You are here

XIX. YÜZYIL ISTANBUL SOSYAL HAYATINDA DINÎ MÛSIKÎ

Religious Music in Social Life of Istanbul in The 19th Century

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The 19th Century at which the Turkish Music had its golden age was also the golden age of the Religious Music that is another branch of the Turkish Music. The best samples of this music were given in Istanbul which was the capital and the most important cultural centre of the Ottoman Empire. The Religious Music that improved especially with support of palace and sects articulated to the feelings of the people and helped them have psychological relief. That’s why great importance has been given to the Religious Musical Terms in every step of the life from birth to the death and these works have been performed with great plasure. In this article we emphasized how The Turkish Religious Music was performed in social life in the 19th century in Istanbul.
Abstract (Original Language): 
Türk Mûsikîsi’nin zirveye çıktıgı XIX. Yüzyıl, onun bir subesi olan Türk Din Mûsikîsi’nin de altın çagını yasadıgı bir zaman dilimi olmustur. Bu mûsikî türünün en güzel örnekleri de, zamanının en önemli kültür merkezlerinden biri olan Osmanlı Devleti’nin baskenti stanbul’da verilmistir. Özellikle saray ve tarikatların destegi ile gelisip zenginlesen Dinî Mûsikî, mütedeyyin stanbul halkının dinî duygularına en güzel sekilde tercüman olmus ve onların tarifi imkansız manevî duygular yasamasına vesile olmustur. Bu yüzdendir ki, dogumdan ölüme kadar süren ve slâm Dini ile sekillenmis hayatın hemen her safhasında Dinî Mûsikî Formları’ndaki eserlere büyük bir yer ve önem verilmis ve bu eserler büyük bir hazla icra edilmistir. Bu makale, XIX. Yüzyıl stanbul insanının büyük önem verdigi Türk Din Mûsikîsi’nin sosyal hayatta nasıl icra edildigini konu almaktadır.
361-375

REFERENCES

References: 

ABDÜLAZÎZ BEY, Osmanlı Âdet, Merâsim ve Tabirleri, (Haz. Kâzım Arısan-Duygu
Arısan Günay), Târih Vakfı-Yurt Yay., stanbul 2000.
AL RIZA BEY, Bir Zamanlar stanbul, (Haz. Niyazi Ahmet Banoglu), Tercüman
1001 Temel Eser, stanbul (Tarihsiz).
AL SEYD BEY, Tesrîfât ve Teskîlât-ı Kadîmemiz, (Haz. N. Ahmet Banoglu),
Tercüman 1001 Temel Eser, stanbul (Tarihsiz).
BAYRI, H. Mehmet, “Âdet ve An’aneler: stanbul’da Sünnet Dügünleri”, Türk Folklor
Arastırmaları, sy. 49, s. 776-778.
BRNC, Ali, “Mahalle Mektebine Baslama Merâsimi ve Mekteb lâhîleri”, II.
Milletlerarası Türk Folklor Kongresi: Bildiriler IV, Ankara 1982,
s. 37-57.
CAN, Halil, “Dinî Türk Mûsikîsi Antolojisi: Cenâze Salâtı”, Mûsikî Mecmûası, sy. 217,
s. 14.
ÇAGLAYAN, Bünyamin, Kerbelâ Mersiyyeleri, Ankara 1997.
ERGN, Osman, Türk Maarif Târihi, c. I-V, Eser Kültür Yay., stanbul 1977.
ERGUN, Sadettin Nüzhet, Türk Mûsikîsi Antolojisi (Dinî Eserler), c. I-II, stanbul
Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yay., stanbul 1942.
ESAD EFEND, Tesrîfât-ı Kadîme, stanbul 1979.
NAL, M. Kemal, Hos Sadâ, s Bankası Yay., stanbul 1958.
Dr. Yavuz DEMRTAS
____________________________________________________________________________
374
NANÇER, Ö. Tugrul, “Sünbülîlik’te Zikir Usûlü ve Mûsikî”, Dünden Bugüne stanbul
Ansiklopedisi, c. VII, s. 112.
STANBUL BELEDYES KONSERVATUARI TASNÎF HEYET, Türk Mûsikîsi
Klasiklerinden lâhîler, c. I-IV, stanbul Belediyesi Konservatuarı Yay.,
stanbul 1931.
KARAMAN, Hayrettin, Ebediyet Yolcusunu Ugurlarken, Ankara 1988.
KOÇU, R. Ekrem, “Cenâze Salâtı”, stanbul Ansiklopedisi, c. VII, s. 3492.
MEHMED TEVFK, stanbul’da Bir Sene, (Haz. Nuri Akbayar), letisim Yay.,
stanbul 1991.
MELAHAT SABRÎ, stanbul Dügünleri, (Haz. . Gündag Kayaoglu-Ersu Pekin),
stanbul Belediyesi Yay., stanbul 1992.
MUSÂHPZÂDE CELÂL, Eski stanbul Yasayısı, Türkiye Yay., stanbul 1946.
NASUHOGLU, Orhan, “Dinî Mûsikîmizin Bir Sâheseri: Mi’râciyye”, Mûsikî
Mecmûası, sy. 292, s. 4-7.
ÖCAL, Mustafa, “Âmin Alayı”, Diyânet slâm Ansiklopedisi, c. III, s. 63.
ÖZALP, M. Nazmi, Türk Mûsikîsi Târihi, c. I-II, MEB Yay., stanbul 2000.
ÖZCAN, Nuri, XVIII. Asırda Osmanlılarda Dinî Mûsikî, Basılmamıs Doktora Tezi,
MÜSBE, stanbul 1982.
……………., “Goygoycular”, Diyânet slâm Ansiklopedisi, c. XIV, s. 121-122.
……………., “Mersiyye”, Diyânet slâm Ansiklopedisi, c. XXIX, s. 219-221.
ÖZCAN, Nuri - UZUN, Mustafa, “Cenâze Salâtı”, Diyânet slâm Ansiklopedisi, c. VII,
s. 358-359.
ÖZDAMAR, Mustafa, slâmbol Geleneginde Sivil Merâsimler ve Dogumdan Ölüme
Mûsikî, Kırk Kandil Yay., stanbul 1997.
……………., Dersaâdet Dergâhları, stanbul 1994.
PAKALIN, Mehmet Zeki, “Âmin Alayı”, Osmanlı Târih Deyimleri ve Terimleri
Sözlügü, c. I-III, stanbul 1993, I/58-59.
……………., “Mevlid Alayı”, a.g.e., II/521-522.
……………., “Goygoycular”, a.g.e., I/673-674.
REVNAKOGLU, Cemaleddin Server, “Nevbe Vurmak Ne di, Nasıl Yapılırdı?”, Eski
Sosyal Hayatımızda Tasavvuf ve Tarikat Kültürü, (Haz. M. Dogan Bayın-
smâil Dervisoglu), Kırkambar Kitabevi, stanbul 2003, s. 325-352.
……………., “Usûl ve An’aneleriyle Asırlarca Devam Eden Tarikatlarda
CenâzeTörenleri”, Eski Sosyal Hayatımızda Tasavvuf ve Tarikat Kültürü,
s. 229-230.
SAKAOGLU, Necdet, “Âmin Alayı”, Dünden Bugüne stanbul Ansiklopedisi, c. I,
s. 244-246.
SEMA, Sadri, Eski stanbul’dan Hatıralar, letisim Yay., stanbul 2000.
SERTOGLU, Midhat, “Osmanlı Devleti Devrinde Mevlid Alayı”, Hayat Tarih
Mecmûası, c. XII, sy. 4, s. 45-49.
Fırat Ü. lahiyat Fakültesi Dergisi 13:2 (2008)
____________________________________________________________________________
375
……………., “Kerbelâ Olayı ve Mâtem Âyini”, Hayat Tarih Mecmûası, sy. 146,
s. 46-52.
SENGEL, Ali Rıza-TÖRE, Abdülkadir, Türk Mûsikîsi Klasikleri, lâhîler, (Haz. Yusuf
Ömürlü), c. I-IX, Kubbealtı Nesriyatı, stanbul 1979-1984.
SEKER, Mehmet, “Osmanlılar’da Mevlid Törenleri”, Diyânet slâm Ansiklopedisi,
c. XXIX, s. 479-480.
……………., “Mevlid Alayı”, Dünden Bugüne stanbul Ansiklopedisi, c. V, s. 431.
TALU, Ercüment Ekrem, “Goygoycular”, Resimli Târih Mecmûası, sy. 36, s. 1928-
1930.
……………., “Eski Sünnet Dügünleri”, Resimli Târih Mecmûası, sy. 39, s. 2120-2122.
TALU, Ercüment Ekrem, “Eski Sünnet Dügünleri”, Resimli Tarih Mecmûası, sy. 39,
s. 2120-2122.
……………., “Goygoycular”, Resimli Târih Mecmûası, sy. 36, s. 1928-1930.
TANMAN, M. Baha, “Sünbül Efendi Tekkesi”, Dünden Bugüne stanbul
Ansiklopedisi, c. VII, s. 106-107.
TAYLESÂNÎZÂDE HÂFIZ ABDULLAH EFEND, Tarih: stanbul’un Uzun Dört
Yılı, (Haz. Feridun M. Emecen), stanbul 2003.
TAYYÂRZÂDE AHMED ATÂ, Tarih-i Atâ, c. I-IV, stanbul 1293.
UZUN, Mustafa, “lâhî ”, Diyânet slâm Ansiklopedisi, c. XXII, s. 64-68.
……………., “Mi’râciyye”, Diyânet slâm Ansiklopedisi, c. XXX, s. 135-140.
VELKAHYAOGLU, Nazif, Sünbüliyye Tarikatı ve Kocamustafapasa Külliyesi, Çagrı
Yay., stanbul 2000.
YAVASÇA, Alâeddin, “stanbul Mûsikî Hayatı: Mûsikî Meclisleri”, Dünden Bugüne
stanbul Ansiklopedisi, c. V, s. 529-531.
YÜCER, H. Mahmut, XIX. Asırda Anadolu’da Tasavvuf, Basılmamıs Doktora Tezi,
Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, stanbul 2001

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com