You are here

Yeşil Shakespeare: Ekoeleştirel Bir Okuma

The Green Shakespeare: An Ecocritical Reading

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The physical environment has always been a major concern of inquiry and research for scientists. Yet, throughout history, it has also been of interest to men of letters. Science has made this inquiry through the pragmatics of scientific methodology involving experimentation, observation, measurement and other procedures so that we may learn about the environment. As for literature, it has been concerned with the environment through a mimetic and exegetical representation. So, the environment has become a common ground where both literature and science converge in order to instruct and enlighten us so that we may live in a sustainable harmony with the natural world. In this respect, by arousing our interest, literature contributes indirectly to the enhancement of our environmental sensitivity. Besides its mimetic practice, literature is also involved in various processes of exegesis, which constitute the basis of the current ecocritical theory and gesture to a new field of study. This new field has aptly been called “the environmental humanities.” Historically, although the ecocritical theory and its pragmatics have been a recent concern of literary scholarship, the mimetic interest in the natural world has always been a recurrent fact ever since the beginnings of literary writings. Indeed, through its varied representations of nature, literature has enabled us to reshape and broaden our sense of a sustainable environment. Moreover, by problematizing and discussing environmental issues, it has urged us to revisit our cultural values and assumptions about nature and its conservation. Therefore, literary studies with relation to environmental representation in texts can be instructive and upgrade our awareness of the natural world. In this respect, one may wonder whether, for instance, Shakespeare’s depiction of the natural world, and his use of ecological settings and landscapes in some of his plays can be read in terms of an environmental awareness. Hence, this article is an attempt to demonstrate how some of Shakespeare’s plays are embedded with ecological implications and subtexts. In this regard, besides brief references to his other plays, especially As You Like It, The Winter’s Tale, and The Tempest will be the main focus of the article.
Abstract (Original Language): 
Doğal çevre, bilimciler için daima önemli bir araştırma ve sorgulama konusu olmuştur. Ancak, tarih boyunca, edebiyatçıların da ilgisini çekmiştir. Bilim, çevre hakkında bilgi edinebilmemiz için, deney, gözlem, ölçme ve diğer yöntemleri içeren bilimsel metodoloji uygulamalarını kullanarak araştırma ve sorgulamayı yapmıştır. Edebiyat ise, betimleme ve yorumlama yöntemiyle, çevreyi kendisine konu edinmiştir. Bu bakımdan, çevre, bilimle edebiyatın birleştiği ortak alan olmuştur çünkü her ikisi de doğa ile sürdürülebilir bir uyum içinde yaşayabilmemiz için, bizi bilgilendirir ve aydınlatır. Bu bağlamda, edebiyat, bizde ilgi uyandırarak, çevreye karşı duyarlılığımızın güçlenmesine dolaylı katkıda bulunur. Edebiyat, betimlemelerin yanı sıra, çeşitli yorumlama süreçlerini de içerir ve bu süreçler, günümüzde önem kazanan ekoeleştirel kuramın temelini oluşturur ve “çevresel insan bilimleri” adı verilen yeni bir araştırma alanının varlığını gösterir. Tarihsel çerçevede, ekoeleştiri kuramı ve uygulaması, edebiyat araştırmalarında yeni bir konudur, ancak doğaya yönelik yansıtma ve betimleme ilgisi, edebiyatın başlangıcından beri süregelen bir gerçektir. Esasen, edebiyat, doğaya ilişkin çeşitli betimlemeler sunarak, sürdürülebilir bir çevre anlayışımızın yeniden biçimlenmesini ve güçlenmesini sağlar. Edebiyat, ayrıca, çevre sorunlarını ortaya koyarak ve tartışarak, bizi, doğaya ve doğanın korunmasına ilişkin kültür değerlerimizi ve algılarımızı yeniden gözden geçirmemize yöneltir. O nedenle, metinlerdeki çevre anlatımlarına ve betimlemelerine yönelik edebiyat araştırmaları hem eğitici olabilir, hem doğaya ilişkin farkındalığımızı arttırabilir. Bu bakımdan, örneğin, Shakespeare’in doğaya ilişkin anlatımlarının ve bazı oyunlarında ekolojik sahneler ve doğal ortamlar kullanımının, çevresel farkındalık çerçevesinde anlaşılıp anlaşılamayacağı merak edilebilir. İşte bu makale, onun bazı oyunlarının ekolojik anlamlar ve alt metinler içerdiğini ortaya koymak için bir girişimdir. Bu bağlamda, makalede, diğer oyunlarına yapılan kısa atıfların yanısıra, esas itibariyle As You Like It [Beğendiğiniz Gibi], The Winter’s Tale [Kış Masalı] ve The Tempest [Fırtına] oyunları üzerinde durulacaktır.
265
276

REFERENCES

References: 

I. Texts and Primary Sources
The Epic of Gilgamesh.(1975). Trans. N.K. Sandars. Rev.ed. Harmondsworth, UK: Penguin.
Homer. (1971-1976). The Iliad. Trans. A.T. Murray; 2 vols. Loeb Classical Library Series 170-71.1924-25.
London: Heinemann.
Homer. (1974-1975). The Odyssey. Trans. A.T. Murray. 2 vols. Loeb Classical Library Series 104-05. 1919.
London: Heinemann.
Shakespeare, William. (1996). As You Like It. Ed. Agnes Latham. Arden Shakespeare 3rd Series. London:
Routledge.
Shakespeare, William. (1994). The Winter’s Tale. Ed. J.H.P. Pafford. . Arden Shakespeare 3rd Series. London:
Routledge.
Shakespeare, William. (1994). The Tempest. Ed. Frank Kermode. Arden Shakespeare 3rd Series.
London:Routledge.
Shakespeare, William. (1995). Hamlet. Ed. Harold Jenkins. Arden Shakespeare 3rd Series. London: Routledge.
II. Secondary Sources
Armbruster, Karla, and Wallace. Kathleen R. (2001). “Introduction: Why Go Beyond Nature Writing, and
Where to?” Beyond Nature Writing: Expanding the Boundaries of Ecocriticism. Ed. Karla Armbruster and
Kathleen R. Wallace. Charlottesville, VA: University Press of Virginia: pp.1-25.
Bennett, Michael. (2001).“Anti-Pastoralism, Frederick Douglass, and the Nature of Slavery”. Beyond Nature
Writing:Expanding the Boundaries of Ecocriticism. Ed. Karla Armbruster and Kathleen R. Wallace.
Charlottesville, VA: University Press of Virginia: pp.195-210.
Branch, Michael P. et al., eds. (1998). Reading the Earth: New Directions in the Study of Literature and
Environment. Moscow, ID: University of Idaho Press.
Branch, Michael P., and Slovic, Scott, eds. (2003). The ISLE Reader: Ecocriticism, 1993-2003. Athens, GA:
University of Georgia Press.
Estok, Simon. (2005). “An Introduction to Shakespeare and Ecocriticism: the Special Cluster.” ISLE:
Interdisciplinary Studies in Literature and Environment 12.2: pp.109-17.
Fromm, Harold, and Glotfelty, Cheryll, eds. (1996). The Ecocriticism Reader: Landmarks in Literary Ecology;
University of Georgia Press: Athens, GA,
Hilbert, Betsy. S. (2001). “Beyond ‘Thou Shalt Not’: An Ecocritic Reads Deuteronomy.” Beyond Nature
Writing:Expanding the Boundaries of Ecocriticism. Ed. Karla Armbruster and Kathleen R. Wallace.
Charlottesville, VA: University Press of Virginia: pp.29-40.
Howarth, William. (1998). “Ego or Ecocriticism? Looking for Common Ground.” Reading the Earth: New
Directions in the Study of Literature and Environment. Ed. Michael P. Branch et al., Moscow, ID: University
of Idaho Press: pp.3-8.
Laroque, François. (1991). Shakespeare’s Festive World: Elizabethan Seasonal Entertainment and the
Professional Stage; Trans. Janet Lloyd. Cambridge: Cambridge University Press.
Mazel, David, ed. (2001). A Century of Early Ecocriticism.Athens, GA: University of Georgia Press.
Meeker, Joseph M. (1997). The Comedy of Survival: Literary Ecology and A Play Ethic. 3rd ed. Tucson, AZ:
University of Arizona Press.
Slovic, Scott. (2002). “Foreword.” The Greening of Literary Scholarship: Literature, Theory, and The
Environment. Ed. Steven Rosendale. Iowa City: University of Iowa Press: pp. vii-xi.
Thomas, Keith. (1984). Man and the Natural World: Changing Attitudes in England 1500-1800. London:
Penguin.
Umunç, Himmet. (1994). “‘This Shepherd’s Life’: The Renaissance English Pastoral.” Journal of English
Language and Literature, No. 2 (December): pp.127-142.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com