John Banville's Own Paradigm: The Newton Letter
Journal Name:
- Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
John Banville in The Newton Letter (1982), by acknowledging the postmodernist attitude that questions all the totalisations, encodes the echoes of various texts through the embodiment of certain genres, both fictional and nonfictional such as travel writing, letter, memoir and autobiography. One of these texts is Thomas Kuhn's The Structure of Scientific Revolutions (1962) where the writer explains the paradigm shift. Accordingly, the paradigm change challenges the discourses of the rationalistic perceptions of all systems of understanding. Banville creates his own paradigm in The Newton Letter, by referring to multiple generic formulations, which can be regarded as a daring attempt trying to prove the idea that scientific and literary discourses are in fact close to each other. Kuhn's text is not the only source that Banville makes use of. Hoffmansthal's "The Lord Chandos Letter" (1952) is another text inspiring Banville in projecting the crisis the unnamed narrator of the letter experiences while working on his Newton biography. The narrator cannot continue to write about the life of Newton as he believes that it is of no value and that one can never be sure about the validity of historical discourse. The narrative tones of both letters are quite similar. It is the tone of boredom and confusion. Instead of working on his Newton biography, the narrator of The Newton Letter gets indulged in various love affairs during the time he spends with the people in the Ferns near Dublin where he goes with the intention to complete his work. About the relationships and mental states of these people he develops his own truths that are falsified to his surprise towards the end of the letter. The other text is Goethe's Elective Affinities (1809) from which Banville borrows the names of the characters and the scientific explanation made about the results of the unity of certain substances found in nature, called the theory of elective affinities. He likens the latter to the human relationships. The paper aims at analyzing the postmodern means through which a similarity is acclaimed between science and literature in Banville's novel. It also aims to unfold variety of textual layers that constitute the generic structure of the novel.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
John Banville'in The Newton Letter (1982)
adlı romanı tüm bütünselleştirmeleri sorgulayan postmodern tutumu benimseyerek, hem kurgusal, hem de gezi yazıları, mektup, anı ve özyaşamöyküsü gibi kurgusal olmayan belli başlı türlerin özelliklerini gösteren metinlerin yankılarını bünyesinde barındırır. Bu metinlerden biri Thomas Kuhn'un paradigma kaymalarını içerisinde açıkladığı The Structure of Scientific Revolutions (1962) adlı eserdir. Kuhn'a göre, paradigma değişiklikleri bütün anlayış sistemlerindeki akılcı bakışaçılarının söylemlerine meydan okur. Banville eserin yapısında birden fazla edebi türe değinerek kendi paradigmasını yaratmış olur ki, bu da bilimsel söylemlerle edebi söylemlerin aslında birbirine ne kadar yakın olduğunu ispat etmeğe çalışan cesurca bir girişim olarak görülebilir. Banville'in kullandığı eser sadece Kuhn'un eseri değildir. Eserdeki adsız anlatanın, Newton'un yaşamöyküsü üzerinde çalışırken yaşadığı krize ilham olan metin Hoffmansthal'ın "The Lord Chandos Letter" (1952) adlı kurgusal eseridir. Newton'un hayatını yazmanın değersiz olduğuna ve tarihsel söylemlerin doğruluğundan kimsenin emin olamayacağına inandığı için, Banville'in eserindeki anlatan çalışmasını yarıda keser. Her iki mektuptaki anlatanın konuya yaklaşımı oldukça benzerdir. Bu ton anlatanın sıkıntısını ve aklının karmaşayı yansıtır. Anlatan, Newton'un yaşamöyküsü üzerinde çalışmak ve eserini tamamlamak niyetiyle gittiği Dublin'in yakınlarında bulunan Ferns'de kendini tutkularına teslim eder. Buradaki insanların ilişkileri ve ruhsal durumlarıyla ilgili kendi doğrularını oluşturur, ancak bunların yanlış olduğu daha sonra ortaya çıkar. Banville'in kullandığı diğer metin de Goethe'nin romanı Elective Affinities (1809)'dir. Banville bu romandaki karakter isimlerini ve doğada bulunan bazı maddelerin arasındaki çekimi açıklamak için kullanılan "seçme eğilimi" teorisini insan ilişkilerine uygular. Bu makalenin amacı Banville'in eserindeki bilim ve edebiyat arasındaki benzerliği ortaya koyan postmodern yöntemleri incelemek ve bu romanın kendine özgü yapısını oluşturan metinlerin çeşitliliğini göstermektir.
FULL TEXT (PDF):
- 1
151-162