Nesefî’ye Göre İnsan Hürriyeti Kavramı, İstanbul,
1972.
20. Yazır, Elmalılı Muhammed Hamdi, Hak Dini Kur’an Dili, (Sadeleştirilmiş), İstanbul,
Trs.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com