You are here

TOPLUMSAL BİR ZORUNLULUK : BİR ARADA YAŞAMAK.

A Communal compulsory: Living together

Journal Name:

Publication Year:

Author Name
Abstract (2. Language): 
A.Muslim learned Ibn Haldun says that it is compulsory for human being to live together. A religion’s universality and it’s being used is evaluated how it regards the other religions and belief. When prophet Muhammed went to Medine he Prepared the first Constitution of Islam in the history of Islam in 622 (The Medine City-state Constitution). This constitution was prepared for the different cultures and religions so that they could live together. Islam is the religion of the tolerance. All the different religions’ and cultural elements’ rights have been protected in Islamic law. There is no using force in Islam. Islam has announcement and invitation. Announcement and invitation are not used by force but by giving information. In the Koran prophet Muhammed is asked to give advice.”You are the one who gives advice, you are not the one who is a force upon people” the Koran says.
Abstract (Original Language): 
Toplumlar modern hayata geçişle birlikte bir takım sorunlarla karşı karşıya gelmişlerdir. Şüphesiz, insan hakları, din ve vicdan özgürlüğü, azınlıkların durumları, demokrasi, çoğulculuk, çok kültürlülük v.b. bunların başında yer almaktadır. Modern dünyada çeşitli bilim adamlarınca adı geçen konular tartışılmakta ve çeşitli çözüm önerileri ileri sürülmektedir. Yalnız bu kavramların her ne kadar bilim literatürüne girişi çok eskilere dayanmıyorsa da, ifade edilmek istenen sorunun, yeni keşfedildiği anlamına gelmez. Bu olgunun tarihini, belki insanlık tarihi ile eşdeğer görmek mümkündür. Çünkü İbn Haldun‘un da ifade ettiği gibi, insanların toplum halinde yaşamaları zaruridir. Bireyin insanlardan tamamen uzak münzevi bir yaşam sürdürmesi realitede mümkün görünmemektedir. Zaten düşünme yeteneğinden sonra insanı diğer varlıklardan ayıran en önemli özelliklerden birisi hiç kuşku yok ki, onun toplum halinde yaşama mecburiyetidir.1 Fıtraten medeni yaratılmış bir varlığın tek başına yaşaması düşünülemez.
89-103

REFERENCES

References: 

ACLÛNİ; Keşful Hafa, Cilt : 1-2, Kahire,Tarihsiz.
AKGÜNDÜZ, Ahmet; İslam Anayasası, Timaş Yay, İst. 1995.
AKGÜNDÜZ, Ahmet; İslam’da İnsan Hakları Beyannamesi, Timaş Yay., İst., 1991.
AKGÜNDÜZ, Ahmet-ÖZTÜRK, Sait; Bilinmeyen Osmanlı, OSAV. Yay., İst., 1999.
AKÇAM, Taner; “İslam ve Tolerans”, l. İslam Düşüncesi Sempozyumu, İst. 1995,
s. 243-244.
AYDIN, Mehmet; “İslam’da Kültürel Çoğulculuk ve Bir Arada Yaşamak”,
Uluslararası Din Toplantısı (23-27 Kasım), Ank., 1998, s. 2-4.
ARMAĞAN, Servet; İslam Hukukunda Temel Hak ve Hürriyetler, D.İ.B.Yay., Ank.
1996.
ARİNZE, Francis Kard; “Dinler arası Diyalog ve Hoşgörü”, Uluslararası Din
Toplantısı (23-27 Kasım), Ank., 1998, s. 4-6.
BAŞGİL, Ali Fuat; Din ve Laiklik, İst., 1985.
BULAÇ, Ali; “Bir Arada Yaşamanın Mümkün Projesi: Medine Vesikası”, Bilgi ve
Hikmet, Kış-1994/5, s. 3-14.
BULAÇ, Ali; Din ve Modernizm, Endülüs Yay., İst., 1991.
ÇİÇEK, Halil; Farklı Kültürlerin Bir Arada Yaşama Formülü, Nesil Yay., İst. 1998.
ERYARSOY, M. Beşir; İslam Devlet Yapısı, Buruç Yay., İst. 1995.
HAMİDULLAH, Muhammed; İslam’da Devlet İdaresi, (Çev. Hamdi AKTAŞ),
Beyan Yay., İst. 1998
HAMİDULLAH, Muhammed; İslam Peygamberi I, (Çev.Salih Tuğ), İst.1990.
İkinci Abant Platformu Sonuç Bildirgesi (8- 11 Temmuz, 1999)., s. 3
KÖKTAŞ, Emin; “İslam‘ın Çoğulculuk Referansı”, Bilgi ve Hikmet, Kış-1994/5,
s. 55-60.
ÖZTÜRK, Levent; “Müslüman Toplumlarda Birlikte Yaşama Tecrübeleri”, İslam ve
Demokrasi, T.D.V. Yay., Ank, 1999.
USTA, Niyazi; “Din, Devlet ve Toplum”, Dinî Araştırmalar, Cilt:3, Sayı:8, Eylül-
Aralık, 2002, s. 139.
USTA, Niyazi; “Aklın Kullanımı, Hoşgörü ve Toplumsal Barış, Atatürk
Ü.İlh.Fak.Dergisi, 2001, Sayı:16, s. 101-102.
YİĞİT, Yaşar; “İnanç ve Düşünce Özgürlüğü Perspektifinden İrtidad Suç ve Cezasına
Bakış”, İslamiyat, Cilt : 2, Sayı : 2, 1999, s. 122-123

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com