Legal Foundations of Turkish Companies’ Freedom of
Establishment in EU
Journal Name:
- FSM İlmî Araştırmalar İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi
Keywords (Original Language):
| Author Name | Faculty of Author |
|---|---|
Abstract (2. Language):
The principle of freedom of establishment, as a part of the EC Treaty is s laid down
in Article 49 (ex 43) and 54 (ex 48). Those articles grant free movement of establishment
to natural and legal persons, and state how “a company” or “a firm” is to be defined under
Community law. In Cases of The European Court of Justice’s rulings on the Daily Mail,
Centros, Überseering, İnspire Art, Sevic and Cartesio, distinction between the “emigra- tion” and “immigration” of the companies were empahsized and restriction by national
measures on emigration was mainly accepted. However, restrictions on immigrations by
national law is subject to more scrutiny, and depends on meeting the Gebhard test. Turkey,
as a candidate country, harmonised its own company law with the Community Law.
ECJ, with its Überseering ruling, had clearly expressed that freedom of establishment
have been directly applicable as the transitional period had come to an end. It is no longer
necessary for Member States to adopt a convention or secondary regulation in order to
exercise the right of establistment. Turkey also completed transitional period.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Şirketlerin Yerleşme özgürlüğü, Kurucu Anlaşmanın 49 (Eski 43) ve 54’üncü (Eski
48) maddelerinde ifadesini bulan yerleşme özgürlüğü ilkesi ile de güvence altına alınmıştır.
Söz konusu maddeler gerçek ve tüzel kişilere yerleşme özgürlüğünü bahşetmekte,
ABAD kararlarıyla da bu haklara açıklık getirerek Birlik şirketleri tanımlamaktadır.
Daily Mail, Centros, Überseering, İnspire Art, Sevic ve Cartesio kararlarıyla ABAD; içe
göçler ile dışa göçleri ayırmış, üye ülkelerin yerleşme özgürlüğünü sınırlama yetkisi,
daha çok dışa göçler açısından kabul etmiştir. İçe göçler açısından ise üye ülkelerin müdahale
yetkisi, kamu yararı temelinde sınırlı olarak kabul etmiş ve bu temelde yapılacak
düzenlemelerin de Gebhart testi ölçülerini karşılaması gerektiğini ortaya koymuştur.
Aday bir ülke olarak Türkiye, şirketler hukukunu Birlik hukukuyla uyumlaştırmıştır. Ayrıca
Überseering kararıyla ATAD, “yerleşme özgürlüğünün geçiş döneminden itibaren
doğrudan uygulanacağını, bu özgürlüğünün kullanılmasının bir anlaşmaya veya ikincil
bir düzenlemeye bağlı olmadığını” açıkça ortaya koymuştur. Türkiye ise geçiş dönemini
tamamlamıştır.
- 9