THE PORTRAIT OF YAŞAR KEMAL AS AN ESSAYIST
Journal Name:
- Folklor/Edebiyat Dergisi
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author |
|---|---|
Abstract (2. Language):
Yaşar Kemal is mainly well-known with his novels and interviews; whereas, he is a
successful essayist as well. His published proses in various periodicals give a clue in terms of
his intellectual adventure. In his writings, published during more than a half-century, the use
of colloquial language stands out as an essential reference to build arguments. That language
which assesses the sense of reality, and culture which generates it, are arranged anew as a
model by the author. The perspective of issues varied from local to global can be assessed
in his Anatolia «model». In this sense, it is frequently articulated for Yasar Kemal›s novels:
«make
familiarize Anatolia with the world*». In essays generally it is phrased as «make
familiarize the world through Anatolia». This “Anatolia” is a part of world culture, and must
only be taken into account with a protected nature. Many concepts and junctures peculiar to
new age and modernity are “translated” into this model’s language. The discourse identified
by translating activity of which important elements are repetition and exaggeration, evolves
into explaining and construing the reality. This language and the culture wihch generates it,
are leading elements for art and creativity. One of the inferences of this viewpoint is that the
author defines alienation as detaching from humanist folk culture that determines the “esence
of humanity” rather than defining it as man’s relation with machine. This study, through
Yaşar Kemal’s proses, focuses on framing a different portrait of the author, which appears in
according with nature, culture and creativity.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Daha çok edebî yapıtları ve röportajlarıyla tanınan Yaşar Kemal’in denemeci yönünün
gölgede kaldığı gözlemlenmektedir. Yazarın çeşitli süreli yayınlarda yayımlanan düzyazıları,
onun düşünsel serüveni açısından önemli veriler sunmaktadır. Yarım yüzyılı geçen bir
süreçte yayımlanan bu yazılarda halk dili, argüman üretmede sıklıkla başvurulan bir kaynak
olarak öne çıkmaktadır. Gerçeklik algısını da belirleyen bu dil ile onu var eden kültür, yazar
tarafından bir model olarak yeniden düzenlenmiştir. Yerel sorunlardan küresel çaptaki
sorunlara kadarki duruş, “Anadolu modeli” diye adlandırdığımız yapı içinden okunabilir.
Bu anlamda Yaşar Kemal’in romanları için sıklıkla dile getirilen “Anadolu’yu dünyaya
taşıma” belirlemesinin, denemelere “dünyayı Anadolu içinden okuma” biçiminde yansıdığı
ileri sürülebilir. Bu Anadolu, dünya kültürünün bir parçasıdır ve ancak korunan bir doğa ile
birlikte düşünülmelidir. Yeni çağa, moderniteye özgü pek çok kavram ve durum, bu modelin
diline “çevrilir.” Tekrar ve abartı gibi öğelerin öne çıktığı çeviri etkinliğinin belirlediği
söylem, gerçekliği açıklama ve yorumlamanın aracına dönüşür. Bu dil ve onu var eden
kültür, sanat ve yaratıcılık için de temel kaynakların başında gelir. Yazarın yabancılaşmayı
makineyle ilişkiden çok “insan asliyeti”ni belirleyen hümanist halk kültüründen kopmak
olarak tanımlaması, bu algının tipik çıkarımlarından birisidir. Bu çalışma, Yaşar Kemal’in
düzyazılarından hareketle onun doğa, kültür ve sanatsal yaratım çerçevesinde beliren farklı
bir portresini ortaya çıkarmaya odaklanmaktadır.
FULL TEXT (PDF):
- 8