THE PERCEPTION OF LOVE IN JACQUES THE FATALIST AND HIS
MASTER BY DIDEROT
Journal Name:
- Folklor/Edebiyat Dergisi
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author |
|---|---|
Abstract (2. Language):
The dialogue novel Jacques the Fatalist and his Master appear as one of his major works
Diderot’s represents the ideas of Diderot. The novel was first published by Grimm ‘s
Correspondance Litteraire a serialized literary work between the years 1778-1780; then
German edition of the book (translated by Schiller) appeared in 1792. It was not until 1796
that Jacques the Fatalist and his Master was published in its home country. The novel seems
to be created upon a polyphonic structure: while constant storytelling’s of the characters of
the novel lead to create a fiction within the fiction, the dialogue form makes the expression
rather convenient for the rapid transitions between different topics and areas. Through its
sophisticated structure and the lack of a consistency of the storytelling, Jacques the Fatalist
and his Master seems to appear as an eclectic fiction. Nevertheless, if the reader takes into
consideration the worldview of the writer that constitutes the essence of this literary work,
the so-called randomness or arbitrariness of the fiction becomes highly consistent with the
final thematic statement of Diderot. In other words, the concept of fatalism that describes the
novel is perceived as the direct result of the biological and social conditions that influences
the existence of the individual, rather than a metaphysical notion. The concept of “fatalism
“ relate the different events and narratives and becomes the secret bond between the eclectic
stories. At this point the “love” motif seems to stand at the heart of the notion of fatalism and
as a structural and thematic element of the novel.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Kaderci Jacques ve Efendisi adlı diyalog romanı hem biçim hem de içerik açısından
Diderot’nun düşünce evrenini temsil eden temel eserlerden biri olarak karşımıza çıkar. İlkin
Grimm’in Correspondance littéraire adlı dergisinde tefrika edilerek birkaç ayrıcalıklı okurla
buluşmuş ve 1778–1780 yılları arasında Schiller tarafından Almancaya çevrilerek 1792’de
basılmış olan Kaderci Jacques ve Efendisi’nin Fransızca olarak ilk basım 1796’da yapılır
Eserin diyalog biçiminde yazılmış olmasının getirisi olarak farklı konu ve alanlara yapılan hızlı
geçişlerin yanı sıra, gerek Jacques’ın gerekse diğer yan karakterlerin anlattıkları öyküler de
kurgu içinde kurgu yaratmaya olanak tanıyan çok sesli bir yapıya işaret etmektedir. Bu açıdan
bakıldığında, roman boyunca anlatılan hikâyelerin arasında tutarlı bir bağ bulunmamasının
Diderot’nun eklektik bir kurguya yöneldiği izlenimini uyandırması da kaçınılmazdır. Öte
yandan, eserin özünü oluşturan dünya görüşü göz önüne alındığında, bu birbirinden bağımsız
tabloların bir araya getirilişindeki tesadüfiliğin ya da keyfiliğin aslında son derece tutarlı bir
bakış açısının getirisi olduğunu görmek mümkündür. Burada sözü geçen alın yazısı, başka
bir deyişle kadercilik (fatalizm) kavramı metafizik temellendirmelere dayanan bir varoluş
algısından ziyade, insanın içinde bulunduğu biyolojik ve sosyal koşulların doğrudan bir
sonucu olarak algılamak hem Diderot’nun felsefesine hem de Aydınlanma Çağı’nın düşünsel
yapısına uygun düşecektir. Bu noktada, eserde “kadercilik” düşüncesinin gizli bağıyla
birbirleriyle ilişkilenen farklı olay ve anlatılar arasında başka bir ortak noktanın daha var
olduğunu belirtmek gerekir: Aşk teması, alın yazısını motifini en çok öne çıkaran kavramların başında gelmektir.
FULL TEXT (PDF):
- 1