You are here

Master and Slave Dialectic in Emily Dickinson's Poetry

Master and Slave Dialectic in Emily Dickinson's Poetry

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
Emily Dickinson's poetry has been of great interest for academia for nearly a century, and many scholars have attempted to shed light onto Dickinson's poems which provide riddlelike definitions and/or narratives for many aspects of the human experience. One of the recurrent themes in Emily Dickinson's poetry is the individual's struggle to define his/her existence through a recognition from the other. Similarly, Hegel, in Phenomenology of the Mind, bases his standpoint on the self-consciousness' struggle to be recognized by the other. The encounter of the self-consciousness with another self-consciousness initiates the "Master and Slave Dialectic." This dialectic explores an individual's desire to be recognized by the other to become a self-conscious being. The desire to be recognized as such leads one being to assume mastery over the other, yet in time, there is an inversion between their roles as the master becomes dependent on his/her slave for recognition. In addition, Lacan, one of Alexendre Kojeve's proteges, was influenced by the master and slave dialectic in terms of forming definitions of "desire" as a drive to be recognized by "the other," as in "Mirror Stage," in which the subject requires to be recognized by the mediation of the other to perceive itself as an independent being. This causes a split that forms the ego in the being, who experiences yet another split as he/she attempts to enunciate his/her desire to be recognized in the symbolic realm of language. A master and slave dialectic also exists in Dickinson's poetry, which mostly appears in the form of a relationship between male and female figures such as the moon and the sea, the sun and the moon, the mountain and the flower. This article will analyze the male and female figures paired in Dickinson's poems as "the other" to each other and their relationship will be explicated within the social construct they create based on their dialectical desire to be recognized. The subject's expression of desire in language will also be dealt with as a form of seeking recognition from the other. In such a context, and as a general rule, the female characters in Dickinson's poetry first appear to submit to a masterful male figure. However,in the final analysis, it becomes evident that this submission is a form of mastery, and that the female figures obtain recognition by mediation of the other in this dialectic
Abstract (Original Language): 
Emily Dickinson'ı n şiirleri neredeyse yüzyıldır akademik dünyanın ilgi kaynağı olmuş, pek çok araştırmacı Dickinson'ın insan yaşamının farklı yönlerine dair bilmecemsi tanımlar ve/ veya anlatılar içeren şiirlerine açıklık getirmeye çalışmıştır. Emily Dickinson'ın şiirinde yine¬lenen temalardan biri bireyin kendi varoluşunu öteki tarafından tanınmak/kabul görmek sure¬tiyle tanımlama çabasıdır. Benzer şekilde, Hegel Phenomenology of the Mind isimli eserinde görüşünü kendilik bilincini öteki tarafından tanınma/kabul görme çabası üzerine temellendir-mektedir. İki kendilik bilincinin karşılaşması "Köle Efendi Diyalektiği"ni doğurur. Bu diya¬lektik bir bireyin öteki tarafından kendilik bilincine ulaşmış bir varlık olarak tanınma arzusunu ele alır. Tanınma arzusu, bir varlığın diğeri üzerinde efendilik kurmasına sebep olurken, zaman içinde roller değişir ve efendi, efendiliğini sürdürebilmek için köleye bağımlı hale gelir. Buna ek olarak, Hegel'in felsefesini yorumlayan Alexendre Kojeve'in öğrencilerinden biri olan Lacan, "arzu"yu "öteki" tarafından tanınma/kabul görme dürtüsü olarak tanımlar ve öznenin kendini bağımsız bir varlık olarak algılayabilmek için ötekinin aracılığına ihtiyaç duyduğu "Ayna Evresi" teorisini oluştururken köle efendi diyalektiğinden yola çıkar. Ayna evresi var¬lıkta bir bölünmeye sebep olarak egonun oluşmasını sağlar. Aynı varlık tanınma/kabul görme arzusunu dilin sembolik düzleminde dile getirmeye kalkıştığında ise bir bölünme daha yaşar. Dickinson'ın şiirlerinde yer alan ay ve deniz, güneş ve ay, dağ ve çiçek gibi erkek ve dişi öğeler arasında görülen ilişki köle efendi diyalektiği olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu makale, Dickinson'ın şiirlerinde her birinin diğerine göre "öteki" olarak konumlandığı kadın ve er¬kek çiftleri ve bu çiftler arasındaki ilişkiyi, tanınma/kabul görme diyalektik arzusu temelinde oluşturdukları sosyal yapı içinde inceleyecektir. Öznenin arzuyu dil düzleminde ifade etmesi de öteki tarafından tanınma/kabul görme arayışının bir biçimi olarak ele alınacaktır. Bu bağ¬lamda, genellikle, Dickinson'ın şiirlerindeki kadın karakterler başlangıçta kendilerini efendi rolündeki erkeğe teslim etmiş görünür. Ancak son tahlilde, bu teslimiyetin bir çeşit efendilik olduğu ve bu süreçte kadın karakterlerin
147-164

REFERENCES

References: 

Dickinson, E. (1960). The complete poems of Emily Dickinson. T. H. Johnson (Ed.). Boston: Little, Brown and Co.
Dor, J. (1997). Introduction to the reading of Lacan: The unconscious structured like a language. J. Feher Gurewich in collaboration with S. Fairfield (Ed.). Northvale, NJ: J. Aronson.
Evans, D. (1996). An introductory dictionary of Lacanian psychoanalysis. London: Routledge.
Fink, B. (1997). The Lacanian subject: Language and otherness. Princeton, NJ: Princeton UP
Hagenbüchle,
R
. (1996). 'Sumptuous-despair:' The function of desire in Emily Dickinson's poetry. The Emily Dickinson Journal, 5 (2), 1-9.
Hegel, G.W.F. (2003). The phenomenology of mind (J. B. Baillie, Trans.). Mineola: Dover Publications.
Houlgate, S. (2001). G. W. F. Hegel. S. M. Emmanuel (Ed.), The Blackwell guide to the modern philosophers: From Descartes to Nietzsche içinde Malden, MA: Blackwell.
Howe, S. (1985). My Emily Dickinson. Berkeley: North Atlantic Books.
Kojeve, A. (1980). Introduction to the reading of Hegel: Lectures on phenomenology of spirit (J. H. Nichols, Jr., Trans.). R. Queneau (Assembled). A. Bloom (Ed.). Ithaca, NY: Cornell UP
Lacan, J. (1977). Ecrits: A selection (A. Sheridan, Trans.). New York: Norton.
Meek. (2009). Merriam-Webster's online dictionary. Retrieved October 03, 2009, from http://www. merriam-webster.com/dictionary/Meek
Noble, Marianne. (1998). The revenge of Cato's daughter: Dickinson's masochism. The Emily Dickinson Journal, 7 (2), 22-47.
Sarup, M. (1993). An introductory guide to post-structuralism and postmodernism. Athens, GA: U of Georgia P.
Sarup, M. (1992). Jacques Lacan. New York: Harvester Wheatsheaf.
Sheridan, A. (1977). Translator's note. In J. Lacan, Ecrits: A selection (A. Sheridan, Trans) (pp. vi-xii). New York: Norton.
Smith, M. N. (1992). Rowing in Eden: Rereading Emily Dickinson. Austin: U of Texas P
163
Master and Slave Dialectic in Emily Dickinson's Poetry
Smith, R. M. (1996). The seductions of Emily Dickinson. Tuscaloosa, AL: U of Alabama P Smith, R. M. (1998). Dickinson and the masochistic aesthetic. The Emily Dickinson Journal, 7 (2),
1-21.
Stonum, G. L. (1990). The Dickinson sublime. Madison, WI: U of Wisconsin P
Suit. (1996). Webster's encyclopedic unabridged dictionary of the English language. New York: Gramercy.
Wilden, A. (1994). Lacan and the discourse of the other. J. Lacan, Speech and language in psychoanalysis (A. Wilden, Trans) içinde (pp. 157-312). Baltimore: The Johns Hopkins
UP.
Victorious. (2009). Emily Dickinson lexicon. Retrieved December 13, 2009, from http://edl.byu. edu/lexicon/term/129101

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com