You are here

KAMU YÖNETİMİNDE YAŞANAN DÖNÜŞÜMLERİN İÇ GÜVENLİK SEKTÖRÜNE YANSIMALARI

THE REFLECTIONS OF THE CONVERSIONS IN PUBLIC ADMINISTRATION ON INTERNAL SECURITY DOMAIN

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
The idea of maintaining social life in an order and ensuring individuals’ security and liberty kept security concept on the agenda as the priority issve of the contries. In this context, there is an obvious reflection of experiences in public management to the security sector as well . The process which began with the dissolution of Soviet Union and rise of Neoliberalism gave “the concept of Civilian Oversight” prominence in internal security activities. The concept of Civilian Oversight is defined as a continuous monitoring process of multi- actor civilian authorities to law enforcement units and their duties from beginning of shaping policy to evaluation of results. Herein, the term of civilian refers to all actors ,the exception of law enforcement units,the parliament, government, jurisolretion, independent organizations, non-governmental organizations, municipalities and even universities can be given as an exanpre to them. This study investigated reform efforts in Turkish public management with the perspective of internal security and specifically scrutinized the linkage of these efforts with European Union harmonization process.
Abstract (Original Language): 
Toplumsal yaşayışın bir düzen içinde sürdürülmesi ve bireylerin güvenliklerinin ve özgürlüklerinin garanti altına alınma düşüncesi, güvenlik kavramını ülkelerin öncelikli meselesi olarak gündemde tutmuştur. Bu kapsamda kamu yönetimi alanında yaşanan gelişmelerin güvenlik sektörüne de gözle görülür yansıması olmuştur. Sovyetler Birliği’nin dağılması ve Neoliberalizm akımının güçlenmesiyle başlayan süreçte ortaya çıkan değişim yaklaşımları güvenlik sektörünün ülke içine yönelen iç güvenlik faaliyetlerinde “Sivil Gözetim” kavramını ön plana çıkarmıştır. “Sivil gözetim” kavramı, iç güvenlik sektöründeki kolluk birimleri ve bu birimlerin icra ettiği görevlerde, politika belirlemeden sonuç değerlendirmeye kadar yer alan tüm süreçlerin sürekli ve çok aktörlü sivil otoritelerce izlenmesi olarak belirtilmektedir. Burada kastedilen sivil kelimesi, kolluk birimleri dışındaki tüm aktörleri anlatmakta olup, bunlara parlamento, hükümet, yargı, bağımsız organizasyonlar, sivil toplum kuruluşları, belediyeler ve hatta üniversiteler örnek verilebilir. Bu çalışmada Türk kamu yönetimindeki reform çabalarına iç güvenlik sektörü açısından bakılmış, özellikle bu çabaların Avrupa Birliği(AB)’ne uyum süreci ile bağlantısı incelenmiştir.
79
109

REFERENCES

References: 

Akgün, T. (2003). Kolluk Kavramına Genel Bir Bakış. Polis Dergisi, EGM
Yayını, Yıl:9, Sayı:36, Ankara.
Aydın, A.H. (2002). Özel Güvenlik Teşkilatı: Kuruluşu, Görevleri,
Yetkileri. Polis Bilimleri Dergisi, Cilt:4, Sayı:1-2, (Ocak-Haziran
2002).
Bardak, A. (2015). Türkiye’de Askeri Yönetim Alanının Dönüşümü, Ankara
Üniversitesi (Yayımlanmamış Doktora Tezi),
Bayley, D.H. (1990). Patterns of Policing: A Comparative International
Analysis, USA: Rutgers University Press,
Binici, Ş. ve Türkyener M.Can (2011). Güvenlik Sektörünün Sayıştay
Denetimi ve 6085 Sayılı Sayıştay Kanunu’nun Getirdiği Yenilikler.
Dış Denetim Dergisi,
Boldwin, D.A. (2003). Güvenlik Kavramı. (Çev. Ç. Şahin). Avrasya
Dosyası, Cilt 9, Sayı 2,
Cizre, Ü. (2005). Güvenlik Sektörünün Parlamenter Gözetiminde Yeni
Ufuklar: Türkiye İçin Önemi, Güvenlik Sektöründe Demokratik
Gözetim: Türkiye ve Dünya.
Coşkun, V. (2009). Ulus Devletin Dönüşümü ve Meşruluk Sorunu.
Liberte Yayınları, Ocak 2009
Dunay, P. (2005), (2009). Güvenlik Sektörü Yönetişimi ve Avrupa
Entegrasyonu, Güvenlik Sektöründe Demokratik Gözetim:
Türkiye ve Dünya, DCAF, İstanbul, Emniyet Genel Müdürlüğü.
Toplum Destekli Polislik Hizmet Standartları ve
Uygulamaları,Başak Matbaacılık, Ankara.
Ekinci, S. (2011). Devletin Dönüşümünün Güvenlik Alanına Yansıması:
Türkiye’de Güvenlik Yönetişimi Doktora Tezi Ankara Üniversitesi.
Ergül, E. (2008). Küresel Köyde Suç ve Adalet. Adalet Yayınevi, Ankara.
Kamu Yönetiminde Yaşanan Dönüşümlerin İç Güvenlik Sektörüne Yansımaları
110
Filiz, O. (2010). Türkiye’de Yerel Güvenlik Sözleşmelerinin
Uygulanabilirliği, Kamu Yönetimi Sempozyumu: Türk Kamu
Yönetiminin Yapısal ve İşlevsel Sorunları. (Editörler: O. Gökçe ve
M. A. Çukurçayır), Selçuk Üniversitesi İİBF Yayıların, Konya.
Gözübüyük, Ş. ve Tan T. (2004). İdare Hukuku Genel Esaslar. Cilt: 1,
Turhan Kitabevi, Ankara.
Güler, B. A. (2013)., Türkiye'nin Yönetimi. -Yapı, İmge Yayınevi, Ankara,
Hall, J.A. ve Ikenberry G.J. (2005). Devlet. (Çev. İ.Çekem) İstanbul Bilgi
Üniversitesi Yayınları, İstanbul, Aralık,
İçişleri Bakanlığı, Yerel Güvenlik Planları Pilot Uygulama Kitapçığı, 2010.
Jandarma Genel Komutanlığı, Jandarma Etiği- Meslek Ahlakı, J.Okll.K.lığı
Yayınları, Ankara,2001.
Karaosmanoğlu, F. (2010). İç Güvenlik ve Sivil Gözetim, Seçkin
Yayıncılık, Ankara, Ocak 2010.
Kliksberg, B. (1994). The Necessary State: A Strategic Agenda for
Discussion, International Review of Administrative Sciences, Vol. 60,
1994.
Koyuncu, E. (2010). İç Güvenlik Sektörünün Sivil Gözetiminin
Geliştirilmesi Projesi. İdarecinin Sesi Dergisi, Kasım-Aralık 2010.
Kuyaksil, A. Yeni Kamu Yönetimi Anlayışı ve Yerelleşme Perspektifinden İç
Güvenlik Hizmetlerine Bir Bakış, II. Bölgesel Sorunlar ve Türkiye
Sempozyumu, 1-2 Ekim 2012, Kahramanmaraş.
Lutterbeck, D. (2013). The Paradox of Gendarmeries: Between Expansion,
Demilitarization and Dissolution, The Geneva Centre for the
Democratic Control of Armed Forces, 2013.
Neocleous, M. (2006). Toplumsal Düzenin İnşası. Boğaziçi Üniversitesi
Yayınevi, İstanbul, 2006.
Özer, M.A. (2012). Bir Modern Yönetim Tekniği Olarak Algılama
Yönetimi ve İç Güvenlik Hizmetleri. Karadeniz Araştırmaları Der.,
2012, Say.33.
Roche, S. ve Güneş M. ile diğerleri (2015). İç Güvenlik Kuvvetleri Üst
Düzey Yetkilileri İçin Türkyede Ortak Bir Akademi. Etem Matbaa,
Ankara Mart 2015.
Erdem ÖZGÜR – Erdem ERCİYES
109
Şenel, A. (2006). İnsanlık Tarihi: Kemirgenlerden Sömürgenlere. İmge
Kitabevi Yayınları, Ankara, 2006.
Binici, Ş. (2010). Savunma Harcamalarının Sayıştay Denetiminde
Karşılaştırmalı Bir Analiz: Türkiye, ABD, Fransa ve Almanya Örneği
(Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Kara Harp Okulu Savunma
Bilimleri Enstitüsü, Ankara, 2010.
Tilly, C. (2001). Zor, Sermaye ve Avrupa Devletlerinin Oluşumu. (Çev.
K. Emiroğlu), İmge Kitabevi Yayınları, Ağustos 2001.
Weber, M. (2008). Sosyoloji Yazıları. (Çev. T. Parla) Deniz Yayınları,
12.Baskı, İstanbul 2008.
Yaşar, İ. (1997). 151’inci Kuruluş Döneminde Jandarmanın Tarihi
Gelişimi. Jandarma Dergisi, Sayı 81, Ankara: J.Gn.K.lığı, 1997.
Yavuzdoğan, S. İngiltere’de Bağımsız Kolluk Şikayet Sistemi ve
Türkiye’de Uygulanabilirliği. Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk
Fakültesi Dergisi, Cilt: 12, Özel S.
Yılmaz, S. (2012). Türkiye'nin iç güvenlik yapılanmasında değişim
ihtiyacı. Journal of the Çukurova University Institute of Social
Sciences, 21 (3).
AB İle İlişkilerde Temel Belgeler:
Türkiye’nin Katılım Yönünde İlerlemesi Üzerine Komisyon’un 1998 Düzenli
Raporu, http://www.ab.gov.tr: erişim tarihi 05.01.2017.
Türkiye’nin Katılım Yönünde İlerlemesi Üzerine Komisyon’un 1999 Düzenli
Raporu, http://www.ab.gov.tr: erişim tarihi 05.01.2017.
Türkiye’nin Avrupa Birliğine Katılım Sürecine İlişkin 2001 Yılı İlerleme
Raporu, http://www.ab.gov.tr: erişim tarihi 08.01.2017.
Türkiye’nin Avrupa Birliğine Katılım Sürecine İlişkin 2002 Yılı İlerleme
Raporu, http://www.ab.gov.tr: erişim tarihi 08.01.2017.
Türkiye: 2007 Yılı Düzenli İlerleme Raporu, http://www.ab.gov.tr: erişim
tarihi 10.01.2017.
Türkiye: 2008 Yılı Düzenli İlerleme Raporu, http://www.ab.gov.tr: erişim
tarihi 10.01.2017.
Türkiye: 2009 Yılı Düzenli İlerleme Raporu, http://www.ab.gov.tr: erişim
tarihi 10.01.2017.
Kamu Yönetiminde Yaşanan Dönüşümlerin İç Güvenlik Sektörüne Yansımaları
110
Türkiye: 2010 Yılı Düzenli İlerleme Raporu, http://www.ab.gov.tr: erişim
tarihi 10.01.2017.
Türkiye: 2011 Yılı Düzenli İlerleme Raporu, http://www.ab.gov.tr: erişim
tarihi 10.01.2017.
Türkiye: 2012 Yılı Düzenli İlerleme Raporu, http://www.ab.gov.tr: erişim
tarihi 12.01.2017.
Türkiye: 2013 Yılı Düzenli İlerleme Raporu, http://www.ab.gov.tr: erişim
tarihi 12.01.2017.
Türkiye: 2014 Yılı Düzenli İlerleme Raporu, http://www.ab.gov.tr: erişim
tarihi 10.01.2017.
Komisyon Çalışma Dokümanı 2015 Yılı Türkiye Raporu,
http://www.ab.gov.tr: erişim tarihi 05.02.2017.
Türkiye Cumhuriyeti İle Katılım Ortaklığında Yer Alan İlkeler, Öncelikler,
Ara Hedefler ve Koşullara İlişkin 8 Mart 2001 tarihli Konsey Kararı,
http://www.ab.gov.tr: erişim tarihi 05.01.2017.
Türkiye İçin Katılım Ortaklığı Belgesi, (14 Nisan 2003 Tarihinde AB Konseyi
Tarafından Kabul Edilen Nihai Metin, http://www.ab.gov.tr: erişim
tarihi 08.01.2017.
Türkiye ile Katılım Ortaklığı Belgesinde Yer Alan İlkeler, Öncelikler ve
Koşullara İlişkin 23 Ocak 2006 tarihli Konsey Karari- Türkiye : 2005
Katilim Ortaklığı Belgesi, http://www.ab.gov.tr: erişim tarihi
09.01.2017.
2007 Türkiye Katılım Ortaklığı Belgesi, http://www.ab.gov.tr: erişim tarihi
09.01.2017.
http://www.sivilgozetim.org.tr/hakkimizda.aspx.,erişim tarihi:21.03.2017.
http://www.ab.gov.tr: erişim tarihi 05.01.2017.
http://www.tdk.gov.tr: erişim tarihi:05.01.2017.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com