You are here

Erzincan İlinde Üretilen Balların Biyokimyasal Özellikleri

Biochemical Aspects of Honey Produced in Erzincan

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.13002/jafag1120

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
In this study, it is aimed to determine the suitability of 50 flower honey samples produced in Erzincan province according to Turkish Food Codex Communiqué on Honey. It was determined that flower honey of moisture content was varied between 16.9 % to 21.4 %, free acidity values were between 11.04-28.59 meq/kg, the value of diastase was 4.5-19.4, HMF (hydroxy methyl furfural ) values were between 1.54-47.81 mg/kg, sucrose values were between 0.1-15.3 %, fructose+glucose values were between 49.5-77.9 % and fructose/glucose values were between 0.74-1.29. From 50 honey samples, 35 (70 %) honey samples according to Turkish Food Codex Communique on Honey were found to be suitable in all terms of the criteria examined.
Abstract (Original Language): 
Yapılan çalışmada, Erzincan ilinde üretilen 50 adet çiçek balı örneğinin analiz edilerek, Türk Gıda Kodeksi Bal Tebliğine göre uygunluğunu değerlendirmek amaçlanmıştır. Çiçek ballarının nem içerikleri % 16.9 ile % 21.4, serbest asitlik değerleri 11.04-28.59 meq/kg, diyastaz sayıları 4.5-19.4, HMF (Hidroksi metil furfural) değerleri 1.54-47.81 mg/kg, sakkaroz içeriği % 0.1-15.3, fruktoz+glikoz değeri % 49.5-77.9, fruktoz/glikoz oranları 0.74-1.29 arasında değiştiği belirlenmiştir. Elli adet bal örneğinden % 70’inin (35), bal tebliğinde belirtilen tüm standart değerlere uyduğu belirlenmiştir.
36
42

REFERENCES

References: 

Akyüz N, Bakırcı İ, Ayar A ve Tunçtürk Y (1995). Van
piyasasında satışa sunulan balların bazı fiziksel
ve kimyasal özellikleri ve bunların ilgili standarda
uygunluğu üzerinde bir araştırma. Gıda, 20(5): 321-
6.
Anonim (2008).Bal-Fruktoz, Glikoz, Sakkaroz, Turanoz
ve Maltoz Muhtevası Tayini-Yüksek Performanslı Sıvı
Kromatografisi (HPLC) Metodu Bal Standardı. Türk
Standartları Enstitüsü, TS 13359.
Anonim (2012). Bal Standardı. Türk Standartları
Enstitüsü, TS 13360.
Anonim (2012). Türk Gıda Kodeksi Bal Tebliği
(2012/58).
Asadi-Dizaji A, Moeni-Alishah F, Yamini Y,
Ebrahimnezhad Y, Asghar Yari A and Rouhnavaz
S (2014). Physico-chemical properties in honey
from different zonal of East Azerbaijan. Biological
Forum – An International Journal, 6(2): 203-207.
Ateş Y (2014). Bingöl ve Yöresinde Üretilen Balların
Kimyasal İncelenmesi. Bingöl Üniversitesi. Fen
Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Bingöl.
Aydın BD, Sezer Ç ve Oral NB (2008). Kars’ta satışa
sunulan süzme balların kalite niteliklerinin
araştırılması. Kafkas Üniversitesi Veterinerlik
Fakültesi Dergisi,14 (1): 89-94.
Basmacı İ (2010). Effect of Ultrasound And High
Hydrostatic Pressure (Hhp) On Liquefaction And
Qualıty Parameters of Selected Honey Varieties.
Master of Science in Food Engineering Department,
Middle East Technical University.
Batu A, Küçük E ve Çimen M (2013). Doğu Anadolu ve
Doğu Karadeniz Bölgeleri çiçek ballarının
fizikokimyasal ve biyokimyasal değerlerinin
belirlenmesi. Gıda Teknolojileri Elektronik Dergisi,
8(1):52-62.
Çetin K, Alkın E ve Uçurum HÖ (2011). Piyasada satılan
çiçek ballarının kalite kriterlerinin belirlenmesi. Gıda
ve Yem Bilimi - Teknolojisi Dergisi / Journal of Food
and Feed Science – Technology, 11:49-56 .
Erdoğan Y, Dodoloğlu A ve Zengin H (2005). Farklı çevre
koşullarının bal kalitesi üzerine etkileri. Atatürk
Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 36 (2): 157-162.
Fahim H, Dasti JI, Ali I, Ahmed S and Nadeem M (2014).
Physico-chemical analysis and antimicrobial potential
of Apis dorsata, Apis mellifera and Ziziphus jujube
honey samples from Pakistan. Asian Pacific Journal of
Tropical Biomedicine, 4(8): 633-641.
Gül A (2008). Türkiye’de Üretilen Balların Yapısal
Özelliklerinin Gıda Güvenliği Bakımından
Araştırılması. Doktora tezi. Mustafa Kemal
Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Zootekni
Anabilim Dalı, Hatay.
Güler Z (2005). Doğu Karadeniz bölgesinde üretilen
balların kimyasal ve duyusal nitelikleri. Gıda,
30(6):379-84.
Hışıl Y ve Börekçioğlu N (1986). Balın bileşimi ve bala
yapılan hileler. Gıda, 11(2):79-82.
41
KARAHAN YILMAZ ve ESKİCİ / JAFAG (2017) 34 (2), 36-42
International Honey Commission, Harmonised Methods of
The International Honey Commission, Schade
Diastase Determination Method (2009)
(http://www.ihc-platform.net/ihcmethods2009.pdf
Accessed 19 Aug 2016 15:16).
International Honey Commission, Harmonised Methods of
The International Honey Commission, HMF after
Winkler
(2002).
Kahraman T, Buyukunal SK, Vural A ve Altunatmaz SS
(2010). Physico- chemical properties in honey
from different regions of Turkey. Food Chemistry,
123(1):41-4.
Kaskoniene V, Venskitonis PR and Ceksteryte V (2010).
Carbohydrate composition and electrical conductivity
of different origin honeys from Lithuania. LWT- Food
Science and Technology, 43(5):801-7.
Pehlivan T, Gül A (2016). Türkiye’de üretilen
keçiboynuzu, kekik ve sütleğen ballarının kimyasal
özellikleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Ziraat
Fakültesi Dergisi, 21(1):48-56.
Sakac N ve Sak-Bosnar M (2012). A rapid method for the
determination of honey diastase activity. Talanta, 93:
135–138.
Sak-Bosnar M ve Sakac N (2012). Direct potentiometric
determination of diastase activity in honey. Food
Chemistry, 135:827–831
Serrano S, Espejo R, Villarjo M and Jodral ML (2006).
Diastase and invertase activities in andalusian honeys.
International Journal of Food Science and Technology,
42: 76-79.
Şahinler N, Gül A (2005). Effect of heating and storage on
honey hydroxy methylfurfural and diastase activity.
Journal of Food Technology, 3(2):152-157.
Tosi E, Ciappini M, Re E and Lucero H (2002). Honey
thermal treatment effects on hydroxmethylfurfural
content. Food Chemistry, (77): 71-74.
Tosi E, Martinet R, Ortega M, Lucero H and Re E (2008).
Honey diastase activity modified by heating. Food
Chemistry,106:883-887.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com