INSTRUMENTAL MUSIC (KÜĞ) OF THE TURKIC WORLD
Journal Name:
- Folklor/Edebiyat Dergisi
Key Words:
Keywords (Original Language):
| Author Name |
|---|
Abstract (2. Language):
Turkic folk and traditional musics consist of a huge variety of regional genres spread over a vast geographical area. Turkic music cultures as defined in this paper comprise the instrumental musical traditions {kuğ) in Azerbaijan Kazakhstan, Kyrgyzstan, Turkey, Turkmenistan, and Uzbekistan. In addition to the instrumental musics of the six principal republics, the musical instruments of some other Turkic peoples living in Afghanistan, China, Iran, Kosova, and Russia are also discussed. Apolysemic term, 'kug; is used by the Turkic speaking peoples throughout Asia with such meanings as 'instrumental music,' vocal music,: 'tune,' 'meter,' 'epic singing,' 'composing music,' etc. In musicological literature of the Turkic world works on the /tug geme abound. Both Kazakh and Kyrgyz traditional music use the term Mğ to refer to instrumental pieces commonly performed by a soloist and often contained improvised sections. Traditional musical instruments discussed in the article are aerophones {balaban, boru, çifte, çifte duduk, çoğur, dilli tüydük, kaval, kuray, koşma, koşnay, mey, ney sıbızgı, şur, tulum, tüydük, zurna); chordophones {bağlama, dombıra, dutar, ıklığ, igil, uh, ikili, kanun, kemençe, kıyak, kobız, komuz, saz); idiophones {ağız komuzu, ağız tamburası, çeng, çeng kobuz, çevgan, demir komuz, kobız, komus); memranophones {daf daira, davul kos, nakkare, tablak); and electrophones (synthesizer, amplified and electronic instruments).
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Türk halk ve geleneksel musikileri geniş bir coğrafyaya yayılmış çok çeşitli bölgesel türlerden oluşur. Bu makalede tanımlandığı biçimi ile Türk musiki kültürleri Azerbaycan, Kazakistan, Kırgızistan, Özbekistan, Türkiye ve Türkmenistan'daki çalgısal musiki geleneklerini (kug) içerir. Bu alü Türk cumhuriyetine ek olarak, Afganistan, Çin, İran, Kosova ve Rusya gibi diğer ülkelerde yaşayan Türk halklarının çalgıları da ele alınmaktadır. Çokanlamlı bir terim olan 'küğ', Asya'mn her yerinde Türk dilleri konuşan halklarca 'çalgısal musiki', 'irsal musiki', 'ezgi', 'tartım', 'turku', 'besteleme', vb. gibi anlamlarda kullanılmaktadır. Türk dünyasımn musikibilim yazımnda sıkça rastlanan bu terim, Kazakça ve Kırgızca'da çalgısal musiki anlamında kullanılır. Çoğunlukla doğaçlama bölümlere yer veren küğler genellikle tek bir çalgıyla yalkın olarak seslendirilir. Geleneksel çalgıları da içeren bu makalede, aye-rofonlardan (üflemeli çalgılar) balaban boru, çifte, çifte duduk, çöğür, dilli tüydük, kavaf kuray, koşma, koşnay, mey, ney, sıbızgı, şur, tulum, toyduk, zurna; kordofonlardan (telli çalgılar) bağlama, dombıra, dutar, ıklığ, igil, uh, ikili, kanun, kemençe, kıyak, kobız, komuz, saz; idiyofonlardan ağız komuzu, ağız tamburası, çeng, çeng kobuz, çevgan, demir komuz, kobız, komus; memranofonlardan, daf, daira, davul, kös, nakkare, tablak; elektrofonlardan amplifikatörü! ve elektronik enstrümanlar ile synthesizer yer almaktadır
FULL TEXT (PDF):
- 8